تاریخ انتشار
جمعه ۱۰ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۲۹
کد مطلب : ۴۰۷۵۸۱
یادداشت سیاسی |حمیده زعیمی
رسانه و بی‌اخلاقی
حمیده زعیمی
۱
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی: رسانه، رکن چهارم دموکراسی، به عنوان عنصری مهم در گردآوری داده‌ها، آنالیز، تجزیه و تحلیل آنها، اطلاع رسانی و توزیع و تفسیر به هنگام اطلاعات محسوب گشته و شرط لازم جهت نیل به دموکراسی و آزادی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می‌باشد.
رسانه‌ها همچون شمشیر دولبه هم قابلیت تضرر هر چه بیشتر به جامعه را دارند و هم توانایی انتفاع عمومی جامعه را دارا می‌باشند.
رسانه‌های جمعی من جمله تلوزیون به عنوان پر مخاطب‌ترین رسانه - رسانه‌های کاغذی - رادیو و اینترنت همه و همه نقش ارزشمندی در توسعه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جوامع دارند.
هر چه سطح آزادی فزون‌تر باشد، مسئولیت رسانه پر رنگ‌تر می‌گردد.
وجه تمایز رسانه با برخی ارگان‌های ملی اطلاع رسانی همه گیری و کثیر الوجهی آن در جامعه می‌باشد.
استوارت هال می‌گویند؛ جامعه همانند مدار بسته ایست که رسانه جمعی به عنوان شاهراهی در فرایند هویت بخشی به جامعه گام برمیدارد.
انسان از ابتدا تا کنون جهت تسلط بر سرنوشت خویش واجب و لازم می‌دانست که به سلاح آگاهی و دانایی مسلح شود
و تمایل انسان هموراه برای فرار از جهل و نادانی و گام به سوی آگاهی است.
چنان که فردوسی پا کزاد می‌گوید:
به دانش فزای و به یزدان گرای
که او باد جان ترا رهنمای
بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو به سال خرد بد کهن
که از ما به یزدان که نزدیکتر
که را نزد او راه باریکتر
چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین
اهمیت جراید و رسانه‌ها از انجاست که شروع تحول‌های فکری در جوامع از کانال آگاهی می‌گذرد و اشتراک گذاری اطلاعات عصر نوین از شریان رسانه می‌گذرد.
اگر رسانه میخواد در طریق واقعی خویش سیر نماید، ضروری است که خود را از بند (زر و زور) رها کند.
رسانه‌هایی که درگیر رذیلت‌های اخلاقی می‌باشد نخواهد توانست تاثیر ماندگاری بر افکار آحاد مردم داشته باشد و نخواهد توانست زمینه ساز تحولات بنیادین سیاسی اجتماعی فکری گردد.
هر چند از تاثیر پروپاگاندای این غول چراغ جادوی معاصر هرگز نمی‌توان چشم پوشید.
آزادی رسانه منوط به رهایی از قید و بندها و وابستگی به اشخاص ذی نفوذ و جناح‌های سیاسی - ابر قدرتهای های سیاسی منطقه‌ای و ملی و حتا محلی ومنابع قدرت می‌باشد
چرا که آزادی بدون آزادگی پایانی صرفاً رهایی از بندی و اسارت در بندی دیگر است
امروزه عرصه رسانه نیازمند رسانه پردازان و ژورنالیست‌های متهعد و دلسوز است.
ژورنالیست‌هایی متعهد که فضیلت‌های اخلاقی را ارجحیت داده‌اند و در راه استیلای حقیقت و معرفت بر تعصب و ما وقع می‌کوشند.
دیده‌ها شب فراز باید کرد
روز شد دیده باز باید کرد
اما آسیب این روزهای رسانه‌های ملی و فرا ملی و منطقه‌ای فرار از رسالت واقعی خویش است. کاستی‌های که چون دمل چرکینی سر باز کرده است.
.. شهروندی ساده‌ام و روی سخنم با رسانه‌های استان کهگیلویه و به ویر احمد است
رسانه‌هایی که حقیقت را در پیشگاه و درگاههایی با سقفهایی بسیار کوتاه ذبح کرده‌اند و با مصلحت اندیشی هایشان تمام خودشان را کشته‌اند.
در غالب رسانه‌های استانی، وابستگی به اشخاص متنفذ محلی، سطح کیفی‌شان چنان را تنزل داده که گویی نبودنشان به حال مردم بسیار مفیدتر است.
رسانه‌هایی که به جای آگاهی بخشی آگاهی سوزی کرده‌اند و جنگ‌های قومی به راه می‌اندازند.
و معارکی گشته‌اند برای ستیزهای تن به تن و منطقه‌ای.
فردهایی که خودشان در مقر فرماندهی قرار گرفته‌اند و سربازانشان در گروه و سایت‌ها مینگارند.
.. نگاشتنی از روی تعصب کوتاهی نمی‌کنند از تخریب نیروهای استانی پایتخت نشین تا استانی و فرا استانی..
کوتاهی نمی‌کنند از خودزنی‌های فرزندان دیار کوچکمان که سهم جغرافیای ما یک درصد است و سهم ما از منابع مالی و کمک‌های دولت ناچیزتر از ناچیز.
انرژی سیاست مردان ما در جنگ‌های داخلی طایفه‌ای و منطقه هدر می‌رود تا برای تحقق اهداف و آرمان‌های این سرزمین خفته در زر با فرزندانی سر افراز، ناکامان همیشگی باشند.
برای سیر به وضعیت مطلوب از وضعیت موجود و نیل به اهداف رسانه‌ای خویش گامهایتان را آزادانه و رها از تمام قیود به سوی رسالت واقعی خویش بردارید.
* از تخریب نیروهای شاخص و یا در حال رشد استانی و فرا استانی و ملی بپرهیزید.
* هدف واقعی را قربانی نام و نان و تعلق نفرمایید.
* آبروی انسان را ه موقعیتی و جایگاهی نفروشید.
* کیفیت پردازی را پیشگام‌تر کمی نگری قرار دهید.
-----------------------------------------
حمیده زعیمی
کارشناس ارشد شهرسازی
-----------------------------------------
رسانه‌ها همچون شمشیر دولبه هم قابلیت تضرر هر چه بیشتر به جامعه را دارند و هم توانایی انتفاع عمومی جامعه را دارا می‌باشند.
رسانه‌های جمعی من جمله تلوزیون به عنوان پر مخاطب‌ترین رسانه - رسانه‌های کاغذی - رادیو و اینترنت همه و همه نقش ارزشمندی در توسعه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جوامع دارند.
هر چه سطح آزادی فزون‌تر باشد، مسئولیت رسانه پر رنگ‌تر می‌گردد.
وجه تمایز رسانه با برخی ارگان‌های ملی اطلاع رسانی همه گیری و کثیر الوجهی آن در جامعه می‌باشد.
استوارت هال می‌گویند؛ جامعه همانند مدار بسته ایست که رسانه جمعی به عنوان شاهراهی در فرایند هویت بخشی به جامعه گام برمیدارد.
انسان از ابتدا تا کنون جهت تسلط بر سرنوشت خویش واجب و لازم می‌دانست که به سلاح آگاهی و دانایی مسلح شود
و تمایل انسان هموراه برای فرار از جهل و نادانی و گام به سوی آگاهی است.
چنان که فردوسی پا کزاد می‌گوید:
به دانش فزای و به یزدان گرای
که او باد جان ترا رهنمای
بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو به سال خرد بد کهن
که از ما به یزدان که نزدیکتر
که را نزد او راه باریکتر
چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین
اهمیت جراید و رسانه‌ها از انجاست که شروع تحول‌های فکری در جوامع از کانال آگاهی می‌گذرد و اشتراک گذاری اطلاعات عصر نوین از شریان رسانه می‌گذرد.
اگر رسانه میخواد در طریق واقعی خویش سیر نماید، ضروری است که خود را از بند (زر و زور) رها کند.
رسانه‌هایی که درگیر رذیلت‌های اخلاقی می‌باشد نخواهد توانست تاثیر ماندگاری بر افکار آحاد مردم داشته باشد و نخواهد توانست زمینه ساز تحولات بنیادین سیاسی اجتماعی فکری گردد.
هر چند از تاثیر پروپاگاندای این غول چراغ جادوی معاصر هرگز نمی‌توان چشم پوشید.
آزادی رسانه منوط به رهایی از قید و بندها و وابستگی به اشخاص ذی نفوذ و جناح‌های سیاسی - ابر قدرتهای های سیاسی منطقه‌ای و ملی و حتا محلی ومنابع قدرت می‌باشد
چرا که آزادی بدون آزادگی پایانی صرفاً رهایی از بندی و اسارت در بندی دیگر است
امروزه عرصه رسانه نیازمند رسانه پردازان و ژورنالیست‌های متهعد و دلسوز است.
ژورنالیست‌هایی متعهد که فضیلت‌های اخلاقی را ارجحیت داده‌اند و در راه استیلای حقیقت و معرفت بر تعصب و ما وقع می‌کوشند.
دیده‌ها شب فراز باید کرد
روز شد دیده باز باید کرد
اما آسیب این روزهای رسانه‌های ملی و فرا ملی و منطقه‌ای فرار از رسالت واقعی خویش است. کاستی‌های که چون دمل چرکینی سر باز کرده است.
.. شهروندی ساده‌ام و روی سخنم با رسانه‌های استان کهگیلویه و به ویر احمد است
رسانه‌هایی که حقیقت را در پیشگاه و درگاههایی با سقفهایی بسیار کوتاه ذبح کرده‌اند و با مصلحت اندیشی هایشان تمام خودشان را کشته‌اند.
در غالب رسانه‌های استانی، وابستگی به اشخاص متنفذ محلی، سطح کیفی‌شان چنان را تنزل داده که گویی نبودنشان به حال مردم بسیار مفیدتر است.
رسانه‌هایی که به جای آگاهی بخشی آگاهی سوزی کرده‌اند و جنگ‌های قومی به راه می‌اندازند.
و معارکی گشته‌اند برای ستیزهای تن به تن و منطقه‌ای.
فردهایی که خودشان در مقر فرماندهی قرار گرفته‌اند و سربازانشان در گروه و سایت‌ها مینگارند.
.. نگاشتنی از روی تعصب کوتاهی نمی‌کنند از تخریب نیروهای استانی پایتخت نشین تا استانی و فرا استانی..
کوتاهی نمی‌کنند از خودزنی‌های فرزندان دیار کوچکمان که سهم جغرافیای ما یک درصد است و سهم ما از منابع مالی و کمک‌های دولت ناچیزتر از ناچیز.
انرژی سیاست مردان ما در جنگ‌های داخلی طایفه‌ای و منطقه هدر می‌رود تا برای تحقق اهداف و آرمان‌های این سرزمین خفته در زر با فرزندانی سر افراز، ناکامان همیشگی باشند.
برای سیر به وضعیت مطلوب از وضعیت موجود و نیل به اهداف رسانه‌ای خویش گامهایتان را آزادانه و رها از تمام قیود به سوی رسالت واقعی خویش بردارید.
* از تخریب نیروهای شاخص و یا در حال رشد استانی و فرا استانی و ملی بپرهیزید.
* هدف واقعی را قربانی نام و نان و تعلق نفرمایید.
* آبروی انسان را ه موقعیتی و جایگاهی نفروشید.
* کیفیت پردازی را پیشگام‌تر کمی نگری قرار دهید.
-----------------------------------------
حمیده زعیمی
کارشناس ارشد شهرسازی
-----------------------------------------
