آقای «حاجی‌زاده» می‌دانید «سبزمیر» کجاست؟ / عشایر سبزمیر در بن‌بست سوء مدیریت و راه / سهم پنل‌های خورشیدی این منطقه کجاست؟ / برای ساخت 1200 متر جاده فکری کنید

کبنا ؛اگر جاده یاسوج - مارگون، تنگ آسیاب - سبزمیر دیشموک تکمیل و نهایی شود، عشایر این منطقه از بن بست تاریخی خارج خواهند شد. فاصله تنگ آسیاب تا سبزمیر دیشموک فقط ۱۲۰۰ متر است!
به گزارش کبنا، خبرنگار کبنا در سفر به مناطق سیل‌زده استان به یکی از دورترین مناطق نسبت به مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد رفت. جایی که نام «سبزمیر» یا سبزامیر دارد. سبزمیر منطقه‌ای دور افتاده، صعب العبور و عشایری است که مردم آن به دامداری مشغول هستند و در تولید گوشت و لبنیات حرف اول را می‌زنند، «سبزمیر» همانطوری که از اسمش پیدا است منطقه‌ای سرسبز است و مراتع خوبی برای دامداری دارد. با این حال جاده منطقه به حدی خراب است که اورژانس به این منطقه نمی‌تواند بیاید و بالگرد باید برای جابجایی بیماران بیاید. خودرو‌های کمک دار فقط می‌توانند به سختی به اینجا بیایند. هیچ ماشینی حاضر نیست به این منطقه بیاید.
ساخت ۱۲۰۰ متر جاده برای خروج از محرومیت
در سفر به سبزمیر، از یاسوج راهی دیشموک شدیم و از آنجا به منطقه سبزمیر رسیدیم، که این سفر حدود 5 و 6 ساعت به طول انجامید، در حالی که این منطقه مسیر کوتاه‌تر و آسان‌تری دارد، برخی از اهالی منطقه سبزمیر به خبرنگار اعزامی کبنا نیوز در «سبزمیر» می‌گوید: مسیر ما از سمت شهرستان مارگون به مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد کوتاه‌تر است. جاده یاسوج- مارگون- تنگ آسیاب؛ مسبر راحت‌تری برای مردم خواهد بود. این جاده تا تنگ آسیاب چسبیده به منطقه سبز میر دیشموک آمده و اگر برنامه‌ریزی و همتی باشد و تنها 1200 متر از تنگ آسیاب تا منطقه «سبزمیر» دیشموک بازگشایی و احداث شود. مردم سختکوش و تولیدکننده سبزمیر از بن‌بست خارج می‌شوند. در واقع مسیری که می‌توان تا مارگون و سرآسیاب، بعد از آن به سبزمیر در کمتر از 2 ساعت رسید، از مسیر یاسوج به دیشموک و بعد سبزمیر حدود 5 ساعت راه است. چرا مسئولان استانی به جای این مسیر طولانی، ۱۲۰۰ متر از تنگ سرآسیاب تا منطقه «سبزمیر» دیشموک را با هزینه‌های خیلی کمتر نمی‌سازند؟ مسیر مارگون تا سرآسیاب احداث است و فقط این ۱۲۰۰ متر باید تبدیل به جاده شود تا مردم عشایر از محرومیت تاریخی و بن بست خارج شوند.
مهاجرت سبزمیری‌ها به حواشی شهر
منطقه‌ای که می‌تواند حرف اول را در دامداری بزند قربانی سوء مدیریت است. گا‌هاً هلال احمر و یا ارگان‌هایی به این منطقه رفته‌اند، ولی خبری از دامپزشکی نیست وبه دام این خانوار‌ها رسیدگی نکرده و به گفته خودشان تا به حال دامپزشکی به آن‌ها سر نزده است.
اگر جاده اصلاح می‌شد مردم می‌توانستند خانه‌هایی در این منطقه بسازند که سیل کمتر به آن‌ها آسیب بزند. مردم حاضر هستند که هزینه‌های سنگین برای جابجایی مصالح بدهند تا خانه‌های کوچکی و البته مستحکم‌تر از خانه‌های «کپری» در اینجا بسازند، ولی هیچ ماشین سنگینی حاضر نیست مصالح خانه‌سازی بیاورد. ماشین‌های سنگین با قیمت‌های گزاف ۱۰ میلیون تومانی هم حاضر نیستند مصالح به اینجا بیاورند، چون به گفته مردم، هر خودرویی به اینجا بیاید باید راهی تعمیرگاه شود.



خانواده‌های زیادی بوده‌اند که از این منطقه مهاجرت کرده‌اند و حالا خانوار‌های منطقه «سبزمیر» به نصف رسیده‌اند و نیمی از مردم مهاجرت کرده‌اند.
اگر مردم بخواهند از این منطقه مهاجرت کنند، هیچ سودی عاید خودشان و دیگران نمی‌شود. از طرفی دام‌هایشان را می‌فروشند و به شهر می‌آیند و از تولیدکننده به مصرف‌کننده تبدیل می‌شوند. شغل‌های کارگری و بنایی و باربری و اشتغال‌های اینچنینی انتخاب می‌کنند، و در نهایت از طبیعت آزاد و سرسبز نیز دور می‌افتند. بیگانگی با زندگی شهری، تهدیدی برای خانواده‌های روستایی و عشایری است و از این منظر نیز مشکلات زیادی برای آن‌ها ایجاد می‌کند. اگر این جاده درست می‌بود؛ یقیناً کسی مهاجرت نمی‌کرد و شغل دامداری، تولید گوشت، روغن، ماست و لبنیات در این منطقه رونق می‌گرفت.
عشایر؛ محروم از برنامه‌های فرهنگی
مردم سبزمیر به دور از تاریخ و تقویم و ساعت و هر گونه تکنولوژی در طبیعت سخت و زیبا زندگی خود را می‌گذرانند. آن‌ها نمی‌دانستند در چه ماهی از ماه‌های قمری هستیم ولی زمانی که اسم امام حسین (ع) می‌آمد بغض می‌کردند. سازمان تبلیغات اسلامی که به گفته مسئولان، بیش از ۳۰۰ مبلغ به مناطق مختلف استان اعزام کرده چرا مناطق عشایری تا این حد از برنامه‌های فرهنگی محروم هستند.

درختانی که تبدیل به هیزم می‌شوند / محرومیت از پنل‌های خورشیدی
هیچ انرژی از جمله گاز و برق در این منطقه وجود ندارد و عشایر برای مصرف روزانه خود چوب درختان را جمع‌آوری و استفاده می‌کنند. تا به حال به خانوار‌های این منطقه هیچ پنل خورشیدی تعلق نگرفته است. بسیاری از مناطق روستایی و عشایری پنل خورشیدی وجود دارد، اما اهالی «سبزمیر» از این نعمت بی‌بهره‌اند. مناطق دورأفتاده‌ای که با چوب درختان کار‌های روزمره خود را انجام می‌دهند. اداره کل منابع طبیعی استان، امور عشایر و محیط زیست باید در این رابطه پاسخگو باشند که چرا پنل‌های خورشیدی به این عشایر واقعی تحویل داده نشده است؟
راه و نبود سوخت مناسب و عدم آب آشامیدنی کافی مشکلات منطقه «سبزمیر» بخش دیشموک می‌باشد که مسوولان باید برای کاهش مهاجرت‌ها و جلوگیری از بین رفتن شغل اصلی مردم که همان دامداری است، اقدام جدی داشته باشند و به طور واقعی و جدی پای کار بیایند.
کیامرث حاجی‌زاده معاون عمرانی استانداری کهگیلویه و بویراحمد که در خصوص راه و جاده عشایر نیز مسئولیت‌های برعهده دارد، لازم است که ضمن توجه به گزارش رسانه‌ها به موضوع راه و سایر مشکلات عشایر این منطقه چاره‌اندیشی شود. همین مدت پیش بود که استاندار کهگیلویه و بویراحمد در دیشموک اشک ریخت در حالی که بخش زیادی از مسئولیت‌ها بر عهده معاون عمرانی وی بود.
آقای حاجی زاده مشکلات عشایر را دریاب، آنها زیر بارش شدید باران و تگرک و نزولات آسمانی بی‌پناه و درمانده هستند.

بیشتر بخوانید:

گزارش اول ) سفر کبنا به مناطق سیل زده؛ روایت منطقه عشایری پازنان از سیل / مردم بی خبر از سیل بودند / ستاد مدیریت بحران استان کجای کار است؟

 روایت عشایر «سبز میر» از باران نفس‌گیر و لحظاتی که ترسناک گذشت / درد ما خوراکی نیست؛ درد ما نبود تجهیزات است / برای اولین بار پای خبرنگار و مدیران به «سبزمیر» دیشموک باز شده / نه آنتن مخابرات هست نه جاده درست و حسابی / مدیریت بحران عملکردش را در مناطق عشایری شفاف توضیح بدهد؟ / قصور در اطلاع‌رسانی به عشایر ( + فیلم و تصاویر )

وضعیت بغرنج روستای سیل‌زده شاه غالب / آقای حاجی‌زاده مردم دروغ نمی‌گویند! (+ فیلم و تصاویر )