قربانگاه سیاسی اصولگرایان گچساران و باشت؛ ذبح منیت و وحدت بر برنامه نه شخص / شکست تاجگردون با سه گزینه

می‌گویند عید قربان ابراهیم از اسماعیلش که ثمره زندگی‌اش و همه چیزش بود گذشت، عید قربان را عید بندگی و گذشتن از منیت ها و مطامع دنیوی تعریف می‌کنند. در این عید باید از تمام خواسته‌های درونت بگذری تا در غدیر بتوانی ولایت خداوند را بر خود و تمام امور مربوط به زندگی‌ات، بپذیری.
نشست اصولگرایان شهرستان‌های گچساران و باشت در عصر روز (21 مرداد ماه 98) مصادف با عید قربان با هر «دستاوردی» در تاریخ سیاسی گچساران نقطه عطفی خواهد بود. اما اصوگرایان گچساران و باشت در عید قربان چه چیزهای را به قربانگاه سیاست برده‌اند، تا برای رسیدن به اهدافشان ذبح کنند، هنوز مشخص نیست و اطلاعاتی از آن به بیرون درز نشده است.
دست اندرکاران این نشست یقیناً با برنامه اصولگرایان را عید قربان دور هم جمع کردند تا به راحتی از هر چیزی که مانع رسیدنشان به اهدافشان هست، عبور و آن را قربانی کنند. شاید بتوان این نشست اصولگرایان گچساران و باشت را عید قربان سیاسی نامید اگر در این عید منیت ها سر بریده شود و وجودشان را از اختلافات و کینه‌های شتری پاک کرده باشند، قطعاً رضایت‌ها را نسبت به خود افزایش داده‌اند.
حالت‌های مختلفی را می‌توان برای انتخابات آینده گچساران و باشت متصور شد، درصد بالایی از آراء گچساران و باشت قومیتی است و نمی‌توان پوشش بر آن گذاشت و رأی سیاسی درصد کمتری را به خود اختصاص می‌دهد.
ممکن است طرح این مسئله که باوی ها با بویراحمد گرمسیر هیچ وقت یک جا جمع نمی‌شود حرف بی راهی نباشد. هر چند از قدیم چوب این اختلافات را انداختند که اسب اقبال خود را برانند.
اگر تاجگردون توانست اکثریت آرای بویراحمدی‌های گرمسیر را در دوره گذشته تصاحب شود به این دلیل بود که زینل زاده آن موقع حضور نداشت و اکنون با حضور زینل زاده رأی قومی پررنگ‌تر می‌شود و شاید کمترین رأی بویراحمدی‌ها به تاجگردون و یا سایر کاندیداها برسد. حتی با کنار رفتن زینل زاده به نفع «سید قدرت»، پایگاه رأی او به یک نقطه خاص هدایت نمی‌شود و از هم می پاشد. بویراحمد گرمسیری قائل به فرد نیستند، آنها در صورت غیبت زینل زاده رأیشان را به نفر بعدی نمی‌دهند بلکه هر جا که میلشان رفت رأیشان هم می‌رود.
حتی اگر «زینل زاده» تا آخرین پرده این رقابت سیاسی بماند. سید قدرت حسینی که او را سیاس می‌دانند، و او مردی است که دوراندیشی زیادی دارد و شاید بخواهد روزی پای «سید ناصر» را به سیاست و انتخابات مجلس گچساران و باشت بکشاند. درهرحال سیدقدرت، به هیچ وجه بر رأی باوی‌ها چوب حراج نمی‌زند و تمام قد پشت زینل زاده نمی‌ایستد. چونکه می‌داند باوی ها خیلی سخت به غیر از باوی‌ها اعتماد می‌کنند. برای باوی‌ها در صورت نبودن سید قدرت و تاجگردون دیگر برای شان فرق ندارد، علیمراد جعفری یا پاکدل.
اصولگرایان نمی‌خواهند که جو قومیتی بشکند و فضای انتخابات مجلس سیاسی شود. باید جو قومی، قومی بماند. همانطوری که رقابت «سید قدرت – تاجگردون» احتمال پیروزی تاجگردون را افزایش می‌دهد، رقابت زینل زاده-تاجگردون هم این احتمال را به وجود می‌آورد. باوی ها مشکل پسندند، همانطوری که بویراحمد گرمسیری‌ها سخت گیرند و تعصبشان روی «ککای» خودشان زیاد است.
بنابر تعصب ککاگری بویراحمد گرمسیر و قومی گری باوی ها، به نظر می‌رسد که اصولگرایان با یک گزینه نمی‌توانند تاجگردون را شکست بدهند، بلکه ممکن است آنها با دو یا سه گزینه شانس پیروزی را داشته باشند. در هر حال درک این نکته مهم است که «خیر جمعی» اصولگرایان از خواست تک تک این افراد اهمیت بالاتری دارد؛ یحتمل قرار باشد انتخابات در یک اتاق و با یک دستور، با یک پیش زمینه و یک طرح و برنامه فرماندهی شود. یقینا این برای اصولگرایان آینده امیدوارتری را رقم خواهد زد.
پس از این، اگر آنچه در جلساتشان روی کاغذ آوردند و همان برنامه‌ای که بر روی آن به توافق رسیدند را مو به مو اجرا کنند، شاید شکست تاجگردون را قطعی بدانند.
بالاخره به نظر می‌رسد که خروجی جلسه عید قربان سیاسی گچساران و باشت وحدت روی یک برنامه و اجرای دقیق آن باشد، چرا که باید از امتحان قربان با موفقیت بیرون آیند و دستاورد مهم برایشان نه منیت ها و نه پایه هایی غیرخدایی و غیرمردمی، بلکه رسیدن به برنامه ای واحد و با هدف خدمت به مردم باشد.