زنان حضور نمايشي دارند؛ نه واقعي

خانم بهروزی مانند ستون خیمه‌‌ای بودند که توانستند همه را در کنار هم جمع کرده و به مدیریت ائتلاف بپردازند. اتفاق خوبی بود. در دیداری که با آقای هاشمی داشتیم ایشان گفتند آفرین بر شما که چنین ائتلافی را شکل دادید و ما همواره از زنان می‌آموزیم. اولین‌ها همیشه از طرف خانم‌هاست اما متاسفانه دو طرف در به‌هم خوردن ائتلاف مقصر بودند اما علت اصلی از طرف اصلاح‌طلبان بود و البته چند نفر از جریان اصولگرایی هم بی‌تاثیر نبودند. امیدوار بودیم ادامه بدهیم اما نشد حتی چند جلسه برگزار کردیم اما نشد. اشکال بیشتر از سوی زنان اصلاح‌طلب بود.

کبنا ؛بی‌تردید نمی‌توان نقش زنان را در تحولات کشور نادیده گرفت. این قشر از جامعه به‌رغم نادیده گرفته شدن در موضوعات مختلف مانند حق انتخاب به‌عنوان رئیس‌جمهور یا حضور در ورزشگاه‌ها برای تماشای فوتبال و... اما دلسرد نشده و از تلاش برای احقاق حقوق خود ناامید نمی‌شود. برخی اوقات اما زنانی هستند که تفکرشان مانند مردان مخالف حضور زنان در عرصه‌های مختلف است که همین موضوع سبب نارضایتی فعالان زن شده مانند چند روز پیش که صدیقه مهدوی کنی رئیس پردیس خواهران دانشگاه امام صادق عنوان کرد: «از همان ابتدا هم هدف این نبود پردیس خواهران، وزیر و رئیس‌جمهور زن تربیت کند اما هدفمان تربیت مدیران میانی تربیتی برای نظام آموزشی، حقوقی برای نظام قضایی، قانونگذاری و پژوهشی است.» یا در دولت سیزدهم هم به زنان بهای مورد انتظارشان داده نشد و تنها خزعلی به‌عنوان امور زنان انتخاب شد که این انتصاب هم با انتقاداتی همراه است. اعظم حاجی‌عباسی دبیرکل جامعه زینب(س) درباره چرایی عدم حضور زنان در دولت، انتصابات صورت گرفته، ائتلاف زنان اصلاح‌طلب و اصولگرا با «آرمان‌ملی» گفت‌وگو انجام داده که در ادامه آن را می‌خوانید.
دولت سیزدهم را باید دولت اصولگرایان نامید. با توجه به این موضوع تا چه حد از انتصاب‌ها که البته زنان سهمی از آن نداشتند، راضی هستید؟
ما به‌عنوان یک حزب زنان (جامعه زینب) درخواست ملاقات با آقای رئیسی را داشتیم که انجام نشد. در شرایط کنونی مطالباتی وجود دارد که باید مطرح شود به‌عنوان نمونه می‌توانند در انتصابات از زنان توانمند بهره ببرند تا جامعه هم از فرصت حضور زنان شایسته در مناصب مختلف استفاده کند اما متاسفانه هیچ مشورتی در انتصاب‌ها با فعالان امور زنان و احزاب صورت نگرفت و حتی انتصاب خانم‌ها با نظر فعالان امور زنان نبود که اشراف بیشتری به مسائل زنان دارند. از ما مشورت نگرفتند.
پس معیار گزینش و انتصاب به‌ویژه در مورد زنان چه بود؟
این انتصاب‌ها از طریق پدرخوانده‌ها و سفارش‌هایی بود که می‌شد و شایسته‌سالاری در انتصاب‌ها رعایت نشده است. حتی برای انتصاب معاونت امور زنان ریاست‌جمهوری با احزاب زنان و فعالان امور زنان مشورتی صورت نگرفت. با این حال هنوز این مطالبه را داریم که در انتصاب‌ها به شایسته‌سالاری به‌جای پدرسالاری، مرد‌سالاری و پدرخواندگی توجه شود. متاسفانه افرادی که افکار مردسالارانه دارند اقدام به معرفی خانم‌هایی می‌کنند که تابع باشند و صاحب‌نظر نباشند. متاسفانه تا حدودی شاهد یک حضور فرمایشی و نمایشی از خانم‌ها هستیم که این موضوع مورد قبول ما نیست. انتظار داریم درباره انتصاب بانوان با فعالان امور زنان مشورت شود چراکه شناخت بیشتری به این حوزه و زنان توانمند داریم لذا بهتر می‌توانیم کمک کنیم.
با خانم خزعلی به‌عنوان معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور دیدار کردید؟
خیر. جلسه‌ای با خانم خزعلی نداشیم. دو تن از اعضای شورای مرکزی جامعه زینب گزارش‌هایی درباره این مرکز آوردند که نشان می‌داد جلسات مفیدی برگزار نشده و خانم خزعلی برنامه‌ای برای حل مسائل زنان ارائه نکرده است. انتظار می‌رود پس از گذشت 4 دهه از تاسیس مراکز زنان، مسئولیت آن به فردی واگذار شود که ضمن اشراف کامل به مسائل زنان، دارای برنامه برای حل مشکلات باشد. اکنون این ایراد وارد است و این نقد را داریم البته شروع کار است و خانم خزعلی هنوز هم می‌تواند ارائه برنامه داشته باشد و برنامه کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلند‌مدت ارئه کند. فعالان زن و جامعه زینب اعلام آمادگی کردند که برای حل مسائل زنان همکاری کنند.
تعامل معاونت امور زنان و خانواده دولت آقای روحانی با زنان و جامعه زینب چطور بود؟
متاسفانه برخلاف آنچه زنان اصلاح‌طلب مطرح می‌کنند، نگاه فراجناحی به مسائل زنان ندارند. مسائل زنان باید با نگاه فراجناحی و به دور از نگاه سیاسی و جناحی طرح شود. در دولت قبل هم هیچ‌گونه همکاری بین ما نبود. خانم ابتکار در ابتدا که مسئولیت این معاونت را پذیرفت، بنده را دعوت کرد و نظراتی دادیم اما این جلسات ادامه پیدا نکرد و هیچ‌گونه تعامل و همکاری میان ما، زنان اصولگرا با معاونت امور زنان وجود نداشت.
البته‌ از این نکته غافل نشویم که بعضا زنان به تخریب یکدیگر می‌پردازند و به‌طور جدی پشتیبان همدیگر نیستند.
بله. درست است. معتقدم زنان باید با هم به اشتراکاتی برسند، وحدت داشته باشند و از همدیگر حمایت کنند اما متاسفانه این‌طور نبوده است. در انتصاب‌ها از رانت استفاده شده و افراد با نظر پدرخوانده‌ها ‌و با سفارش افراد منصوب می‌شوند که همین امر مانع وحدت و یکپارچگی میان زنان شده است. متاسفانه فرد فقط خودش را در نظر می‌گیرد و پس از دریافت پست، خیالش راحت می‌شود بنابراین تاکنون تلاشی برای وحدت و ائتلاف زنان تا حالا نبوده و فردگرایی و خودمحوری بوده است. در جریان اصلاح‌طلب بیشتر دیده شده که افراد همسو با خودشان را به کار می‌گیرند و با‌ آنها همکاری می‌کنند یعنی از همه تفکرات استفاده نمی‌شود و مسائل زنان به قوت خود باقی می‌ماند. فکر می‌کنم کمی غیرمنصفانه قضاوت می‌کنید. در انتخابات 1400 اصولگرایان نسبت به اهمیت کاندیداتوری خانم وحید‌دستجردی که یک اصولگراست، بی‌تفاوت بودند اما اصلاح‌طلبان نام ایشان را در لیست کاندیداهای احتمالی گذاشتند. خانم وحید دستجردی تمایلی به حضور در انتخابات نداشتند و دلیلش را از خودشان بپرسید. متنی از ایشان دیدم که در آن عنوان شده بود «من کار را به آقایان واگذار می‌کنم.» دلیلش را می‌توان حدس زد اما بهتر است خودشان صحبت کنند.

چند روز پیش به اظهارات خانم مهدوی‌کنی در مورد دانشگاه آزاد ایراد گرفته بودید. ماجرا چه بود؟
پیرو گفت‌وگوی خانم مهدوی‌کنی و اینکه گفته بودند «بنا نداریم زنان را برای ریاست‌جمهوری و وزارت تربیت کنیم بلکه می‌خواستیم زنان در حوزه‌های آموزشی، تربیتی، قضایی و قانونگذاری تربیت شوند» نقدی را وارد دانستم از جمله اینکه از ابتدای تشکیل دانشگاه پردیس امام صادق هدف شما تربیت زنان برای ریاست‌جمهوری و وزارت نبوده که البته کاملا مشخص است. اگر غیر از این بود که الان نیمی از کابینه دولت سیزدهم وزیران زن دانشگاه امام صادقی بودند. اینکه چرا چنین بنایی نداشتند جای سوال دارد. باید مشخص می‌کردند با چه معیاری خانم‌ها را برای این جایگاه‌ها مناسب نمی‌دانند. ایشان همچنین گفته بودند برای مدیریت‌های میانی تربیتی و آموزشی، قضایی و قانونگذاری زنانی را تربیت کرده‌اید. باید توضیح دهند چند نماینده زن مجلس از فارغ‌التحصیلان پردیس امام صادق هستند؟ ایشان ادعاهایی دارند و من هم سوالاتی داشتم. ایشان به اهمیت موضوعات تربیتی و آموزشی و... اشاره کردند که موضوع ویژه‌ای نیست چراکه همه دانشگاه‌ها این کار را انجام می‌دهند بنابراین دانشگاه امام صادق کار خاصی نکرده است.
چندی پیش بحث ائتلاف میان زنان اصولگرا و اصلاح‌طلب مطرح شد. به نظر شما این ائتلاف تا چه اندازه اهمیت دارد؟
ائتاف در صورتی می‌تواند شکل بگیرد که همه اعضا دارای نگاه فراجناحی باشند. ما تجربه شکل‌گیری ائتلاف میان زنان اصلاح‌طلب و اصولگرا را در گذشته داریم؛ ائتلافی که بسیار مفید و تاثیرگذار بود. پس از درگذشت خانم مریم بهروزی این ائتلاف از بین رفت. خانم بهروزی مانند ستون خیمه‌‌ای بودند که توانستند همه را در کنار هم جمع کرده و به مدیریت ائتلاف بپردازند. اتفاق خوبی بود. در دیداری که با آقای هاشمی داشتیم ایشان گفتند آفرین بر شما که چنین ائتلافی را شکل دادید و ما همواره از زنان می‌آموزیم. اولین‌ها همیشه از طرف خانم‌هاست اما متاسفانه دو طرف در به‌هم خوردن ائتلاف مقصر بودند اما علت اصلی از طرف اصلاح‌طلبان بود و البته چند نفر از جریان اصولگرایی هم بی‌تاثیر نبودند. امیدوار بودیم ادامه بدهیم اما نشد حتی چند جلسه برگزار کردیم اما نشد. اشکال بیشتر از سوی زنان اصلاح‌طلب بود.