تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۹:۱۹
کد مطلب : ۴۰۹۴۰۷
یادداشت|
مطالبه‌ی ایمنی و بهداشت کارگران
احمد حسینی
۰
کبنا ؛در روز جهانی کارگر، مشکلات و مطالبات کارگران شکلی دیگر به خود می‌گیرد. مطالبات به حقی همانند مشکلات معیشتی و تشکیل تشکل‌های صنفی و شوراهای کارگری که تا کنون تلاش و کوشش این قشر زحمتکش به‌جای نرسیده است و حتی برخوردهای قهرآمیز با آنها صورت می‌گیرد.
اما یکی از مشکلاتی که زیر سایه این مطالبات توجه کمتری به آن شده است
لزوم توجه به مسائل ایمنی و بهداشت در شرکت‌ها، سازمان‌ها، کارگاه‌ها و فعالیت‌های و کارهای که توسط کارگران انجام می‌گیرد. آمار و نرخ حوادث نشان‌دهنده بی‌توجه‌ای‌ای فراوانی ست که بر فضای کسب‌وکار ما حاکم است.
موضوعی که باجان و سلامتی کارگران سرکار دارد و مشکلات عدیده‌ای گریبان گیر خانواده آنها خواهد کرد.
این بی‌توجه‌ای‌ای ریشه در موارد زیر دارد
- عدم باور به اینکه نیروی انسانی، سرمایه اصلی سازمان است. اگر غیرازاین بود در حفظ سلامت و تأمین ایمنی نیروی انسانی خود کوشا بودند.
- کارهای عملیاتی و تولیدی بر مسائل ایمنی و سلامت ارجحیت دارد. شعار اول ایمنی بعد کار را در حد همان شعار نگه‌داشته است (شما بخوانید اول ایمنی بعد از کار)
- کارفرمایان رعایت مسائل ایمنی و بهداشتی را در زمره کارهای زمان‌بر، دست و پاگیر به شمار می‌آوردند. درصورتی‌که روش‌های سهوی و خطا، دوباره‌کاری‌ها، خطاهایی که در واحدهای عملیاتی و تولیدی انجام می‌شود، نادیده گرفته و محاسبه نمی‌شود
- این مقوله را هزینه‌بر به‌حساب می‌آورند، درصورتی‌که هزینه پیشگیری و کنترل حوادث در بلندمدت با ایجاد بهره‌وری، امنیت و رفاه...سودآور و منجر به کاهش هزینه می‌گردد، همچنین هزینه‌های اولیه صرف شده در پیشگیری به‌مراتب از هزینه سنگین مستقیم و غیرمستقیم ناشی از حوادث (همانند کوه یخی در آب) کمتر است.
- عدم آگاهی از تأثیرات منفی که بر تبادل کالا، فروش محصولات، خدمات و درنهایت کاهش سهم و سود این سازمان‌ها در بازار رقابتی امروز و صدمه به وجه اجتماعی خواهد شد.
این مطالبه باید همسو با دیگر مطالبات نه‌فقط توسط کارگران بلکه عموم مردم به‌عنوان یک مسئولیت اجتماعی پیگیری شود تا از افزودن هزینه جانی به افراد، خانواده‌های آنها و هزینه مالی به چرخه‌ی اقتصاد جامعه جلوگیری شود.
احمد حسینی
اما یکی از مشکلاتی که زیر سایه این مطالبات توجه کمتری به آن شده است
لزوم توجه به مسائل ایمنی و بهداشت در شرکت‌ها، سازمان‌ها، کارگاه‌ها و فعالیت‌های و کارهای که توسط کارگران انجام می‌گیرد. آمار و نرخ حوادث نشان‌دهنده بی‌توجه‌ای‌ای فراوانی ست که بر فضای کسب‌وکار ما حاکم است.
موضوعی که باجان و سلامتی کارگران سرکار دارد و مشکلات عدیده‌ای گریبان گیر خانواده آنها خواهد کرد.
این بی‌توجه‌ای‌ای ریشه در موارد زیر دارد
- عدم باور به اینکه نیروی انسانی، سرمایه اصلی سازمان است. اگر غیرازاین بود در حفظ سلامت و تأمین ایمنی نیروی انسانی خود کوشا بودند.
- کارهای عملیاتی و تولیدی بر مسائل ایمنی و سلامت ارجحیت دارد. شعار اول ایمنی بعد کار را در حد همان شعار نگه‌داشته است (شما بخوانید اول ایمنی بعد از کار)
- کارفرمایان رعایت مسائل ایمنی و بهداشتی را در زمره کارهای زمان‌بر، دست و پاگیر به شمار می‌آوردند. درصورتی‌که روش‌های سهوی و خطا، دوباره‌کاری‌ها، خطاهایی که در واحدهای عملیاتی و تولیدی انجام می‌شود، نادیده گرفته و محاسبه نمی‌شود
- این مقوله را هزینه‌بر به‌حساب می‌آورند، درصورتی‌که هزینه پیشگیری و کنترل حوادث در بلندمدت با ایجاد بهره‌وری، امنیت و رفاه...سودآور و منجر به کاهش هزینه می‌گردد، همچنین هزینه‌های اولیه صرف شده در پیشگیری به‌مراتب از هزینه سنگین مستقیم و غیرمستقیم ناشی از حوادث (همانند کوه یخی در آب) کمتر است.
- عدم آگاهی از تأثیرات منفی که بر تبادل کالا، فروش محصولات، خدمات و درنهایت کاهش سهم و سود این سازمان‌ها در بازار رقابتی امروز و صدمه به وجه اجتماعی خواهد شد.
این مطالبه باید همسو با دیگر مطالبات نه‌فقط توسط کارگران بلکه عموم مردم به‌عنوان یک مسئولیت اجتماعی پیگیری شود تا از افزودن هزینه جانی به افراد، خانواده‌های آنها و هزینه مالی به چرخه‌ی اقتصاد جامعه جلوگیری شود.
احمد حسینی
