تاریخ انتشار
يکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۴۶
کد مطلب : ۴۰۷۴۴۲
متن ارسالی:
گره کور پروژه‌های عمرانی و پیمانکار صلاحیت‌دار
۳
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛مدت زیادی از افتتاح پروژه‌های بزرگ حوزه سلامت؛ بیمارستان شهید جلیل یاسوج، بزرگترین اورژانس جنوب کشور در دهدشت، بیمارستان 32 تختخوابی باشت و راه اندازی مرکز درمان ناباروری گچساران با حضور وزیر بهداشت و درمان و جمع زیادی از مسئولان ارشد کشوری و استانی نمی‌گذرد، در همان روزها فضای مجازی و سایت‌های خبری پرُ شد از این که چرا پروژه بیمارستان چرام که همزمان با بیمارستان باشت کلنگ زنی شده، بلاتکلیف مانده اما پروژه باشت راه اندازی گردید. برای جواب این سووال باید برگه‌ها، اوراق پیمانکاران، دفاتر اندیکاتور، اتوماسیون‌های اداری و جلسات پشت درب‌های بسته زیادی را ورق زد و جستجو کرد.
استان کهگیلویه و بویراحمد پروژه‌های زیادی دارد که عمرشان از مرز 15 و 20 سال می‌گذرد. حدود هزار و ۸۰۰ پروژه نیمه تمام با پیشرفت فیزیکی صفر تا نزدیک به ۱۰۰ درصد در این استان وجود دارد که رفته رفته دچار فرسودگی می‌شوند. هر دستگاه دولتی، سازمان و یا نهادی در یک نقطه‌ای روبان قرمزی را قیچی کرده و چند سنگ روی هم گذاشتند و دیگر هیچ. و سال‌ها بعد حرف از کمبود اعتبار، تحریم‌ها و شرایط اقتصادی می‌زدند و اینگونه کار غلطشان را توجیه می‌کردند و می‌کنند.
در اینجا نمی‌خواهیم که تمام دلایل کندی یا متوقف شدن پروژه‌ها را شرح دهیم و مقصر را بشناسیم و در موردش حرف بزنیم، بلکه می‌خواهیم این را هم بگوییم که گاهی پروژه‌ها بر اساس سفارش، نفوذ چهره‌های سیاسی و جناح بندی‌های سیاسی به پیمانکارانی داده می‌شود که صلاحیت ندارند و صلاحیت آنان فقط در میزان حمایتشان از کاندیداهای انتخاباتی محرز می‌شود. موضوعی که دامن گیر پروژه‌های استان کهگیلویه و بویراحمد شده است. پیمانکارانی که توانایی علمی، مدیریت و مالی ندارند و علاوه بر این قبل از اینکه منافع و مصالح مردم و جامعه مدنظرشان باشند، به فکر ویلاها و خودروهای لوکس و عیش و نوش هستند. لذا قبل از اینکه پروژه‌ها را به مناقصه بگذاریم و یا به شرکت پیمانکاری واگذار کنیم باید آیتم گزینش سفت و سختی را برای تعیین صلاحیت پیمانکار چه به لحاظ تعهد و اخلاق و چه به لحاظ علمی و مدیریت بگذاریم و قانون واگذاری پروژه‌ها به بخش خصوصی هم باید کمی دستکاری شود تا هر کسی که از راه رسید، خودش را پیمانکار معرفی نکند و بیت المال را صرف آمال و آرزوهای دیرینه‌اش نکند.
اگر بیمارستان 32 تختخوابی باشت در یک زمان منطقی به بهره برداری می‌رسد، محمد نبی گوهرگانی آن را مدیریت می‌کند که علاوه بر توانایی علمی، مهندسی و مالی، اخلاق را هم می‌داند و او یکی از خیرین معروف حوزه مدرسه سازی استان و کشور هم به شمار می‌رود و قلبش به وسعت چشم دانش‌آموزان محروم استانش هست. یا اگر پروژه بزرگترین اورژانس جنوب کشور در دهدشت با بهترین کیفیت به بهره برداری می‌رسد، سید ابوالحسن صمیمی دوست پیمانکار جوان و متعهدی را دارد که شبانه روز پای کار است و به فکر بلند پروازی هم نیست. این نکته را هم باید مطرح کنیم که هماهنگی و پیگیری مسوولان استان در جذب اعتبار و برداشتن موانع سد راه پروژه‌ها و از طرف دیگر پیمانکار صلاحیت دار، اخلاق مدار و خوش نام می‌تواند گره کور پروژه‌های راکد و نیمه فعال را باز کند.
استان کهگیلویه و بویراحمد پروژه‌های زیادی دارد که عمرشان از مرز 15 و 20 سال می‌گذرد. حدود هزار و ۸۰۰ پروژه نیمه تمام با پیشرفت فیزیکی صفر تا نزدیک به ۱۰۰ درصد در این استان وجود دارد که رفته رفته دچار فرسودگی می‌شوند. هر دستگاه دولتی، سازمان و یا نهادی در یک نقطه‌ای روبان قرمزی را قیچی کرده و چند سنگ روی هم گذاشتند و دیگر هیچ. و سال‌ها بعد حرف از کمبود اعتبار، تحریم‌ها و شرایط اقتصادی می‌زدند و اینگونه کار غلطشان را توجیه می‌کردند و می‌کنند.
در اینجا نمی‌خواهیم که تمام دلایل کندی یا متوقف شدن پروژه‌ها را شرح دهیم و مقصر را بشناسیم و در موردش حرف بزنیم، بلکه می‌خواهیم این را هم بگوییم که گاهی پروژه‌ها بر اساس سفارش، نفوذ چهره‌های سیاسی و جناح بندی‌های سیاسی به پیمانکارانی داده می‌شود که صلاحیت ندارند و صلاحیت آنان فقط در میزان حمایتشان از کاندیداهای انتخاباتی محرز می‌شود. موضوعی که دامن گیر پروژه‌های استان کهگیلویه و بویراحمد شده است. پیمانکارانی که توانایی علمی، مدیریت و مالی ندارند و علاوه بر این قبل از اینکه منافع و مصالح مردم و جامعه مدنظرشان باشند، به فکر ویلاها و خودروهای لوکس و عیش و نوش هستند. لذا قبل از اینکه پروژه‌ها را به مناقصه بگذاریم و یا به شرکت پیمانکاری واگذار کنیم باید آیتم گزینش سفت و سختی را برای تعیین صلاحیت پیمانکار چه به لحاظ تعهد و اخلاق و چه به لحاظ علمی و مدیریت بگذاریم و قانون واگذاری پروژه‌ها به بخش خصوصی هم باید کمی دستکاری شود تا هر کسی که از راه رسید، خودش را پیمانکار معرفی نکند و بیت المال را صرف آمال و آرزوهای دیرینه‌اش نکند.
اگر بیمارستان 32 تختخوابی باشت در یک زمان منطقی به بهره برداری می‌رسد، محمد نبی گوهرگانی آن را مدیریت می‌کند که علاوه بر توانایی علمی، مهندسی و مالی، اخلاق را هم می‌داند و او یکی از خیرین معروف حوزه مدرسه سازی استان و کشور هم به شمار می‌رود و قلبش به وسعت چشم دانش‌آموزان محروم استانش هست. یا اگر پروژه بزرگترین اورژانس جنوب کشور در دهدشت با بهترین کیفیت به بهره برداری می‌رسد، سید ابوالحسن صمیمی دوست پیمانکار جوان و متعهدی را دارد که شبانه روز پای کار است و به فکر بلند پروازی هم نیست. این نکته را هم باید مطرح کنیم که هماهنگی و پیگیری مسوولان استان در جذب اعتبار و برداشتن موانع سد راه پروژه‌ها و از طرف دیگر پیمانکار صلاحیت دار، اخلاق مدار و خوش نام می‌تواند گره کور پروژه‌های راکد و نیمه فعال را باز کند.
