پاسخ یک جوان دیلی به «محمودیان»

کبنا ؛بعد از انتشار مطلبی با عنوان (پاسخی به «نامه‌ی جوانان دیل به تاجگردون») [کلیک کنید] یکی از مخاطبان پاسخ او را داده است که از نظر خوانندگان می‌گذرد؛

سرکار خانم محمودیان با سلام و احترام لازم است در پاسخ به نامه‌تان از جانب جوانان دیلی پاسخ‌گویم: اگر از گذشته روستای دیل بپرسید و اگر خواستی جویا شوی ایمان و ساده‌دلی مردمانش گواه همه مردم است چه دوستداران چه دشمنانش بوده است. مردم دیل از گذشته ایمانشان زبانزد خاص و عام بوده و گواه آن لقب دارالمؤمنین است که سال‌هاست به آن داده‌شده است البته درست است که ثروت مردمش شاید به میزان ثروت تاجگردون نباشد که در نامه‌ات به آن بالیده‌ای و گفته‌ای که تاجگردون هم مالک است و هم ثروتمند. جای تعجب دارد که چگونه ثروت و مالکیت تاجگردون مایه مباهات شما شده است آن‌هم در جامعه‌ای که سادگی و دوری از ثروت و مال‌ومنال دنیا مایه مباهات بزرگان دینی و حکومتی آن است. اگر ریشه تاجگردون در تدین حاج بهرام است ریشه تدین دیل در عشق به خداوند و گلزار شهدایی است که از همه‌ی گلزار شهدای شهرها و روستاهایی که می‌شناسی بیشتر است.
خانم محمودیان وظیفه هر نماینده‌ای هست صدای مردمش باشد همان‌گونه که صدای نمایندگان دیگرمان را هم شنیدیم و اگر صدایی سر دادند یا ندادند روز قیامت خود دانند و خدای خود...
خانم عزیز شاید تنها ایراد نمایندگانی که از ما بودند و به‌طعنه فرمودی آیا دیل را آباد کردند؟ این بود که خیر دیل را آباد نکردند چون دغدغه آن‌ها دیل نبود بلکه دغدغه آن‌ها کل مردم مناطقی بود که به آن‌ها رأی دادند نه‌تنها اقلیت روستای خود. جوانان دیل نه‌تنها در دوره شادروان نبی زاده پشت‌میزنشین نشدند و نه در دوره حاج جعفری پشت میز نشدند و نه خواهان پشت میزی در دوره دکتر تاجگردون هستند. جوانان ما در هر دوره کار می‌خواهند تا از راه حلال لقمه نانی بر سر سفره برند. خواهر عزیزم جالب است در اداره آموزش‌وپرورش گچساران پشت میز کارت نشسته‌ای عکس از خود انداخته‌ای و جوانان را برای خواسته‌های خود بازخواست می‌کنی. هیچ‌کس کار پشت‌میزنشینی از تاجگردون نخواسته خیال شما و امثال شما راحت و میزتان را راحت‌تر تکیه بزنید. جوانان ما کار می‌خواهند که اگر بتوانند ازدواج کنند و به بیراهه نروند. آنان که ازدواج‌کرده‌اند و فرزند دارند کار می‌خواهند تا بتوانند اگر فرزندشان مریض شد کودکش را به بیمارستان برساند. خواهر من خیلی وقت است در جامعه ما دیگر سواره از پیاده خبر ندارد شما چه می‌دانی آگهی فروش کلیه‌ات را زده باشی و منتظر تماس خریدار کلیه‌ات باشی یعنی چه؟ چه می‌دانی از درد به خود بپیچی و پول درمان نداشته باشی یعنی چه؟ چه میدانی با جیب خالی دربه‌در دنبال کار باشی یعنی چه؟ چه می‌دانی با مدرک دکترا و فوق‌لیسانس بیکاری یعنی چه؟ افرادی را دیدن که سواد نوشتن نام خود را ندارند ولی بر ارکانی تکیه داده‌اند که وضعیت مردم چنین است یعنی چه؟ خواهرم شاید اگر یک ماه حقوقی دریافت نمی‌کردی لحظه‌ای از استیصال جوان را می‌فهمیدی. درد ما درد جوانان دیل نیست کدام دیلی گفته جوان دیلی کار می‌خواهد و جوان باوی و باشتی نمی‌خواهد. بحث بر سر تمام جوانانی است که دردمان را کسی نمی‌شناسد. خواهرم شما با نامه‌تان تاجگردون را از خود راضی نمودی احسنت بر شما و اجرتان با تاجگردون انشا الله. ولی با دل زخم‌خورده مردم که انگ و دروغ به آنان چسباندی چه می‌کنی؟ با جواب خدا و محاکمه یک‌طرفه‌تان چه می‌کنی؟ رفتار جوانان و خواسته‌های مسالمت‌آمیز آنان را توهین ترجمه کردی ولی بی‌احترامی فرماندار به مردم را هیچ اشاره‌ای نکردی. اگر مردم از تاجگردون نخواهند از که بخواهند مگر وی وکیل جوانان این شهر نیست. درجایی گفته‌ای راه‌های پرپیچ خم دیل را فراموش کرده‌ایم خیر فراموش نکرده‌ایم چراکه هنوز هم از آن پیچ‌وخم‌ها عبور می‌کنیم و به خانه می‌رسیم شاید نظرت در مورد طرح ملی تونل‌هاست چه مباهاتی به تاجگردون دارد نمی‌دانم؛ اما از بشکه‌های آبی گفته بودی که بر دوش زنانمان سنگینی می‌کرد یا تاریخ نمی‌دانی یا منطقه را نمی‌شناسی و یا نان به نرخ روز خوری خواهر! از خود تاجگردون هم بپرسی گواهی می‌دهد لوله‌کشی آب در دیل به هیچ نماینده و دوره‌ای برنمی‌گردد که قبل‌تر از آن آب به لطف زحمتکشان بی‌نام‌ونشان برایشان کشیده شده بود. مردم دیل چه امروزه عده‌ای خوشحال به دنبال گل‌آلود کردن و استفاده از آن بوده‌اند طرفدار تاجگردون بوده‌اند چه درگذشته با حاج بهرام. ولی طرفداری به‌تنهایی و یک‌سویه خواهان ما نیست. خواهرم ما از گناهانمان در این دنیا استغفار نموده‌ایم شما نیز از تملق‌گویی استغفارکنید که هر دوره ملتمس نباشید.