اولین تقابل جدی تاجگردون و سید ناصر / تاجگردون چه در سر دارد؟ ( + تصاویر )

کبنا ؛قطر سیاست و قدرت اندازه ندارد در واقع هر چقدر بزرگتر باشد، دایره نفوذ و گستره قدرت فرد بیشتر است. باور‌های ایدئولوژیک، مسلک، ساختار فرد می‌تواند رفتار سیاسی هر شخصی را شکل بدهد و اثرش را بر روی مسائل ریز و درشت جامعه بگذارد. فُرم فعالیت‌های سیاسی در حوزه گچساران و باشت نسبت به سایر حوزه‌های استان کهگیلویه و بویراحمد متمایزتر است. بیش از یک دهه است که جشن‌های محلی و نوروزگاه‌ها در استان به ویژه در شهرستان‌های گچساران و باشت پایه‌گذاری شده و جشنواره مشک و ملار در شهرستان گچساران که با استراتژی غلامرضا تاجگردون راه‌اندازی شد، حواشی متعددی را به دنبال داشت و بار‌ها محل مناقشه قرار گرفت که در اینجا به آن‌ها نمی‌پردازیم.
جشن‌های نوروزی در شهرستان‌های گچساران و باشت علاوه بر آن جنبه تفریحی که دارد جایگاهی برای خط و نشان‌های سیاسی شده سبقت سیاسیون از همدیگر در این نوع جشنواره‌ها تماشایی و شنیدنی است که بعداً پیرامون آن‌ها مفصل صحبت خواهیم کرد.
نوروز ۱۴۰۲؛ جشن نوروزگاه در چاه تلخ با محوریت مردم باباامیرشیخی برگزار شد، و غلامرضا تاجگردون یکی از مهمانان ویژه جشن بود. کماکان حضور تاجگردون در هر جشنی رنگ سیاسی به آن می‌بخشد، بخصوص جشن‌های نوروزگاه که در اولین سال‌ها نیز با حضور خود تاجگردون جذبه پیدا کرد. اما جشن نوروزگاه همیشه محلی از مناقشه و منازعه سیاسی بوده و جایی برای عرض اندام سیاسی و مطرح کردن خود بوده است، سیاسیون برای مطرح کردن خود علاقه مندند در چنین جشن‌هایی حضور یا حتی سخنرانی کنند و به سنت‌های انتخاباتی طوایف احترام بگذارند. حتی مدیران دستگاه‌های دولتی نیز در این جشن حضور پیدا کرده‌اند و می‌توان گفت از هر قشری فارغ از اینکه چه جناح سیاسی دارند در جشن‌های نوروزگاه شرکت داشته‌اند.
سال گذشته تب سیاسی جشن نوروزی «شونم دیل» بالا گرفت، حضور هم‌دوش تاجگردون، زینل‌زاده و جعفری در ردیف اول این جشن که در ابتدای کار با مخالفت فرمانداری گچساران مواجه بود، شکل و مفهوم خاصی پیدا کرد، و در واقع این جشن‌ها ممکن است که تبدیل به خط و ربط سیاسی شوند و شاید هم نشوند؛ ولی بیشتر نوعی چشم و هم چشمی مابین سیاسیون محسوب می‌شود.  
پارسال سیدناصر حسینی بی‌توجه به جشن «شونم دیل»، ساکت ننشست و در محفلی دیگر حضور پیدا کرد، اما امسال به دعوت لیدرش به جشن چاه تلخ آمد تا او این بار به جای جعفری و زینل‌زاده با تاجگردون، رقیب سیاسی و سنتی اصولگرایان گچساران اولین مواجهه خود را با وی تجربه کند. بین تاجگردون و سیدناصر حرف‌هایی رد و بدل شد که بیشتر شبیه به یک مصافحه ساختگی بود.
ساسان تاجگردون همراه غلام‌‍رضا تاجگردون در این جشن حضور پیدا کرد. شاید بتوان این را اولین پیام انتخاباتی غلامرضا تاجگردون برای هواداران و رقبای سیاسی‌اش برای مهمترین رقابت سیاسی 1402 قلمداد کرد.
جشن نوروزگاه چاه تلخ میهمان سیاسی دیگری نداشت و گفته می‌شود لیدر چاه تلخی «علیمراد جعفری» نیز از او برای حضور در این جشن دعوت کرده بود ولی جعفری ترجیح داد به چاه تلخ نیاید و با حسینی پور روبرو نشود. جعفری در یک ساله اخیر حملات نیش داری به حسینی پور داشته و بار‌ها عملکرد او را زیر سؤال برده است. وی در بیانیه تندش که حاوی کلمات نیش دار و زهرآگینی بود تلویحاً نماینده گچساران را خطاب قرار داد و اینگونه نوشت که «وضعیت امروز منطقه [گچساران و باشت] ناشی از خواب و خواب و خواب آقایان است»، هر چند به نظر برخی افراد، علیمراد جعفری؛ سیدناصر و عملکرد او را دستپخت اصولگرایان می‌داند، هر چه که باشد. ترکش‌های اختلاف جعفری و سیدقدرت حسینی پور به سیدناصر هم برخورد کرده و گویا این اختلافات تمامی ندارد.
دیگر چهره‌های شاخص سیاسی شهرستان‌های گچساران و باشت در این نوروزگاه دیده نشدند. زینل‌زاده هنوز نتوانسته است برای خود در باشت پایگاهی ایجاد کند. او علیرغم شانتاژ‌های دور و بری‌هایش کاریزمای خاصی ندارد.
مردم باباامیرشیخی همیشه مردم با سیاستی بوده‌اند، هم دستی در سیاست داشته‌اند و هم دورهمی‌های سیاسی را شکل داده‌اند. وحید محمدی تبار، پیمان علیپور، کیخسرو طاهری، دکتر قائدی از مدیران و فعالین سیاسی و اجتماعی منطقه‌اند که معمولاً در این جشن‌ها پیشگام و مؤثر بوده‌اند. کیخسرو طاهری مبدع نوروزگاه و بانی جشن بوده است.  
همیشه خط و ربط‌های سیاسی برای لیدر‌ها مهم بوده اما گاهی مسائل فراجناحی هم وجود داشته و چیزی به نام منافع عمومی یا رگ و ریشه‌های قومی باعث شده سیاسیون بعضی اوقات کنار یکدیگر قرار بگیرند.  شاید اگر سیاسیون در این جشن‌ها حضور بیابند، مردم نیز پای صندوق‌های رأی با منطق بیشتری تصمیم بگیرند، وقتی جعفری و زینل‌زاده و تاجگردون، یا حسینی پور در کنار هم قرار می‌گیرند، خط و ربط‌های سیاسی هم رنگ می‌بازد و دعوا‌های سیاسی هم بین مردم بی‌معنا می‌شود. خوب یا بد این جشنواره‌ها می‌تواند آداب و سنت‌های اصیل مردم از جمله؛ رفع کدورت‌ها، گسترش همدلی و... را تقویت کند.