بخش پنجم) میلیاردها تومان اعتبار که بر باد رفت / بانیان وضع موجود پاسخگوی وضعیت حاکم بر شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد باشند

مقام معظم رهبری سال جاری را سال «تولید؛ دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین» نام نهاده است. نامگذاری سال‌های گذشته نیز از سوی رهبر نشان می‌دهد که اقتصاد و تولید یکی از دغدغه‌های وی برای آینده جامعه ایران است. پایگاه خبری کبنا نیوز با توجه به این دغدغه، بارها اقدام به انتشار سلسله‌مطالبی در مورد وضعیت تولید در استان کهگیلویه و بویراحمد کرده است. از آن رو که شهرک‌های صنعتی یکی از بازوهای تولید در استان است، در مطالبی، عملکرد شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد در این پایگاه خبری مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
 
بیشتر بخوانید: 

بخش اول) در شهرک‌های صنعتی استان چه می‌گذرد؟ / از استخدام‌های بی‌رویه تا تعاملات سیاسی نامتعارف

بخش دوم) هدررفت بیت‌المال در شرکت‌ شهرک‌های صنعتی / کهگیلویه و بویراحمد در وضعیت قرمز فلاکت اقتصادی / فرصت‌های سرمایه‌گذاری که به سهولت از بین می‌روند
 
بخش سوم) سوء مدیریت در شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد بیداد می‌کند / آقای استاندار فکری به حال شهرک‌‌های صنعتی کنید
 
بخش چهارم) مدیریت خاله خرزویی در شرکت شهرک‌های صنعتی استان / علت انحلال شرکت‌های خدماتی چیست؟ / در واگذاری انشعابات آب این شرکت شفافیتی نیست

به همین سبب، در ادامه گزارش‌های پیشین، در مطلب پیش رو نیز به مواردی اشاره می‌کنیم. گفتنی است یکی از وظایف اصلی شرکت‌های صنعتی، تملک اراضی جهت تهیه زیرساخت‌های سرمایه‌گذاری و اشتغالزایی است؛ یعنی این شرکت، اراضی را تملک می‌کند، زیرساخت‌های آن را نیز فراهم می‌نماید تا سرمایه گذار در آنجا واحد تولیدی خود را بنا کند. اما علیرغم آن، به دلیل سوءمدیریتی که در شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد خصوصاً معاونت فنی آن وجود دارد، ذکر مواردی در این زمینه ضروری است. یادآور می‌شود حدود 4 ماه پیش، معاون فنی سازمان شهرک‌های صنعتی کشور طی نامه‌ای به موسوی مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان، با اشاره به پرداخت میلیاردها تومان اعتبار به این شرکت، نارضایتی خود را از وضعیت توسعه اراضی در شرکت صنعتی کهگیلویه و بویراحمد اعلام می‌کند و با اشاره به غیرقابل قبول بودن این وضعیت می‌نویسد: «طبق مصوبات مجمع بودجه اصلاحی سالجاری آن شرکت، شاخص مصوب آن شرکت در خصوص اراضی در اختیار 70 هکتار است (9 هکتار توسعه یاسوج 3؛ 12 هکتار توسعه خان احمد و 49 هکتار ایجاد ناحیه صنعتی گچساران) که علیرغم انجام برخی از اقدامات توسط آن شرکت برای تحقق شاخص‌های مصوب بر اساس گزارش‌های واصله تا پایان نه ماهه اول سالجاری؛ هیچ مقدار از شاخص مصوب اراضی در اختیار آن شرکت در سال 1400 در این شهرک‌ها و نواحی صنعتی به نتیجه نهایی منجر نشده است». به نتیجه نرسیدن این اقدامات، خود نشان از سوءمدیریتی است که در شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد بیداد می‌کند.
از سوی دیگر، عدالتی نیز در توزیع شهرکهای صنعتی در استان دیده نمی‌شود؛ در شهرستان باشت هم یک شهرک صنعتی 20 هکتاری مصوب وجود دارد که می‌بایست زیرساختهای سرمایه گذاری آن ایجاد تا سرمایه گذاران در آن مستقر شوند، اما تاکنون اقدام قابل توجهی در این زمینه دیده نشده است. تبعیضی که در استقرار این شهرک‌ها در استان دیده می‌شود، باعث شده است که بیکاری در شهرستانی همچون باشت بسیار افزایش یابد. چرا که با استقرار یک شهرک صنعتی در این شهرستان، بخش زیادی از نیروهای انسانیِ بیکار آن می‌توانند مشغول به کار شوند. باید از نماینده فعلی این حوزه انتخاباتی نیز پرسید چرا تاکنون تلاشی در این زمینه نکرده است و حقوق حوزه انتخابیه‌اش را مطالبه و بانیانش ماخذه ننموده است. این در حالی است که یکی از شعارهای مهم انتخاباتی او توجه به تولید و اشتغال بوده است.
از طرفی دیگر، در یاسوج نیز شهرک‌های صنعتی 1 و 2 از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند؛ نبود زیرساخت‌های کافی همچون روشنایی و استفاده «غیر» از انشعاب آب برخی از شهرک‌های صنعتی در کنار سرقت‌هایی که از برخی از این شهرک‌ها همچون شهرک صنعتی چهاربیشه می‌شود به وضعیتی دامن زده است که ممکن است تولید در کهگیلویه و بویراحمد را به قهقرا ببرد. چرا که تولیدکننده و سرمایه‌گذار با دیدن این شرایط، نه تنها رغبتی برای تولید و سرمایه‌گذاری نخواهد داشت. بلکه سرمایه گذاران جدید را از سرمایه گذاری نهی می‌کنند اقتصاددانان معتقدند که سرمایه‌گذار بسیار ترسو است و در جایی که حدس بزند در خطر است فرار را به قرار ترجیح می‌دهد. بدتر از همه علی رغم هدف‌گذاری و اختصاص منابع برای توسعه شهرکهای صنعتی مهم و شهرک صنعتی جدید که محقق نشده بدلیل نبود زمین در برخی شهرک‌های صنعتی همانند شهرک صنعتی شماره 3 یاسوج و چهاربیشه، متقاضیان سرمایه‌گذاری و تولید را به شهرکهای صنعتی دیگر (همچون سپیدار) می‌فرستند که این نیز باعث ناامیدی و از بین رفتن فرصت‌های سرمایه‌گذاری می‌شود.
سوءمدیریتی که چنین پیامدهایی را به دنبال داشته است ناشی از مواردی است که در مطالب آینده به آن اشاره خواهد شد. اما شنیده شده است که موسوی مدیرعامل این شرکت در آستانه بازنشستگی قرار دارد؛ اما به دلیل اینکه گویا دارای مدرک کارشناسی ارشد و سهمیه ایثارگری است، امکان دارد سنوات او تمدید شود. از این رو ممکن است تلاش او برای ادامه تصدی‌گیری مدیریت این شرکت نتیجه دهد. اما به هر حال این وضعیت باعث شده است که ناکارآمدی در شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد آنچنان باشد که به دلیل استفاده شخصی از اموال عمومی مورد مؤاخذه دستگاه‌های نظارتی قرار گیرند. گفته می‌شود استفاده نادرست و شخصی از خودروهای این شرکت در یکی از شهرستان‌های استان، یکی از دستگاه‌های نظارتی با فرد خاطی برخورد کرده است.
با این حال باید پرسید آیا این بانیان وضع موجود، می‌توانند شهرک‌های صنعتی استان کهگیلویه و بویراحمد را از وضعیت موجود خارج کنند؟ شواهد نشان می‌دهند که چنین چیزی چندان امکانپذیر نیست. از این رو از استاندار کهگیلویه و بویراحمد و معاون اقتصادی او و مجموعه وزارت صمت انتظار می‌رود به شیوه مدیریت کنونی اعتماد نکرده و نسبت به تعیین تکلیف این حوزه تسریع نمایند؛ چرا که دود پیامدها و تبعات آن به چشم مردمی می‌رود که در زمره استان‌های کم‌برخوردار کشور قرار دارند و از نظر شاخص‌های اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارند.