«باز باران» یا «باز بحران»؛ ​​​​​​​نقدی بر سیاست‌های آبی تاجگردون

کبنا ؛متن ارسالی

«وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا *
وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لَا یحْتَسِبُ
وَمَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ
قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلِّ شَیءٍ قَدْرًا»
 اگر تقوا بورزیم، هر زمان که در زندگی‌مان دچار سختی و تنگنا شدیم، خداوند راه خروجی را برای ما آشکار می‌کند. آن‌گاه از جایی که گمان آن را هم نمی‌کردیم، رزق ما را می‌رساند؛ رزقی بی‌حساب!
 (آیات ۲ م و ۳ م سوره‌ی طلاق)
خداوند در تنگناها برای ما امری ایجاد کرده تا ما به بلوغ برسیم و بالغ شویم؛ اصلاً برای آن‌که امرِ خداوند به مرحله‌ی بلوغ برسد گریزی جز عبور از تنگه‌ها برای ما نیست.
سختی‌ها و دشواری‌های زندگی نیامدند تا ما را زمین بزنند؛ بلکه همه‌شان زمینه‌ی بلوغ امر خدا برای ما هستند. باید از این تنگناهای دشوار و این پیچ‌های تاریخی با تقوا و توکل گذر کنیم، تا خداوند امر خودش برای ما را به بلوغ برساند و ما بالغ بشویم.
تابستان، تازیانه‌ی گرمای سوزانش را بر گُرده‌ی زمین فرودمی آورد. آفتابِ داغ و بادهای گرم_ تش باد_ امان ازهرجانداری گرفته است. هُرم گرما بیداد می‌کند و دستِ بر قضا؛ کم آبی و گاهی بی آبی بلایی آسمانی است که برجانِ جوامع انسانی همانند بختک سنگینی می‌کند.
از آذرماه ۹۶ تاکنون کارشناسان امور آب و هواشناسی، به میزان بسیار پائین نزولات آسمانی اشاره داشته و میزان کمبود بارشها را درمقایسه با سالهای قبل گوشزد نموده‌اند.
هشدارهای کارشناسان آب منطقه‌ای و پایشِ منابع آب بالادست سدها نیز در پائیز و زمستان گذشته، نشان از وضعیت بحرانی آب داشته است.
آنچه از مقدرات الهی حاصل می‌شود تقدیری است لا یتغیّر و پذیرش مشیّت الهی، شرط بندگی و مسلمانی است. اما خداوند منان به انسان قدرت تعقل و اندیشه عطا نموده است تا با آینده نگری و برنامه ریزی، بتواند منابع طبیعی پیرامونی‌اش را مدیریت نماید و به تَبَعِ آن به بهره برداری صحیح و اصولی از آن منابع برسد.
بی شک در تمام جوامع انسانی، چه جوامع صنعتی و شهرنشین و چه جوامع کشاورزی و دامداری، آب و خاک دو عنصر پایدار و از عوامل توسعه یافتگی و یاعقب ماندگی هستند که دست وعلم بشر در گسترش آنان نقشی نداشته، بلکه دخالت انسانها در تصرف و بهره وری از این دو عنصر باعث رشد و یا زوال جوامع انسانی خواهدشد.
 در شهرستان گچساران، به تَبعِ شرایط اقلیمی و متاثرازکاهش نزولات جوّی، جوامع مدنی در روزهای ماضی و روزهای آتی دچار بحران‌هایی شده و خواهدشد.
آنچه در گذشته رخ دادبرهمگان واضح و مبرهن و آنچه که در انتظارمان می‌باشد نیز عیان و آشکار است.
عشایر شریف درتمام جغرافیای گچساران به دلیل کمبود بارش و از میان رفتن ذخایر زیرزمینی و چشمه ساران جاری که آب مورد نیاز احشامشان راتامین می‌کرد مجبور به کوچ زود هنگام به نقاط سردسیری شدندوکمبود آب و مرتفع نشدن نیازهایشان باعث خسارت به دامداران و نوسانِ قیمتِ بازار گوشت قرمز مصرفی در جوامع شهر نشین گردید.
در جوامع روستایی نیز به دلیل نشست سفره‌های زیرزمینی شاهد بروز مشکلاتی در زمینه‌ی تامین آب شرب و کشاورزی روستائیان بوده‌ایم. آنچه تاکنون رخ گشوده است علاوه بر بحران خشکسالی، بحران مدیریت بوده است. مدیران محترم آبفای روستایی؛ شهری و امورعشایری استان و شهرستانها، تاکنون نتوانسته‌اند در سطح متوسطی به این اقشار زحمتکش خدماتی ارائه نمایند.
آنچه دراین مقال به اشاره بیان خواهم کرد، سخنی است با نماینده‌ی شهرستان گچساران که علاوه بر گوشزدها و مراجعات حضوری در خصوص آب شرب و کشاورزی منطقه‌ی نازمکان، اینبار نیز به رسم یادآوری به ایشان معروض می‌دارم که:
جناب آقای تاجگردون، هنگامی که جنابعالی در حوالی آذرماه ۹۶ با انتشار عکسی از دشت امامزاده جعفر (ع) وزمینهای کشاورزی روستای سراب ننیز در صفحه‌ی مجازی خویش ابراز خوشحالی نمودید و نوشتید که: خوشحالم که دراین خشکسالی کشاورزان منطقه از نعمت آب بهره مندند و با آرامش زندگی می‌کنند وبعد ها درچهارده خرداد ۹۷ از چرزوی دیل و خطوط انتقال آب به باغات عکس و فیلم منتشر کردید و مدتی بعد به خاطرمردم باباکلان دستور انسداد آب منازل سه تن ازمدیران شهرستان راصادر کردید؛ جامعه به شما و عدالت شما و توجه شما امیدوار شد و ما رفتارو خوشحالی شمارا تبعیض آمیز خواندیم و شما در سخنانی ما را به صبر دعوت کردید و ماهم همچنان بر صبر خویش پایدار ماندیم.
 امروز بعد از گذشت بیست وسه روز ازتابستان ۹۷؛ و کمتراز پانزده روز مانده تا حضور و کلنگ زنی‌تان در روستای نازمکان در مرداد ۹۶؛ باید به استحضار شما و مردم شریف جامعه برسانیم که شما نه تنها آب برای شُرب و آرامش برای روستائیان به ارمغان نیاوردید بلکه جنگ قدرت و سیاستتان را به قلب روستاها کشاندید.
شما " باز باران" سرودید ولی " باز بحران" آفریدید.
در حالی که روستاهای هجرت و سرتیره و نازمکان و امامزاده سیدجمال الدین (ع) و اسلام آباد در بالادست سد کوثرازنعمت آب شرب و کشاورزی محرومند و روستاهای شامبراکان و اسپر و آرو و دالون دیل در همجواری سد کوثر از تامین آب مورد نیازبرای آبیاری باغات خویش مورد بی مهری قرار گرفته‌اند ودر آستانه‌ی نابودی قرار دارند، آنگاه جنابتان طرح آبیاری هزاران هکتاری در روستاهای لیشتر را کلنگ زنی مینمائیدکه منبع تغذیه‌ی آب این طرح از سد کوثر می‌باشد و زرهی برای رقابت با رقبا در لیشتر!!!
عمران وآبادانی مایه‌ی مباهات است ولی چند سوال در ذهن جامعه متبادر می‌شود که:
چگونه جنابتان از تامین هزینه‌ی سیصدمیلیون تومانی (آنچه جنابعالی در مسجددیل به نگارنده پاسخ دادید) خط انتقال آب ازچاه تا اتصال به شبکه‌ی روستای نازمکان عاجز مانده‌اید ولی در تامین اعتبار ده‌ها میلیاردی آبیاری دشت لیشتر و فعال کردن کد فراموش شده‌ی آن طرح، مباهات و فخر فروشی می‌کنید؟
چگونه جنابتان در این موقعیت فرابحرانی، مجوز برداشت میلیونها مترمکعب آب از سد کوثر را دریافت می‌کنید اما تمایلی برای صدور مجوز برداشت ده هزار متر مکعب آب از رودخانه‌ی نازمکان و یا سد کوثر برای آبیاری باغات شامبراکان ندارید؟
اصولاً چه تفاوتی بین مزارع شالیزار نازمکان و باغات شامبراکان با اراضی دشت لیشتر و سایر نقاط شهرستان قائلید؟
آیا در تقسیم منابع طبیعی وتوجه به اشتغال و معیشت روستائیان نباید جنابتان با تصویب و حُسن نظارت بر اجرای قوانینِ مصوب، زمینه‌ی عدالت در رشد و بهره وری از منابع آبی را برای همگان، فراهم بیاورید؟
آیا هدف از کلنگ زنی در دشت لیشتر خدمت به اهالی بوده یا رقابت با رقبا ومنتقدین خویش در لیشتر و دشت مور؟
اگر هدفتان خدمت بوده- که امیدواریم اینگونه باشد- چرا در سالهای وفور و فراوانی آب این طرح راکد را فعال نکردید تا اکنون مناطق لیشتر در عمران و آسایش باشند؟ چگونه این زمان که رقیبانی از لیشتر دارید با راه اندازی طرح آبیاری و تیترِ " جولان تاجگردون در زادگاه پاکدل" به آرامش می‌رسید؟
 اگر هدفتان تلاش برای تضعیف رقبادر زادگاهشان می‌باشد آیا شایسته می‌نماید که با بی توجهی به مناطق مستعد بالادست، خاصه منطقه‌ی بویراحمدگرمسیر، منابع طبیعی و معیشت روستائیان را نیز وارد جنگ قدرتت نمائی؟
آقای تاجگردون: امیدواریم همانگونه که چرخش فواره‌های آب در دشت هاومزارع دیگر نقاط، باعث شَعَفِ جنابتان می‌گردد، زمزمه‌ی سیالِ آب در شالیزارهای نازمکان و انارستانهای شامبراکان و اسپرنیز بر خرسندیتان بیفزاید.
امیدواریم همان گونه که به اراضی انجیرسیاه و مظفرآباد عنایت دارید به همان میزان نیز به تشنگی زمینهای نازمکان و دیل نیز اندیشه کنید.
امیدواریم به میزانی که دغدغه‌ی آب شرب باباکلان و تلخاب شیرین و گوهرگان، خواب از چشمانتان ربوده است به همان اندازه در فکر رفع عطش از مردمان نازمکان نیز باشید.
امیدواریم تلاشتان در رفع عطش از باغستانهای چرزو و اسپر و مِلَه اسپید، توشه‌ای باشد برای آخرتتان.
آقای تاجگردون:
باغستان‌های دیل و آرو و انارستانهای شامبراکان و شالیزارهای نازمکان و مردم شریف آن خطه، تمام روزهای داغ و تَش بادهای جهنمی را تحمل می‌کنند و لب‌هایشان از عطش ناله میزند و کامشان از تشنگی شَروه میخوانداما صبورانه در انتظارِ تدبیرتان مانده‌اند. شکوفه‌های قرمز انار بر اثر بی آبی به انارهای کال و نارس بدل شده‌اند و زمین شالیزارها دهان باز کرده‌اند تا شاید؛ تا شاید؛ تصمیم گیری و تخصیص بودجه‌ی مناسب از سوی شما برای حل معضل بی آبی پایانی باشد بر کابوس‌هایشان.
تاشاید اقدامی جهادی از سوی شما و مدیران استانی وشهرستانی خط بطلانی باشد بر فرضیه‌ها و آنالیزهای سیاسی.
آقای تاجگردون: اینک این شما و این میدان عمل.. این شما و این انارستان‌های تشنه، شالیزارهای منتظر و مردمانی که سالهاست عطش را نفس می‌کشند وزندگی می‌کنند..
آقای تاجگردون: امیدوارم که آه *درختِ سَوزِ بی زَبون* دامن مسولیت تان را نگیرد.
 * نفرین درخت، بخشی از باورهای عامیانه‌ی مردمان زادگاه من است.
 -----------------------------
یعقوب درویشیان
روستای نازمکان
-----------------------------