نظر مخالف استاندار کهگیلویه و بویراحمد با «تاجگردون»؛ منطقه ویژه اقتصادی معبری برای عروسک چینی و شکلات است

کبنا ؛با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی گچساران تبدیل به منطقه ویژه اقتصادی می‌شود که غلامرضا تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در این خصوص گفت: منطقه ویژه اقتصادی در گچساران گره گشای معضل بیکاری در منطقه است، مناطق ویژه اقتصادی از عوامل مهم برای جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی است.
وی با بیان اینکه اجرای این طرح نقش مهمی در پاسخگویی به انتظارات سرمایه گذاران دارد ،گفت: در زمینه های مختلف از جمله صنعتی و اقتصادی در این منطقه سرمایه گذاری خواهد شد.
تاجگردون ابراز کرد: در منطقه ویژه اقتصادی گچساران علاوه بر کاهش هزینه های اجرای طرح های اقتصادی می توان زیرساخت های مورد نیاز را نیز به نحو مطلوب تری تامین کرد.
وی گفت: شهرستان گچساران در بخش‌های مختلف دارای پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های فراوانی است که استفاده از این ظرفیت‌ها اشتغال و توسعه شهرستان را به دنبال دارد.
تاجگردون بیان کرد: بخشودگی‌های مالیاتی، عوارض گمرکی و معافیت از مقررات ویژه صادرات و واردات با جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی از مزایای طرح «منطقه ویژه اقتصادی» در گچساران است.
وی ادامه داد: منطقه ویژه اقتصادی گچساران دارای آثار مثبت اقتصادی و اجتماعی متعددی است که از مهمترین آنها می توان به ایجاد اشتغال پایدار و افزایش میزان رفاه عمومی در این شهرستان اشاره کرد.
اما عصر امروز شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی استان کهگیلویه و بویراحمد به ریاست علی محمد احمدی استاندار و اعضای این شورا در محل اتاق بازرگانی یاسوج برگزار شد که در این نشست احمدی استاندار کهگیلویه و بویراحمد نظرش را پیرامون مناطق ویژه اقتصادی هم داد و گفت: کم مانده که کل کشور را به عنوان منطقه ویژه اقتصادی معرفی کنند.
احمدی بیان کرد: این کار فقط ایجاد معبری برای ورود عروسک چینی و شکلات می‌کند و به غیر این هیچ گلی به سر کشور نمی‌زند.
این در حالی است که مسؤولان و نمایندگان خودشان را برای این کار می‌کشند و برای آن له‌له می‌زنند.

مصطفی جوزانی از جوانان شهر دوگنبدان در این باره نوشت که؛ مناطق ویژه ضمن مزایایی که در قانون به آنها اشاره شده است معایبی برای مناطق محروم دارند که متاسفانه سنگینی نام آنها و فضای گسترده خبری‌اش اجازه وقت گذاشتن و تامل بر معایب آن را نمی‌دهد!
افزایش سرسام آور قیمت زمین، ملک و اجاره بها در مناطق ویژه، خاصه در شهرهایی که با مشکل طبقات محروم دست و پنجه نرم می‌کند و بیکاری و اشتغال در آنها رکوردار است، گره‌ای بس ناگشودنی است این مهم ضمن آن است که سرمایه گذاران نفتی در دوران کوتاه مدت تحریم و در بلند مدت به دلیل عدم زیرساخت‌های مهم و اصولاً فرهنگی، هیچ کدام ریسک پذیرش سرمایه گذاری را به هیچ نحو قبول نمی‌کنند!
اگر چه مناطق ویژه مزایایی دارد و گفتیم که در قانون مصوب به آنها اشاره شده اما با کمی تامل و خارج کردن ذهنیت متعصبانه پی می‌بریم که این مزایا تنها به نفع ثروتمندان و زمین دارانی خواهد بود که اکثریت مطلق آنها بار سفر از شهرستان و حتی استان را چند سالی بسته‌اند و نقدینگی آنها، موتور محرکه کارخانه‌ها در شهرهای دیگری شده است!
و این در حالی است که خانواده‌های ضعیف و جوانی که دغدغه ذهنی و ابتدایی‌شان برای شروع زندگی بحث اشتغال است! خریدن خانه و حتی زمین را در این اوضاع باید آرزویی محال بدانند که همراه خود به گور ببرند و ضمن اینکه اجاره بهای سنگین با نداشتن و نبود شغل به دلیل نپذیرفتن همان ریسک سرمایه گذاری توسط سرمایه گذار، گرانی کالاها و اجناس که به واسطه شرکت نفت و عدم امتیاز مناطق محروم گریبانگیر مردمان این دیار شده است! بحثی جدا را می‌پذیرد. بنابراین این فقرا هستند که با تصویب قانون منطقه ویژه اقتصادی در این مناطق فقیرتر و ملاکین فربه‌تر! و با این شرایط جدا از بحث و حائل تبعیض مانندی که مابین مناطق شرکتی نفت و شهر قرار گرفته و به مثابه زخمی کهنه بر پیکره شهر می‌ماند (که در این مورد حتی هنگ کردن منحنی لورنز، یقیناً قطعی است) باید شاهد شکاف عمیق دیگری بین ثروتمندان و زمینداران با فقرا باشیم که با این طرح عملی می‌شود.