تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۴ شهريور ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۰۴
کد مطلب : ۴۳۹۰۱۷
روسیه نگران چیست؟!
«رئیسی» به تاجیکستان می‌رود «پوتین» به قرنطینه!؟
۰
کبنا ؛بهمن ۹۹، محمدباقرقالیباف هرچه زد به در بسته خورد و در نهایت تنها موفق به یک ملاقات آن هم با رئیس دومای روسیه شد؛ امری که مرسوم و طبیعی
است. بعدها حدادعادل به رسانه‌ها گفت: «ملاقات با پوتین نیاز به قرنطینه‌ی ۱۵ روزه داشت و این مسئله برای آقای قالیباف ممکن نبود!» ماه‌ها از آن ماجرا می‌گذرد اما در روزی که نیویورک تایمز از «فشار ایران بر دولت بایدن» برای «احیای برجام» می‌گوید؛ «بشاراسد» بدون اعلام قبلی با «پوتین» در «کرملین» ملاقات کرد و «با او دست داد!» آن هم وقتی کاخ کرملین در بیانیه رسمی اعلام می‌کند: «رئیس جمهور روسیه به دلیل مشاهده موارد ابتلا به کرونا در حلقه افراد داخلی، از طریق ویدئوکنفرانس در اجلاس شانگهای و پیمان امنیت جمعی شرکت خواهد کرد.» داستان چیست؟! دودوزه بازی روس‌ها چه ارتباطی با تصمیماتی که قرار است در شورای حکام آژانس انرژی اتمی اتخاذ شود، می‌تواند داشته باشد؟!
خیلی‌ها معتقدند عدمِ امکان‌پذیر شدنِ «ملاقات قالیباف و پوتین» یک پیام بود، پیامی که گویا «تهران» به خوبی آن را درک کرد.
در روزی که بخش‌هایی از گزارش «نیویورک تایمز» در برخی رسانه‌های داخلی بازنشر می‌شود، و در کنار خبر سفر از پیش اعلام نشده‌ی «بشار اسد» به مسکو، عدم حضور «پوتین» در اجلاس شانگهای به «بهانه» ی یا حتی به «دلیل» مشاهده موارد ابتلا به کرونا در حلقه افراد داخلی نمی‌تواند مهم نباشد!
چرا گزارش نیویورک تایمز مهم است؟!
گزارش نیویورک تایمز از فشار ایران به دولت بایدن برای احیای سریع برجام می‌گوید آن هم هماهنگ با اخباری که می‌کوشد «ایران» را در چند قدمی ساخت اولین «کلاهک اتمی» خود نشان دهد.
آفتاب یزد پیشتر در گزارشی با موضوع سفرِ «رافائل گروسی»، مدیر «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» به این موضوع اشاره کرده بود که: «موضوع قابل توجه اما فاصله‌ی کهکشانی اظهار نظرات طرف‌های غربی در ایران و در بازگشت از ایران است مسئله‌ای که بارها شاهد آن بوده ایم. گروسی نیز می‌تواند از این قاعده مستثنی نبوده، در وین حرف‌هایی بزند که مقامات تهران از آن خرسند نباشند و این یعنی، برای اطلاع‌رسانی بیشتر از مصلحت اندیشی‌های یک سویه باید حرفهای و شفاف بود چون برخلاف ایرانی‌ها که محافظه‌کارانه برخورد می‌کنند غربی‌ها در این زمینه اساساً اهل شیطنت و شفافیت‌های یک سویه و بعضا ضربه زننده هستند!» مسئله‌ای که بعد از بازگشت «گروسی» به «وین» عیناً رخداد.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی درباره افزایش ظرفیت هسته‌ای کشورمان تصریح کرد که هدف جمهوری اسلامی ایران از این کار، اعمال فشار بر دولت بایدن برای احیای سریع توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ است. این روزنامه‌ی آمریکایی در گزارش خود مدعی شد: ایران به زودی به ظرفیتی دست خواهد یافت که برای تولید مواد هسته‌ای لازم جهت ساخت یک بمب اتم تنها یک فاصله خواهد داشت و این یک تاکتیک است تا دولت آمریکا را برای بازگشت فوری به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ تحت فشار قرار دهد. این روزنامه در ادامه می‌نویسد: اگرچه مقامات فدرال در آمریکا به طور علنی ارزیابی‌های خود در این زمنیه را اعلام نمی‌کنند اما در مکالمات پشت پرده می‌گویند که معتقدند ایران تا چند ماه آینده به ظرفیت لازم برای تولید سوخت مورد نیاز یک کلاهک هسته‌ای دست پیدا خواهد کرد.
این روزنامه همچنین می‌نویسد: دیوید آلبرایت رئیس موسسه علوم و امنیت بین‌الملل (ISIS) در یک کنفرانس خبری مدعی شد که ظرفیت غنی‌سازی کنونی ایران به این کشور اجازه می‌دهد تا سوخت مورد نیاز اولین بمب را ظرف یک ماه تولید کند. تولید سوخت بمب دوم نیز سه ماه و سومین بمب، پنج ماه زمان خواهد برد. وی در ادامه گفت که این اقدامات تلاشی است از سوی دولت جدید ایران تا امتیازات بیشتری، به گونه‌ای که به نفع این کشور باشد، بگیرد. ما باید دقت کنیم. نباید اجازه دهیم ما را بترسانند. نیویورک تایمز در ادامه این گزارش نوشت: هفته‌های پیش رو باتوجه به آغاز نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل برای دیپلماسی بسیار حساس است. انتظار می‌رود که مقامات دولت ایران، شامل وزیر امورخارجه جدید این کشور در نشست حضور داشته باشند. این روزنامه همچنین به نقل از کارشناسان نوشت: ایران و کره شمالی که به تازگی موشک کروز آزمایش کرده و نشان دادند که قادر به عبور از سیستم‌های دفاع موشکی هستند، در حال آزمودن دولت بایدن اند.
رُز گوت مولِر که یک مقام سابق در حوزه کنترل تسلیحات در چند دولت آمریکا بوده و اکنون در دانشگاه استنفورد فعالیت دارد، در این باره
اظهار داشت: هر دوی این کشورها (ایران و کره شمالی) تلاش می‌کنند تا میز مذاکره را زمانی که دولت بایدن سرانجام به سمت آنها می‌چرخد، به نفع خود بچینند.
نیویورک تایمز همانی را نوشت که «ولادیمیر ساژین» خاورشناس روسی نوشته بود!؟
اهمیتِ یادداشت یا گزارش «نیویورک تایمز» وقتی بیشتر می‌شود که به بخش‌هایی از یادداشت «ولادیمیر ساژین»، خاورشناس روسی با مداقه و باریک بینی بنگریم:
ساژین در یادداشتی با عنوان: «برجام و جاه طلبی‌های هسته‌ای ایران» به صراحت می‌نویسد: «ایران می‌خواهد در میانِ یا زُمره‌ی تعدادی از کشورهای نهفته هسته‌ای جا بگیرد - کشورهایی با فناوری هسته‌ای پیشرفته که بدون سلاح هسته‌ای باقی مانده اند، اما قادر به تولید سریع آن هستند. این‌ها ژاپن، آلمان، هلند، کانادا، آرژانتین، برزیل، کره جنوبی هستند. داشتن وضع «کشور هسته‌ای نهفته» برای چنین کشورهایی در حکم داشتن «چوب سیاسی» [یا همان اهرم سیاسی] است. »این خاورشناس روسی در بخش دیگری از یادداشت خود با این عنوان که: «ایران روی چه چیزی حساب می‌کند؟» می‌نویسد: «وقفه در روند مذاکرات وین، که توسط رهبری ایران آغاز شده است، امکان ایجاد پتانسیل هسته‌ای خود را خارج از چارچوب برجام فراهم می‌کند، و این کار باعث می‌شود که نرخ مذاکرات عمدتاً با ایالات متحده افزایش یابد. اما این بازی تهران توام با ریسک است. با این حال، به نظر می‌رسد که بر اساس وضعیت فعلی پیرامون مشکل هسته‌ای ایران، هنوز زمان ایجاد سلاح‌های هسته‌ای فرا نرسیده است. بدیهی است که ایران در تلاش برای ایجاد چنان زیرساخت هسته‌ای است، که تنها یک قدم تا تولید «بمب اتمی» باقی مانده باشد - چند ماه، اما خود دستگاه انفجاری هسته‌ای هنوز تولید نشده باشد. »
ساژین همچنین در جای دیگری از این گزارش تحلیلی یادآور شده بود: «روند مذاکرات وین به بن بست رسیده است و گردونه توسعه زیرساخت‌های هسته‌ای ایران سریعتر و سریعتر می‌چرخد. تا به امروز، ایران تقریبا ۴ تن اورانیوم با غنای پایین ذخیره کرده است. این بیش از ۱۶ برابر حد مجاز برجام است. تنها از ژوئن تا سپتامبر ۲۰۲۱، ایران ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به ۲۰ درصد، از ۶۲.۸ کیلوگرم به ۸۴.۳ کیلوگرم و اورانیوم که به ۶۰ درصد غنا رسیده بود، از ۲.۴ کیلوگرم به ۱۰ کیلوگرم افزایش داد. تنها یک قدم کوچک برای رسیدن به سطح غنای ۹۰ درصد یعنی اورانیوم درجه سلاح باقی مانده است. در عین حال، ایران به طور فعال مانع کنترل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر فعالیت‌های هسته‌ای خود می‌شود.»
کرونا بهانه است!
یک دیپلمات وزارت امورخارجه که نخواست نام او فاش شود به آفتاب یزد گفت: «عدمِ حضور «پوتین» در اجلاس «شانگهای» که قرار است در «دوشنبه» پایتخت «تاجیکستان» برگزار شود آن هم به دلیل کرونا یک بهانه‌ی عجیب و غریب است زیرا به نظر می‌رسد «پوتین» آینده نگرانه، می‌کوشد با مقامات عالیرتبه‌ی تهران رو در رو نشود و این مسئله ارتباط مستقیم به تحولات و تعاملاتِ سیاسی تهران و ۱+۵ و نیز آژانس انرژی اتمی دارد. »
این دیپلمات به حضور از پیش اعلام نشده‌ی «بشار اسد» در «کرملین» اشاره کرده، می‌گوید: «این از پیش اعلام نشده می‌تواند هماهنگ شده باشد تا عدمِ حضورِ پوتین در تاجیکستان به یک پیامِ آشکار بدل شود و تهران برای اتخاذ تصمیمات بعدی، دقیق‌تر و حساب شده‌تر گام بردارد!»
> حتی سه محور گفتگوی رئیسی با پوتین و شی جین پینگرسانه‌ای شده بود!
همشهری آنلاین، چهارشنبه ۲۷ مرداد در حاشیه‌ی خبرِ تماس تلفنی سید ابراهیم رئیسی با روسای جمهور روسیه و چین، ضمنِ اشاره به موضوعاتی چون: «تامین واکسن کرونا»، «بحران افغانستان» و «برجام» خاطرنشان ساخته بود: «روسای جمهور ایران و روسیه ابراز امیدواری کردند تا در حاشیه اجلاس شانگهای در شهر دوشنبه تاجیکستان ملاقات و گفتگوهای مفصل‌تری درباره موضوعات مورد علاقه داشته باشند.» موضوعی که اینک با «لغو» سفر «پوتین» به «تاجیکستان» در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد!
روسیه نگران چیست؟!
بر اساس آن چه ساژین در بخشی از گزارش خود یادآور شده بود: «روسیه از این تحولات بسیار نگران است. سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه در این باره گفت: «ما از طرف ایرانی می‌خواهیم که در این زمینه درک لازم را از خود نشان دهد که تلاش‌های بیشتری از سوی تهران مورد نیاز است.» میخائیل اولیانوف، نماینده دائم روسیه در وین در مصاحبه با روزنامه ایزوستیا تاکید کرد: «ایران از تعهدات خود در برجام بیشتر و بیشتر دور می‌شود. شاید حتی نوعی بی‌منطقی در این مورد وجود داشته باشد. هرچه ایران از تعهدات اولیه خود دورتر شود، در صورت دستیابی به توافق، زمان بیشتری برای بازگشت به خواسته‌های توافق لازم خواهد بود. و این امر بر زمان لغو تحریم‌ها تاثیر خواهد گذاشت.» حال جای این پرسش خالی خواهد ماند که روسیه فی الواقع «نگران» چیست و وقتی می‌پرسد: «ایران روی چه چیزی حساب می‌کند؟» نباید عمیق‌تر به حرفهای «ظریف» که گفته بود «ما چیزی به نام شریک استراتژیک در منطقه و هیچ کجای جهان نداریم!» توجه کرد؟ آیا با دانستنِ این موضوع که پوتین سفر خود به تاجیکستان را به بهانه‌ی کرونا لغو کرده است آیا انجام نخستین سفرِ «سیدابراهیم رئیسی» ذیل پرسش‌هایی بی‌شمار و پر ابهام به تاجیکستان ضروری است؟!
> نظر روسیه به آمریکا نزدیک‌تر است تا به ایران؟! سرگئی لاوروف می‌گوید: «امنیت اسرائیل اولویت ما است.» سخنگوی کرملین می‌گوید: «از خاک سوریه علیه اسرائیل نباید اقدامی صورت گیرد.» این‌ها را وقتی کنار اظهارات مقامات آمریکایی بگذاریم خواهیم دید در مسائل هسته ای، برجام، سیاست‌های منطقه‌ای و... قطعاً نظر روس‌ها به آمریکا نزدیک‌تر است تا به ایران و این یعنی از یک جایی به بعد باید به این دودوزه بازی‌های مقامات کرملین پایان داد و اگرنه بعدِ قرارداد گازی با پاکستان نوبت به حذف ایران در سوریه، عراق و حتی افغانستان خواهد رسید!
شاید بد نباشد که به گذشته بازگردیم به جایی که «سیدابراهیم رئیسی» در پاسخ به خبرنگار «راپلی» روسیه مبنی بر اینکه آیا بعداز لغو تحریم‌ها حاضر به ملاقات با رئیس‌جمهور آمریکا هست یا نه؟ گفت: خیر! آن وقت خواهیم فهمید نیامدنِ «پوتین» به تاجیکستان به دلیل ترس از کرونا است یا ترس از تحریم‌های بیشترِ کاخ سفید!؟
منبع: آفتاب یزد
است. بعدها حدادعادل به رسانه‌ها گفت: «ملاقات با پوتین نیاز به قرنطینه‌ی ۱۵ روزه داشت و این مسئله برای آقای قالیباف ممکن نبود!» ماه‌ها از آن ماجرا می‌گذرد اما در روزی که نیویورک تایمز از «فشار ایران بر دولت بایدن» برای «احیای برجام» می‌گوید؛ «بشاراسد» بدون اعلام قبلی با «پوتین» در «کرملین» ملاقات کرد و «با او دست داد!» آن هم وقتی کاخ کرملین در بیانیه رسمی اعلام می‌کند: «رئیس جمهور روسیه به دلیل مشاهده موارد ابتلا به کرونا در حلقه افراد داخلی، از طریق ویدئوکنفرانس در اجلاس شانگهای و پیمان امنیت جمعی شرکت خواهد کرد.» داستان چیست؟! دودوزه بازی روس‌ها چه ارتباطی با تصمیماتی که قرار است در شورای حکام آژانس انرژی اتمی اتخاذ شود، می‌تواند داشته باشد؟!
خیلی‌ها معتقدند عدمِ امکان‌پذیر شدنِ «ملاقات قالیباف و پوتین» یک پیام بود، پیامی که گویا «تهران» به خوبی آن را درک کرد.
در روزی که بخش‌هایی از گزارش «نیویورک تایمز» در برخی رسانه‌های داخلی بازنشر می‌شود، و در کنار خبر سفر از پیش اعلام نشده‌ی «بشار اسد» به مسکو، عدم حضور «پوتین» در اجلاس شانگهای به «بهانه» ی یا حتی به «دلیل» مشاهده موارد ابتلا به کرونا در حلقه افراد داخلی نمی‌تواند مهم نباشد!
چرا گزارش نیویورک تایمز مهم است؟!
گزارش نیویورک تایمز از فشار ایران به دولت بایدن برای احیای سریع برجام می‌گوید آن هم هماهنگ با اخباری که می‌کوشد «ایران» را در چند قدمی ساخت اولین «کلاهک اتمی» خود نشان دهد.
آفتاب یزد پیشتر در گزارشی با موضوع سفرِ «رافائل گروسی»، مدیر «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» به این موضوع اشاره کرده بود که: «موضوع قابل توجه اما فاصله‌ی کهکشانی اظهار نظرات طرف‌های غربی در ایران و در بازگشت از ایران است مسئله‌ای که بارها شاهد آن بوده ایم. گروسی نیز می‌تواند از این قاعده مستثنی نبوده، در وین حرف‌هایی بزند که مقامات تهران از آن خرسند نباشند و این یعنی، برای اطلاع‌رسانی بیشتر از مصلحت اندیشی‌های یک سویه باید حرفهای و شفاف بود چون برخلاف ایرانی‌ها که محافظه‌کارانه برخورد می‌کنند غربی‌ها در این زمینه اساساً اهل شیطنت و شفافیت‌های یک سویه و بعضا ضربه زننده هستند!» مسئله‌ای که بعد از بازگشت «گروسی» به «وین» عیناً رخداد.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی درباره افزایش ظرفیت هسته‌ای کشورمان تصریح کرد که هدف جمهوری اسلامی ایران از این کار، اعمال فشار بر دولت بایدن برای احیای سریع توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ است. این روزنامه‌ی آمریکایی در گزارش خود مدعی شد: ایران به زودی به ظرفیتی دست خواهد یافت که برای تولید مواد هسته‌ای لازم جهت ساخت یک بمب اتم تنها یک فاصله خواهد داشت و این یک تاکتیک است تا دولت آمریکا را برای بازگشت فوری به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ تحت فشار قرار دهد. این روزنامه در ادامه می‌نویسد: اگرچه مقامات فدرال در آمریکا به طور علنی ارزیابی‌های خود در این زمنیه را اعلام نمی‌کنند اما در مکالمات پشت پرده می‌گویند که معتقدند ایران تا چند ماه آینده به ظرفیت لازم برای تولید سوخت مورد نیاز یک کلاهک هسته‌ای دست پیدا خواهد کرد.
این روزنامه همچنین می‌نویسد: دیوید آلبرایت رئیس موسسه علوم و امنیت بین‌الملل (ISIS) در یک کنفرانس خبری مدعی شد که ظرفیت غنی‌سازی کنونی ایران به این کشور اجازه می‌دهد تا سوخت مورد نیاز اولین بمب را ظرف یک ماه تولید کند. تولید سوخت بمب دوم نیز سه ماه و سومین بمب، پنج ماه زمان خواهد برد. وی در ادامه گفت که این اقدامات تلاشی است از سوی دولت جدید ایران تا امتیازات بیشتری، به گونه‌ای که به نفع این کشور باشد، بگیرد. ما باید دقت کنیم. نباید اجازه دهیم ما را بترسانند. نیویورک تایمز در ادامه این گزارش نوشت: هفته‌های پیش رو باتوجه به آغاز نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل برای دیپلماسی بسیار حساس است. انتظار می‌رود که مقامات دولت ایران، شامل وزیر امورخارجه جدید این کشور در نشست حضور داشته باشند. این روزنامه همچنین به نقل از کارشناسان نوشت: ایران و کره شمالی که به تازگی موشک کروز آزمایش کرده و نشان دادند که قادر به عبور از سیستم‌های دفاع موشکی هستند، در حال آزمودن دولت بایدن اند.
رُز گوت مولِر که یک مقام سابق در حوزه کنترل تسلیحات در چند دولت آمریکا بوده و اکنون در دانشگاه استنفورد فعالیت دارد، در این باره
اظهار داشت: هر دوی این کشورها (ایران و کره شمالی) تلاش می‌کنند تا میز مذاکره را زمانی که دولت بایدن سرانجام به سمت آنها می‌چرخد، به نفع خود بچینند.
نیویورک تایمز همانی را نوشت که «ولادیمیر ساژین» خاورشناس روسی نوشته بود!؟
اهمیتِ یادداشت یا گزارش «نیویورک تایمز» وقتی بیشتر می‌شود که به بخش‌هایی از یادداشت «ولادیمیر ساژین»، خاورشناس روسی با مداقه و باریک بینی بنگریم:
ساژین در یادداشتی با عنوان: «برجام و جاه طلبی‌های هسته‌ای ایران» به صراحت می‌نویسد: «ایران می‌خواهد در میانِ یا زُمره‌ی تعدادی از کشورهای نهفته هسته‌ای جا بگیرد - کشورهایی با فناوری هسته‌ای پیشرفته که بدون سلاح هسته‌ای باقی مانده اند، اما قادر به تولید سریع آن هستند. این‌ها ژاپن، آلمان، هلند، کانادا، آرژانتین، برزیل، کره جنوبی هستند. داشتن وضع «کشور هسته‌ای نهفته» برای چنین کشورهایی در حکم داشتن «چوب سیاسی» [یا همان اهرم سیاسی] است. »این خاورشناس روسی در بخش دیگری از یادداشت خود با این عنوان که: «ایران روی چه چیزی حساب می‌کند؟» می‌نویسد: «وقفه در روند مذاکرات وین، که توسط رهبری ایران آغاز شده است، امکان ایجاد پتانسیل هسته‌ای خود را خارج از چارچوب برجام فراهم می‌کند، و این کار باعث می‌شود که نرخ مذاکرات عمدتاً با ایالات متحده افزایش یابد. اما این بازی تهران توام با ریسک است. با این حال، به نظر می‌رسد که بر اساس وضعیت فعلی پیرامون مشکل هسته‌ای ایران، هنوز زمان ایجاد سلاح‌های هسته‌ای فرا نرسیده است. بدیهی است که ایران در تلاش برای ایجاد چنان زیرساخت هسته‌ای است، که تنها یک قدم تا تولید «بمب اتمی» باقی مانده باشد - چند ماه، اما خود دستگاه انفجاری هسته‌ای هنوز تولید نشده باشد. »
ساژین همچنین در جای دیگری از این گزارش تحلیلی یادآور شده بود: «روند مذاکرات وین به بن بست رسیده است و گردونه توسعه زیرساخت‌های هسته‌ای ایران سریعتر و سریعتر می‌چرخد. تا به امروز، ایران تقریبا ۴ تن اورانیوم با غنای پایین ذخیره کرده است. این بیش از ۱۶ برابر حد مجاز برجام است. تنها از ژوئن تا سپتامبر ۲۰۲۱، ایران ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به ۲۰ درصد، از ۶۲.۸ کیلوگرم به ۸۴.۳ کیلوگرم و اورانیوم که به ۶۰ درصد غنا رسیده بود، از ۲.۴ کیلوگرم به ۱۰ کیلوگرم افزایش داد. تنها یک قدم کوچک برای رسیدن به سطح غنای ۹۰ درصد یعنی اورانیوم درجه سلاح باقی مانده است. در عین حال، ایران به طور فعال مانع کنترل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر فعالیت‌های هسته‌ای خود می‌شود.»
کرونا بهانه است!
یک دیپلمات وزارت امورخارجه که نخواست نام او فاش شود به آفتاب یزد گفت: «عدمِ حضور «پوتین» در اجلاس «شانگهای» که قرار است در «دوشنبه» پایتخت «تاجیکستان» برگزار شود آن هم به دلیل کرونا یک بهانه‌ی عجیب و غریب است زیرا به نظر می‌رسد «پوتین» آینده نگرانه، می‌کوشد با مقامات عالیرتبه‌ی تهران رو در رو نشود و این مسئله ارتباط مستقیم به تحولات و تعاملاتِ سیاسی تهران و ۱+۵ و نیز آژانس انرژی اتمی دارد. »
این دیپلمات به حضور از پیش اعلام نشده‌ی «بشار اسد» در «کرملین» اشاره کرده، می‌گوید: «این از پیش اعلام نشده می‌تواند هماهنگ شده باشد تا عدمِ حضورِ پوتین در تاجیکستان به یک پیامِ آشکار بدل شود و تهران برای اتخاذ تصمیمات بعدی، دقیق‌تر و حساب شده‌تر گام بردارد!»
> حتی سه محور گفتگوی رئیسی با پوتین و شی جین پینگرسانه‌ای شده بود!
همشهری آنلاین، چهارشنبه ۲۷ مرداد در حاشیه‌ی خبرِ تماس تلفنی سید ابراهیم رئیسی با روسای جمهور روسیه و چین، ضمنِ اشاره به موضوعاتی چون: «تامین واکسن کرونا»، «بحران افغانستان» و «برجام» خاطرنشان ساخته بود: «روسای جمهور ایران و روسیه ابراز امیدواری کردند تا در حاشیه اجلاس شانگهای در شهر دوشنبه تاجیکستان ملاقات و گفتگوهای مفصل‌تری درباره موضوعات مورد علاقه داشته باشند.» موضوعی که اینک با «لغو» سفر «پوتین» به «تاجیکستان» در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد!
روسیه نگران چیست؟!
بر اساس آن چه ساژین در بخشی از گزارش خود یادآور شده بود: «روسیه از این تحولات بسیار نگران است. سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه در این باره گفت: «ما از طرف ایرانی می‌خواهیم که در این زمینه درک لازم را از خود نشان دهد که تلاش‌های بیشتری از سوی تهران مورد نیاز است.» میخائیل اولیانوف، نماینده دائم روسیه در وین در مصاحبه با روزنامه ایزوستیا تاکید کرد: «ایران از تعهدات خود در برجام بیشتر و بیشتر دور می‌شود. شاید حتی نوعی بی‌منطقی در این مورد وجود داشته باشد. هرچه ایران از تعهدات اولیه خود دورتر شود، در صورت دستیابی به توافق، زمان بیشتری برای بازگشت به خواسته‌های توافق لازم خواهد بود. و این امر بر زمان لغو تحریم‌ها تاثیر خواهد گذاشت.» حال جای این پرسش خالی خواهد ماند که روسیه فی الواقع «نگران» چیست و وقتی می‌پرسد: «ایران روی چه چیزی حساب می‌کند؟» نباید عمیق‌تر به حرفهای «ظریف» که گفته بود «ما چیزی به نام شریک استراتژیک در منطقه و هیچ کجای جهان نداریم!» توجه کرد؟ آیا با دانستنِ این موضوع که پوتین سفر خود به تاجیکستان را به بهانه‌ی کرونا لغو کرده است آیا انجام نخستین سفرِ «سیدابراهیم رئیسی» ذیل پرسش‌هایی بی‌شمار و پر ابهام به تاجیکستان ضروری است؟!
> نظر روسیه به آمریکا نزدیک‌تر است تا به ایران؟! سرگئی لاوروف می‌گوید: «امنیت اسرائیل اولویت ما است.» سخنگوی کرملین می‌گوید: «از خاک سوریه علیه اسرائیل نباید اقدامی صورت گیرد.» این‌ها را وقتی کنار اظهارات مقامات آمریکایی بگذاریم خواهیم دید در مسائل هسته ای، برجام، سیاست‌های منطقه‌ای و... قطعاً نظر روس‌ها به آمریکا نزدیک‌تر است تا به ایران و این یعنی از یک جایی به بعد باید به این دودوزه بازی‌های مقامات کرملین پایان داد و اگرنه بعدِ قرارداد گازی با پاکستان نوبت به حذف ایران در سوریه، عراق و حتی افغانستان خواهد رسید!
شاید بد نباشد که به گذشته بازگردیم به جایی که «سیدابراهیم رئیسی» در پاسخ به خبرنگار «راپلی» روسیه مبنی بر اینکه آیا بعداز لغو تحریم‌ها حاضر به ملاقات با رئیس‌جمهور آمریکا هست یا نه؟ گفت: خیر! آن وقت خواهیم فهمید نیامدنِ «پوتین» به تاجیکستان به دلیل ترس از کرونا است یا ترس از تحریم‌های بیشترِ کاخ سفید!؟
منبع: آفتاب یزد
ببین ما رو دیوار کی یادگاری نوشتیم