دولت رئیسی خیلی درگیر جنبه‌های تبلیغاتی است / باور دارند که حرف هایشان توهم است، اما کوتاه نمی‌آیند، چون می‌خواهند وجهه سیاسی‌شان را حفظ کنند

کبنا ؛پایتون باز‌ها چهره‌های سختی در سیاست فعلی ایران هستند، افرادی که با ارائه تحلیل های غلط و ادعا‌های بزرگ‌در مراکز تصمیم گیری مهم نشسته اند و روند‌های پیش رو در کشور را با تصوراتی دور از واقعیت در حال پیش بردن هستند که نمونه آن در دولت رئیسی کم نیستند.
مصطفی هاشمی طبا، کاندیدای سابق انتخابات ریاست جمهوری و وزیر اسبق صنایع، در گفت و گو با انتخاب درباره خطر حضور افرادی که از آن ها به عنوان پایتون باز یاد می شود در دولت و مراکز تصمیم گیری، اظهار داشت: این اتفاق همیشه بوده است و این نیست که فقط مختص دولت رئیسی باشد. البته انواع مختلف دارند. من از اوایل انقلاب افراد مختلف را در مناصب مختلف دیده ایم و اینطور نبود که همواره چهره‌های برجسته‌ای باشند. برخی مواقع افراد صلاحیت نداشتند و به شکل اتفاقی انتخاب شدند. مشکل ما هم فقط آدم‌ها نیستند. البته من معتقدم دولت رئیسی نیرو هایش را خوب انتخاب نکرده است.
وی افزود: مشکل ما این است که جهت گیری مسائل مهم کشور و تصمیم گیری‌های کلان در حوزه استراتژیک و پرداختن به اولویت‌ها فراموش شده است. الان فقط یک سری جریان‌های روز سطحی وجود دارد که خوب یا بد می‌گذرد. وقتی مسیر پیش رو درست نباشد آدم‌ها خیلی نمی‌توانند تاثیر بگذارند. اگر الان آدم‌های قدرتمند هم در دولت بودند، اما سیر جاری کشور درست نباشد آن افراد نیز دچار ناکارآمدی می‌شوند.
وی در ادامه نسبت به نقاط موثر بر حضور چهره‌های این چنینی و پایتون باز‌ها افزود: یکی از عوامل مهم مجلس است، مجلس ما به مسائل اصلی نمی‌پردازد و به موضوعاتی خیلی سطحی و جزئی می‌پردازد. با این وجود مسائل استراتژیک به فراموشی رفته است. دولت و سازمان برنامه هم در اینکه ارائه طریق درست نکنند شریک هستند که این افراد به نقاط بالا دست یابند. توجه کنید به برنامه ششم توسعه که تصویب شد، اما اجرا نشد. چون هرکسی هر چه دلش می‌خواست در آنجا آورده بود. اینکه یک برنامه پر از آرزو مطرح کنند که مهم نیست، مهم این است که برنامه‌ها مشکلات کشور را حل کند. در تمام ادوار هم این روند در برنامه‌ها وجود داشته است.
هاشمی طبا گفت: بنظر من این افراد باور دارند که حرف هایشان توهم است، اما کوتاه نمی‌آیند، چون می‌خواهند وجهه سیاسی خود را حفظ کنند. الان دانشگاه آزاد با مسکن و شهرسازی تفاهم نامه برای پانصد هزار خانه امضا کرده است، اما معنای آن مشخص نیست، یعنی دانشگاه‌ها خانه بسازند؟ اصلا چه ربطی به دانشگاه دارد؟ بنظر من دولت رئیسی خیلی درگیر جنبه‌های تبلیغاتی است.