تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۰۲:۲۸
کد مطلب : ۴۲۰۸۸۲
احمدي‌نژادي‌ها و جبهه پايداري حامي ميرسليم شدند
ائتلاف عليه قاليباف
۰
کبنا ؛افتتاح مجلس يازدهم از آنجا که به‌شدت تحت تأثير انتخاب رئيس پارلمان قرار گرفته باعث شده که اردوکشي درون اصولگرايان هرچه به روزهاي آغازين خود نزديک‌تر مي‌شود، قطبي‌تر شود. آن‌طور‌که از اخبار برمي‌آيد، روز گشايش، ما با دو قطب قاليبافيون و حواريونش و قطب مخالفان قاليباف به رهبري ميرسليم روبه‌رو خواهيم بود.
علي خضريان، نماينده متعلق به جبهه پايداري و راه‌يافته به مجلس، در حساب کاربري خود در توييتر نوشت: «به برکت ماه رمضان در جلسه وفاق امروز که با حضور جمعي از منتخبان مجلس يازدهم برگزار شد، با توافق ميان آقايان سيدمصطفي ميرسليم، حميدرضا حاجي‌بابايي، علي نيکزاد و سيدشمس‌الدين حسيني کميته‌اي هفت‌نفره با سازوکار مشخص جهت کمک به وحدت جريان انقلاب براي رياست مجلس آينده تشکيل شد». محمدصالح مفتاح، از نزديکان قاليباف، در واکنش ري‌توييت کرد که «ائتلاف ِهرکي به‌جز قاليباف! اسم اين فرايند وحدت نيست». بعد از آن خضريان توييت کرد:«از جناب قاليباف نيز جهت حضور در اين پروسه دعوت شده بود تا براساس سنجش شاخص‌ها و ارائه برنامه و نقد و بررسي آن و درنهايت توافق بر روي نحوه کمک به وحدت جريان انقلاب حضور يابند و ايشان خودشان نپذيرفتند. اين موضوع به معناي عدم نامزدي ايشان نيست». اما محمود تقوي يکي‌ديگر از نزديکان قاليباف در پاسخ خزريان توييت کرد که «کسب اطلاع کردم؛ ادعاي دعوت از آقاي قاليباف براي حضور در اين جلسه صحيح نيست» او در کنايه ديگري به گعده‌هايي اين‌چنين براي تصميم‌سازي، پيش از شروع مجلس در ادامه نوشت: «دوستان ما همه بالاتفاق تأکيد دارند با حفظ وحدت و در جهت خدمت به مردم ان‌شاالله تصميمات اصلي با تفاهم و همدلي را در صحن فراکسيون اکثريت و صحن مجلس خواهند گرفت». خزريان در جواب او هم نوشت: «جناب رضوي بنده مستند عرض مي‌کنم که جناب قاليباف نه‌تنها براي جلسه وفاق دعوت شدند، بلکه به استناد توييت جناب نادران در جلسه‌اي که مصوبه اين جلسه بوده است نيز حضور داشته‌اند. به نظرم يکبار ديگر دقيق بپرسيد».
تقوي در پاسخ خزريان براي اينکه ثابت کند اين گعده‌ها نه در راستاي وحدت که با هدف حذف قاليباف است، توييتي از الياس نادران را بازنشر کرد و نوشت: «آقاي خضريان عزيز، مستند قواعد خود را دارد، منبع مستند بايد مشخص و معتبر باشد، انتظار مردم از منتخبان کار براي مردم و انقلاب است نه کار براي منافع ديگران. پاسخ آقاي نادران به سؤال من نشان از بازي منتخبان براي منافع شخصي با سوابق و رؤياهاي مشخص است». توييت نادران اين بود: «در جلسه اول به دوستاني که توسط جناب پژمانفر دعوت و توسط آقاي محصولي اداره مي‌شدند عرض کردم که راه‌اندازي يک جمع فقط با هدف «نه به قاليباف» عملي ضدوحدت است. هرچند که دليلي هم براي دعوت‌‌نکردن از قاليباف نداشتند».اين دومين‌بار است که نامزدهاي خواهان صندلي علي لاريجاني با هم گعده مي‌گذارند تا به نتيجه برسند. دفعه پيش گفته شده بود که قاليباف هم در جلسه حاضر بوده و به يک نتيجه وحدت هم بين خودشان رسيده‌اند و شبه‌ميثاق‌نامه‌اي در چند بند هم صادر کرده‌اند و قرار شده به آن متعهد بمانند اما اخبار بعدي، به‌ويژه تحرکات قاليباف و حاميانش و عدم حضورش در جلسه دوم حاکي از اين است که آن جلسه خروجي وحدتبخشي نداشته است و به‌ويژه بعيد است که شهردار سابق تن به بندهاي مصوب آن جلسه داده باشد. به‌ويژه که براساس يکي از بندهاي آن، نامزد پست رياست مجلس از نامزدي براي 1400 منع شده بود. اگرچه خضريان صرفا به کلي‌گويي و شعار درباره خروجي اين جلسه اشاره کرده بدون اينکه توضيح داده باشد دقيقا بر سر چه چيزي توافق کرده‌اند. قاعدتا اين جلسه براي توافق در راستاي کاستن از نامزدهاي پست رياست و اکتفاکردن باقي به حضور در نایب رئيسي و رياست کميسيون‌ها بوده است. تا يکي دوماه پيش دو عضو جبهه پايداري رقيب جدي قاليباف به شمار مي‌آمدند اما با انصراف زاکاني از نامزدي رياست که با استقبال قاليباف روبه‌رو شد و سکوت مرتضي آقاتهراني الان ائتلاف عليه قاليباف با رياست ميرسليم جدي‌تر شده است، به نظر مي‌رسد که جبهه پايداري و جريان احمدي‌نژادي‌هاي مجلس هم به سمت ميرسليم کوچ کرده‌اند و قرار است از او در مقابل قاليباف حمايت کنند.
بخشي از اصولگرايان که از تجربه رياست لاريجاني بر سه دوره مجلس به‌شدت شاکي‌اند و معتقدند که او مجلس را ديکتاتورگونه و فردمحورانه اداره کرده است به‌شدت به‌دنبال کاهش قدرت رئيس مجلس‌اند؛ از طرحي که هم‌اکنون آماده کرده‌اند تا به محض آغاز مجلس در دستورکار قرار دهند تا جلوگيري از رياست شخص قاليباف. جايگاه، چهره کاريزماتيک و تجربه مديريتي و اجرائي قاليباف قابل مقايسه با هيچ‌کدام از ديگر راه‌يافتگان به مجلس نيست، به‌ويژه که او سال‌هاست، نامزد بالقوه رياست‌جمهوري هم هست. همه اينها اين امکان را به او مي‌دهد که حرفش در مجلس مؤثر باشد و بتواند شبه‌مستقل‌ها يا نمايندگان تازه‌کار و جوان‌تر را تحت تأثير خود قرار دهد. براي همين ميرسليم اخيرا حملات تند و حتي مستقيمي به جايگاه آتي قاليباف کرده است مثلا گفته: «ما در مجلس، رئيس نداريم بلکه سخنگو داريم، تلقي اين که مجلس هم مثل وزارتخانه و رياست‌جمهوري است، اشتباه است چون آنجا مديريت عمودي و سلسله‌مراتبي حاکم است و آثار و تبعات خود را دارد ولي در مجلس اينگونه نيست و ذاتا هيچ فرقي بين نماينده تهران و نماينده يک شهرستان کوچک وجود ندارد و هرکدام يک رأي دارند. بنابراين نماينده از حوزه انتخابي، انتخاب مي‌شود ولي وقتي وارد مجلس مي‌شود نماينده کل کشور به حساب مي‌آيد و مسئوليتش هم عام است. اين مجموعه بايد مديريت شود و آن مديريت هم فردي نيست و نمي‌تواند فردي باشد و قطعا مديريتي جمعي بر مجلس حاکم است. نامزد رياست مجلس نبايد هدفش رياست‌جمهوري باشد و نخواهد مجلس را سکو قرار دهد، زيرا اصلا بالاتر از مجلس نداريم و اين تفکر اشتباهي است بين برخي نمايندگان که مجلس را سکو قرار مي‌دهند تا به جايگاه ديگر برسند. اگر کسي نماينده مجلس شود و اهداف ديگري داشته باشد، ظلم و جفا به مردم و مجلس است زيرا مجلس را دست‌کم مي‌گيرد» ميرسليم اصرار دارد که رياست مجلس، جايگاه سخنگويي مجلس است نه رياست بر ديگران و بايد نظرات اکثريت را بازگو کند نه خودش را. گويا براي خود اصولگرايان هم اين امر قطعي است که هدف غايي قاليباف رياست‌جمهوري 1400 است و چون تا به حال سه تلاش ناکام در کارنامه خود داشته، اين‌بار مي‌خواهد شانسش را از صندلي بهارستان امتحان کند. قاليباف در اين دو، سه ماه همه توان خود را براي لابي با نمايندگان راه‌يافته به مجلس از شهرهاي مختلف به کار بسته است، او حتي در روزهاي اوج کرونا هم دست از سفرهاي تبليغاتي خود براي جلب حمايت نمايندگان برنداشته بود.
جبهه پايداري گزينه‌اي را براي رياست مجلس مطرح نكرد
نصرالله پژمانفر، عضو جبهه پایداری، در گفت‌وگو با سایت جبهه پایداری درباره جلسات اخیر اصولگرایان که محل مناقشه شده توضیحاتی ارائه کرده است. او گفته است: «افرادي بودند كه مدعي رياست مجلس بودند. ما سعي كرديم همه افراد را چنانچه تمايل داشته باشند در اين فرایند قرار بگيرند، دعوت كنيم. اينكه در ابتدا برخي كانديداهاي رياست مجلس را دعوت نكرديم به‌خاطر اين بود كه رفتار آنها و نيز دوستاني كه با آنها كار مي‌كردند خلاف فرایندي بود كه در جلسه وفاق به دنبال آن بوديم و جمع‌بندي‌ها را انجام داده بودند. آنها اگرچه در ظاهر مي‌گفتند ما هم در اين فرایند هستيم، اما قول‌وقرارها و پشت‌صحنه‌ها غير از اين را نشان مي‌داد. ابتدا اين جلسه كار خود را با برخي افراد مثل آقايان زاكاني، حاجي‌بابايي و بعد هم آقايان نيكزاد و ميرسليم شروع كرد.
در گزارشي كه يكي از دوستان در جلسه ارائه كرد، اظهار تمايل آقاي قاليباف نسبت به اينكه در جلسه وفاق حضور پيدا كند، اعلام شد. بنده به‌عنوان دبير جلسه با ايشان صحبت كردم و شرايط جلسه مبني‌بر اينكه در فرایند جلسات وفاق، به هر كسي كه براي رياست مجلس رسيديم، ديگران بايد نسبت به آن تعهد داشته باشند، اعلام شد و ايشان هم در جلسه‌اي كه مصوب همين جلسه بود كه با حضور مدعيان رياست مجلس بود، حضور پيدا كرد. جبهه پايداري با وجود اينكه گزينه‌اي را براي رياست مجلس مدنظر داشت، براي اينكه بتواند پرچمداري اين جلسات و موضوع انسجام و وحدت را برعهده بگيرد، گزينه خود را مطرح نكرد و تمام تلاش خود را در يك فضاي بي‌طرف بين عزيزان فراهم كرد و بنا شد تا پنج كانديداي رياست مجلس، نماينده‌هايي را به اين جلسه معرفي كنند تا در جلسات حضور داشته باشند... . اين جلسه قرار شد در يك فضاي مجزا با حضور همين پنج عزيز به‌علاوه سه نفر از بزرگان روحانيت تشكيل شود. آقايان تقوي، آقاتهراني، ميرتاج‌الديني و پنج نفر از عزيزاني كه در جلسه بودند؛ يعني آقايان قاليباف، حاجي‌بابايي، نيكزاد، ميرسليم و زاكاني در جلسه به ميزباني آقاي نادران شركت كردند. اولين گام را ما برداشتيم. آقاي نادران نيز در توييتي آن را اعلام كردند و پيام اين جلسه را به‌عنوان يك جلسه فرعي كه در ذيل آن جلسه اصلي شكل گرفته بود اعلام كردند كه اين عزيزان كنار هم نشسته‌اند و گفت‌وگو داشتند. جلسه را برعهده خود دوستان گذاشتيم كه بخواهند ادامه دهند يا نه. از نظر ما مأموريت آن جلسه تمام شده است و ما وارد گام دوم شده‌ايم و گام دوم اين بود كه وارد چارچوب نقطه‌نظرات كساني كه مي‌خواهند رئيس مجلس شوند شويم و فرایندهايي را كه در ارتباط با اين موضوع است بررسي كنيم. در جلسه‌اي كه روز سه‌شنبه، ۲۲ ارديبهشت برگزار شد، منتخبان حاضر در جلسه و كانديداهاي محترم رياست مجلس پيرامون نحوه كمك به وحدت نيروهاي انقلاب به توافق رسيدند و كميته‌اي هفت‌نفره با سازوكاري مشخص برای پيگيري اين موضوع تشكيل شد كه البته در اين جلسه آقاي قاليباف با وجود اينكه دعوت شده بودند، حضور نداشتند. اميدواريم اين جلسات كه به‌طور مرتب دارد برگزار مي‌شود و تاكنون هشتمين جلسه آن برگزار شده است بتواند كمكي براي رسيدن به آن مقاصد باشد».(روزنامه شرق)
علي خضريان، نماينده متعلق به جبهه پايداري و راه‌يافته به مجلس، در حساب کاربري خود در توييتر نوشت: «به برکت ماه رمضان در جلسه وفاق امروز که با حضور جمعي از منتخبان مجلس يازدهم برگزار شد، با توافق ميان آقايان سيدمصطفي ميرسليم، حميدرضا حاجي‌بابايي، علي نيکزاد و سيدشمس‌الدين حسيني کميته‌اي هفت‌نفره با سازوکار مشخص جهت کمک به وحدت جريان انقلاب براي رياست مجلس آينده تشکيل شد». محمدصالح مفتاح، از نزديکان قاليباف، در واکنش ري‌توييت کرد که «ائتلاف ِهرکي به‌جز قاليباف! اسم اين فرايند وحدت نيست». بعد از آن خضريان توييت کرد:«از جناب قاليباف نيز جهت حضور در اين پروسه دعوت شده بود تا براساس سنجش شاخص‌ها و ارائه برنامه و نقد و بررسي آن و درنهايت توافق بر روي نحوه کمک به وحدت جريان انقلاب حضور يابند و ايشان خودشان نپذيرفتند. اين موضوع به معناي عدم نامزدي ايشان نيست». اما محمود تقوي يکي‌ديگر از نزديکان قاليباف در پاسخ خزريان توييت کرد که «کسب اطلاع کردم؛ ادعاي دعوت از آقاي قاليباف براي حضور در اين جلسه صحيح نيست» او در کنايه ديگري به گعده‌هايي اين‌چنين براي تصميم‌سازي، پيش از شروع مجلس در ادامه نوشت: «دوستان ما همه بالاتفاق تأکيد دارند با حفظ وحدت و در جهت خدمت به مردم ان‌شاالله تصميمات اصلي با تفاهم و همدلي را در صحن فراکسيون اکثريت و صحن مجلس خواهند گرفت». خزريان در جواب او هم نوشت: «جناب رضوي بنده مستند عرض مي‌کنم که جناب قاليباف نه‌تنها براي جلسه وفاق دعوت شدند، بلکه به استناد توييت جناب نادران در جلسه‌اي که مصوبه اين جلسه بوده است نيز حضور داشته‌اند. به نظرم يکبار ديگر دقيق بپرسيد».
تقوي در پاسخ خزريان براي اينکه ثابت کند اين گعده‌ها نه در راستاي وحدت که با هدف حذف قاليباف است، توييتي از الياس نادران را بازنشر کرد و نوشت: «آقاي خضريان عزيز، مستند قواعد خود را دارد، منبع مستند بايد مشخص و معتبر باشد، انتظار مردم از منتخبان کار براي مردم و انقلاب است نه کار براي منافع ديگران. پاسخ آقاي نادران به سؤال من نشان از بازي منتخبان براي منافع شخصي با سوابق و رؤياهاي مشخص است». توييت نادران اين بود: «در جلسه اول به دوستاني که توسط جناب پژمانفر دعوت و توسط آقاي محصولي اداره مي‌شدند عرض کردم که راه‌اندازي يک جمع فقط با هدف «نه به قاليباف» عملي ضدوحدت است. هرچند که دليلي هم براي دعوت‌‌نکردن از قاليباف نداشتند».اين دومين‌بار است که نامزدهاي خواهان صندلي علي لاريجاني با هم گعده مي‌گذارند تا به نتيجه برسند. دفعه پيش گفته شده بود که قاليباف هم در جلسه حاضر بوده و به يک نتيجه وحدت هم بين خودشان رسيده‌اند و شبه‌ميثاق‌نامه‌اي در چند بند هم صادر کرده‌اند و قرار شده به آن متعهد بمانند اما اخبار بعدي، به‌ويژه تحرکات قاليباف و حاميانش و عدم حضورش در جلسه دوم حاکي از اين است که آن جلسه خروجي وحدتبخشي نداشته است و به‌ويژه بعيد است که شهردار سابق تن به بندهاي مصوب آن جلسه داده باشد. به‌ويژه که براساس يکي از بندهاي آن، نامزد پست رياست مجلس از نامزدي براي 1400 منع شده بود. اگرچه خضريان صرفا به کلي‌گويي و شعار درباره خروجي اين جلسه اشاره کرده بدون اينکه توضيح داده باشد دقيقا بر سر چه چيزي توافق کرده‌اند. قاعدتا اين جلسه براي توافق در راستاي کاستن از نامزدهاي پست رياست و اکتفاکردن باقي به حضور در نایب رئيسي و رياست کميسيون‌ها بوده است. تا يکي دوماه پيش دو عضو جبهه پايداري رقيب جدي قاليباف به شمار مي‌آمدند اما با انصراف زاکاني از نامزدي رياست که با استقبال قاليباف روبه‌رو شد و سکوت مرتضي آقاتهراني الان ائتلاف عليه قاليباف با رياست ميرسليم جدي‌تر شده است، به نظر مي‌رسد که جبهه پايداري و جريان احمدي‌نژادي‌هاي مجلس هم به سمت ميرسليم کوچ کرده‌اند و قرار است از او در مقابل قاليباف حمايت کنند.
بخشي از اصولگرايان که از تجربه رياست لاريجاني بر سه دوره مجلس به‌شدت شاکي‌اند و معتقدند که او مجلس را ديکتاتورگونه و فردمحورانه اداره کرده است به‌شدت به‌دنبال کاهش قدرت رئيس مجلس‌اند؛ از طرحي که هم‌اکنون آماده کرده‌اند تا به محض آغاز مجلس در دستورکار قرار دهند تا جلوگيري از رياست شخص قاليباف. جايگاه، چهره کاريزماتيک و تجربه مديريتي و اجرائي قاليباف قابل مقايسه با هيچ‌کدام از ديگر راه‌يافتگان به مجلس نيست، به‌ويژه که او سال‌هاست، نامزد بالقوه رياست‌جمهوري هم هست. همه اينها اين امکان را به او مي‌دهد که حرفش در مجلس مؤثر باشد و بتواند شبه‌مستقل‌ها يا نمايندگان تازه‌کار و جوان‌تر را تحت تأثير خود قرار دهد. براي همين ميرسليم اخيرا حملات تند و حتي مستقيمي به جايگاه آتي قاليباف کرده است مثلا گفته: «ما در مجلس، رئيس نداريم بلکه سخنگو داريم، تلقي اين که مجلس هم مثل وزارتخانه و رياست‌جمهوري است، اشتباه است چون آنجا مديريت عمودي و سلسله‌مراتبي حاکم است و آثار و تبعات خود را دارد ولي در مجلس اينگونه نيست و ذاتا هيچ فرقي بين نماينده تهران و نماينده يک شهرستان کوچک وجود ندارد و هرکدام يک رأي دارند. بنابراين نماينده از حوزه انتخابي، انتخاب مي‌شود ولي وقتي وارد مجلس مي‌شود نماينده کل کشور به حساب مي‌آيد و مسئوليتش هم عام است. اين مجموعه بايد مديريت شود و آن مديريت هم فردي نيست و نمي‌تواند فردي باشد و قطعا مديريتي جمعي بر مجلس حاکم است. نامزد رياست مجلس نبايد هدفش رياست‌جمهوري باشد و نخواهد مجلس را سکو قرار دهد، زيرا اصلا بالاتر از مجلس نداريم و اين تفکر اشتباهي است بين برخي نمايندگان که مجلس را سکو قرار مي‌دهند تا به جايگاه ديگر برسند. اگر کسي نماينده مجلس شود و اهداف ديگري داشته باشد، ظلم و جفا به مردم و مجلس است زيرا مجلس را دست‌کم مي‌گيرد» ميرسليم اصرار دارد که رياست مجلس، جايگاه سخنگويي مجلس است نه رياست بر ديگران و بايد نظرات اکثريت را بازگو کند نه خودش را. گويا براي خود اصولگرايان هم اين امر قطعي است که هدف غايي قاليباف رياست‌جمهوري 1400 است و چون تا به حال سه تلاش ناکام در کارنامه خود داشته، اين‌بار مي‌خواهد شانسش را از صندلي بهارستان امتحان کند. قاليباف در اين دو، سه ماه همه توان خود را براي لابي با نمايندگان راه‌يافته به مجلس از شهرهاي مختلف به کار بسته است، او حتي در روزهاي اوج کرونا هم دست از سفرهاي تبليغاتي خود براي جلب حمايت نمايندگان برنداشته بود.
جبهه پايداري گزينه‌اي را براي رياست مجلس مطرح نكرد
نصرالله پژمانفر، عضو جبهه پایداری، در گفت‌وگو با سایت جبهه پایداری درباره جلسات اخیر اصولگرایان که محل مناقشه شده توضیحاتی ارائه کرده است. او گفته است: «افرادي بودند كه مدعي رياست مجلس بودند. ما سعي كرديم همه افراد را چنانچه تمايل داشته باشند در اين فرایند قرار بگيرند، دعوت كنيم. اينكه در ابتدا برخي كانديداهاي رياست مجلس را دعوت نكرديم به‌خاطر اين بود كه رفتار آنها و نيز دوستاني كه با آنها كار مي‌كردند خلاف فرایندي بود كه در جلسه وفاق به دنبال آن بوديم و جمع‌بندي‌ها را انجام داده بودند. آنها اگرچه در ظاهر مي‌گفتند ما هم در اين فرایند هستيم، اما قول‌وقرارها و پشت‌صحنه‌ها غير از اين را نشان مي‌داد. ابتدا اين جلسه كار خود را با برخي افراد مثل آقايان زاكاني، حاجي‌بابايي و بعد هم آقايان نيكزاد و ميرسليم شروع كرد.
در گزارشي كه يكي از دوستان در جلسه ارائه كرد، اظهار تمايل آقاي قاليباف نسبت به اينكه در جلسه وفاق حضور پيدا كند، اعلام شد. بنده به‌عنوان دبير جلسه با ايشان صحبت كردم و شرايط جلسه مبني‌بر اينكه در فرایند جلسات وفاق، به هر كسي كه براي رياست مجلس رسيديم، ديگران بايد نسبت به آن تعهد داشته باشند، اعلام شد و ايشان هم در جلسه‌اي كه مصوب همين جلسه بود كه با حضور مدعيان رياست مجلس بود، حضور پيدا كرد. جبهه پايداري با وجود اينكه گزينه‌اي را براي رياست مجلس مدنظر داشت، براي اينكه بتواند پرچمداري اين جلسات و موضوع انسجام و وحدت را برعهده بگيرد، گزينه خود را مطرح نكرد و تمام تلاش خود را در يك فضاي بي‌طرف بين عزيزان فراهم كرد و بنا شد تا پنج كانديداي رياست مجلس، نماينده‌هايي را به اين جلسه معرفي كنند تا در جلسات حضور داشته باشند... . اين جلسه قرار شد در يك فضاي مجزا با حضور همين پنج عزيز به‌علاوه سه نفر از بزرگان روحانيت تشكيل شود. آقايان تقوي، آقاتهراني، ميرتاج‌الديني و پنج نفر از عزيزاني كه در جلسه بودند؛ يعني آقايان قاليباف، حاجي‌بابايي، نيكزاد، ميرسليم و زاكاني در جلسه به ميزباني آقاي نادران شركت كردند. اولين گام را ما برداشتيم. آقاي نادران نيز در توييتي آن را اعلام كردند و پيام اين جلسه را به‌عنوان يك جلسه فرعي كه در ذيل آن جلسه اصلي شكل گرفته بود اعلام كردند كه اين عزيزان كنار هم نشسته‌اند و گفت‌وگو داشتند. جلسه را برعهده خود دوستان گذاشتيم كه بخواهند ادامه دهند يا نه. از نظر ما مأموريت آن جلسه تمام شده است و ما وارد گام دوم شده‌ايم و گام دوم اين بود كه وارد چارچوب نقطه‌نظرات كساني كه مي‌خواهند رئيس مجلس شوند شويم و فرایندهايي را كه در ارتباط با اين موضوع است بررسي كنيم. در جلسه‌اي كه روز سه‌شنبه، ۲۲ ارديبهشت برگزار شد، منتخبان حاضر در جلسه و كانديداهاي محترم رياست مجلس پيرامون نحوه كمك به وحدت نيروهاي انقلاب به توافق رسيدند و كميته‌اي هفت‌نفره با سازوكاري مشخص برای پيگيري اين موضوع تشكيل شد كه البته در اين جلسه آقاي قاليباف با وجود اينكه دعوت شده بودند، حضور نداشتند. اميدواريم اين جلسات كه به‌طور مرتب دارد برگزار مي‌شود و تاكنون هشتمين جلسه آن برگزار شده است بتواند كمكي براي رسيدن به آن مقاصد باشد».(روزنامه شرق)
