تاریخ انتشار
شنبه ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۵۰
کد مطلب : ۴۵۹۳۲۰
پرونده ویژه کبنانیوز؛
بخش پنجم) تاجگردون: گفت‌وگو مهمترین فاکتور برای باز شدن خیلی از پرده‌های غیرشفاف است / گزارش‌نویسی و تخریب ریشه تاریخی دارد / حرفهایی که سال‌های 70 در مورد من می‌گفتند در سال 1400 هم می‌گویند / حتماً زمینه‌ای وجود دارد که این حرف‌ها را می‌زنند
۱
کبنا ؛در مورد ضرورت یا عدم ضرورت گفت‌وگو مناقشه پایان‌ناپذیری وجود دارد؛ برخی از فعالان، گفت‌وگو را حلقه مفقوده توسعه می‌دانند و برخی دیگر بر لزوم فراهم بودن بسترهای گفت‌وگو تأکید دارند. قائلان به گفت‌وگو در مقابل، از وجود تخریب در لوای نقد اظهار نارضایتی دارند و راه مقابله با این نوع رفتارها را دامن زدن به گفت‌وگو عنوان میکنند. مناقشات این حوزه دهه‌هاست در ایران وجود دارد. اما کهگیلویه و بویراحمد به‌طور خاص با این مسأله دست به گریبان است. کبنا نیوز در نظر دارد طی سلسله‌مطالبی در مورد اهمیت و ضرورت گفت‌وگو و راه‌های مقابله با تخریب و گزازش‌نویسی افراد علیه یکدیگر، با برخی از نخبگان، فعالان سیاسی و اجتماعی و اساتید دانشگاه گفت‌وگوهایی انجام دهد تا زوایای پنهان این پدیده روشن شود.
غلامرضا تاجگردون _نماینده سابق مردم شهرستان‌های گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی_ با بیان اینکه گفت‌وگو مهمترین فاکتور برای باز شدن خیلی از پرده‌های غیرشفاف است، گفت: چیزی که می‌تواند بسیاری از مسائل را حل کند، گفت‌وگو و بیان مطالب است.
وی اظهار داشت: عدم بیان مطلب باعث کتمان ماندن می‌شود و خود این موجب می‌شود دیگران از ندانسته‌های ما سوءاستفاده کنند.
وی با بیان اینکه متأسفانه این روزها فضای مجازی و صداوسیما محل گفت‌وگو شده که این محل آسیب است، به بیان خاطره‌ای پرداخت و گفت: موقعی که معاون سازمان برنامه بودجه بودم، در یکی از روستاها حضور پیدا کردم که یکی از افراد کهنسال آن روستا گفت: متأسفانه کسی که می‌خواهد با دیگری حرف بزند، در رادیو و تلویزیون حرفشان را می‌زنند، اما باید مثل یک خانواده دور هم بنشینند و حرفشان را بزنند.
تاجگردون ادامه داد: در سطح خانواده تا سطح ملی و حتی بین‌الملل مسائلی اتفاق می‌افتد که آسیبش همه را فرا می‌گیرد؛ بخصوص اگر ادامه پیدا کند تبدیل به یک دمل چرکین می‌شود که درمان آن بسیار سخت است.
این نماینده سابق مجلس گفت: گزارش‌نویسی و تخریب مختص استان ما نیست و استان‌های مشابه ما هم چنین حالتی را دارند. دلیل آن هم می‌تواند رقابت‌های اقتصادی، سیاسی، قبیله‌ای، قومی و منطقه‌ای باشد؛ ریشه تاریخی دارد و روز به روز هم تشدید می‌شود.
تاجگردون اظهار داشت: فکر می‌کنم بیش از 30 سال است که فعالیت دارم؛ چیزهایی که همه در مورد من می‌دانند، 30 سال پیش هم شنیده‌اند، قبل از این هم در مورد افراد دیگر دیده‌اند. اینها رقابت‌ها و کینه‌های ناگفته‌ای است که هر کسی نسبت به شخصی، قومی نسبت به قوم دیگر و منطقه ای نسبت به منطقه دیگر دارند که به واسطه اتفاقات جدیدتر آپدیت شده‌اند.
وی گفت: این موضوع ریشه‌ای و کینه‌ای است و درصد بسیار کمی بر اساس وظیفه دینی و یا منطقه‌ای‌مان است.
تاجگردون تأکید کرد: مسئولین و تصمیم‌گیران (نه تصمیم‌سازان) باید در یک «لولی» باشند و از یک حد بینش دینی، اخلاقی، ارتباطی و از یک ظرفیت بالایی برخوردار باشند که در مواجهه با این تخربب‌ها احساس نکنند که حتماً باید کاری کنند. اگر این اتفاق بیفتد، کم‌کم من که هوس این کار را دارم با دومین برخورد پشیمان می‌شوم و متوجه می‌شوم دیگر این تخریب‌ها اثر ندارد.
وی ادامه داد: باید اول از همه بالادست این فرهنگ را پیدا کند؛ بخشی از آن دینی است و فرد باید از آخرت بترسد و دیگر اینکه فرد ترس ریختن آبرویش را داشته باشد.
وی گفت: به نظر من برخی از افرادی که گزینش می‌شوند و در این مسندها قرار می‌گیرند دارای چنین ظرفیتی نیستند.
تاجگردون ادامه داد: من به عنوان فردی که شاید در استان کهگیلویه و بویراحمد سرآمد باشم در معرض اینگونه موضوعات، بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم چگونه فردی که دارای یک وجاهت اولیه حداقلی دینداری باشد می‌تواند چنین دروغی را بگوید و چنین فاکتورهایی را به هم پیوند دهد.
وی عنوان کرد: روزهای اول در سال‌های 70 یا 71 که به استان آمدم، چیزهایی که در مورد ما می‌گفتند در سال 1400 هم به ما می‌گویند؛ یعنی اینکه طرف حتما زمینه‌ای را می‌بیند که این را می‌گوید. مثلاً می‌گویند طرف خان‌زاده است اما نمی‌گویند که خانواده شهید هم هست.
وی ادامه داد: هر جایی که احساس می‌کند این نامه‌هایی را که نوشته است میدهد؛ بعضی وقت‌ها چیزهای جدیدی به این نامه ها می‌چسباند؛ مثلاً روغنش را با انقلابی بودن داغ می‌کند و یک دوره‌ای با اصلاح‌طلبی. مثلاً در دوره اصلاح‌طلبی، حالا که می‌خواهد ما را بزند می‌گوید این اصلاً اصلاح طلب نیست؛ تا پل بریم اصلاح طلب است و دیگر اصولگراست. در دوره اصولگرایی هم می‌گوید او اصلاح طلب است.
نماینده سابق گچساران و باشت با ذکر خاطره‌ای گفت: یک زمانی من تازه مسئولیتی بر عهده گرفته بودم، یک نفری از استان ما با رئیس ما محکم بحث می‌کرد و می‌گفت هر بچه چوپانی را مسئول می‌کنید! منظورش من بودم. رئیس گفت که اصلاً جواب نده اما من گفتم بگذار جواب دهم. گفتم آن موقع که دوره بچه چوپان‌ها بود ما را می‌زدید می‌گفتید بچه خانید، حالا که دوره بچه خوان‌ها شده می‌گویید شما بچه چوپان هستید. تکلیف ما را روشن کنید که ما انقلابی هستیم، چوپان هستیم، خان هستیم یا چه؟
وی با بیان اینکه این موضوع برای همه افراد صدق می‌کند، گفت: اما برای من خروارها باید نوشت.
تاجگردون با اشاره به اینکه اما واگذار می‌کنیم به گذشت زمان و قیامت، گفت: با واگذار کردن به گذشت زمان و قیامت، اولین چیزی که آسیب می‌بیند جامعه است؛ این موارد تبدیل به یک سری عقده‌ها و کینه‌های نهفته در افراد پیرامون می‌شود که آن را نمی‌شود جمع کرد؛ حتی اگر خود فرد هم ظرفیت داشته باشد، اطرافیانش شاید ظرفیت نداشته باشند.
غلامرضا تاجگردون _نماینده سابق مردم شهرستان‌های گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی_ با بیان اینکه گفت‌وگو مهمترین فاکتور برای باز شدن خیلی از پرده‌های غیرشفاف است، گفت: چیزی که می‌تواند بسیاری از مسائل را حل کند، گفت‌وگو و بیان مطالب است.
وی اظهار داشت: عدم بیان مطلب باعث کتمان ماندن می‌شود و خود این موجب می‌شود دیگران از ندانسته‌های ما سوءاستفاده کنند.
وی با بیان اینکه متأسفانه این روزها فضای مجازی و صداوسیما محل گفت‌وگو شده که این محل آسیب است، به بیان خاطره‌ای پرداخت و گفت: موقعی که معاون سازمان برنامه بودجه بودم، در یکی از روستاها حضور پیدا کردم که یکی از افراد کهنسال آن روستا گفت: متأسفانه کسی که می‌خواهد با دیگری حرف بزند، در رادیو و تلویزیون حرفشان را می‌زنند، اما باید مثل یک خانواده دور هم بنشینند و حرفشان را بزنند.
تاجگردون ادامه داد: در سطح خانواده تا سطح ملی و حتی بین‌الملل مسائلی اتفاق می‌افتد که آسیبش همه را فرا می‌گیرد؛ بخصوص اگر ادامه پیدا کند تبدیل به یک دمل چرکین می‌شود که درمان آن بسیار سخت است.
این نماینده سابق مجلس گفت: گزارش‌نویسی و تخریب مختص استان ما نیست و استان‌های مشابه ما هم چنین حالتی را دارند. دلیل آن هم می‌تواند رقابت‌های اقتصادی، سیاسی، قبیله‌ای، قومی و منطقه‌ای باشد؛ ریشه تاریخی دارد و روز به روز هم تشدید می‌شود.
تاجگردون اظهار داشت: فکر می‌کنم بیش از 30 سال است که فعالیت دارم؛ چیزهایی که همه در مورد من می‌دانند، 30 سال پیش هم شنیده‌اند، قبل از این هم در مورد افراد دیگر دیده‌اند. اینها رقابت‌ها و کینه‌های ناگفته‌ای است که هر کسی نسبت به شخصی، قومی نسبت به قوم دیگر و منطقه ای نسبت به منطقه دیگر دارند که به واسطه اتفاقات جدیدتر آپدیت شده‌اند.
وی گفت: این موضوع ریشه‌ای و کینه‌ای است و درصد بسیار کمی بر اساس وظیفه دینی و یا منطقه‌ای‌مان است.
تاجگردون تأکید کرد: مسئولین و تصمیم‌گیران (نه تصمیم‌سازان) باید در یک «لولی» باشند و از یک حد بینش دینی، اخلاقی، ارتباطی و از یک ظرفیت بالایی برخوردار باشند که در مواجهه با این تخربب‌ها احساس نکنند که حتماً باید کاری کنند. اگر این اتفاق بیفتد، کم‌کم من که هوس این کار را دارم با دومین برخورد پشیمان می‌شوم و متوجه می‌شوم دیگر این تخریب‌ها اثر ندارد.
وی ادامه داد: باید اول از همه بالادست این فرهنگ را پیدا کند؛ بخشی از آن دینی است و فرد باید از آخرت بترسد و دیگر اینکه فرد ترس ریختن آبرویش را داشته باشد.
وی گفت: به نظر من برخی از افرادی که گزینش می‌شوند و در این مسندها قرار می‌گیرند دارای چنین ظرفیتی نیستند.
تاجگردون ادامه داد: من به عنوان فردی که شاید در استان کهگیلویه و بویراحمد سرآمد باشم در معرض اینگونه موضوعات، بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم چگونه فردی که دارای یک وجاهت اولیه حداقلی دینداری باشد می‌تواند چنین دروغی را بگوید و چنین فاکتورهایی را به هم پیوند دهد.
وی عنوان کرد: روزهای اول در سال‌های 70 یا 71 که به استان آمدم، چیزهایی که در مورد ما می‌گفتند در سال 1400 هم به ما می‌گویند؛ یعنی اینکه طرف حتما زمینه‌ای را می‌بیند که این را می‌گوید. مثلاً می‌گویند طرف خان‌زاده است اما نمی‌گویند که خانواده شهید هم هست.
وی ادامه داد: هر جایی که احساس می‌کند این نامه‌هایی را که نوشته است میدهد؛ بعضی وقت‌ها چیزهای جدیدی به این نامه ها می‌چسباند؛ مثلاً روغنش را با انقلابی بودن داغ می‌کند و یک دوره‌ای با اصلاح‌طلبی. مثلاً در دوره اصلاح‌طلبی، حالا که می‌خواهد ما را بزند می‌گوید این اصلاً اصلاح طلب نیست؛ تا پل بریم اصلاح طلب است و دیگر اصولگراست. در دوره اصولگرایی هم می‌گوید او اصلاح طلب است.
نماینده سابق گچساران و باشت با ذکر خاطره‌ای گفت: یک زمانی من تازه مسئولیتی بر عهده گرفته بودم، یک نفری از استان ما با رئیس ما محکم بحث می‌کرد و می‌گفت هر بچه چوپانی را مسئول می‌کنید! منظورش من بودم. رئیس گفت که اصلاً جواب نده اما من گفتم بگذار جواب دهم. گفتم آن موقع که دوره بچه چوپان‌ها بود ما را می‌زدید می‌گفتید بچه خانید، حالا که دوره بچه خوان‌ها شده می‌گویید شما بچه چوپان هستید. تکلیف ما را روشن کنید که ما انقلابی هستیم، چوپان هستیم، خان هستیم یا چه؟
وی با بیان اینکه این موضوع برای همه افراد صدق می‌کند، گفت: اما برای من خروارها باید نوشت.
تاجگردون با اشاره به اینکه اما واگذار می‌کنیم به گذشت زمان و قیامت، گفت: با واگذار کردن به گذشت زمان و قیامت، اولین چیزی که آسیب می‌بیند جامعه است؛ این موارد تبدیل به یک سری عقده‌ها و کینه‌های نهفته در افراد پیرامون می‌شود که آن را نمی‌شود جمع کرد؛ حتی اگر خود فرد هم ظرفیت داشته باشد، اطرافیانش شاید ظرفیت نداشته باشند.
