تهیه آرشیو دیجیتال از عکس های قدیمی و تاریخی یک ضرورت است

کبنا ؛عکاسی هنری است که تقریباً در همه لایه‌های زندگی اجتماعی نفوذ کرده است و هر لحظه از زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، تفریحی، مذهبی، علمی، ورزشی، تاریخی و ... قابلیت تبدیل به یک سوژه ابدی و ماندگار را داراست. هنر عکاسی را در واقع می‌توان فصل مشترک همه مقولات زندگی اجتماعی و تاریخ سازی دانست. در واقع عکاسان امروز را نه تنها برای فردا بلکه برای ابد ثبت می‌کنند.
عکاسان را فصل مشترک رویدادهای مختلف اجتماعی نامید که تاریخ نگاری مصور بر عهده آنان است و هر چند خودشان کمتر درقاب تصویر دیده می‌شوند و با تصویر سازی لحظه لحظه وقایع، تاریخ سازی می‌کنند. 
عبدالله ساوری یکی از عکاسان با سابقه گلستانی است که دغدغه‌های فراوانی برای توسعه این هنر دارد. او که عکاسی را در اوایل دهه شصت و نزد استاد بنی کمالی آموخته است، از فراز و نشیب‌های این حرفه می‌گوید. ساوری بیش از سه دهه است که فعالیت هنری دارد و با نشریات، سایت‌ها، ادارات و نهادهای مختلف همکاری داشته و دارد.
در این زمینه با وی به گفتگو نشستیم که ما حصل گپ و گفت ما با این عکس خوش ذوق گلستانی  پیش روی شماست.
جایگاه عکاسی در زندگی افراد کجاست؟
ثبت لحظات زندگی و یادآوری خاطرات از ویژگی‌های هر انسانی است به ویژه که آن خاطره شیرین و دلنشین باشد. فلذا عکس و فیلم را می‌توان بهترین یادآور خاطرات گذشته دانست. شاید فیلمبرداری از خاطرات و تدوین و نگهداری آن یا حتی به تصویر کشیدن یک رویداد در قالب فیلم تخصصی باشد، اما تهیه عکس به ویژه با وجود تعبیه دوربین در موبایل‌های امروزی، به یک شیوه ثبت خاطرات مدرن و در دسترس تبدیل شده است و مردم ثبت این لحظات را از دست نمی‌دهند. 
با این حال باید این جمله کلیشه‌ای را تکرار کنم که عکس گرفتن با عکاسی تفاوت دارد و این هنر نیز همانند نقاشی، نگارگری، نویسندگی، بازیگری، مجری گری نیاز به آموزش و فراگرفتن اصول عکاسی دارد. امروزه حتی دوره‌های  آموزش عکاسی با موبایل داریم که به صورت تخصصی به این موضوع می‌پردازد.  
استان گلستان دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است. نقش عکاسی در معرفی این جاذبه‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
معرفی جاذبه‌های طبیعی و به دنبال آن جذب گردشگر در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از کشورهای دنیا قرار گرفته است و اقتصاد گردشگری با این جاذبه‌های طبیعی رونق فراوانی پیدا کرده است. در این بین قطعاً نقش عکاسی نقشی قابل اعتنا و مهم است. در واقع یکی از راههای جذب گردشگر به انتشار گذاشتن عکس‌های یک ناحیه  است. شاید قبلاً برای عکاسی مقدمات زیادی نیاز بود و به واسطه ضرروت تهیه فیلم و هزینه ظهور مردم بیشتر سعی می‌کردند هزینه را تعدیل کنند و بیشتر از خودشان عکس بگیرند تا طبیعت یا به قولی سعی می‌کردند حتی در عکس‌های طبیعت هم چهره‌شان نمایان باشد. اما با پیدایش شبکه‌های اجتماعی وسهولت عکاسی به راحتی می‌توان یک منطقه گردشگری را در سطح جهانی مطرح ساخت. 
موضوعات غالب عکس‌های شما چیست؟
عکاسی را می‌توان رشته‌ای نامید که محدودیت زمانی و مکانی ندارد و دنیایی وسیع با دیدگاه‌های گوناگون است. فردی که با عکاسی آشناست از کوچک‌ترین و پیش پا افتاده‌ترین موضوع نیز به راحتی نمی‌گذرد، اما عمده عکس‌های من در محورهای اجتماعی اعم از مراسمات مذهبی، ملی و دینی، اداری، خبری و حوزه  طبیعت را شامل می‌شود. با سایت‌ها و نشریات هم در ارتباط هستم و عکس‌های من به صورت خبری در برخی نشریات و سایت‌های استان منتشر می‌شوند. 
عکس‌های قدیمی به عنوان تاریخ یک سرزمین هستند. برای محافظت آنها چه باید کرد؟
همانطور که اطلاع دارید در عصر حاضر ماندگاری عکس‌های چاپ شده جدید با کاغذ و جوهر مناسب در محیط تاریک، 300 سال، در قاب عکس، 108 سال و در برابر نور 57 سال تخمین زده می‌شود. این در حالی است که عکس‌های قدیمی روی کاغذهایی معمولی‌تر نسبت به عکس‌های حال چاپ شده‌اند و قطعاً در شرایط استاندارد نگهداری نمی‌شوند. چرا که مردم آموزش ندیده‌اند و عکس‌ها در کمد، روی طاقچه، قاب عکس و حتی زیرزمین نگهداری می‌شوند. توصیه می‌شود در همه شهرها یک نهاد یا سازمان دولتی تولیت تهیه یک آرشیو از عکس‌های قدیمی را بر عهده بگیرد و با اعلام فراخوان عمومی و  اسکن کردن عکس‌های تاریخی و قدیمی،  گامی در جهت ماندگار ساختن تاریخ مصور نواحی کشور  و تهیه یک دایره المعارف بومی بردارند. 
سخن پایانی
داشتن نگاه متفاوت به هر هنری و پرداختن از زوایای معتتد به آن باعث ایجاد تغییرات شگرف در جامعه می‌شود. عکاسی نیز از رویکرد جدا نیست. کسب درآمد، ایجاد تحول اقتصادی، معرفی نواحی مختلف، کمک به مورخان و تاریخ نگاران و محققان، عکاسی تبلیغاتی و تجاری، عکاسی هنری و خبری و ... بخش‌هایی از مختصات هنر عکاسی هستند که می‌توان با برنامه ریزی و آموزش زمینه ایجاد اشتغال و تحول فرهنگی را در کشور با رویکرد عکاسی رقم زد. امید متولیان امر با جدی گرفتن صنایع هنری و دعوت از اساتید بنام و مشهور زمینه گرایش حرفه‌ای جوانان را به این هنر جذاب و ماندگار فراهم کنند.