یک بام و دو هوای اداره کل گردشگری استان در توسعه صنعت گردشگری کهگیلویه و بویراحمد / آقای ضرغامی، آقای استاندار تحویل بگیرید / سرمایه گذار: حرف ما را به وزیر برسانید

یک بام و دو هوای اداره کل گردشگری در استان کهگیلویه و بویراحمد سرمایه گذاران فعال را ناامیدتر از هر زمانی کرده است. از یک سو، استاندار کهگیلویه و بویراحمد و معاونین بارها حمایت خود را از سرمایه گذاران اعلام کرده اند. ولی از این سو، سرمایه گذاران از بی توجهی و بی عدالتی سخن می گویند.
قول استاندار برای حمایت از سرمایه گذاران
به گزارش کبنا، استاندار کهگیلویه و بویراحمد در دوره ای بر سر کار آمد که وضعیت کرونایی کشور در حال بهبود بود و این امید وجود داشت که صنعت گردشگری جان تازه ای بگیرد. احمدزاده در ابتدای کار سختگیری های زیادی در جلسات کرد، و از سرمایه گذاران خواست طرح و برنامه های خوب ارائه کنند، از طرفی این قول را داد که سرمایه گذاران حمایت شوند، این امید وجود داشت که صنعت گردشگری با حضور احمدزاده تغییر و تحولات خوبی را به خود ببیند. اما گویا پس از یک سال و اندی وضعیت آنگونه که باید باشد پیش نرفت، و هر چند مدت یک بار می بینیم که سرمایه گذاران دست به دامان رسانه ها می شوند و می گویند حرف ما را به وزیر و مسئولان دیگر برسانید.
داستان سرمایه گذار باغ جنگلی یاسوج
سختی های کار را به جان بخری، شب ها بدون برق و آب در باغ نگهبانی بدهی تا دوره کرونا تمام شود، سرمایه و زمینت را بفروشی، بیش از دو میلیارد تومان برای باغ تفریحی هزینه کنی، کلی ایده و برنامه برای بخش های مختلف باغ داشته باشی، فضای سبز ایجاد کنی، 370 اصله درخت بکاری، زیرساخت ها را فراهم کنی، گل کاری و لوله کشی کنی، تجهیزات بیاوری، تا دوره کرونا تمام شود، بعد اول فروردین ماه 1401 باغی که بخاطر آن کلی هزینه کردی و سرمایه گذاشتی و قرض کردی، و هر روز بخاطر مشکلات آب و برق آن با اداره گردشگری استان درگیر بوده ای، بگذارند برای مزایده. کارشکنی یعنی این.
اینها سخنان رضا فروزنده سرمایه گذار باغ جنگلی یاسوج است که می گوید: ما جانمان به لب آمده و بی عدالتی دیده ایم، وگرنه هیچ گاه شکایت نمی کنیم.
فروزنده می گوید: بنویسید کارشکنی. از زبان من بنویسید، زیرا که هیچ حمایتی نشدم و در کارم کارشکنی شده. فقط برای خودم نمی گویم، من دلم برای همه سرمایه گذارانی که در این استان می خواهند کاری کند می سوزد، و از جانب آنها می گویم.سیاست میراث فرهنگی با این مدیریت هیچ رونقی پیدا نمی کند و مسئولین دولت، علارغم سیاست های دولت، هیچ حمایتی از سرمایه گذار نمی کنند.
مزایده سال 98 برای باغ جنگلی یاسوج
فروزنده اظهار کرد: سال 98،  8 هکتار باغ تفریحی پارک جنگلی یاسوج به مزایده گذاشته شد و من برنده مزایده شدم، گفتند این باغ را 20 ساله می دهیم، اما قرارداد را 3 ساله بستند. گفتند مشکلی پیش نمی آید و دوباره قرارداد می بندیم. پول کرایه را از قبل، از من گرفتند، متأسفانه قراردادهای مجتمع های گردشگری به این صورت است که پول کرایه یک سال را می گیرند، قرارداد را می بندند، بعد کلید باغ را می دهند، اگر باغ ایرادی داشت دیگر نمی توان کاری کرد.
در قرارداد برای من نوشته اند بهره بردار. بهره بردار به این معنا است که همه زیرساخت ها فراهم است و فقط بهره برداری صورت می گیرد، در حالی که این باغ آب و برق نداشت، همه سوئیت ها خسارت دیده بودند و همه چیز دزدیده شده بود، اینجا بیغوله بود، همه لوله ها دزدیده شده بود، حتی به سقف ها هم تعرض شده بود. الان همه سوئیت ها از یخچال، گاز، تخت، فرش، چای ساز، کولر و ... تجهیز است.

هزینه های زیادی کردم، علاوه بر اینکه در محوطه هم هزینه های زیادی کردم. جرثقیل آوردم، گل کاری کردیم، اینجا دپو و خار و خاشاک بود، لودر آوردم، لوله ها را احیا کردیم و بطور کل اینجا را احیا کردیم، امام جمعه یاسوج و فرماندار پیشین بویراحمد از اینجا بازدید کردند و بخاطر احیای این باغ تقدیر و تشکر کردند. اینجا آنقدر زیبا بود که همه از محوطه عکس می گرفتند. بعد از آن به کرونا برخوردیم، بخاطر سیاست های کرونا اینجا بطورکل تعطیل شد.
بدهکاری آب و برق باغ و عدم همکاری ها
این مکان به دلیل بدهکاری هیچ آب و برقی نداشت، بیشتر از 8 ماه طول کشید و آب و برق وصل نشد. من بعد از 8 ماه هر روز نامه می زدم برای اینکه آب و برق این باغ وصل شود هر روز مثل یک کارمند در اداره گردشگری بودم. متأسفانه این افراد به دلیل گرمسیری و سردسیری کردن کار من را معطل کردند. نامه علیه من نوشتند. بعد از هشت ماه نامه زدند که باید بدهکاری آب و برق را بدهم، با وجود اینکه بدهکاری از قبل بوده است.
کرونا و وضعیت رکود صنعت گردشگری
وقتی کرونا آمد، جاده باغ را با خاک مسدود کردند، من مجبور می شدم با موتور به اینجا بیایم و نگهبانی بدهم، در باغی که شب بدون هیچ برق و روشنایی، خطرحمله حیوانات هم وجود دارد.
بعد از مدتی که از نامه زدن علیه من گذشت، دوباره گفتند اشکالی ندارد دوباره باغ را به خودت می دهیم، زیرساخت ها را آماده کن. نامه زدم که برق و آب قطع است. به من گفتند که تمیزکاری و تأسیسات برق و ... را درست کن. از جیب خودم کابل کشیدم، تأسیسات را انجام دادم و ...، دوباره شب دیدیم که کابل نیست، همه دزدیده شده بودند. نزدیک 300 میلیون کابل برق کشیدم. محوطه را درست کردم. 20 روز آب داشتم، بعد از 20 روز دوباره آب و فاضلاب آب را قطع کرد.
امنیتی که دو سال در پارک جنگلی برقرار شد
قبل از دو سال وقتی که آمدم اینجا همه وسایل سوییت ها دزدیده شده بود، همه سیم کابل ها و هر چیزی که از دستشان برمی آمد دزدیده شده بود، به خاطر اینکه نگهبان نداشت، اگر یادتان باشد در پارک جنگلی همیشه درگیری می شد و حتی قتل اتفاق افتاد. وقتی اینجا را دست من دادند، علاوه بر اینکه خودم هر شب اینجا نگهبانی می دادم، دوربین مداربسته نصب کردم، بچه های سپاه و بسیج را دعوت می کردم، به هر طریقی که بود، می خواستم که گشت‌زنی داشته باشند تا امنیت برقرار باشد. دو سال اینجا امنیت برقرار بود و هیچ درگیری پیش نیامد. این محدوده را بطور کامل دارای امنیت کردیم، الان بعد از دو سال وضعیت به این شکل است و هیچ همکاری نمی کنند. آب را دوباره قطع کرده اند، من گفتم بیایید تعیین تکلیف کنید، پولم را بدهید، باغ نمی خواهم.
مزایده سال 1401 باغ تفریحی و بی توجهی به مطالبات سرمایه گذار
بنده 29 اسفندماه اعلام آمادگی برای بازگشایی باغ کردم. اسفندماه حدود 40 میلیون پول قرضی برای تجهیز گاز و وسایل آشپزخانه خرج کردم، روز یک فروردین ماه آب قطع بود.
به من گفتند چون سال 99 را تسویه نکردی، دوباره باغ را مزایده می گذاریم. باغ را دوباره به مزایده گذاشتند.
پایان سال 1400 و ابتدای 1401، 7 میلیون تومان اجاره معوق داشتیم، در حالی که اینجا از قبل از ما بدهکاری آب و برق داشت. در زمان تغییر مدیریت، آقای طالبیان نامه زده اند که این 7 میلیون تومان پیگیری و تصمیم گیری شود. ایشان نگفتند که مزایده گذاشته شود.
آقای حسین زاده بدون توجه به نامه آقای طالبیان، روزی که ما خواستیم شروع به کار کنیم، باغ را به مزایده گذاشتند. بدون اینکه برای مطالبات ما فکری کنند و بدون اینکه به من خبر بدهند.
ما 2 سال بخاطر کرونا معطل شدیم، الان وضعیت من را مشخص کنند، همان زمینی که بخاطر هزینه های اینجا فروختم، بخرند و به من بدهند، من چیز دیگری نمی خواهم.
وی گفت: اگر اینجا ما نگهبانی ندهیم تمام وسایل اینجا دزدیده می شود. اداره امور عشایر اینجا سوییت هایی دارد، که نگهبان داشت، روزی که نگهبان را مرخص کردند، سه روز بعد همه وسایلش دزدیده شد.
آقای حسین زاده از وضعیت تغییر مدیریت اداره کل گردشگری سوء استفاده کرده و بدون تعیین تکلیف و عدم همکاهنگی با بهره بردار، در زمان بازگشایی دوباره باغ در فروردین ماه 1401، باغ را به مزایده گذاشتند.
رضا فروزنده گفت: برخی از کارشناسان اداره میراث فرهنگی، هیچ اگاهی از علم گردشگری ندارند، هیچ حمایتی از صنعت گردشگری نمی کنند و دائما کارشکنی می کنند.
وی گفت: در صورتی که این باغ و رستوران راه اندازی می شد حداقل 15 نفر اشتغال زایی می شد.
ایده هایی برای جذب گردشگران
370 نهال در این باغ کاشتم، تمام باغ را لوله کشی قطره ای کردم، که به دلیل بی توجهی و قطعی آب خشک شدند.
کارشناس مشاور ما ایده هایی مثل باغ پرندگان، زیپلاین داشت، طرح و برنامه برای فضای سبز داشتیم، ولی هیچ اهمیتی برای کار سرمایه گذار قائل نیستند و دائما کارشکنی کردند.
الان حدود سه میلیارد تومان برای این باغ هزینه شده، اگر بخواهیم فقط هزینه نگهبانی هایی که خود ما داده ایم و هر شب اینجا نگهبانی داده ایم را حساب کنیم هزینه زیادی می شود.
در ایام عید، معاون استاندار اظهار کردند که محل اسکان مسافر نداریم، در حالی که اینجا 15 سوییت مجهز و 26 آلاچیق وجود دارد.
حرف آخر
حرف آخر بنده این است که قرارداد بلندمدت را به من بدهند، برنامه های زیادی برای این منطقه دارم. کار سرمایه گذاری این است که من اینجا پول تزریق کنم و دوبرابر دریافت کنم و گردشگری هم پول خودش را دریافت کند. من اینجا 3 میلیارد هزینه کردم، و اگر در این 20 سال هزینه کنم و سود داشته باشد، بعد از 20 سال این باغ برای دولت است، دیگر برای من نیست.
من حتی پیشنهاد دادم که در منطقه شیب دار کلبه های جنگلی که با طبیعت سازگاری دارد بسازیم، 40 کلبه چوبی بسازم، توریست از عرب و عمان می آورم. من خودم طی این مدت یک تور داخلی و یک تور از عمان آوردم. ولی متأسفانه در اینجا هیچ تفکری برای حمایت از سرمایه گذار ندارند.
حال که سیاست های کلی نظام حمایت اشتغال زایی و تولید است می طلبد که دستگاه های دولتی این مقوله را مدنظر قرار دهند و در راستای حمایت از اشتغال زایی و کارآفرینی قدم بردارند. استاندار کهگیلویه و بویراحمد که بارها در سخنان خود گفته از سرمایه گذاران حمایت خواهد کرد، اقدامی موثر در جهت توسعه صنعت گردشگری بردارد.
سرمایه گذاران از بی تحرکی، بی توجهی و نبود کارشناسان دلسوز در رنج هستند. کدام سرمایه گذاری حاضر است سرمایه اش را در استان خرج کند، و در اخر هم ضرر و زیان برایش باقی بماند، لازم است بازنگری جدی در حوزه اداره گردشگری استان صورت بگیرد.