کبنانیوز - سالی که گذشت؛ سالی که در پیش داریم...

امید که نتیجه آن مشارکت گسترده مردم و انتخاب رییس جمهوری با درایت، کارآزموده و مسلط بر کلاف مشکلات و ظرفیت‌های کشور، آشنا به پیچیدگی‌های نظام بین الملل و در تراز ملت متمدن ایران از یکسو و گزینش نماینده‌ای دلسوز و خستگی ناپذیر در احقاق حقوق همشهریان عزیز از دیگرسو باشد.

سید رازق بهیارمقدم (بلادی‌نیا) نوشت: سال ۹۹ را شاید بتوان سخت‌ترین سال در ۴ دهه گذشته جامعه ایرانی دانست.
تداوم فشارهای ۴ ساله رییس جمهور غیرمعمول آمریکا و هجوم ددمنشانه ویروس منحوس کرونا زندگی همه اقشار را بلا استثناء تحت تأثیر قرار داد.
تنگناهای اقتصادی و معیشتی شدت گرفت و فشار روانی غیرقابل وصفی را بر خانواده‌های ایرانی وارد ساخت.
کاهش چشمگیر آمد و رفت ها و دید و بازدیدهای مردم، احساس ناخوشایندی را برای هم وطنان ما به دنبال داشت که با مرگ و میرهای روزانه چندصد نفری زنجیره این ابتلائات بر روح و روان جامعه ایرانی بیش از پیش سنگینی می‌کرد.
برای استان ما بطور خاص تنش‌های سیاسی و زلزله سهمگین سی سخت هم یادآور این ضرب المثل معروف است که
«گل بود و به سبزه نیز آراسته گردید».
هرچه بود گذشت. به تعبیر سعدی، شیخ اجل:
نگفتم روزه بسیاری نپاید
ریاضت بگذرد سختی سر آید
پس از دشواری آسانیست ناچار
ولیکن آدمی را صبر باید...
حکمرانی واپسگرایانه ترامپ به پایان رسید و به تبع آن به مرور زنجیره سیاه تحریم‌های ظالمانه آن دولت زورگو از هم خواهد پاشید.
واکسن کرونا تولید شد و بار دیگر بارقه‌های امید به غلبه جامعه بشری بر یکی از چالش‌های جهانی حوزه سلامت زنده شد.
این ابتلائات جانسوز ملی و حتی جهانی و متعاقب آن تحولات امیدآفرینی که ذکر گردید یادآور این آیه کریمه است:
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرًا. إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرًا (شرح/ ۶ - ۵)
در همه این فراز و فرودها آنچه بیش از همه قابل تأمل و تذکار است پیام‌های اخلاقی و سیاسی آن است که ملت‌ها و حاکمیت‌ها باید به آن توجه نمایند:
دستاوردهای چند صد ساله تمدن کنونی
بشر در حوزه‌های مختلف علمی، سیاسی و اقتصادی و میزان تسلط بر طبیعت که تا پیش از این تصور می‌شد نسبت به ضعف‌ها و نادانستنی هایش بسیار کوچک‌تر از آن است که غرور و نخوتی را در ذهن و ضمیرمان به بار آورد.
نخوت و سرکشی که رییس یک دولت استکباری یعنی دولت آمریکا را به استفاده نامشروع از ابزارهایی چون تحریم علیه ملت‌های مستقل همچون جمهوری اسلامی وسوسه نمود و زحمت زیادی را برای ملت ما بوجود آورد.
اما اراده مقاوم ملت ایران کارسازتر از آن بود که نقشه‌های شوم آن رییس دولت راه به جایی ببرد و اکنون می‌توان در وصف او چنین گفت:
آن قصر که جمشید (بخوانید ترامپ) در او جام گرفت
آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت
ترامپ با بدنامی تمام به تاریخ پیوست اما تجربه ۴ سال حکمرانی ماجراجویانه او نشان داد که جامعه بین الملل تا چه میزان در معرض بازگشت افراطی گری و خشونت‌هایی از نوع نازیسیم پس از ۸۰ سال است که برای مصون ماندن از آن لازم است دولت‌ها در عرصه داخل بر توانمندی‌های درونی ملت خویش و در عرصه بین المللی چند جانبه گرایی را پیش بگیرند.
در سال جدید تحولات سرنوشت سازی در پیش داریم که مهمترین آن انتخابات ریاست جمهوری در سطح ملی و انتخابات میان دوره‌ای مجلس در سطح شهرستان‌های گچساران و باشت می‌باشد.
امید که نتیجه آن مشارکت گسترده مردم و انتخاب رییس جمهوری با درایت، کارآزموده و مسلط بر کلاف مشکلات و ظرفیت‌های کشور، آشنا به پیچیدگی‌های نظام بین الملل و در تراز ملت متمدن ایران از یکسو و گزینش نماینده‌ای دلسوز و خستگی ناپذیر در احقاق حقوق همشهریان عزیز از دیگرسو باشد.