تاریخ انتشار
شنبه ۷ تير ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۵۵
کد مطلب : ۴۲۲۵۷۱
داریوش ارجمند؛
زندگیام را مدیون امام رضا (ع) هستم/ هنر بهترین ابزار برای ترویج سیره رضوی است
۰
کبنا ؛داریوش ارجمند، با اشاره به اینکه ساخت کارهای دینی در عرصه سینما و تلویزیون باید همراه با تفکر قوی باشد، گفت: هنر بهترین ابزار برای ترویج سیره رضوی است؛ همواره گفته‌ام که زندگی خود را مدیون برکت وجود امام رضا(ع) هستم.
به گزارش کبنا، داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با اشاره به ارادت قلبی خود به علی بن‌موسی الرضا (ع) و خواهر بزرگوار آن امام همام، حضرت فاطمه معصومه (س) گفت: بنده ارادتمند هر دو این بزرگواران، هستم، همه ایام برای من ایام کرامت است، البته خوب است که در این ایام به طور ویژه از این دو حضرت یاد کنیم اما برای من همه روزها به خاطر وجود نازنین این خواهر و برادر روز کرامت و بزرگواری است.
وی افزود: سینما، هنر و موسیقی ابزارهای خوبی برای ترویج سیره رضوی و به خصوص مفاهیمی مثل کرامت هستند اما همه این مولفه‌ها انگیزه می‌خواهد و تا وقتی که هنرمندان انگیزه برای کار کردن نداشته باشند، نمی‌توانند از این ابزار تاثیرگذاری استفاده کنند.
ارجمند ادامه داد: اگر قرار باشد کاری در حوزه دینی و مذهبی ساخته شود باید کاری شبیه سریال امام علی (ع) آقای میرباقری باشد. کاری که پس از گذشت این همه سال هنوز ماندگار و تأثیرگذار است.
بازیگر سریال امام علی (ع) با بیان اینکه فاخرتر از دین چیزی در این دنیا وجود ندارد، تصریح کرد: پس اگر قرار است کار دینی ساخته شود باید با آن اندیشه و شعور ساخته شود. برای ساختن آثار دینی باید شعور دینی پیدا کنیم. در حوزه موسیقی نیز همین مسأله صدق می‌کند؛ ما درگذشته مداحانی مثل مرحوم موذن زاده اردبیلی یا مثلا مرحوم کوثری، مداح امام (ره) داشتیم که یگانه بودند، باید ببینیم آنه چه می کردند که تا این اندازه ماندگار شدند.
وی افزود: هراتفاقی در زندگی من افتاده و هر موفقیتی که به دست آوردم همگی به برکت وجود و حضور حضرت رضا (ع) بوده و بنده زندگیام را مدیون این حضرت و خواهر بزرگوارشان هستم. این حرف را درکنار گنبد امام رضا (ع) در یک برنامه تلویزیونی هم گفتم.
ارجمند تصریح کرد: در حال حاضر در قرنطینه هستم و کار هنری در دست ندارم. البته تعداد زیادی سناریو و فیلمنامه سریال و تلویزیون برایم ارسال شده اما دوست ندارم در هرکاری بازی کنم و باید کار ویژه‌ای باشد تا بازی کردن در آن را قبول کنم، چراکه بنده صاحب یک آبروی هنری هستم که با نوک سوزن آن را جمع کردم، پس نمی‌توانم آن را به حراج بگذارم، بنابراین تا وقتی که کاری در خور و در شان نباشد، مشغول به کاری نمی‌شوم. (فارس)
به گزارش کبنا، داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با اشاره به ارادت قلبی خود به علی بن‌موسی الرضا (ع) و خواهر بزرگوار آن امام همام، حضرت فاطمه معصومه (س) گفت: بنده ارادتمند هر دو این بزرگواران، هستم، همه ایام برای من ایام کرامت است، البته خوب است که در این ایام به طور ویژه از این دو حضرت یاد کنیم اما برای من همه روزها به خاطر وجود نازنین این خواهر و برادر روز کرامت و بزرگواری است.
وی افزود: سینما، هنر و موسیقی ابزارهای خوبی برای ترویج سیره رضوی و به خصوص مفاهیمی مثل کرامت هستند اما همه این مولفه‌ها انگیزه می‌خواهد و تا وقتی که هنرمندان انگیزه برای کار کردن نداشته باشند، نمی‌توانند از این ابزار تاثیرگذاری استفاده کنند.
ارجمند ادامه داد: اگر قرار باشد کاری در حوزه دینی و مذهبی ساخته شود باید کاری شبیه سریال امام علی (ع) آقای میرباقری باشد. کاری که پس از گذشت این همه سال هنوز ماندگار و تأثیرگذار است.
بازیگر سریال امام علی (ع) با بیان اینکه فاخرتر از دین چیزی در این دنیا وجود ندارد، تصریح کرد: پس اگر قرار است کار دینی ساخته شود باید با آن اندیشه و شعور ساخته شود. برای ساختن آثار دینی باید شعور دینی پیدا کنیم. در حوزه موسیقی نیز همین مسأله صدق می‌کند؛ ما درگذشته مداحانی مثل مرحوم موذن زاده اردبیلی یا مثلا مرحوم کوثری، مداح امام (ره) داشتیم که یگانه بودند، باید ببینیم آنه چه می کردند که تا این اندازه ماندگار شدند.
وی افزود: هراتفاقی در زندگی من افتاده و هر موفقیتی که به دست آوردم همگی به برکت وجود و حضور حضرت رضا (ع) بوده و بنده زندگیام را مدیون این حضرت و خواهر بزرگوارشان هستم. این حرف را درکنار گنبد امام رضا (ع) در یک برنامه تلویزیونی هم گفتم.
ارجمند تصریح کرد: در حال حاضر در قرنطینه هستم و کار هنری در دست ندارم. البته تعداد زیادی سناریو و فیلمنامه سریال و تلویزیون برایم ارسال شده اما دوست ندارم در هرکاری بازی کنم و باید کار ویژه‌ای باشد تا بازی کردن در آن را قبول کنم، چراکه بنده صاحب یک آبروی هنری هستم که با نوک سوزن آن را جمع کردم، پس نمی‌توانم آن را به حراج بگذارم، بنابراین تا وقتی که کاری در خور و در شان نباشد، مشغول به کاری نمی‌شوم. (فارس)
