مردم در جمهوری اسلامی صاحب حق اول و آخر شدند و بساط دیکتاتوری جمع شد / فرد مسئول در نظام اسلامی برای پست له له نمی‌زند که همه اخلاقیات را زیر پا بگذارد / مجلس از مسیر اصلی خود فاصله گرفت و اغنیا و دگر اندیشان آن را تصرف کردند

کبنا ؛یکی از برکات ایام عید  نوروز این است که بعضی از دوستان را که کمتر می‌بینیم، توفیق دیدار ایجاد می‌شود. دکترعبدالمجید ارجمندی از جانبازان دفاع مقدس و عضو هیأت علمی دانشگاه‌های بزرگ تهران را در یک دید و بازدید نوروزی دیدار کردیم و از وی به عنوان کسی که ۸ سال نوجوانی و بخشی از جوانی خود را در سخت ترین شرایط جنگ سپری کرده، به مناسبت روز جمهوری اسلامی ایران (12 فروردین ماه) دقایقی را پیرامون انقلاب اسلامی و گام دوم انقلاب به گفت‌وگو نشستیم که از نظر خوانندگان می‌گذرد.
 
آقای دکتر! نگاه شما در مورد انقلاب اسلامی  و گام دوم دراین شرایط سخت ایجاده شده چیست؟ اصلاً بفرمایید چرا انقلاب اسلامی شکل گرفت و آرمان‌های انقلاب اسلامی به چه سمتی می‌رود؟
سلام خدمت دست‌اندرکاران سایت خبری کبنا نیوز استان کهگیلویه و بویراحمد  همه عزیزانی که این مطلب را می‌خوانند، امروز ۱۲ فروردین روزی است که جمهوری اسلامی به رأی گذاشته شد و آن روز که انقلاب اسلامی پیروز شد، (۲۲ بهمن ۱۳۵۷) بسیاری صاحب نظران علم سیاست براین باور بودند که اولاً مثل تمام موارد مشابه انقلابیون پیروز تا مدت‌های طولانی به بهانه تحولات و تغییرات ناگزیر دوران انقلاب کشور را به دور از دمکراسی و به روش‌های انقلابی و در واقع غیر مردمی و وفق افکار و خواسته‌های خود اداره می‌کنند. ثانیاً تجربه‌های قبلی مثل قیام  تنباکو و نهضت مشروطه و  ملی شدن نفت نشان داده بود که رهبران دینی می‌توانند موتور محرکه و شروع کننده خوبی باشند اما به لحاظ محتوایی و نیروی انسانی هرگز استعداد و توان ایجاد ساختارحکومتی و اداره آن را ندارند. آن‌ها برای این فرضیه‌ها علائم و ادله‌ای هم داشتند. مثلاً تعیین مهندس بازرگان به عنوان نخست وزیر دوران گذار و اقامت بنیانگذار انقلاب در شهر قم آنان را برای ترویج صحت  گمانه‌هایشان به هوس انداخته بود.
ولی از طرفی اعلام رفراندوم عمومی برای تعیین نوع حکومت از سوی مردم در کمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب نشانه‌ای بود که گویا این انقلاب با سایر حرکت‌های اجتماعی مشابه فرق می‌کند. امام خمینی معمار انقلاب اعلام کرد به جمهوری اسلامی رأی می‌دهد اما به مردم گوشزد کرد که آن‌ها در انتخاب آزادند و این ایده را هم با  صدای بلند فریاد زد که میزان رأی ملت است. این گونه بود که مردم با اکثریت بی بدیل " ۹۸.۲ " (جمهوری اسلامی " را به عنوان  نوع حکومت و نظام سیاسی خود انتخاب کرد. رهبری انقلاب با هوشمندی از تجربه‌های تلخ گذشته به دیده اعتبار بهره گرفت تا چون چشمی بیدار بر حسن جریان انقلاب برابر خواست ملت نظارت میدانی و هدایت گرانه داشته باشد. او با کاریزمای کم نظیرش برای سرعت و دقت در مسیر اهداف ملت قوت قلبی دائمی بود و در برابر انحرافات تا اصلاح عملی مسیر و حرکت بر ریل صحیح می‌ایستاد. غربی‌ها تا مدت‌ها از تحولات سریع ایران متحیر بودند و نمی‌دانستند که چه بگویند. چون روند تحولات با یافته‌ها و بافته‌های نظری و متون آموزشی مراکز علمی و آکادمی آنان سازگاری نداشت. آنان از قرن سیزده بر این باور بودند که دین نمی‌تواند کشور اداره کند و بنابراین حرکت ملت ایران را هم موجی گذرا می‌پنداشتند. به بیانی دیگر سکانداران عرصه سیاست و قدرت در غرب تا بن دندان باور داشتند که اصلی‌ترین خطر ارزش‌های دیکته شده توسط نظام سرمایه داری، دین  و فرهنگ و احکام دینی است که منافع آنان را با جدیت تهدید می‌کند. اما در مراحل اولیه قهرمانی را می‌ماندند که در اوج اعتماد به توانایی‌های خود رقیب را عددی حساب نمی‌کند و سعی دارد با بی اعتنایی و تحقیر از کنار او بگذرد و هژمونی خود را تثبیت کند. سال ها  از پیروزی انقلاب اسلامی گذشت و آن بذر مستعد سر برآورد و دوران رشد را پیمود تا تبدیل به شجره طیبه ای شد که ریشه در دل اعتقادات مردم دوانده و تا آسمان سربرکشیده است. (أَلَمۡ تَرَ كَیۡفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلا كَلِمَة طَیِّبَة كَشَجَرَة طَیِّبَةٍ أَصۡلُهَا ثَابِت وَفَرۡعُهَا فِی ٱلسَّمَاۤء، سوره  إبراهيم 24)

جمهوری اسلامی معجزه‌ی الهی است؟
برای کسانی که به دنبال دیدن قدرت و معجزه‌ی الهی‌اند همین بس که دقت کنند اگر دشمنانان از اول متوجه  عظمت انقلاب اسلامی می‌شدند ممکن بود سرنوشت دیگری برای آن رقم  بخورد. این که امام خمینی (ره) رهبر انقلاب همچون موسای نبی (ع) که خداوند در قصر فرعون حفظش کرد مدتی در جایی مثل پاریس سکنا می‌گزیند و نهضت را رهبری می‌کند خود معجزه است و پیام‌ها دارد.
در طول چهل سال توطئه‌های متعدد جهان استکبار گر چه دردسرهای فراوان برای انقلاب ایجاد کرد و مردم متمدن ایران را در عرصه‌های مختلف نظامی، فرهنگی امنیتی اقتصادی اجتماعی و.. گاه سخت رنجاند اما به فضل الهی و با درایت رهبری و همت و وفای ملی و جوانان حاضر در صحنه‌های مختلف انقلاب و دفاع مقدس ۸ ساله و بعداز آن  برکاتی در برداشت که  به مراتب بیش از ضررهایش می‌باشد. کشوری که روزی  در ذیل سیاست‌های سلطه جویانه  امریکا و پیش برنده اهدافش در منطقه تعریف می‌شد اینک قطب اصلی تعیین معادلات منطقه‌ای و حتی بین المللی شده است. شاه این مملکت دریوزگی می‌کرد و باج‌ها می‌داد به امید آن که رییس جمهور امریکا در مسیر تور کریسمس خود شبی حتی ساعاتی را به این جا بیاید تا او به پشتوانه‌ی این حضور چنگ و دندان تیزتری به مردمش نشان دهد که مبادا به سوء جریان حاکم بر کشور اعتراض کنند.
با پیروزی انقلاب اسلامی و اصولاً بساط دیکتاتوری برچیده شد و مردم نه تنها در تعیین نوع حکومت که در انتخاب مسئولان سطوح مختلف صاحب حق اول و آخر شدند. نهادهای به وجود آمده ریشه در خواست ملت داشت و با پشتوانه قانونی به حیات خود ادامه داد و چه کارهای بزرگی  توسط جوانان انقلابی که نشد. ایران در عرصه‌های علمی و امنیتی و اعتمادبه نفس به درجات بالا و ستودنی رسید وخون شهیدان انقلاب و وطن و  دفاع مقدس این درخت انقلاب الهی ایران  راتنومند و قوی نمود.
اما به  نکته‌های زیر  در گام دوم انقلاب،  همه مردم و خاصه جوانان که انقلاب و ایران را به‌دست خواهند گرفت توجه نمایند که  در جمهوری اسلامی برابر با خواسته‌ها و اهداف  و شعارهای اولیه انقلاب قرار بر این شد که شایستگان بر کرسی مسوولیت ها تکیه بزنند. یعنی قبول مسوولیت با خود شروطی اعتقادی و قانونی به همراه داشت:
پذیرش مسوولیت برای شیفتگی به خدمت است و نه از سر تشنگی برای قدرت.
فرد مسوول در هر سطحی بر این باور است که معصوم (ع) فرمود:  " ملعون است کسی که متولی کاری شود که می‌داند شایسته‌تر از او وجود دارد.
مسئول در جمهوری اسلامی چه ویژگی‌های باید داشته باشد؟
مسئول در جمهوری اسلامی در دعوای تعهد و تخصص ملاک را آموزه‌های وحی الهی و سیره معصومین (ع) می‌داند که حافظ و امین بودن، داشتن توان علمی و روحی و سلامت و تعهد به معنای عام از جمله شروط آن است.
مسئول در جمهوری اسلامی عالم را محضر خدا می‌داند؛ معادباور است و بر این اعتقاد است که زمان مسئولیت مهلت ابتلا و امتحان است و نه فرصت تحفه چینی و طعمه انگاری و برداشت سهم از بیت المال و فامیل بازی.
مدیر در جمهوری اسلامی حقیقتاً مسئولیت پذیر است و در قبال فراز و فرودهای دوران تصدی‌اش فرافکنی نمی‌کند. به جای تلاش و کار بی وقفه در پی دشمن تراشی و انداختن بار ناکامی‌ها به دوش دیگران و خصوصاً رقیبان و مخالفان سلیقه سیاسی‌اش در داخل نیست. اصلاً قرار نیست که مدیر باندباز وسیاسی کار باشد.
مسئول در جمهوری اسلامی واقع بین است و به حرف خیرخواهان و دلسوزان گوش جان می‌سپارد. قول و وعده‌های نشدنی برای جلب نظر شهروندان نمی‌دهد تا در صورت عدم تحقق با اشتباهی دیگر در جستجوی بهانه‌های نامعقول، عذرهای نامقبول و رفتارهای خارج از خردمندی و اقدامات خداناپسند برآید.
خلاصه سخن آن که، فرد در نظام دینی از پذیرش مسوولیت نمی‌گریزد اما برای رسیدن به آن حتی با وجود داشتن همه شرایط چنان له له نمی‌زند که همه اخلاقیات و معروف‌ها را زیر پا بگذارد و در صورت رسیدن به هر جایگاهی ادب خدا و خلق را نگه می‌دارد.
مسئول در جمهوری اسلامی باید نگاهش به مظلومین و مستحقین جامعه باشد نه این که بر سفره اغنیا بنشیند و ثروتمندان  دوره او جمع باشند و دیدار با قشر نیازمند و محروم و مظلوم جامعه را برای ظاهر سازی قرار دهد. وآن طرف کیسه خود واطرافیان خاص را پر کند.
 
نگرانی‌های مردم در رابطه با تبعیض و فساد هست، نظرتان چیست؟
 
نکته مهم‌تر، برپایی جمهوری اسلامی روند سنتی انواع حکومت‌های ایجاد شده در تاریخ را برهم زد (دیکتاتوری، الیگارشی، تئوکراسی، دمکراسی و..) و نوعی جدید از حکومت را ابداع کرد که بعدها با نام «مردم سالاری دینی» شناخته شد. در این راستا دو مقوله مهم که یکی ایجابی و یکی سلبی است باید برای همیشه مد نظر جریان حاکمیت در نظام جمهوری اسلامی باشد.
 مقوله ایجابی که به نظر بسیاری از صاحب نظران مدار و ملاک  احکام الهی است مساله «عدالت» است که در منشور «گام دوم»  رهبری هم مکرر مورد تاکید قرار گرفته است. اگر برای تحقق عدالت با همه گستردگی معنایی‌اش تلاش نشود جمهوری اسلامی می‌شود قالبی تهی از محتوا که نمونه اسمی و بی خاصیت آن را در کشورهای دیگر هم می‌بینیم.
اما مقوله دوم که طرف نقیض عدالت است مساله نفی تبعیض، فساد و تفاوت‌های غیر مشروع است. بیشترین نگرانی و نارضایتی مردم به همین دو مقوله برمی گردد. تاکید رهبری بر مقوله اقتصاد و رونق تولید و توجه به کالای ایرانی برای آن است که تقویت معنویت و ایمان در جامعه و کاهش و محو ناهنجاری‌ها و آسیب‌های مختلف مثل بیکاری، فقر و فساد، تورم و رکود و غیره  در گرو تحقق اولی (عدالت) و نفی دومی (تبعیض)است. اگر قرار باشد دستاوردهای انقلاب در عرصه‌های مختلف حتی در بخش  اقتصادی را با اهداف آن تطبیق دهیم هر منصفی می‌پذیرد که به رغم نامردمی‌های اردوگاه استکبار و اذناب منطقه‌ای و داخلی  آن کارهای بزرگی صورت گرفته است اما آنچه که مردم را آزار می‌دهد و مستمسک دست توطئه گران شده است ناهنجاری‌هایی چون اشرافی گری، مانور تجمل نوکیسگانی  است که هر صبح و شام شکاف طبقاتی را به رخ می‌کشند و دل اقشار ضعیف اقتصادی و حتی متوسط را می‌لرزانند؛ تو گویی نه تنها کسی جلودارشان نیست. که  بعضاً برخی متولیان امور رفتارهایی می‌کنند و اظهاراتی می‌نمایند که انکار مأموریت صیانت از قانون شکنان و سوء استفاده گران به آن‌ها واگذار شده است. برای نمونه وقتی صحبت از حذف یارانه دهک‌های متمول  و بسیار برخوردار برابر قانون می‌شود عالی‌ترین مقام اجرایی می‌گوید "  ما نمی‌خواهیم به حساب‌های مردم سرک بکشیم." اما وقتی صحبت از تصویب لوایح چهارگانه (fatf. پالرمو و..)  می‌شود برای تصویبش نه تنها عجله می‌کنیم که سینه چاک می‌شویم و رجزها می‌خوانیم. البته پیام پنهانی چنین حرکاتی آن است که مراجع مالی خارجی و بین المللی هم هیچگاه به حساب‌های طبقه اشراف سرک نمی‌کشند. آن‌ها مأموریت های دیگر دارند که لازم شد در جای دیگر گفت وگو می‌کنیم.
ما الان در گام دوم انقلاب قرار گرفته ایم و رهبر انقلاب آن را هم به خوبی تشریح کردند، نظر شما چیست و قوه مجریه و قوه مقننه چه نقشی می‌توانند، ایفا کنند؟
موضوع دیگر درست است که قوه قانونگذاری و از همه بیشتر قوه مجریه در تحقق بخشیدن به اهداف انقلاب نقش بسیاری دارند اما طی این سال‌ها دهه اول انقلاب کارهای زیاد و قابل تحسین شد اما می‌توانستند کارهای بهتر و گام‌های بلندتری بردارند  ولی  خیلی از مطالبات مردم و اهداف انقلاب اسلامی را نتوانستند پاسخ گوی خوبی باشند. چون ما انقلاب کردیم که در حرکت و تعالی باشیم و هر روزمان از دیروزمان بهتر باشد.
«موجیم که آسودگی ما عدم ماست.»
پس دو قوه مجریه (دولت) و مقننه (مجلس) در گام دوم  انقلاب باید به ریل آرمان‌های انقلامی اسلامی برگردند. و از طرفی انتظار می‌رود که قوه قضائیه به‌ویژه در دوره جدید و با خون تازه‌ای که با انتصاب شخصی  خوشنام در بنیه‌اش جاری شده است همراه با دیگر قوه‌ها وونهاده ها با نظارت درست و ابراز قاطعیت و صلابت در اعمال قانون و پیشگیری از جرم و نیز مجازات خاطیان و هنجار شکنان و به‌ویژه دستاندازان به بیت المال دوباره امید و اعتماد را به دل مردم ببارد.
  موضوع دیگری که در گام دوم انقلاب جدی گرفته شود مقوله کارایی و توانمندسازی  است در اینجا هم  قوه قضاییه  همراه با دیگر قوا باید با تدبیر و برنامه ریزی صحیح و علمی مسوولان را وادار کنند یا کارایی و توان خود را در انجام وظایف و اختیارات محوله ثابت کنند و یا صحنه را برای دیگران و به‌ویژه جوانان دانا، باانگیزه و توانمند خالی نمایند. به قول فردوسی بزرگ:
«جهان را به باید به دانا سپرد»
یک نمونه از مواردی که می‌تواند مطلع و آغاز خوبی باشد مساله نحوه مواجهه و عمل بخش‌های مختلف نظام در کنترل و کاهش تبعات و خسارات بارش‌ها و سیل‌های اخیر است. پیشنهاد می‌شود قوه قضاییه با جدیت عملکرد اشخاص و نهادهای مسئول را بررسی دقیق و منصفانه بنماید و برای افکار عمومی نسبت به خوب و بد آن روشنگری نماید هر مسئولی در هر دوره‌ای جرم و سهل انگری  دارد باید امروز پاسخ گو باشد مگر می‌شود هر مدیر فقط از مدیریت رفاه و حقوق نجومیش را داشته باشد ولی بحران و مشکلاتش برای دیگران باشد.
به یقین باید پذیرفت که انقلاب اسلامی که تاریخ ساز شد و ثمره‌اش ایجاد نظام " جمهوری اسلامی " گشته است به شرط تمسک عملی به شعارها و خواسته‌های اولیه و نابش. از این پیچ تاریخی و تحریم‌های ظالمانه نیز به سلامت و سربلندی می‌گذرد. البته نباید فراموش کرد که مثل همیشه اصلی‌ترین نقش را مردم دارند. مردم عزیز برای بازگشت قطار انقلاب به ریل اولیه‌اش و نفی نااهلان و نامحرمان و سپردن امانت به دست جبهه ارزش‌ها و انقلابیون و عدالت خواهان و دانایان واقعی عنایت مضاعفی بنمایند ما امروز جوانان دانشمند وعالم و انقلابی و عدالت خواه زیاد داریم باید به میدان بیایند و آرمان‌های از دست رفته انقلاب و جمهوری اسلامی را فریاد بزنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در شرح حدیثی از امام صادق (ع) روز ۱۹ /۱۲ /۹۷ بیان داشتند:  خدای متعال عهد و پیمان گرفته از علما ــ  علما هم فقط به معنای فقها نیست ــ از دانشمندان، دانایان، زبدگان، نخبگان جامعه که بر گرسنگیِ گرسنگان و سیری و پُریِ سیران و اغنیا صبر نکنند، اعتراض کنند. یک ظالمِ ثروتمندِ شکمِ پُری و مظلوم گرسنه‌ای را اگر دیدند [اعتراض کنند].
شاید در این برهه گام اول انتخابات پیش روی مجلس یازدهم باشد. مجلس عصاره ملت است و فریاد عدالت خواهانه ملت و انقلاب اما مجلس شورای  اسلامی  هر چه از آغاز  انقلاب فاصله گرفتیم از مسیر و وظایف  اصلی خود اندک اندک فاصله گرفته است و به نوعی اغنیا و دگر اندیشان آن را به تصرف خود درآورده‌اند که این خود مجال دیگر برای گفت و گو می‌طلبد تا  وظیفه نظام و ملت را در قبال انتخاب نمایندگان  شایسته و دانا در گام دوم انقلاب تشریح کنیم و با کمک شما  مطالب لازم گفته شود.