همراهی‌های دولت در حد حرف درمانی است / تاوان برخی از نارضایتی‌های میان دولت و بهداشت و درمان را مردم می دهند / کدام بانک حاضر است تاخیر را قبول کند؟ کدام صاحب خانه ای حاضر است اجاره نگیرد؟

کبنا ؛چند ماه پس از اینکه بیماری کرونا ادامه یافت، کم کم از طرف کارشناسان مختلف انتقاداتی به دولت شد، از جمله اینکه تصمیمات ستاد کرونا پیش بینی‌های علمی، اجتماعی و اقتصادی درستی ندارد، و عموماً اقشار ضعیف جامعه متضرر این تصمیمات می‌شوند، از طرفی شیوه‌های اقناع مردم بسیار مورد نقد است و این اقناع از شیوه‌ی نصیحت‌ها، اولتیماتوم‌ها و سخنرانی‌های جلسه‌ای و مکتب گونه‌ی مدیران فراتر نمی‌رود که عموماً یک مدیر مرجع قرار گرفته است و به نصیحت می‌پردازد، در حالی که آن چیزی که باید مرجع باشد «استراتژی است، نه مدیر». هیچ خبری از اظهارنظر متخصصان در خصوص استراتژی‌های رفتار با مردم و شیوه‌های مقابله و مدیریت اقتضایی و وضعی در خصوص کرونا نیست. به گزارش کبنا نیوز؛ در همین خصوص با دکتر علی خرامین یکی از روان شناسان استان کهگیلویه و بویراحمد گفت و گویی صورت داده‌ایم که از نگاه مخاطبان می‌گذرد.
 
**در خصوص حکمفرمایی کرونا می‌بینیم که هر روزه مرگ و میر بیشتر می‌شود، مردم رعایت نمی‌کنند و تصمیمات ستاد کرونا کارساز نیست، به نظر شما چرا شرایط بهتر نمی‌شود و چه باید کرد؟ آیا اینطور نیست که ستاد کرونا تصمیماتی برنامه ریزی شده و با پیش بینی انجام نداده است؟ یا اینکه مقصر مردم هستند؟
به نظر من هر دو طرف مشکل دارد. متاسفانه استراتژی‌هایی که در خصوص کرونا بکارگرفته شد، استراتژی‌های درستی نبود.
کرونا چه برای ایران و چه برای کشورهای دیگر یک بیماری و بحران جدیدی بود، چین تجربه سارس و بیماری‌های ویروسی دیگری را داشت ولی برای کشورهای دیگر اینطور نیود. ما هم آمادگی برای مواجهه با این بیماری را نداشتیم، کشورهای دیگر در این خصوص آماده‌تر بودند و همینطور تجربه نداشتیم.
به اعتقاد من بزرگترین بحران این بود که استراتژی‌هایمان را تغییر ندادیم. در وهله اول این بیماری، از مردم خواستیم که مراقب باشند تا کرونا نگیرند، این در مرحله اول موفق بود، ولی در مرحله دوم تعداد زیادی کرونا گرفتند پس روش موثری نبود. علاوه بر اینکه به مردم گفتیم که مراقب باشند کرونا نگیرند، باید می‌گفتیم که مراقب باشند کرونا را انتقال ندهند. چون امروز از انتقال این بیماری است که به مشکل برخورده‌ایم، نه از عدم رعایت موارد بهداشتی.
الان در کشورهای اروپایی و آمریکا آمار مبتلایان خیلی زیاد شده است. به غیر از چین که از بقیه موفق‌تر است، هیچ کشوری در این زمینه موفق نبوده است. ما هم در مرحله اول موفق‌تر بودیم، ولی مثل بقیه داریم دست و پا می‌زنیم.
عدم هماهنگی‌های زیادی در وزارت بهداشت وجود داشت، شکوه‌های زیاد وزیر بهداشت نشان از این دارد که دولت با او همراهی نمی‌کند.
بیشتر همراهی‌های دولت در حد حرف درمانی است. کادر درمانی سنگ تمام گذاشت و جهاد کرد، ولی غیر از وزارت بهداشت هر چه دیدیم فقط حرف درمانی بوده است، همه ما دوست داریم بشنویم و استاندار کهگیلویه و بویراحمد بیاید بگوید در جلساتی که برگزار کرده‌اند واقعاً چه کاری کرده است؟ غیر از عدم همراهی با وزارت بهداشت، در سیاست‌های دولت بی برنامگی و ابهام وجود دارد، از طرفی به نظر می‌آید مسائل سیاسی را به حوزه بهداشت و درمان تسری می‌دهند.
شاید تاوان برخی از نارضایتی‌های میان دولت و بهداشت و درمان را مردم می‌دهند، برخی از سیاست‌های وزارت بهداشت و درمان مشکل داشت، وقتی معاون پژوهشی وزارت بهداشت و درمان می‌گوید باید ایمنی
از همه مهم‌تر مردم مقصر هستند، مردم در بار اول پذیرفتند که بحران داریم، رعایت هم کردند ولی بعد رها شد، ترسی که مردم از این بیماری داشتند ریخته شد، بیماری را دست کم گرفتند. اکثر جامعه ما افراد نیازمند و فقیر هستند، کارگرهای روزمزد و روزی خور هستند، دولت توانایی جبران این پدیده را نداشت، بازاری‌هایی که چک داده‌اند، لباس خریده‌اند، بازاری باید چکش را پاس کند، یک کارگر اگر صبح سر کار نرود، روزی و درآمدی ندارد، کدام بانک حاضر است تأخیر را قبول کند؟ در عمل بانک‌ها نپذیرفتند. کدام صاحب خانه‌ای حاضر است اجاره نگیرد.
100 هزار تومان کمک کرونایی برای جامعه‌ای که بیش از 7 میلیون زیر خط فقر دارد چه کمکی به مردم خواهد شد؟ وام دو میلیونی چه دردی از کارگر دوا می‌کند؟  قطعاً مردم از این شرایط خسته شدند، همینطور اینکه؛ نتوانستیم مردم را قانع کنیم که کرونا را انتقال ندهند! بین دو استراتژی «انتقال ندادن» و «مبتلا نشدن» باید تفاوت‌هایی باشد. بنابراین تصور مردم همیشه این است که خودشان کرونا نگیرند.
لذا هم وزارت بهداشت در استراتژی‌هایش خیلی خوب نبود، و هم دولت کار خاصی تا الان نکرده است. تمام تصمیمات ستاد کرونای کشور تصمیمات دست و پاشکسته‌ای است. بی برنامگی وجود دارد. در وهله اول سیاسیون  و روسا مسئول و مقصر هستند و در وهله دوم مردم مقصر هستند که از رعایت اولیه بریدند. هنوز هم متاسفانه مردم خیلی از واقعیت‌ها را نپذیرفتند، خیلی از مرگ و میرهای ما ناشی از تأخیر در مراجعه برای درمان است. مردم مبتلا شدن به بیماری را زشت می‌دانند. پنهان می‌کنند، وقتی متوجه می‌شوند که کار از کار گذشته، و ریه‌شان را از دست داده‌اند. وقتی این مسائل باشد کماکان با این مشکلات روبرو هستیم.
 
**اینطور به نظر می‌آید که تصمیمات ستاد کرونا در کشور نتوانست مردم را قانع کند، چون رفتارهایی از مسئولان و دولتمردان می‌بینیم که با تصمیمات خودشان در ستاد کرونا تطبیق ندارد!
ستاد کرونا بیشتر از اینکه متشکل از بهداشت و درمان باشد، متشکل از سیاسیون دولت و اداره جات است که رعایت نمی‌کنند بنابراین اگر ضعفی هست دولت در آن مقصر است. بهداشت و درمان تمام وجودش را گذاشت، ولی مشکل ما این است که ستاد کرونا فقط متشکل از بهداشت و درمان نیست، بلکه استاندار در رأس این ستاد است، معاون سیاسی ایشان در ستاد هستند، هلال احمر عضو است، فرماندار و دیگران عضو هستند. این‌ها یک رأی دارند، دانشگاه علوم پزشکی هم یک رأی دارد. وقتی دانشگاه علوم پزشکی می‌گوید قرنطینه کنید و جاده‌ها را ببندید، استاندار می‌گوید نمی‌توانیم. مسلماً کنترل بیماری صورت نمی‌گیرد.
علوم پزشکی وظیفه دارد بگوید باید قرنطینه کنیم، ولی چه کسی باید خسارت مغازه دار و کارگر و بازاری را جبران کند، قطعاً علوم پزشکی نیست. علوم پزشکی یک عضو از اعضای ستاد کرونا است، اعتقادم این است که چون در ستاد کرونا علوم پزشکی محور نیست نتوانسته‌اند موفق باشند، ما علوم پزشکی را یک عضو قرار دادیم، در حالی که علوم پزشکی باید تصمیم گیرنده اصلی باشد.
در حال حاضر تعطیلات چهارده روزه و محدودیت‌ها را داریم، هر چند ماهی که به پیک کرونا نزدیک می‌شویم دولت تعطیلی را اجرا می‌کند، این تعطیلات مؤثر خواهد بود؟
این تعطیلات 14 روزه تاثیری نخواهد گذاشت، چون برخی از مردم استفاده می‌کنند و به تعطیلات می‌روند. می‌بینیم وقتی نخست وزیر ایتالیا می‌گوید در خانه‌ها بنشینید، یک عمر شما دولت را اداره کردید حالا ما هزینه مخارج شما را می‌دهیم اینجا چه اتفاقی می افتد؟ من کارمند در خانه نشستم حقوقم را می‌گیرم، معلم نشسته در خانه حقوقش را می‌گیرد، پزشک حقوقش را می‌گیرد، چه کسی مجبور است بیرون بیاید؟ قشر آسیب پذیر. همین‌ها هستند که ویروس را انتقال می‌دهند. مجبورند بیایند کارگری کنند.
بنابراین اگر دولت بخواهد موفق باشد باید اول، بسته‌های معیشتی برای قشرهای آسیب پذیر قرار دهد، دوم، دانشگاه علوم پزشکی در محور تصمیم گیری‌ها باشد. ضمن اینکه دستورات علوم پزشکی اجرا شود، همچنین دانشگاه علوم پزشکی استراتژی‌هایش را تغییر دهد. با این سه شرط حتماً موفق خواهیم شد. همچنین استراتژی‌های جدیدی با نظر متخصصین اجرا کنیم، تا بتوانیم مردم را قانع کنیم و هم آمار مبتلایان کاهش پیدا کند.
 
**در شرایط کرونایی متوجه می‌شویم و می‌بینیم که دانشگاه علوم پزشکی رفتارهای سیاسی دارد، برخی را بیرون می‌کنند و برخی را سر کار می‌آورند و اتفاقاتی این چنین می افتد، این منجر به نارضایتی مردم شده است، نظر شما در این خصوص چیست؟
من اطلاعی از این مسائل ندارم، به نظر من علوم پزشکی به اندازه کافی مصیبت و بدبختی دارد که به آن باید رسیدگی شود، تا اینکه بخواهیم به این مسائل بپردازیم. به نظر من اگر چنین مسائلی باشد شما رسانه‌ها و برخی از نهادهای نظارتی باید به آن بپردازید. ولی از رسانه‌ها خواهش  می‌کنم کاری نکنیم که ایرادات خیلی برجسته شوند و سیستم و فعالیت‌های علوم پزشکی مختل شود، اگر ایرادی هست از کانال و مسیر خودش بررسی شود. آسیبی به فعالیت‌های علوم پزشکی وارد نشود. گرچه مسئولان باید طوری رفتار کنند که مردم از آنها رضایت داشته باشند،  ولی توقع از رسانه‌ها این است که علوم پزشکی حمایت بشود و اگر ایرادی باشد رسانه‌ها بعد از این مطرح کنند.
**چه توصیه‌ای برای مردم دارید؟
خواهشی که از مردم دارم این است که جدی بگیرند، مشکل ما زمانی غیرقابل حل خواهد شد که بار بیماران از بار امکانات دانشگاه بیشتر شود، و جایی برای بیماران بیشتر وجود نداشته باشد. وقتی در ایتالیا تعداد بیماران بیشتر از امکانات می‌شود می گویند به سالمندان خدمات ارائه نکنیم. ما خدا رو شکر به اینجا نرسیده‌ایم، ولی مردم ما کاری نکنند که دولت در دوره‌های زمانی بعدی برخی از افراد را از خدمات خودش طرد کند.
مهم‌ترین عامل انتقال بیماری کودکان و نوجوانان هستند، این‌ها در خیابان و جاهای مختلفی می‌روند پدر و مادرهای بیچاره را ویروسی می‌کنند، دست این جوانان و نوجوانان را می‌بوسم، اگر رعایت کنند بیشتر از 50 درصد مشکلات حل خواهند شد.