پاسخ «آوری» به «درست» در خصوص «کارده»

کبنا ؛متن ارسالی؛ کارده
نماد تواضع  غذایی ایل،
درود، سپاس، از استاد سروش درست،
انعکاس کارده،
غریبی  آشنا،
عزیزی گرانبها،
روزگاری که با دستان پرمهر مادری،
طلوع صبح، با کارده خرده برنجی، دلی از عزا در می‌آوردیم،
و شکرگزار بودیم،
کارده، نماد  تواضع غذایی در ایل بود،
بر سفره  بزرگ و فقیر ایل زینت بخش قناعت بود،
حرمت کارده هم نگاه داشته می‌شد،
و سهم همسایه‌ها هم از آن داده می‌شد،  
چه رسم نیکویی،
 چه غذای پر برکتی،
چه گیاه خدادادی،
چه خاطرات خوبی،
نزدیک بود که فراموش شود،
رسم کارده پزی ایل
اما چند صباحی است،
گردشگران به شوق آن با سفر به دیار آب و آفتاب از لدتش بهره مند می‌شوند،
و این ایام در فصل برف و باران،
ایام پخت "کارده " است،
خوب شد،
اگر چه به زعم خویش،
مطلبی نگاشتید ادیبانه،
اما اکنون که فصل پخت و فعل صرف " کارده است "
و قلم را به یاد کارده فرمان دادید،
فرمان مبارکی است،
خاطره‌اش  گرامی باد،
قلمتان خاطره ساز باد.
----------------------------
سرافراز آوری