تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۲۲:۴۵
کد مطلب : ۴۴۲۳۱۷
یادداشت ارسالی؛
پاسخی به اظهارات سید ناصر حسینی‌پور در مراسم تجلیل روز پرستار
۱۱
کبنا ؛یادداشت ارسالی؛ روزگاری نه چندان دور گچساران نگین و بام نفتی ایران، نه تنها با نفت آن نعمت طبیعی و خدادادی‌اش، بلکه با نیروهای انسانی که این بار چرخه قطب‌های متعدد کشور را به دست داشته، مزین و به مدت ۸ سال تصویر و نام نماینده باشت و گچساران در مهم‌ترین مسائل تا رخدادهای مهم مجلس و حتی قوه مجریه کشور را در بر می‌گرفت. سرچشمه قریب به اکثر تغییرات تا برنامه‌های مهم کشوری در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی از اتاق فکری است که تاجگردون نقش تعیین کننده‌ای داشته و در همین برهه نیروهای صاحب فکر استان به مناصب مهم دولتی تا حکومتی به کار گرفته و سکان مهم‌ترین کمیسیون مجلس در دستان ناخدا تاجگردون می‌چرخد.
بیشتر بخوانید:
بیانیه‌ی «سیدناصر حسینی پور» درباره حواشی صحبت‌هایش در مراسم تجلیل از پرستار پیرامون یزدانپناه / آیندگان عمق فجایع را بطور مستند آگاه خواهند شد
انتقاد شدید سید ناصر حسینی‌پور از یزدانپناه؛ یک ماه دیگر می‌رود و صندلی ریاست دانشگاه علوم پزشکی دیگر بی‌مصرف نخواهد بود ( + فیلم )
اما هر سده یا هزاره خشکسالی و قحطی در طبیعت آثار فاجعه آمیزی در هر سرزمینی به بار می‌آورد؛ خشکسالی در گچساران و باشت نه تنها به قهر طبیعت بلکه با رفتن پرشائبه تاجگردون رقم می‌خورد.
طولی نمی‌یابد نویسنده پایتخت‌نشین معروف استانی، برادر نماینده اسبق و بازنده از تاجگردون بر صندلی تکیه می‌زند که مورد غضب بسیاری در مجلس انقلابی قرار گرفته بود و شاید تیر کاری و آخر نشاندن سید ناصر حسینی‌پور بر آن همانا و ریختن کرک و پر گچساران همانا، سرآغاز قحطی نیروهای انسانی هم‌استانی، برنامه و تغییرات در مجلس و وزارتخانه‌های مهم کشوری کلید می‌خورد.
سید ناصر حسینی‌پور بیگانه با مجلس و اصولاً نمایندگی همان فردی است که تشنه تشویق پامنبری‌ها، جوانان خوش‌فکر و تحصیل کرده گچساران را نه بر پله‌های ترقی و مدیریت کشور بلکه به شوتی‌رانی می‌خواهد؛ تا جاییکه حاملان اجناس و کالای قاچاق کشور را سلاطین جاده معرفی میکند در صورتیکه یکی از وظایف مجلس نظارت بر سازمان‌هایی چون مبارزه با کالا و ارز قاچاق کشور است.
سید ناصر چنان مبتدیانه و احساساتی پشت تریبون صحبت میکند که ناخودآگاه یاد عملیات‌های جنگ ایران و عراق می‌افتیم، آنجایی که میدان را به جنگ و ستیز با مدیر دانشگاه علوم‌پزشکی استان مبدل و از سلسله وظایف خود نه برای نظارت بلکه عدول و دخالت در دانشگاه علوم‌پزشکی رجزخوانی و مبارزه تن به تن می‌طلبد!
رفتار نادرست حسینی‌پور در روز تجلیل از پرستار کار را بجایی رسانده است که بجای تلاش برای درخشیدن در بهارستان، بفکر از سد راه برداشتن مدیران و حتی برخی کارکنان در جایگاه معاونتی است، کسیکه الفبای سیاست و نمایندگی را یاد نگرفته و یک شبه از دنیای ادبیات و شعر به مجلس قانون‌گذاری پا گذاشته و نمیداند شأن و جایگاه نمایندگی را نباید با کارهای ریز تنزل داد.
جایگاهی که روزگاری با امثال تاجگردون پر می‌شد و به بالاترین درجه خود رسیده بود، امروز به دست نیروهای دست چندمی رسیده که خود را در این جایگاه رفیع گم کرده‌اند!
بیشتر بخوانید:
بیانیه‌ی «سیدناصر حسینی پور» درباره حواشی صحبت‌هایش در مراسم تجلیل از پرستار پیرامون یزدانپناه / آیندگان عمق فجایع را بطور مستند آگاه خواهند شد
انتقاد شدید سید ناصر حسینی‌پور از یزدانپناه؛ یک ماه دیگر می‌رود و صندلی ریاست دانشگاه علوم پزشکی دیگر بی‌مصرف نخواهد بود ( + فیلم )
اما هر سده یا هزاره خشکسالی و قحطی در طبیعت آثار فاجعه آمیزی در هر سرزمینی به بار می‌آورد؛ خشکسالی در گچساران و باشت نه تنها به قهر طبیعت بلکه با رفتن پرشائبه تاجگردون رقم می‌خورد.
طولی نمی‌یابد نویسنده پایتخت‌نشین معروف استانی، برادر نماینده اسبق و بازنده از تاجگردون بر صندلی تکیه می‌زند که مورد غضب بسیاری در مجلس انقلابی قرار گرفته بود و شاید تیر کاری و آخر نشاندن سید ناصر حسینی‌پور بر آن همانا و ریختن کرک و پر گچساران همانا، سرآغاز قحطی نیروهای انسانی هم‌استانی، برنامه و تغییرات در مجلس و وزارتخانه‌های مهم کشوری کلید می‌خورد.
سید ناصر حسینی‌پور بیگانه با مجلس و اصولاً نمایندگی همان فردی است که تشنه تشویق پامنبری‌ها، جوانان خوش‌فکر و تحصیل کرده گچساران را نه بر پله‌های ترقی و مدیریت کشور بلکه به شوتی‌رانی می‌خواهد؛ تا جاییکه حاملان اجناس و کالای قاچاق کشور را سلاطین جاده معرفی میکند در صورتیکه یکی از وظایف مجلس نظارت بر سازمان‌هایی چون مبارزه با کالا و ارز قاچاق کشور است.
سید ناصر چنان مبتدیانه و احساساتی پشت تریبون صحبت میکند که ناخودآگاه یاد عملیات‌های جنگ ایران و عراق می‌افتیم، آنجایی که میدان را به جنگ و ستیز با مدیر دانشگاه علوم‌پزشکی استان مبدل و از سلسله وظایف خود نه برای نظارت بلکه عدول و دخالت در دانشگاه علوم‌پزشکی رجزخوانی و مبارزه تن به تن می‌طلبد!
رفتار نادرست حسینی‌پور در روز تجلیل از پرستار کار را بجایی رسانده است که بجای تلاش برای درخشیدن در بهارستان، بفکر از سد راه برداشتن مدیران و حتی برخی کارکنان در جایگاه معاونتی است، کسیکه الفبای سیاست و نمایندگی را یاد نگرفته و یک شبه از دنیای ادبیات و شعر به مجلس قانون‌گذاری پا گذاشته و نمیداند شأن و جایگاه نمایندگی را نباید با کارهای ریز تنزل داد.
جایگاهی که روزگاری با امثال تاجگردون پر می‌شد و به بالاترین درجه خود رسیده بود، امروز به دست نیروهای دست چندمی رسیده که خود را در این جایگاه رفیع گم کرده‌اند!
