دژسلیمان؛ روستایی محروم که بعد از 40 سال مشکل آب دارد / شاید بچه‌هایمان مجبور به ترک تحصیل شوند

کبنا ؛روستای دژسلیمان از قبل از انقلاب مشکل تأمین آب داشته است، مردم این روستا بارها نسبت به این مشکل اعتراض کرده‌اند، یک مسئله ساعت تأمین آب است که فقط یک تا دو ساعت آب روستا وصل می‌شود، مشکل دیگر نداشتن کنتور است که باعث شده نابرابری در مصرف آب ایجاد شود، حال چه افرادی دست یابی بیشتری به آب دارند که باعث می‌شود عده‌ای آب کمتری داشته باشند یا آب نداشته باشند یک مسئله است و چرا طی 40 سال به تازگی مسئولان به فکر نصب کنتور افتاده‌اند نشان دهنده سهل انگاری و اغماض در حقوق اهالی روستا است!
شیری رئیس اداره امور آب و فاضلاب روستایی شهرستان گچساران گفت: آب روستای دژسلیمان از قبل از انقلاب تا الان از آب شرکت نفت تأمین می‌شود. یکی از مشکلات روستا این بود که شبکه داخلی مناسبی نداشت.
شیری بیان کرد: سالهای گذشته 6 کیلومتر شبکه داخلی قرار دادیم، ولی در کل دژسلیمان منبع آب زیرزمینی ندارد و تنها منبع آبی که توانستیم در اختیار روستا بگذاریم منبع آب سد کوثر بود که جدیداً افتتاح شده است.
شیری تصریح کرد: آب سد کوثر از روستای سعادت آباد به طول 18 کیلومتر تا روستای دژسلیمان فاصله است که فاصله کمی نیست. 3 فاز دارد که یک فاز به طول 4 کیلومتر اجرا شده است. 14 کیلومتر در 2 فاز هنوز مانده است، البته فعال است.
وی در ادامه افزود: این 14 کیلومتر را به دست دو پیمانکار داده‌ایم برای اینکه کار سریعتر انجام بگیرد، پیمانکارها هم مستعد فعالیت هستند ولی در حال حاضر به دلیل هزینه خرید لوله، پیمانکار از کار دست کشیده است. ولی لوله‌ها طی همین چند هفته و تا 15 شهریور آورده می‌شود، لوله‌ها که بیایند، اجرای کار حدود 2 ماه تا 3 ماه وقت می‌گیرد.
شیری ابراز کرد: مشکلی که در روستا وجود داشت این بود که آب روستا کنتور نداشت و برخی از اهالی زیاد استفاده می‌کردند و به عده‌ای آب نمی‌رسید. در حال حاضر دهیار روستا برای نصب کنتور اقدام کرده است و تا زمانی که کنتور نصب نشود این مشکل رفع نمی‌شود.
پیش از این شیری در گفتگو با خبرگزاری صداوسیما ابراز داشته است: طرح آب رسانی از سد کوثر به روستای دژسلیمان تا پایان سال 98 به بهره برداری خواهد رسید.
اهالی روستا در گفتگو با کبنا به بیان مشکلات روستا و در رأس مشکلات خود به نبود آب شرب اشاره کرده و ابراز کردند: در طول روز فقط یک تا دو ساعت آب داریم آن هم با قطع و وصلی. زمستان روستای دژسلیمان اصلاً آب ندارد. 12 روز تا 28 روز هم شده که آب نداشتیم. رنگ آب را اگر مشاهده کنید نارنجی رنگ و زنگ زده است.
یکی از اهالی روستا به کبنا گفت: قبلاً آب دشت بلوط برای دژسلیمان می‌آوردند، خیلی خوب بود، بدون کلر هم بود و مشکلی نداشت، الان آب رودخانه خیرآباد است. آب صنعتی شرکت نفت استفاده می‌کنیم. بهداشت تست کرده، گفتن مشکل بهداشتی نداره ولی شما بیایید ببینید آب زنگ زده است.
این خانم اهل دژسلیمان در ادامه بیان کرد: آب خوردن نداریم چه برسه به اینکه بخواهیم کشاورزی کنیم. الان هزینه کرده‌ایم که کنتور برای آب بگذارند ولی هنوز هیچ کاری نکرده‌اند. برای مشکل تأمین آب هم، حتی شورای روستا پیگیری کرده، بیل مکانیکی هم در اختیار پیمانکار گذاشته ولی پیمانکار زیر بار نمی‌رود. چند پیمانکار عوض شده، ولی پیمانکارها پس می‌کشند، کار نمی‌کنند.
همه اهالی روستا در رأس مشکلات خود به مشکل آب شرب اشاره کرده‌اند و با توجه به اینکه هم در تابستان به دلیل گرمای هوا مشکل آب دارند و هم در طول فصل زمستان مشکلات نبود آب بیشتر می‌شود، از مسئولان خواستار رسیدگی هر چه سریعتر برای حل این مشکل شدند.
مخابرات گفته اگر این بار آنتن قطع شد دیگر برای دژسلیمان هزینه نمی‌کنیم
یکی از روستاییان به مشکل نبود آنتن مخابرات اشاره کرده و گفت: اینجا آنتن مخابرات هم نداریم، مثلاً الان سه روز آنتن نه همراه اول و نه ایرانسل، هیچ کدام را نداشتیم. طوری که اگر بخواهیم تماس بگیریم باید بیاییم شهر. مخابرات اعلام کرده اگر این بار آنتن قطع شد دیگر هزینه نمی‌کنیم، چون 300، 400 متر کابل مخابرات دزدیده می‌شود و مجدداً کابل می‌گذارند.
وی در ادامه افزود: کابل روی زمین قرار داده شده، از روز اول کابل را زیر زمین قرار ندادند، بخاطر اینکه نیاز به کندن جاده و بازسازی داشت، جاده را نکندند و روی زمین کابل را رد کرده‌اند.
آموزش و پرورش گفته نمی‌توانیم سرویس بگذاریم
یکی دیگر از اهالی روستا به مشکل مدرسه و نبودن سرویس اشاره کرده و گفت: مدرسه متوسطه در روستا نداریم و دانش آموزان مجبور به عبور و مرور به شهر دارند و امسال هنوز سرویس مدرسه ندارند و شاید مجبور به ترک تحصیل هم باشند.
وی بیان کرد: حدوداً بیشتر از 30 دانش آموز داریم، ولی آموزش و پرورش برای دانش آموزان سرویس نمی‌گذارد. شورا و دهیار این موضوع را هم پیگیری کرد ولی آموزش و پرورش گفته نمی‌توانیم سرویس بگذاریم.
این خانم ابراز کرد: خود من بیش از چند سال است که ترک تحصیل کرده‌ام، چون سرویس مدرسه نداشتیم، خوابگاهی که در شهر می‌رفتیم هزینه زیادی داشت و نمی‌توانستم هزینه بدهم.
این خانم گفت: شاید برای آموزش و پرورش مدرسه ساختن در اینجا برای دانش اموزان متوسطه توجیه اقتصادی نداشته باشد و هزینه بر باشد ولی به هر حال آموزش و پرورش در قبال بچه‌های ما مسئول است، چرا باید یک ماه قبل از شروع مدرسه دل مادرها برای بچه هاشون بلرزه و دل نگران باشن، چرا بچه هامون ترک تحصیل کنند بخاطر مشکلات رفت و آمد؟

--------------------------------------------
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر