تبدیل آموزش و پرورش به ستاد‌های انتخاباتی و باندبازی‌های محلی خیانت به تعلیم و تربیت است / بعضی از فرهنگیان با خاطرات تلخی از اموزش پرورش جدا می‌شوند

نادر منتظریان از فعالان سیاسی و اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد است که سابقه یک دوره کاندیدای انتخابات مجلس را در کارنامه سیاسی خود دارد. منتظریان سابقه مدیریتی در دستگاه های دولتی استان کهگیلویه و بویراحمد و دیگر استان های کشور را دارد، گفت و گوی کبنا نیوز با نادر منتظریان را در ادامه می خوانید:

آموزش و پرورش چه نقشی می‌تواند در توسعه استان داشته باشد؟
شروع سال تحصیلی را به همه فرهنگیان، فرهیختگان، دانش آموزان و مردم عزیز استان تبریک عرض می‌کنم و از سایت تحلیلی کبنا نیوز تشکر ویژه دارم که باب این گفت و گو را باز کرد تا نگاه ما را به آموزش و پرورش و نقش و جایگاه آن را در توسعه مطرح کنیم. رشد و توسعه هر کشوری در گرو توسعه پایدار آن کشور است، بنابراین دستیابی به توسعه پایدار نیازمند برنامه‌ریزی در هر یک از سطوح اقتصادی، فرهنگی، انسانی، اجتماعی و سیاسی است.
در این بین، انسان به عنوان یکی از مؤلفه‌های توسعه پایدار در مرکز توجه و محور اصلی محسوب می‌شود، برای اینکه بتوانیم در این حوزه‌ها موفق بشویم و به توسعه پایدار برسیم باید انسان آموزش ببیند. آموزش و انسان جایگاه کلیدی دارند و با توجه به اینکه آموزش از مؤلفه‌های توسعه پایدار است، پس آموزش به طور عام و آموزش و پرورش به طور خاص نقش بسیار مؤثری در توسعه پایدار دارد. در واقع آموزش پرورش به عنوان زیربنایی‌ترین نهاد در هر جامعه‌ای در توسعه پایدار است. آموزش و پرورش مرکز ثقل هر جامعه‌ای است. چنانچه کشور بخواهد توسعه پیدا کند باید نقش آموزش و پرورش را جدی بگیریم و در صدر کار‌ها قرار بگیرد. آموزش و توسعه رابطه دو سویه با هم دارند، از یک سو آموزش بسترساز توسعه است و از سویی دیگر توسعه لازمه تحول اساسی در نظام آموزش است. ضرورت دارد هر جامعه‌ای که به توسعه پایدار می‌اندیشد آموزش پایدار را در رأس برنامه‌های خود قرار دهد.
وجه تمایز آموزش و پرورش نسبت به سایر دستگاه‌های اجرایی چه چیزی است؟
آموزش و پرورش کارخانه انسان‌سازی در جامعه محسوب می‌شود و مدیریت منابع انسانی آن جامعه را بر عهده دارد، مسئولیت و وظیفه مهمی به نام انسان‌سازی را برعهده دارد که این مهم آن را از سایر دستگاه‌های اجرایی متمایز می‌کند.
آموزش و پرورش مدیریت منابع انسانی و تعلیم و تربیت انسان و مدیران آینده کشور را برعهده دارد، در صورت اصلاح آموزش و پرورش کل کشور اصلاح می‌شود. همچنین نیرو‌های شاغل در دیگر دستگاه‌ها نیز از بستر آموزش و پرورش برخاسته‌اند‌. همین مسأله است که آموزش و پرورش را از دیگر وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها متمایز کرده است.
چه نگاهی به آموزش وپرورش دارید و چه اهدافی را برای آن ترسیم می‌کنید؟
با توجه به فرموده مقام معظم رهبری که می‌فرمایند در آموزش وپرورش باید تحول بنیادین ایجاد شود. یکی از مصداق‌های تحول بنیادین ما با توجه به نقش و جایگاهی که دارد حتماً در حوزه رفع مشکلات آموزش وپرورش، رفاه فرهنگیان و نیازمندی‌های این مجموعه فرهیخته گام برمیدارم.
تا چه اندازه شناخت نسبت به این دستگاه اجرایی دارید؟
یکی از مشاغلی که از دوران دبستان علاقه‌مند به انتخاب آن بودم معلمی بود. اما وقتی که ما فارغ التحصیل شدیم اوایل انقلاب و (جنگ) بود و موفق نشدیم این شغل را انتخاب کنیم. به عنوان یک پاسدار شروع به کار کردم البته پاسداری را یک شغل نمی‌دانستم و به عنوان یک تکلیف به آن نگاه می‌کردم.
کسانی که در دستگاه‌های امنیتی هستند باید اشرافیت کاملی بر دستگاه‌های اجرایی داشته باشند و بنده با اطمینان کامل اعلام می‌کنم سازمان آموزش و پرورش یکی از دستگاه‌هایی بود که تحت حوزه ماموریت‌ام بود و نسبت به تمام جزئیات این دستگاه شناخت دارم. اگر قرار شد اصلاحاتی در آموزش و پرورش انجام گیرد ما صاحب‌نظر هستیم. به آموزش و پرورش آسیب‌های فراوانی وارد شده است که بخشی از آن به دلیل وجود برخی سو مدیریت هاست. آموزش و پرورش و فرهنگیان انسان‌هایی بابصیرت هستند که به مسائل سیاسی کشور شناخت دارند. در آموزش و پرورش استان ما مبنای انتخاب و چینش مدیریت ها خارج از روال معمول شده‌است. تنها ملاک رای دادن به فلان کاندید می‌شود و این‌ها ظلم بزرگ در حق نسل ما و آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت ماست.
فرهنگیان نباید دغدغه‌ای داشته باشند زیرا قرار است انسان‌سازی کنند و مسئولان استانی وظیفه دارند شرایط را فراهم سازند تا فرهنگیان از این دغدغه‌ها خارج شوند. اما امروز شاهد آنیم و مصداق‌هایی هم وجود دارد که به فرهنگیان رفاه دادند و ترکیب دانش‌آموزی در مدارس بر مبنا‌های غیر از وظیفه ذاتی آموزش و پرورش است. نگاه حاکم برآموزش وپرورش، نیز باید نگاهی دغدغه‌مندانه، دیندار و کارامد به لحاظ تعلیم وتربیت باشد.
آموزش و پرورش مرکز ثقل یک کشور است، چشم انداز آینده هر کشور به عملکرد اموزش پرورش برمی‌گردد.
نمی‌خواهم بگویم فرهنگیان و آموزش پرورش با مسائل سیاسی بیگانه باشند، اما تبدیل آموزش و پرورش به ستاد‌های انتخاباتی و باندبازی‌های محلی خیانت به تعلیم وتربیت است، اینکه تنها شاخص ما در انتخاب مدیریت‌ها و چینش کادر مدارس، رفاه فرهنگیان و هر امتیاز دهی، صرفاً رای دادن به یک فرد باشد یا عدم رأی دهی به طیفی دیگر مبنای تصمیم‌گیری دست اندرکاران باشد یک انحراف بزرگ است، اشتباهی است که جبران آن کارسختی است، بخشی از آثار معنوی آن قابل جبران نیست.
لذا فرهنگیان باید احساس امنیت کنند، امروز شاهد هستیم بعضی از فرهنگیان با خاطرات تلخی از اموزش پرورش جدا می‌شوند، بعد از سه دهه خدمت به علت بعضی از برخورد‌ها، آسیب‌ها و ایرادات در آموزش و پرورش رفتن را بر ماندن ترجیح می‌دهند و برای رفتن روز شماری می‌کنند. جامعه‌ای می‌تواند خوشبخت باشد که نخبگان و تیزهوشان آن جامعه، اولین گزینه انتخابی ورود به دانشگاه، شغل فرهنگی و معلم بودن باشند و زمانی نخبگان استقبال می‌کنند که اموزش و پرورش حال خوشی داشته باشد.
شما اگر مسولیت حقوقی داشته باشید چه نگاهی به آموزش و پرورش دارید؟
مسأله تحول بنیادین در آموزش وپرورش مورد تأکید مقام معظم رهبری است، البته معنای تحول بنیادین بسیار گسترده است، و مصادیق گسترده‌ای دارد، اما یکی از مصادیق اصلی آن، اعمال مدیریت صحیح در آموزش و پرورش است، یقیناً اگر مسئولیت حقوقی داشته باشم، رسیدگی به امور آموزش وپرورش، نیازمندی‌های آموزش پرورش، توجه ویژه به قشر فرهنگی فرهیخته و نسل در اختیار آموزش و پرورش، جز اولویت‌های جدی بنده است، الحمدالله به واسطه‌ی مسئولیت‌هایی که داشته‌ام شناخت خیلی خوبی به آموزش و پرورش دارم، هم نقش آموزش و پرورش را خوب می‌فهمم، هم آسیب‌هایی که به این پیکره مهم که به واسطه سوءمدیریت‌ها وارد شده است را خوب می‌شناسم. امروز باید برای مسئولان استان، توجه به مشکلات فرهنگیان، رسیدگی به ناکارامدی‌ها و رفتار‌های غلطی که این روز‌ها در آموزش و پرورش شاهد آن هستیم، دغدغه و اولویت اول آن‌ها باشد، ما باید به حال وزارت اموزش وپرورش تأسف بخوریم که شده جولانگاه باندبازی‌ها و دچار این حال و روزگار است، این سؤال را باید از وزیر محترم اموزش و پرورش داشته باشم که آیا تعلیم وتربیت برای جنابعالی مهم است؟ اگر مهم است چرا اموزش و پرورش به این حال و روز گرفتار است، حضرتعالی به عنوان وزیر کجای این دستگاه قرار دارید؟ مطرح است که به استاندار اجازه نمی‌دهید که آسیب‌های آموزش و پرورش را رفع کند.
به عنوان یک شهروند سؤالی هم از نمایندگان محترم استان دارم، ایا صدای این همه نگرانی و نارضایتی فرهنگیان و دغدغه والدین دانش آموزان را می‌شنوید! اگر شنیده‌اید چه اقدامی انجام داده‌اید آیا یک بار از تریبون ملت، از بابت این همه نگرانی و تخلف و بدرفتاری و چینش‌های غلط مدیریتی در این سازمان عریض و طویل حتی یک تذکری داده‌اید؟ با این همه اشکالی که به آموزش و پرورش وارد است جا داشت توسط نمایندگان محترم استان تا به امروز چند بار وزیر به مجلس فرا خوانده شده بود، از سیستم‌های نظارتی استان می‌خواستید که ورود کنند از این همه آسیب پیشگیری می‌کردند، لذا خوب می‌دانیم عدم پیشگیری، و تبدیل شدن مشکلات به دمل چرکین، چه جراحی سخت و کشنده‌ای را در پی دارد. تأسف بارتر این است که هرکدام از مسئولان از وزیر، استاندار، نمایندگان توپ را در حوزه دیگری می‌اندازند و دیگری را متهم می‌کنند که فلانی اجازه اصلاح به ما نمی‌دهد. متأسفانه این رویه یک دور باطل شده است. یقیناً اگر به فرمان ولایت در عدم دخالت در امور همدیگر دقت می‌کردید امروز گرفتار این دور باطل نبودید. اگر این حرف که هر مدرسه یک ستاد انتخاباتی است جای تأسف دارد. چشم انداز آینده استان در گرو عملکرد امروز آموزش و پرورش است.
بنده با توجه به شرایط زمانی که کشور درگیر جنگ بود و سپاه پاسداران در این خط مقدم بود، افتخار عضویت در این نهاد مقدس را پیدا کردم و معمولاً آن زمان پاسداری به عنوان یک شغل تلقی نمی‌شد بلکه یک وظیفه و تکلیف بود و علی رغم اینکه توفیق پیدا نکردم شغل معلمی را انتخاب کنم، اما نوع مسئولیت‌های بنده ایجاب می‌کرد که اشرافیتی بر آموزش وپرورش داشته باشیم و بطور قطع می‌توانم با اعتماد به شما عرض کنم که نسبت به ساختار و وظایف و نقش آموزش وپرورش شناخت کافی و کارشناشی دارم و نه تنها در آموزش پرورش بلکه نسبت به وظایف ذاتی کلیه سازمان‌ها و ادارات، نقش، قوت و ضعف و آسیب‌های آن‌ها شناخت کامل را دارم. اصولاً ساختار سیستم وزارتی ما جوری طراحی شده که کسانی که جز مدیران وزارت خانه هستند برای داشتن اشرافیت، باید این شناخت را نسبت به تمام سازمان‌های اداری پیدا کنند که بتوانند در اجرای ماموریت‌هایشان موفق شوند.
لذا یکی از نقطه قوت‌های نیرو‌های امنیتی همین است که به صورت علمی و تجربی مراحلی را طی می‌کنند که اگر اراده کنند در ماموریت‌ها و مدیریت‌های بیرون از وزارت کار کنند می‌توانند جز موفق‌ترین مدیران باشند.