تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۳۷
کد مطلب : ۴۲۲۱۸۰
یادداشت ارسالی؛
معمای اعتبارنامه تاجگردون
صادق حیدریان
۱
کبنا ؛در تئوری بازی‌ها نظریه‌ای بنام «بازی‌های فرگشتی» وجود دارد که تا حد زیادی می‌توان موضوع اعتبارنامه تاج گردون را براساس این نظریه تبیین کرد.
نظریه «بازی‌های فرگشتی» بر پایه نظریه داروین استوار است.
طبق این نظریه در یک اکوسیستم جمعیت گونه‌های که با محیط سازگارند رشد می‌کنند و برعکس جمعیت گونه‌های که با محیط کمتر سازگارند رو به زوال می‌گذارند.
البته این روند تا جایی ادامه خواهد یافت که جمعیت گونه‌های سازگار رشد کنند تا تنازع فیمابین خود آنها بر سر منابع مورد نیاز آنها باعث کاهش سازگاری آنها با محیط شود و بدین ترتیب رشد آنها متوقف خواهد شد.
آنچه می‌توان در این روش شناسی ابراز کرد این دگر خواهی افراطی است. روی هم رفته افراد جامعه سازگار با آقای تاج گردون میل دارند که ببیند وضعیت خودشان در مقایسه با وضعیت سایرین در اکوسیستم تعریف شده نماینده منتخب کجاست. افرادی که اکنون دست به افشاگری و انتشار اطلاعات پیرامون رانت‌های نماینده محترم مردم شریف گچساران زده‌اند دقیقاً از درون سیستم مناسب به خود نماینده بوده و این بخش شناور از کوه یخ در دریا می‌ماند و بخش پنهان آن به مراتب بسی بزرگتر و وسیع‌تر از این موارد خواهد بود.
در رسانه‌ها و فضای مجازی دو گروه از درون اکوسیستم تعریف شده جناب نماینده دست به انتشار مطلب می‌زنند و این همان موضوع تنازع بین جمعیت سازگار شده با اقدامات نماینده محترم هستند.
اکنون که این اطلاعات به دست مجلس شورای اسلامی رسیده است برخی بدون بررسی و تحقیق در باره «علت» هجمه‌های خود را بر روی «معلول» می‌آورند و آنگاه بدون توجه به علت العل ارجاع پرونده به کمیسیون تحقیق با ایجاد فضاها و بسترسازی غیر منطقی معتقد به پرداخت هزینه‌های اعمال و عملکرد نماینده برای کل جامعه هستند.
و این گروه افراد غافل از آن هستند که حذف شوندگان اکوسیستم ایجاد شده سالهاست ضرر و زیان ناشی از رابطه بازی و رانت را نقداً پرداخت کرده‌اند و اکنون جامعه بیش از هرچیز نیازمندند تا در رسانه‌ها و فضای مجازی دو گروه از درون اکوسیستم تعریف شده جناب نماینده دست به انتشار مطلب می‌زنند و این همان موضوع تنازع بین جمعیت سازگار شده با اقدامات نماینده محترم هستند.
و این گروه افراد غافل از آن هستند که حذف شوندگان اکوسیستم ایجاد شده سالهاست ضرر و زیان ناشی از رابطه بازی و رانت را نقداً پرداخت کرده‌اند و اکنون جامعه بیش از هرچیز نیازمندند تا چارچوبهای نهادی با رفتار منطقی پاداش منصفانه یا تنبیه عادلانه به اینگونه عملکردها ارائه نمایند.
نظریه «بازی‌های فرگشتی» بر پایه نظریه داروین استوار است.
طبق این نظریه در یک اکوسیستم جمعیت گونه‌های که با محیط سازگارند رشد می‌کنند و برعکس جمعیت گونه‌های که با محیط کمتر سازگارند رو به زوال می‌گذارند.
البته این روند تا جایی ادامه خواهد یافت که جمعیت گونه‌های سازگار رشد کنند تا تنازع فیمابین خود آنها بر سر منابع مورد نیاز آنها باعث کاهش سازگاری آنها با محیط شود و بدین ترتیب رشد آنها متوقف خواهد شد.
آنچه می‌توان در این روش شناسی ابراز کرد این دگر خواهی افراطی است. روی هم رفته افراد جامعه سازگار با آقای تاج گردون میل دارند که ببیند وضعیت خودشان در مقایسه با وضعیت سایرین در اکوسیستم تعریف شده نماینده منتخب کجاست. افرادی که اکنون دست به افشاگری و انتشار اطلاعات پیرامون رانت‌های نماینده محترم مردم شریف گچساران زده‌اند دقیقاً از درون سیستم مناسب به خود نماینده بوده و این بخش شناور از کوه یخ در دریا می‌ماند و بخش پنهان آن به مراتب بسی بزرگتر و وسیع‌تر از این موارد خواهد بود.
در رسانه‌ها و فضای مجازی دو گروه از درون اکوسیستم تعریف شده جناب نماینده دست به انتشار مطلب می‌زنند و این همان موضوع تنازع بین جمعیت سازگار شده با اقدامات نماینده محترم هستند.
اکنون که این اطلاعات به دست مجلس شورای اسلامی رسیده است برخی بدون بررسی و تحقیق در باره «علت» هجمه‌های خود را بر روی «معلول» می‌آورند و آنگاه بدون توجه به علت العل ارجاع پرونده به کمیسیون تحقیق با ایجاد فضاها و بسترسازی غیر منطقی معتقد به پرداخت هزینه‌های اعمال و عملکرد نماینده برای کل جامعه هستند.
و این گروه افراد غافل از آن هستند که حذف شوندگان اکوسیستم ایجاد شده سالهاست ضرر و زیان ناشی از رابطه بازی و رانت را نقداً پرداخت کرده‌اند و اکنون جامعه بیش از هرچیز نیازمندند تا در رسانه‌ها و فضای مجازی دو گروه از درون اکوسیستم تعریف شده جناب نماینده دست به انتشار مطلب می‌زنند و این همان موضوع تنازع بین جمعیت سازگار شده با اقدامات نماینده محترم هستند.
و این گروه افراد غافل از آن هستند که حذف شوندگان اکوسیستم ایجاد شده سالهاست ضرر و زیان ناشی از رابطه بازی و رانت را نقداً پرداخت کرده‌اند و اکنون جامعه بیش از هرچیز نیازمندند تا چارچوبهای نهادی با رفتار منطقی پاداش منصفانه یا تنبیه عادلانه به اینگونه عملکردها ارائه نمایند.
