تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۱ ساعت ۱۹:۳۵
کد مطلب : ۴۵۷۰۷۷
کبنا گزارش می‌دهد:
انزوای زنان در ادارات خواست خودشان یا مدیریت حاکم؟/ معلوم است زنان انزوا را بر اعتلا ترجیح می‌دهد/خداحافظ تکریم زن تا سال بعد!/برابری زن و مرد هنوز در استان کهگیلویه و بویراحمد تحقق نیافته
۰
کبنا ؛توجه به مسائل زنان و خانواده در برنامه‌های توسعه یکی از الزامات و سیاست‌های توسعه است و جامعه‌ای به توسعه خواهد رسید که به اهداف و مطالبات زنان در کنار مردان توجه ویژه نشان دهد. در اندیشه اسلامی نقش‌آفرینی زنان علاوه بر حوزه خانواده در عرصه‌های اجتماعی نیز به رسمیت شناخته شده است. و جامعه کنونی ما باید به تبع از آرمان‌ها و اندیشه‌های اسلامی به تکریم جایگاه زن در خانواده و جامعه بپردازد. توجه به موقعیت زنان نغع همگانی را در پی دارد و توانمندسازی زنان یکی از ابعاد مهم در توسعه پایدار است.
تحقیقات نشان داده است که بدون توانمندسازی زنان توسعه پایدار محقق نخواهد شد چرا که پرورش فرزندان، اداره امور منزل، حفظ محیط زیست، بهره‌وری صحیح از منابع، صرفه جویی در انرژی و... مباحثی هستند که زنان مستقیم با آنان مرتبط هستند، پس توانمند بودن و توانمند ساختن زنان به جامعه در رسیدن به اهداف توسعه کمک خواهد کرد و از طرف دیگر به ترقی نیمی از جامعه نیز منجر می‌شود. در این راستا با توجه به این که زنان به عنوان نیمی از جامعه بشری در توسعه پایدار نقشی محوری به عهده دارند، حضور و مشارکت واقعی زنان در جامعه مقدمه لازم برای حضور آنها در جریان توسعه است.
در استان کهگیلویه و بویراحمد گویی زنان از جایگاهی که در اجتماع می‌توانند کسب کنند خبر ندارند و زنان شاغل در بایگانی‌ها، دفترخانه‌ها، کتاب‌خانه‌ها و نقاط کور ادارات خود را حبس می‌کنند. اما سوال اساسی این‌جاست که آِیا این خواست خود زنان است یا مدیریت حاکم؟!
آنچه شواهد نشان می‌دهد برابری زن و مرد هنوز در استان کهگیلویه و بویراحمد تحقق نیافته و اگرچه ممکن است بخشی از این مسئله خواست خود زنان باشد؛ اما مدیریت در این انزوا نقش به‌سزایی دارد. مدیران در سخنرانی‌های خود از ارزش زنان و تکریم آنها در خانواده و جامعه بسیار می‌گویند؛ اما وقت تکریم در ادارات که می‌رسد حرف‌هایشان را فراموش می‌کنند و در عمل ما نمی‌بینیم در این استان بانویی به عنوان یک مدیر ارشد در ادارات و سازمان‌ها باشد. در شورای اداری نمی‌بینیم مدیرکل و معاونی را از میان زنان انتخاب کنند. تنها قدم مثبتی که برای زنان در این استان برمی‌دارند یک تجلیل خشک و خالی و لوح تقدیر آن هم فقط در بعضی ادارات است و خداحافظ تکریم زن تا سال بعد! وقتی مسوولین هیچ برنامه از پیش تعیین شده‌ای برای بزرگ‌داشت مقام زن در سطح جامعه ندارند معلوم است زنان انزوا را بر اعتلا ترجیح می‌دهد.
مسوولین مربوطه بفرمایید برای زنان این استان در ادارات و در سطح جامعه چه کرده‌اند و چه برنامه‌ای دارند؟
در تمام این استان چهارفصل یک فضای کوچک برای پارک بانوان ایجاد نکرده‌اید. یک پارک بانوان در یاسوج ساخته و رها شده که هیچ امکاناتی ندارد و پر از سگ‌های ولگرد است. تازه از یک طرف خوابگاه پسرانه بر آن مشرف است و از طرف دیگر پارک ولایت. این است وضعیت تنها پارک بانوان استان! در جامعه‌ای که اسلامی است چرا با ساخت این فضاها و تأثیر آن بر توانمندسازی زنان استفاده نمی‌شود. یک جشن مفصل در هیچ کدام از شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد به مناسبت ولادت حضرت زهرا برگزار نشد. هنوز در نانوایی‌ها نوبت‌ها دو زن و یک مرد است و در معابر عمومی زنان یک قدم عقب‌تر می‌ایستند و مسوولین دست‌روی دست نشسته‌اند و دم از تکریم بانوان می‌زنند در حالی‌که در عمل خبری از تکریم نیست.
تحقیقات نشان داده است که بدون توانمندسازی زنان توسعه پایدار محقق نخواهد شد چرا که پرورش فرزندان، اداره امور منزل، حفظ محیط زیست، بهره‌وری صحیح از منابع، صرفه جویی در انرژی و... مباحثی هستند که زنان مستقیم با آنان مرتبط هستند، پس توانمند بودن و توانمند ساختن زنان به جامعه در رسیدن به اهداف توسعه کمک خواهد کرد و از طرف دیگر به ترقی نیمی از جامعه نیز منجر می‌شود. در این راستا با توجه به این که زنان به عنوان نیمی از جامعه بشری در توسعه پایدار نقشی محوری به عهده دارند، حضور و مشارکت واقعی زنان در جامعه مقدمه لازم برای حضور آنها در جریان توسعه است.
در استان کهگیلویه و بویراحمد گویی زنان از جایگاهی که در اجتماع می‌توانند کسب کنند خبر ندارند و زنان شاغل در بایگانی‌ها، دفترخانه‌ها، کتاب‌خانه‌ها و نقاط کور ادارات خود را حبس می‌کنند. اما سوال اساسی این‌جاست که آِیا این خواست خود زنان است یا مدیریت حاکم؟!
آنچه شواهد نشان می‌دهد برابری زن و مرد هنوز در استان کهگیلویه و بویراحمد تحقق نیافته و اگرچه ممکن است بخشی از این مسئله خواست خود زنان باشد؛ اما مدیریت در این انزوا نقش به‌سزایی دارد. مدیران در سخنرانی‌های خود از ارزش زنان و تکریم آنها در خانواده و جامعه بسیار می‌گویند؛ اما وقت تکریم در ادارات که می‌رسد حرف‌هایشان را فراموش می‌کنند و در عمل ما نمی‌بینیم در این استان بانویی به عنوان یک مدیر ارشد در ادارات و سازمان‌ها باشد. در شورای اداری نمی‌بینیم مدیرکل و معاونی را از میان زنان انتخاب کنند. تنها قدم مثبتی که برای زنان در این استان برمی‌دارند یک تجلیل خشک و خالی و لوح تقدیر آن هم فقط در بعضی ادارات است و خداحافظ تکریم زن تا سال بعد! وقتی مسوولین هیچ برنامه از پیش تعیین شده‌ای برای بزرگ‌داشت مقام زن در سطح جامعه ندارند معلوم است زنان انزوا را بر اعتلا ترجیح می‌دهد.
مسوولین مربوطه بفرمایید برای زنان این استان در ادارات و در سطح جامعه چه کرده‌اند و چه برنامه‌ای دارند؟
در تمام این استان چهارفصل یک فضای کوچک برای پارک بانوان ایجاد نکرده‌اید. یک پارک بانوان در یاسوج ساخته و رها شده که هیچ امکاناتی ندارد و پر از سگ‌های ولگرد است. تازه از یک طرف خوابگاه پسرانه بر آن مشرف است و از طرف دیگر پارک ولایت. این است وضعیت تنها پارک بانوان استان! در جامعه‌ای که اسلامی است چرا با ساخت این فضاها و تأثیر آن بر توانمندسازی زنان استفاده نمی‌شود. یک جشن مفصل در هیچ کدام از شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد به مناسبت ولادت حضرت زهرا برگزار نشد. هنوز در نانوایی‌ها نوبت‌ها دو زن و یک مرد است و در معابر عمومی زنان یک قدم عقب‌تر می‌ایستند و مسوولین دست‌روی دست نشسته‌اند و دم از تکریم بانوان می‌زنند در حالی‌که در عمل خبری از تکریم نیست.
