بخش اول) از روستازادگی تا تخصص فلوشیپ / پیشنهاد امیرحسین دوستی مطلق؛ جوانان قورباغه‌هایشان را قورت دهند / جامعه با امید زنده می‌ماند

این پایگاه خبری در نظر دارد سلسله‌گفت‌وگوهایی با مستعدان برتر کهگیلویه و بویراحمدی منتشر کند و در قالب آن فرایندهای نخبگی، خدمات نظام به نخبگان و مسائل و مشکلات نخبگان را بررسی کند. چرا که ما معتقدیم مکتوب کردن تجارب نخبگان در نهایت می‌تواند به افزایش توسعه علمی یک جامعه کمک کند. 
امیرحسین دوستی مطلق _عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج_ نخستین مستعدی است که کبنا نیوز با او گفت‌وگو داشته است. نکته جالبی که طی مصاحبه با این مستعد برتر وجود داشت، تعهد و وقت‌شناسی او بود؛ در حالی که معمولاً ما در پایگاه خبری به وقت‌نشناسی مدیران و مسئولین عادت کرده‌ایم، این استاد دانشگاه دقیقاً سر زمان مشخص در دفتر کبنا حاضر شد. شاید همین تعهد و نظم یکی از عامل‌های موفقیت‌های دوستی مطلق باشد.
وی با اشاره به فرایند تحصیلی خود گفت: در حال حاضر در مقطع فلوشیپ تخصصی علوم آزمایشگاهی مشغول به تحصیل هستم.
وی با بیان اینکه مقطع دیپلم را در یکی از روستاهای شهرستان کهگیلویه به پایان رساندم، گفت: وقتی در کنکور سراسری شرکت کردم، یک ترم در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، رشته بهداشت محیط خواندم. اما چون از انتخاب رشته‌ام رضایت نداشتم، انتقالی گرفتم و به تهران رفتم و مقطع کاردانی را رشته علوم آزمایشگاهی خواندم. سپس در دانشگاه علوم پزشکی کاشان، مقطع کارشناسی را به پایان رساندم.
دوستی مطلق ادامه داد: بعد از مقطع کارشناسی بود که علم‌آموزی برای من اهمیت پیدا کرد. در سال 1389، از بین هزار و 773 نفر در مقطع کارشناسی ارشد رتبه اول کشوری را به دست آوردم و در دانشگاه علوم پزشکی تهران مشغول به تحصیل شدم. در همین دوره بود که عضو بنیاد ملی نخبگان شدم و از آن موقع تاکنون از تهسیلات بنیاد استفاده می‌کنم.
وی در ادامه افزود: کارشناسی ارشد را چهارترمه تمام کردم و در سال 1391 در مقطع دکتری دانشگاه علوم پزشکی تهران قبول شدم و آن دوره را نیز کمتر از چهار سال به پایان رساندم.
این مستعد برتر کهگیلویه و بویراحمدی گفت: در حال حاضر در فلوشیپ تخصصی علوم آزمایشگی با رتبه چهار قبول شدم و الأن ترم آخر هستم.
وی گفت: از سال 1395 نیز به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، مشغول به فعالیت هستم.
دوستی مطلق در ادامه به توضیح برخی از جوایز بنیاد ملی نخبگان اشاره کرد و اظهار داشت: تاکنون توانسته‌ام برنده دو جایزه از مهمترین جوایز این بنیاد باشم.
وی گفت: جایزه «جذب دکتر شهریاری» جایزه‌ای است که به واسطه آن می‌توان در مؤسسات آموزشی کشور جذب شد. بنده نیز به واسطه همین جایزه بود که به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج جذب شدم. البته در همان زمان، علاوه بر دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دانشگاه علوم پزشکی ایران را نیز می‌توانستم انتخاب کنم، اما به خاطر علاقه‌ای که به استان داشتم، یاسوج را برگزیدم.
این مستعد کهگیلویه و بویراحمدی در خصوص این جایزه گفت: بنیاد نخبگان بر اساس سوابق تحصیلی، نوع دانشگاه، معدل مقاطع مختلف، مقالات و سوابق تدریس، این جایزه را تا سه سال پس از فارغ التحصیلی به متقاضیان اعطا می‌کند. یک گروه کارشناسی مدارک افراد مختلف را بررسی، و پس تعداد محدودی انتخاب می‌شوند. پس از آن فقط لازم است که در آن مقطع، دانشگاهی فراخوان بزند. سپس بنیاد نخبگان، با آن دانشگاه مکاتبه می‌کند که صلاحیت‌های آن فرد از نظر علمی تأیید است و سپس ردیف اختصاصی جذب برای آن فرد در نظر گرفته می‌شود.
دوستی مطلق در ادامه به جایزه پژوهشی دکتر آشتیانی اشاره کرد و گفت: این جایزه یک گرنت یک‌میلیارد ریالی است که بر اساس فعالیت‌های پژوهشی به تعداد محدودی از متقاضیان اعطاء می‌شود.
وی با بیان اینکه شاید تنها کسی هستم در علوم پزشکی یاسوج، هم جایزه دکتر شهریاری و هم گرنت یک میلیارد ریالی دکتر آشتیانی را برنده شده‌ام گفت: یک بار پژوهشگر برتر استانی و یک بار هم پژوهشگر برتر دانشگاه علوم پزشکی شده‌ام و امسال هم به عنوان پژوهشگر برتر دانشکده پزشکی برگزیده شدم.
وی در ادامه به نحوه آشنایی خود با بنیاد نخبگان پرداخت و گفت: از سال 1389 که رتبه اول کارشناسی ارشد را کسب کردم، با بنیاد آشنا شدم و از همان موقع در دوره‌ها و کارگاه‌های این بنیاد شرکت می‌کنم.
دوستی مطلق گفت: در حال حاضر در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج یکی از افرادی هستم که از تسهیلات بنیاد استفاده می‌کنم و همینجا از اکوانی رئیس بنیاد نخبگان کهگیلویه و بویراحمد تشکر می‌کنم؛ چرا که خیلی به ما لطف داشتند و موارد مختلفی مثل نامه‌نگاری‌ها و مسائلی که در رابطه با ادامه تحصیل ما پیش می‌آمد کمک زیادی کردند.
این مستعد برتر اظهار داشت: با وجود اینکه خدمات زیادی برای نخبگان در نظر گرفته شده، اما انتظار ما این است که نخبگان بیشتر دیده شوند.
در دو سال اخیر اتفاقات مثبتی افتاده است. اما نخبگان نیازمند حمایت و پشتیبانی بیشتری هستند. چرا که می‌توانند در بسیاری از مسائل به جامعه کمک کنند.  
وی ادامه داد: از ظرفیت نخبگان به درستی استفاده نشده است. هر چند در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، سال جاری از چند نخبه در پست‌های مدیریتی استفاده شد و بابت این اتفاق میمون باید از دکتر غلام‌نژاد ریاست این دانشگاه تشکر کرد، اما در کل استان واقعاً نیازمند این هستیم که از نخبگان به درستی استفاده شود و به سمت شایسته‌سالاری برویم.
وی گفت: بنده به عینه دیدم بعضی از دوستانی که آمدند در این استان کار کنند مورد استقبال قرار نگرفتند و از استان رفتند و در حال حاضر در جاهای دیگر مشغول شدند و اتفاقاً الأن جزو افراد موفق هستند.
وی با اشاره به یکی از مشکلاتی که شخصاً برای خود او پیش آمده، پرده از علت خروج نخبگان از استان برداشت و گفت: با توجه به تخصص فلوشیپ که دارم، حدود 4 ماه است که مجوز تأسیس آزمایشگاه گرفته‌ام، چندین جا هم رفته‌ام. حالا نیازمند 500 میلیون تا یک میلیارد تومان هستم و 10 نفر نیز می‌توان مشغول به کار کرد. اما آنقدر امروز و فردا کردند و بهانه آوردند هنوز بعد از چهار ماه نتوانسته‌ام این وام را دریافت کنم. حالا من انگیزه دارم و مدام پیگیری می‌کنم. برخی دیگر که همان بار اول سرخورده می‌شوند و کار را رها می‌کنند.
وی گفت: متأسفانه در افرادی هستند که می‌خواهند در همه چیز نظر دهند. تخصص من آزمابیشگاه هست و نمی‌توانم درباره جامعه‌شناسی و روان‌شناسی نظر دهم و اینها در تخصص من نیستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: در حالی که کهگیلویه و بویراحمد پتانسیل‌های زیادی دارد، اما در بسیاری از مسائل و آسیب‌ها جز استان‌های پرآسیب کشور است و بعضاً عدم رعایت اصل شایسته‌سالاری باعث شده نیروهایی که پتانسیل دارند، علیرغم میل باطنی خود از استان بروند. وقتی یک کشور و استان از نخبه‌ها خالی شود، بسیار نگران کننده است.
وی یکی از علت‌های اصلی مهاجرت نخگبان از استان را مشکلات اقتصادی عنوان کرد و گفت: وقتی یک فرد نخبه وضعیت موجود را ببیند، ممکن است به راحتی استان را ترک کند. برخی از دوستان هم که می‌مانند به خاطر تعهد زیادی است که نسبت به اینجا دارند، و گرنه استقبال از آنها در جاهای دیگر بیشتر است.
دوستی مطلق با وجود این مشکلات، باز هم اعتقاد دارد که می‌توان ماند و در همین فضا نیز به موفقیت‌های علمی رسید. وی در این خصوص تأکید کرد: من در هر کلاسی، به دانشجویان می‌گویم مبتنی بر کتاب «قورباغه‌ات را قورت بده»، هر نفر باید قورباغه‌اش را قورت دهد. این کتاب پر از امید است و چندین بار آن را خوانده‌ام و پیشنهاد می‌دهم دیگران نیز بخوانند. بر اساس این کتاب، مخاطبان می‌توانند اولویت‌هایشان را مشخص کنند و سپس برای آن برنامه‌ریزی نموده و در نهایت زشت‌ترین قورباغه را قورت داده یعنی سخت‌ترین کارشان را انجام دهند.
وی تأکید کرد: در وهله اول باید امید در نسل جوان زنده بماند. جامعه خالی از امید بسیار نگران‌کننده است؛ بنابراین ما باید جوانان را امیدوار نگه داریم.