دولت، صدای نارضایتی مردم را نمی‌شنود یا  جدی نمی‌گیرد / مشکل اقتصاد با دستور و بگیر و ببند حل نمی‌شود

کبنا ؛تورم و گرانی، به حدی مردم را تحت فشار قرار داده که نه فقط منتقدان دولت بلکه فعالان سیاسی همسو با رئیسی نیز صدای انتقاد خود را بلند کرده‌اند و دامنه انتقادها از وضعیت موجود حتی به تریبون‌های نمازجمعه شهرهای بزرگ و کوچک کشور نیز رسیده است.
تفاوت دو گروه منتقدان، آنجاست که رقبای رئیسی، ریشه گرانی‌ها را ناکارآمدی دولت می‌دانند و به آینده، خوش بین نیستند اما همسویان رئیس دولت سیزدهم ضمن پذیرش تنگنای تأمین معیشت مردم، هنوز بر این باورند که رئیسی و کابینه او، قادر به مهار گرانی و کاهش نارضایتی‌های مردمی خواهد بود.
خبر آنلاین در گفت و گویی با علی شکوری راد، دبیرکل سابق حزب اتحاد ملت و فعال سیاسی اصلاح طلب، به بررسی عملکرد دولت و فضای سیاسی و اجتماعی کشورما پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
شخص رئیسی حاشیه سازی کمتری داشته است
حدود ۸ ماه از آغاز فغالیت دولت آقای رئیسی می‌گذرد، میزان مقبولیت اجتماعی ایشان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آقای رئیسی چون با برخی موضوعات خیلی درگیر نشده، حاشیه سازی کمتری داشته است، اگرچه، گاهی بخاطر ادبیات و نحوه بیان موضوعات، حاشیه‌هایی برایشان به وجود آمد ولی از آنجا که در مورد برخی مسائل، خصوصاً نسبت به عملکرد دولت گذشته خیلی، مستقیم بحث نکردند و جلوه نسبتاً آرامی داشته‌اند که این ویژکی برای برخی، مطلوب تلقی می‌شود.
اما اگر بخواهیم دولت ایشان را بررسی کنیم باید ابتدا یادآور شویم، آنچه برای مردم، مهم و ملاک قضوت است، وضعیت معیشتشان آنهاست و بقیه مسائل، فرعی تلقی می‌شوند. با این معیار، کمتر کسی را می‌توان یافت که واقعیت تلخ بدتر شدن وضعیت معیشت مردم و گرانی بسیار افسار گسیخته را انکار کند یا سخنانش درباره بهتر شدن اوضاع با اقبال عمومی مواجه شود.
پس از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی قیمت کالاها و بخصوص دارو به شدت رو به افزایش است، با توجه به شغل خودم، نمونه‌ای را مثال می‌زنم. هزینه «سی تی اسککن» بیمار با بیمه ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان است ولی دارویی که برای گرفتن «سی تی اسکن» مصرف می‌شود، دولت ۷۰ هزارتومان آن را می‌دهد ولی قیمت این دارو ۲۵۰ هزار تومان است و بیمار می‌بایست تفاوت قیمت را از جیب خود بپردازد که با توجه به تنگناهاهای مالی و معیشتی مردم، رقم بالایی است. البته، این مورد، فقط یک نمونه از مشکلاتی است، وگرنه، مردم با موارد زیادی از گرانی‌ها حتی در تأمین ضروریات زندگی‌شان درگیر هستند.
نارضایتی در بطن جامعه، بالاست
متاسفانه، روند امور هم چشم انداز روشنی ندارد و شواهد و نشانه‌ها از وخامت بیشتر وضعیت خبر می‌دهند. همین الان هم با نارضایتی گسترده مردم مواجه هستیم که آمیخته به غافلگیری پی در پی از افزایش قیمت‌های روزانه است. اعتراض‌ها و انتقادهای مردم، نمود رسانه‌ای چندانی ندارد و آنان برای رساندن پیام اعتراض خود، به خیابان نیامده اند، اما نارضایتی در بطن جامعه، بالاست و درک آن، نیاز به دقت و تلاش زیادی ندارد اما عجیب است که مسئولان حاکمیت و دولت، صدای بلند نارضایتی‌های فراگیر مردمی را نمی‌شنوند یا جدی نمی‌گیرند. باید توجه کنیم، صبر مردم، بی حد و مرز نیست بلکه سقفی دارد دارد و اگر فشارهای اقتصادی و معیشتی از مرز تاب آوری حداکثری مردم عبورکنند، آنگاه مشخص نیست با جه واکنشی روبرو خواهیم شد.
رئیسی و دولت او به سوژه نقد شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده‌اند
در این میان، آقای رئیسی هم همانند هر انسان دیگری، قوت و ضعف‌های شخصی خاص خود را دارند اما وضعیت موجود باعث شده اظهارنظرهای مثبت درباره ایشان، اندک و حجم انتقادها بیشتر باشد. بازتاب این وضعیت را می‌توان در شبکه‌های اجتماعی دید که نقد شخص ایشان و دولتشان به یکی از سوژه‌های اصلی این شبکه‌ها تدیل شده است.. این انتقادها، گاهی در رسانه‌های رسمی نیز دیده می‌شود و تعداد منتقدان عملکرد دولت که از همسویان و حامیان آقای رئیسی هستند نیز افزایش قابل توجه ای داشته است. این نگاه انتقادی، در محافل و جلسات خصوصی، خیلی بیشتر از چیزی است که در سطح رسانه‌ها و شبکه مجازی دیده می‌شود.
به گرانی اشاره کردید، آقای رئیسی بارها فرمان کنترل قیمت‌ها و حتی بازگشت نرخ‌ها به دوره قبل از گرانی‌های اخیر را داده‌اند. مهار دستوری گرانی را چقدر ممکن می دانید؟
آقای رئیسی، تاکنون در سطح یک رئیس جمهور تصمیم گیر و قدرتمند، ظاهر نشده‌اند. البته کاراکتر ایشان به شکلی است که همه حس کنند، سکان دار دولت، آقای رئیسی هستند و تصمیم گیری‌های اساسی توسط خود ایشان گرفته می‌شود. اما برداشت من این است که ایشان در دولت، خیلی نقش آفرین نیست یا حداقل، بروزو ظهور عملکردی‌شان، این تلقی را ایجاد می‌کند که گرداننده دولت، شخص آقای رئیسی نیست.
«دست‌های پنهان» و «عوامل پشت پرده»، فرافکنی است
تجربه گذشته جهان و ایران، نشان می‌دهد که مشکل اقتصاد با دستور دادن و بگیر و ببند حل نمی‌شود و این خطایی تکراری است که برخی دولت‌ها گرفتار آن می‌شوند.. آن‌ها بر اساس گزارشات دریافتی متوجه می‌شوند افزایش قیمت‌ها عامل ایجاد نارضایتی شده، بنابراین درصدد کنترل قیمت‌ها برمی آیند و هنگامی که موفق نمی‌شوند، انگشت اتهام را به سمت «دست‌های پنهان» و «عوامل پشت پرده»، نشانه می‌روند و حتی دستور شناسایی، بگیر و ببند و برخورد با دست‌های پنهان را صادر می‌کنند که فرافکنی است زیرا تجارب زیادی داریم که این رویکرد، اوضاع را بدتر می‌کند.
به هرحال، مردم در حالت صبر و انتظار قرار دارند تا ببینند نتیجه برنامه‌ها و دستورهای مکرر آقای رئیسی چه خروجی مثبت یا منفی‌ای خواهد داشت. هرچند، دستورهای ایشان تا الان باعث گره گشایی اقتصادی نشده و آنچه مردم با پوست و گوشت خود حس می‌کنند، دشوارتر شدن تأمین معیشت و ناامیدی به آینده است.

اگر نارضایتی مردم، فراگیر است، چرا اصلاح طلبان مدافع منافع مردم نیستند و اغب، سکوت کرده‌اند؟
بخشی از آنچه شما سکوت اصلاح طلبان نامیدید، ناشی از بی فایده بودن نقدها و اعتراض‌ها به دولت است. علت دیگر، این است که فضای سیاسی کشور از نقد عملکرد دولت اشباع شده است. سوای رسانه‌های رسمی، مردم در شبکه‌های اجتماعی، به دقت، کارنامه دولت را رصد و نقد می‌کنند و به خوبی درحال دفاع از منافع خود هستند. بنابراین، نقادی مداوم و پر تعداد دولت از سوی اصلاح طلبان ضرورتی ندارد اما هرگاه، تحول مهمی رخ داده اصلاح طلبان، فردی یا گروهی و از تریبون‌های در دسترسشان، نقدها و مواضع خود را اعلام و همواره کنار مردم بوده‌اند.
ریسی فضای کشور را دو قطبی می‌کند
نکته دیگر، این است که برخلاف آقای رئیسی که با بیان سخنانی مانند ضرورت حذف بانیان وضع موجود، خواسته یا ناخواسته، فضای کشور و جامعه را دو قطبی می‌کنند، تلاش اصلاح طلبان، پرهیز از دو قطبی کردن جامعه است و نمی خوهند با تندتر کردن فضا، رنج مردم را بیشتر کنند.
بانیان وضع موجود، مجموعه حاکمیت هستند
چرا منتقد تاکید آقای رئیسی برای ضرورت حذف بانیان وضع موجود هستید؟
دلیل، مشخص است. چون بانیان وضع موجود، مجموعه حاکمیت هستند و نمی‌توان فقط دولت را مقصر دانست. اگر بررسی دقیق‌تری شود، شاید سهم نهادهای خارج از قوه مجریه در ایجاد وضعیت فعلی، به مراتب بیشتر از دولت پیشین بوده است.