کویتی‌پور آیا فرمان را چرخانده است؟ + بیوگرافی و تصاویر

کبنا ؛غلام کویتی‌پور با انتشار کلیپ کوتاهی از همخوانی با دختر ۱۳ ساله توجهات را به خودش جلب کرد. هم این همخوانی و هم محتوای کوتاه و اعتراضی شعر، موجب شد تا نام کویتی‌پور ـ که در چند سال اخیر کم‌تر مطرح شده بود ـ دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد.
کویتی‌پور که قطعه «ممد نبودی ببینی» را در روزهای پرافتخار حماسه آزادسازی خرمشهر خوانده بود و بعد از آن، نوحه‌های مختلفی مثل «عمه بابایم کجاست» از او پرمخاطب شده بود، چندی بعد از جنگ به استودیوخوانی روی آورد و قطعاتی را همراه با موسیقی اجرا کرد. او این روند را تا آن‌جا پیش برد که در گفت‌وگوهای متعدد، اعلام کرد از عنوان «حماسه‌خوان» به جای «مداح» برای او استفاده کنند. او این جمله را ۱۰ سال قبل در یکی از مصاحبه‌هایش با «رادیو فردا» ایستگاه رادیویی فارسی‌زبان تحت امر کنگره آمریکا بیان کرد.
کویتی‌پور که روزی زنگ صدایش را مدیون و مرهون هم‌نفسی با شهدای دفاع مقدس می‌دانست و «هنگامه پیکاره» او، رشادت و دلاوری سربازان اسلام را یادآوری می‌کرد، حالا در این همخوانی تعجب‌آور می‌گوید: «حیف دیگه ورق برگشت دیگه نمی‌شه به عقب برگشت».
به‌کار بردن این عبارات، اشاره به تغییراتی دارد که وقتی آن را کنار همخوانی با دختر ۱۳ ساله می‌گذاریم، معنایی غیر از اعتراض و انتقاد از آن استنباط می‌شود. کار عجیب کویتی‌پور، پشت کردن به اعتقادات گذشته‌اش فهم می‌شود؛ نه اعتراض به مشکلات اقتصادی امروز کشور.
کویتی‌پور آیا فرمان را چرخانده است؟
بیوگرافی غلام کویتی‌ پور مداح و حماسه خوان
 
14 خواهر و برادر
 
در محله خیابان خیام خرمشهر به دنیا آمد، پدرش اهل خرمشهر و مامور شهربانی که در 7 سالگی او بخاطر مسمویت فوت کرد و مادرش اهل آبادان و خانه دار بود
 
9 برادر و 5 خواهر دارد و خود فرزند دوازدهم است
 

 
شروع از اول راهنمایی
 
از سال اول راهنمایی وارد حرفه موسیقی شد و بعدا بخاطر صدای خوبی که داشت از طرف دبیرستان به پیشاهنگی در کاخ جوانان معرفی شد
 
ورود به مداحی
 
سال 1356 وقتی 19 ساله بود نخستین بار با همان سرمایه ته صدا رفت سراغ نوحه خوانی رفت و مدتی نیز در همان سن بازیگری در تئاتر را هم تجربه کرد
 
حضور در جبهه
 
بعد از گذراندن خدمت سربازی در نیروی هوایی سال 1359 با شروع جنگ تحمیلی با نیروهای بسیج به جبهه جنگ رفت و بعنوان مربی آموزش نظامی مشغول شد
 
هر از گاهی هم لازم بود برای رزمنده ها می خواند
 
عکس های کویتی پور مداح

 
ممد نبودی ببینی
 
در زمان جنگ با نوحه عمه بابایم کجاست محبوبیت نسبی پیدا کرد تا اینکه بمناسبت آزادساری خرمشهر، آهنگ حماسی ممد نبودی ببینی را خواند
 
این آهنگ به یاد شهید محمد جهان آرا خوانده شد که بشدت معروف شد
 
ماجرای ازدواج
 
اواخر جنگ درست 6 ماه مانده به امضای قطعنامه 598 که فرمانده زرهی ارتش، شهید عظیمی به شهادت رسید که به دستور آقای شمخانی به تهران آمدم تا دعای کمیل این شهید را در مراسمش بخوانم
 
همانجا بود که بواسطه دوستان با خانواده همسرم آشنا شدم
 
پس از صحبت های اولیه خطبه عقدمان با واسطه گری داماد امام توسط امام خمینی (ره) با مهریه 50 هزار تومان در فضای معنوی خوانده شد
 
ثمره این زندگی تنها یک فرزند دختر شد که متاهل است
 
موج انفجار و امرار معاش
 
کویتی پور در حالیکه هنوز موج انفجارهای زمان جنگ را تحمل می کند، از هیچ بیمه ای برخوردار نیست و می گوید هزینه سرماخوردگی معمولی را هم خودم می پردازم
 
هزینه داروی موج انفجار که جای خود دارد …
 
در تئاتر با بهاره رهنما

 
بازنشسته جایی نیتسم
 
من اصلا کارمند رسمی جایی نبودم که بازنشسته بشوم، یکی بسیجی بودم که به جنگ رفتم، حالا نه تنها فیش حقوقی ندارم؛ بلکه هنوز مستاجرم
 
بهروز وثوقی چه گناهی دارد
 
بهروز وثوقی ما چه گناهی در حق هنر اینجا کرده که باید بیاد پشت مرز ترکیه بایستد، کجای معرفت فرهنگ ایرانی و اسلامی ما چنین اجازه ای را می دهد ؟!
 
پیگیر برنامه استیج من و تو
 
در زمان پخش برنامه استیج من و تو این برنامه را خیلی دوست داشتم و دنبال می کردم، استیج برنامه خوبی بود اما باید در آن شرط ادب هم رعایت می شد
 
منظورم از شرط ادب شناسایی جوانان مستعدی بود که نباید بخاطر برخی از ضعف ها در جلوی دوربین تحقیر می شدند
 
غلام کویتی پور خواننده کیست

 
چرا حبیب محبیان را آزار دادید
 
اگر نمی خواهید خواننده ای بخواند چرا به وی پیغام می دهید که بیاید و بعد که به کشور می آید فوت می کند، بعد فاجعه ای مانند جبیب رخ می دهد
 
آنهم برای شخصی که سمبل ادب بود
 
علت حذف شجریان از صدا و سیما
 
تلویزیون صدای شجریان که نقش استادی در موسیقی دارد را پخش نمی کند، ولی صدای افرادی که را پخش می کند که حتی حرف زدن هم بلد نیستند
 
وقتی اثر با خون و رگ مردم عجین شد صدا و سیما آن اثر را پخش کند یا نکند، دیگر تاثیری ندارد
 

 
مسئولان جوابم را نمی دهند
 
در چندین سال گذشته چندین نامه به ریاست جمهوری، رئیس وفت مجلس و فرمانده سپاه نوشتم که هیچ کدام جوابم را ندادند
 
فقط آقای محمود احمدی نژاد مرا آن هم برای گرفتن عکس یادگاری دعوت کرد
 
چرا آن ور آب نرفتم
 
مگر نمی توانستم بعد از انقلاب از کشور بروم ؟
 
اگر ما ماندیم به عشق مردم و نگاه هموطنان خودمان بود، زیرا همه هموطن های ما، خانواده ما هستند، اما تا به امروز حقوقم را ندادند
 
حتی پرونده من گم شد و بیمه نیز ندارم
 

نام «غلامعلی کویتی‌پور» در ذهن بسیاری از ما با خاطرات سال‌های جنگ گره خورده است. در سال ۱۳۵۹ وقتی جنگ شروع شد، کویتی‌پور هم مثل خیلی‌های دیگر به جبهه رفت. البته به جبهه نرفت؛ در جبهه ماند چون بچه‌محل سنگر و خاکریز بود؛ زاده خرمشهر. در جبهه هم کارش خواندن نبود؛ مربی آموزش نظامی بود اما هر وقت لازم بود برای رزمنده‌ها هم می‌خواند.
او کم‌کم تبدیل به یکی از تاثیرگذارترین حماسه‌خوان‌های سال‌های جنگ شد؛ تا جایی که احمدعلی راغب - سازنده سرودهای انقلابی - درباره او می‌گوید: «در دوران دفاع مقدس کمتر موسیقی و سرودی به اندازه نوحه‌ها و مداحی افرادی چون کویتی‌پور و آهنگران تاثیرگذار بودند و مردم با شنیدن نغمه‌های این مداحان به شدت تحت تاثیر قرار می‌گرفتند.» هنوز هم خیلی‌ها معتقدند که بعضی از رزمنده‌ها در آن سال‌ها با صدای کویتی‌پور و آهنگران و فخری «به خط زدند و سخت جنگیدند». 
کویتی‌پور، «غریبانه»، «چنگ دل» و «دل‌پریشانم» را خوانده است اما هیچکدام از آثارش به پای «ممد نبودی ببینی» نمی‌رسد؛ قطعه‌ای که به مناسبت آزادی خرمشهر و به یاد همشهری قهرمانش شهید «محمد جهان‌آرا» خواند. قطعه‌ای که یکی از به‌یادماندنی‌ترین ملودی‌های موسیقی جنگ لقب گرفت و آهنگسازان بسیاری با الهام از آن برای جنگ موسیقی نوشتند. 
شاید حتی همین الان که این سطور را می‌خوانید، قطعه «نغمه عشق است و آتش می‌زند» یا «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته» در ذهنتان مرور شود و چهره محزون کویتی‌پور با عینک و ریش سفید، جایی در پس ذهنتان نقش ببندد.
حالا اما چند روزی است که این حماسه‌خوان قدیمی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است. انگار کویتی‌پور آمده تا از تصویر جدید خود رونمایی کند. اما این بار نه از «غربت یاران» می‌خواند، نه با محمد جهان‌آرا درد دل دارد. او این‌بار معترض و گله‌مند است و آشکارا رپ می‌خواند.
اتفاق دیگر، همخوانی او با یک دختر ۱۳ ساله به نام «پریچهر» است؛ دختری که بتازگی کار خوانندگی را شروع کرده و حالا با حواشی این روزها بیشتر از همیشه شنیده شده است. خیلی‌ها به اشتباه فکر می‌کنند او دختر غلام کویتی‌پور است اما این‌طور نیست و او حتی در ضبط استودیویی این قطعه نیز حضور ندارد و کویتی‌پور با یک صدای ضبط‌شده همراهی می‌کند.
این قطعه به مناسبت روز دختر منتشر شد و از همان لحظات اول انتشار واکنش‌های متعددی در پی داشت. از تندترین واکنش‌ها و نگاه‌های سخت انتقادی تا دیدگاه حمایت‌گرانه. مثلا میثم مطیعی - مداح جوان - در توییتی نوشت: «وقتی ساز و تنبک در مداحی وارد شد، نتیجه‌اش می‌شود همین غلام کویتی‌پور که با دختری هم‌ترانه شود. مراقب پدیده مداحان عشق استودیو باشیم که همراه با موسیقی و ادا و اطوار، آن هم با هزار توجیه ناروا، صدمات جدی به سنت‌های دینی و میراث معنوی ما وارد می‌کنند.»
یک نفر دیگر هم نوشته: «آقای کویتی پور! چقدر گرفتی خودت را رسوا کنی؟»
دیگری نوشته است: «غلام خان! واقعا یاران چه غریبند وقتی تو همنشین پریچهر نازنینت می‌شوی.»
با این حال افرادی هم بوده‌اند که از حرکت جدید کویتی‌پور استقبال کرده‌اند. 
اما او خودش عادی‌تر از سایرین با ماجرا برخورد می‌کند: «ما در استودیو صدایمان را باز می‌کنیم و یک تبریک به دختر خودم و پریچهر خانم نازنین گفتم. از صبح که بیدار شدم از خبرگزاری‌های مختلف داخلی و خارجی تماس برای مصاحبه داشتم. من آدم رویی هستم و چیز پنهانی ندارم. متاسفانه اصحاب رسانه و افرادی که من را و نگاه من را و دیدگاه هنری من را نمی‌شناسند به این مسائل جهت می‌دهند.»
کویتی‌پور در ادامه با تایید این موضوع که پریچهر دخترش نیست، درباره این خواننده نوجوان ۱۳ ساله گفته است: «ایشان در استودیو حضور نداشتند و من مقداری از کار ایشان را شنیدم و پیشنهاد شد من این قطعه را دنبال کنم و تمرینی خواندیم. من تا بحال از خودم حتی لایو هم نگذاشته‌ام.»
آدم‌ها تغییر می‌کنند. جهان هم هر روز تغییر می‌کند. کویتی‌پور هم یکی از ما آدم‌های همین جهان است که حق دارد بخواند، حرف بزند، انتقاد کند، انتخاب کند و تغییر کند. او خودش می‌گوید «من مداح نیستم؛ حماسه‌خوانم». اما به هر حال لابد اتفاقی افتاده است که غلام کویتی‌پور در ۶۲ سالگی از حماسه‌خوانی عبور کرده و امروز می‌گوید: «وقتشه خودمو رسوا کنم.»