تصمیمات سطحی و شتابزده در رابطه با تعطیلی مدارس کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛محمد یوسفی: با ظاهر شدن و رصد کردن تکه ابری در آسمان فورا مسولین استانی دست بکار شده و در رابطه با تعطیلی مدارس و ادارات تصمیمات دلخواه خود را دیکته و ابلاغ می‌کنند. انصافا بیاییم ذره‌ای هم به فکر دانش آموزان‌کنکوری خصوصا مقاطع ابتدایی که امام (ره): فرمودند: ((ابتدایی را دریابید که دانشگاه دیر است.)) اکثر مسولانی که چنین تصمیماتی را اتخاذ می‌کنند یا دانش آموز ندارند، یا سوالات کنکور آنها به راحتی قابل دست یافتنی است یا هم مجهز به معلم خصوصی در خانه هستند و به فکر کارگران بدبخت و فقیر مناطق محروم و روستایی که دراین شرایط فلج کننده اقتصادی توان خرید لوازم التحریر فرزندان خود را ندارند (لباس، کفش و کیف پیشکش) و با هزاران امید و آرزو تنها سرمایه خود را به مدرسه می‌فرستند، نیستند. در دو هفته اخیر شاهد تعطیلات مستمر و شروع کلاس ها با تاخیر بودیم که انصافا در بعضی مناطق هوا عالی بود. اگر ما بجای استان‌های شمالی و خاصه تبریز بودیم که هر روز شاهد بارندگی و برف و کولاک بودند باید فکر مدرسه رفتن را اذهان پاک می‌کردیم. بیاییم در رابطه با تعطیلی مدارس در سطح استان تصمیمات را به ریاست ادارات هر منطقه مناسب با اقلیم هر منطقه واگذار کنیم تا شاهد چنین اوضاع نابسامانی نباشیم.
دانش آموزان پشت کنکوری و ابتدایی که در هفته دو روز تعطیل شوند، این عقب افتادگی به راحتی قابل جبران نیست چون وقت طلا و قائل برگشت نیست. دوسال را با کرونا به بهانه و نامش، اما به کام خود گذراندیم. کرونا از ما درس گرفت اما ما برعکسش. کرونا بابت تلفات و بدی‌ها عذرخواهی کرد و رفت و رفت تا شاید ماها در مسیر انسانیت گام برداریم اما چه حیف که باز هم هزار چهره شدیم، آنفولانزا نیامده رفت حال دست به دامن افت فشار گاز و اقلیم شدیم. خدا نکند این روند مانند اختلاس مستمر و به فرهنگ تبدیل شود. پروردگارا این وجدانهای خفته کی بیدار خواهند شد؟؟ علی ای حال با تفکر اصلاح طلبی و پیشانی بدون پینه و لبهای خشکیده که به وقت نقد و انتقاد و قلم زنی در بیان حقایق و مشکلات باید طوری تنظیم شوند که فردا روزی به مخاطره نیفتم، دعا میکنم سامانه وارد این استان شود (اما نه از نوع بارشی که منجر به تعطیلی گردد.) و این سر بی سامان را سامان دهد. آمین یا رب العالمین در جلسات همه از نماز و قرآن صحبت میکنیم اما وقتی پای حق الناس به میان می آید در میدان عمل رنگ عوض میکنیم و صرفا به منافع خود می اندیشیم، این همه تظاهر و ریا تا کی؟؟؟ (راه رسیدن به قرب الهی تعقل است، نه تعبد )