دیشموک محروم ترین بخش استان و کشور / برای مردم قلم فرسایی شود نه مسوولان/ آهی برای دیشموک؛ دژ ویران شده

کبنا ؛دیشموک، يعني درد و غم واندوه، جوانان بي اميد، جايي كه در غفلت مسوولان روز به روز بیشتر به سمت نابودی می رود،  بخش دیشموک در حدود ۹۰ كيلومتري شهرستان دهدشت واقع شده است.
بخش دیشموک از توابع شهرستان دهدشت (کهگیلویه)، در غربی‌ترین نقطه‌ی این استان و هم‌مرز با استان خوزستان است. بر اساس سرشماری سال ۹۵ جمعیت شهر و ۸۶ روستای اطراف این شهر کوچک حدود ۲۱ هزار نفر است که کمتر از شش هزار نفر آن را جمعیت شهری و باقی را روستاییان تشکیل می‌دهند.
بحرانی در پیش روی این بخش است که هیچ مسوولی حاضر نیست صندلی خود را فدای مسوولیت پذیری خود کند. مردم در برخی از روستاهای دیشموک به آخر خط رسیده اند. شهر دیشموک از روستاهای دیشموک بي امکانات تر و روستاها از شهر  بي امکانات تر.

 

اینجا با ابری شدن هوا و یا حتی قطره ای باران، ساعت ها قطعی برق را به دنبال دارد و جواب مثلا قانع کنندشان به مردم این است که  برق از دهدشت قطع شده است. چندین  سال است می خواهند نیروگاهی برای این بخش احداث کنند؛ اما گوش ما از شنیدن این وعده وعیدها پر است.
اگر گذرتان به بخش دیشموک افتاد خواهید دید که با گذشت چندین دهه از انقلاب، هنوز امکانات اولیه در این بخش وجود ندارد و ذره ای امید در نگاه جوانان و مردمان این بخش نخواهید دید.
با وجود هزاران طرح که از سوی دولت‌ ها اجرا و مصوب شد، از جمله طرح های فقر زدایی، محرومیت زدایی و‌... ذره ای از آن ها نصیب مردمان بخش دیشموک نشد. آنچه بود امید زدایی، زندگی زدایی و خودکشی های پی در پی بود.
دیشموک یعنی سرزمینی دور و صعب العبور.
طبیعت کوهستانی و بکر  این منطقه دیدنی و هیجان‌انگیز است. هر طرف که چشم می‌گردانی، کوه‌های عظیم و دره‌های عمیق، چشمه‌ها و رودهای بسیار و جنگل‌های تماشاییِ بلوط است اما برای ساکنان منطقه این نگاه توریستی آب و نان نمی‌شود. برای این مردم کوه‌ها و صخره های خشن، تداعی سرسختی زندگیی است که با آن دست و پنجه نرم می کنندو سرسختانه بر سر راه آبادی ایستاده‌اند.
 برای رسیدن به دیشموک از شرق و غرب و شمال، باید از جاده‌های صعب‌العبور و خطرناک کوهستانی گذشت. فقدان جاده و راه مناسب، این شهر را در بن‌بست نگه‌داشته و مانع اصلی توسعه‌ نیافتگی ها همین است. با وجود منابع طبیعی فراوان، آب، جنگل‌ها، معادن و طبیعتی که می‌تواند مقصدی ایده‌آل برای گردشگران باشد، اما نبود جاده‌های مناسب معضلی است که روی تمام این مواهب سایه انداخته است. گر چه فقر و محرومیت برجسته‌ترین شناسه‌ی استان کهگیلویه و بویراحمد است اما در همین استان، دیشموک جزء محروم‌ترین مناطق است. بعضی از روستاهای بخش دیشموک  جاده هایی چنان صعب العبور دارد که یا مال رو است و یا فقط شاسی بلند رو!!!
کلاه خودتان قاضی، آدمی در این منطقه ای چنین دورافتاده و بن بست ماشین خارجی را ندیده چه برسد به توان مالی خریدش.
به گمان من دیشموک بي صدا و خاموش ترین بخش استان و کشور است، زیرا کمتر رسانه‌ای جرات می‌کند شیوایی قلمش را با این مشکلات باورنکردنی به خطر بیاندازد و مشکلات این بخش را فریاد بزند.  و کمتر خبرنگاری زحمت این همه راه را به خود می‌دهد تا از نزدیک شاهد محرومیت‌های این بخش باشد.
روستاهای بخش دیشموک هنوز گازکشی نشده اند و  بعد از چندین سال از مصوب شدن اجرای طرح گاز رسانی به روستاها، روستاهای این بخش از نعمت گاز محرومند.
نبود مدارس راهنمایی و دبیرستان در برخی از  روستاهای این بخش محصلان را ناچار به طی کیلومترها مسافت می کند، این شرایط برای همه فراهم نیست. و همین امر موجب ترک تحصیل و تغییر سرنوشت آنان می‌شود. گذشته از شیوع بی‌سوادی بین جوانان این منطقه، ترک تحصیل بیشترین و بدترین تأثیر را در زندگی دختران اینجا دارد.
این مشکلات تنها گوشه ای از مشکلات بخش دیشموک است.
در آخر لازم می‌دانم از امام جمعه این بخش به عنوان فرد دلسوز و مردمی برای حل مشکلات مردم آستین بالا بزند. و منتظر ورود خودجوش هیچ مسوولی نماند. زیرا ۴۰سال است که نیروی خود جوش پیدا نشده و نخواهد شد.
به قلم فرشاد ارغنده(دانشجوی دیشموکی)