تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۸:۵۱
کد مطلب : ۴۰۹۴۸۴
یادداشت سیاسی |سید غفار فتحی
سخنی با امام جمعه لنده؛ انقلابی نماها در جنگ احد مراقبت از تنگه‌ها را رها کردند
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛(مقام معظم رهبری): جوان نباید عدالتخواهی را از یاد ببرد.
توجه کامل رسول اکرم (ص) به قرآن کریم بود، که سیره نورانی آن حضرت را شایسته تأسی کرد، لقد کان فی رسول الله اسوة حسنة، همچنین، خداوند اقیانوس عظیم حسن خلق پیامبر را، با آیه‌ی چهار سوره‌ی قلم، آنک لعلی خلق عظیم، و همانا تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری، سفارش می‌کند، باتوجه به این مهم که ملکه‌ی نفسانی افعال اساساً در هر مکتبی باید جذبه منطقی ایجاد کنند، زیراکه اساس حکم داعیه داران، معمولاً با سعه صدر، منطق محکم ودلایل روشن صادر می‌شود، براستی چه نیرویی مرکب دار طفلی به نام حسین را، به مکتب عاشورا وصل کرد؟ چگونه تعصبات و سنت‌های جاهلی رنگ محویت گرفتند؟ چگونه سرنیزه‌های بغض به رسالت، گواهی‌ها دادند؟ صفیه، دختر حیی بن اخطب درآخرین رسول چه دید؟
سوگند به قلم که تجربه قرن‌ها را به هم منتقل و فرهنگ را رشد داد، که "خالف تشهر" چراغ راه حقیقت است، واگر در اهدئ نقد از انگیزه فاعلی به غایی رود، می‌تواند بهترین وسیله برای توسعه، آموختن، تبادل و اثرگذاری‌های سحرانگیز در ارزیاب شایسته و بایستگی‌های بدون هیچ و اما باشد، و بی شک امروزه بیش ازهرزمانی کشور مابه مدیریت‌های علی وارگونه وتدبیرهای علوی نیازمند هست،
امام جمعه‌ی محترم شهرستان لنده حاج آقای محمودی:
۱-من باهیجانات کور مطالبه گری نمی‌کنم؛ رهبری گماشتن همت، درخون جوانان و دانشجویان را نقطه‌ی وصول به رسیدن می‌دانند، و معتقدند جوان به طور طبیعی طالب اصلاح، البته نه بعنوان یک پز سیاسی، ارتجاع و برگشت به عقب، و پرورش جرثومه‌ی فساد زادگان که تابع و مرید آلات دست ابدال شوند، بلکه منظور تکاملی است، که با آزادی‌های مشروع، عدالت و آرمان خواهی تحقق پیدا می‌کنند،
۲-من آنارشیسم رادیکال جو نیستم؛ در فصل دوم رسالت پیامبر (ص)، انقلابی نماها در نظام سازی و جامعه سازی، در جنگ احدها، مراقبت از تنگه‌ها را رها کردند، و در بزنگاه‌های حساس و سرنوشت ساز، باسیاه نمایی، ابهام و اضطراب را کاویدند، به شما توصیه میکنم، در سطح شهرستان مگذارید که انقلابی نمایی، تبدیل به یک جریان سازمان یافته‌ی معاند شود، بعنوان پدر معنوی شهرستان انتظار برخورد جدی و قاطع با کسانی که به دانشجوی معلول بسیجی، ایمان شمشیری، توهین کردند، را خواستارم، مگر رهبری نمی‌فرمایند، حتی با مخالفان نظام هم برخورد خشونت آمیز نداشته باشید، حتی اگر عکس من را نیز بسوزانند، شما سکوت کنید و نیروی‌تان را برای آن روزی بگذارید که کشور در میدان‌های عملی به آن نیازمند است، چرا گوش نکردند و نمی‌کنند؟ این گوش نگیران و انقلابی نماها، چرا اینگونه در سطح شهرستان باید جولان دهند؟ ایمان شمشیری به کدامین جرم حق ورود به جلسه‌ی انقلابیون را نداشت؟ آیا از مخالفان بود یا جهادگران؟ آیا عکسی سوزاند؟
۳-شما نقدهای بنده را ناشی از حب و بغض‌های شخصی می‌پندارید؟ آیا اعتراض من دانشجو از ریاست دانشگاه پیام نور، به عدم دعوت از مسئولین و اصحاب رسانه در جلسه‌ای با کلیت دانشجو-استاد-دانشگاه، مشخص نبودن چشم انداز، مانع تراشی‌های آقای رئیس درخصوص صدور اولین انجمن PEN دانشجویی استان، ممنوعیت متینگ های سیاسی و کرسی های آزاداندیشی درمحیط دانشگاه، عدم شفافیت ایشان در بودجه فرهنگی ومشخص نبودن مسئول امور فرهنگی دانشگاه، درطی دوسال، و صفر محفل انس با قرآن برگزارنشدن، بی توجهی ایشان به برنامه‌های بصیرتی و انقلابی، شهادت‌ها و ولادت هاو اسلامی نبودن چهره‌ی دانشگاه، و گمنامی دانشجویان نخبه و عدم شناسایی و کشف و تجلیل ازآنان در حوزه‌های مختلف، نبود آزادی بیان، و برچسب‌های دروغین به دانشجویان، و برخوردهای خارج از عرف یک سرایه‌دار با دانشجویان، ناشی از بیداری و دلسوزی است یا حب و بغض شخصی؟ آیا این موارد آسیب نیستند ونبودند؟ یا شاید هم مادانشجویان همان بارگرانیم که بردوش خودیم؟ آیا من دانشجو شمارابه جلسه‌ی پرسش وپاسخ دانشگاه دعوت نکردم؟
۴-از انگیزه خوانی اجتناب کنید، چرا کسانی که مورد انتقاد قرارگرفتند، به جای پاسخ دهی های قانع کننده به رفع و اصلاح عیوب خود نمی‌پردازند، وبا لبخندهای تلخشان به ریش مطالبات دانشجو می‌خندند؟ در یک مورد، آیا در حضور حضرتعالی رئیس دانشگاه نفرمودند، که من به ایمان شمشیری گفتم نباید درجلسه حضور پیدا کند؟ شما چه واکنشی نشان دادید؟ آیا فرار از حقایق باعث ترویج، خودرایی واستبداد در حوزه‌ی اندیشه و عمل نمی‌شود و جرات ها را سرکوب نمی‌کند؟
۵-آیا پیامبر اکرم(ص) نمی‌فرمایند، من برای اتمام مکارم اخلاقی برانگیخته شدم؟ آیا اخلاق پیامبر، قرآن مجسم نبود؟ آیامولا علی (ع) نمی‌فرمایند، به گفته بنگر نه به گوینده؟ آیاواکنش امام صادق (ع) در مقابل ابن ابی العوجا چگونه موجزانه بود؟ آیا واکنش حضرت علی با آن تواضع نسبت به برج بن مسهرطائی که صدا به لا حکم الاالله بلند کرد، چگونه بود؟ آیا در قرآن ماده‌ی جدل سی بار تکرار نشد؟ آیا محمد نبی (ص) اگر از کسی سخنی ناصواب می‌شنید، می‌پرسید چرا فلانی چنین گفت؟ یا می‌فرمود وی را چشده که اینگونه سخن می‌گوید؟ هیهات از آنچه می‌گذرد......
امام جمعه‌ی محترم، بعنوان یک دانشجو از برخورد حضرتعالی بسیار ناراحت شدم، به این خاطر که بارها رهبری تاکید داشتند که با آغوش باز از جوان استقبال کنید، ولی حضرتعالی با لحنی تند من را وادار به سکوت، و کوتاه آمدن از مواضع بحقی که حقوق دانشجویان درآن می‌گنجید، کردید، و گفتید بنشین سرجات،
ولی به گمانم راه رزسیاه همیشه سرخ است.
---------------------------
سید غفار فتحی
۱۳۹۸/۲/۱۷
توجه کامل رسول اکرم (ص) به قرآن کریم بود، که سیره نورانی آن حضرت را شایسته تأسی کرد، لقد کان فی رسول الله اسوة حسنة، همچنین، خداوند اقیانوس عظیم حسن خلق پیامبر را، با آیه‌ی چهار سوره‌ی قلم، آنک لعلی خلق عظیم، و همانا تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری، سفارش می‌کند، باتوجه به این مهم که ملکه‌ی نفسانی افعال اساساً در هر مکتبی باید جذبه منطقی ایجاد کنند، زیراکه اساس حکم داعیه داران، معمولاً با سعه صدر، منطق محکم ودلایل روشن صادر می‌شود، براستی چه نیرویی مرکب دار طفلی به نام حسین را، به مکتب عاشورا وصل کرد؟ چگونه تعصبات و سنت‌های جاهلی رنگ محویت گرفتند؟ چگونه سرنیزه‌های بغض به رسالت، گواهی‌ها دادند؟ صفیه، دختر حیی بن اخطب درآخرین رسول چه دید؟
سوگند به قلم که تجربه قرن‌ها را به هم منتقل و فرهنگ را رشد داد، که "خالف تشهر" چراغ راه حقیقت است، واگر در اهدئ نقد از انگیزه فاعلی به غایی رود، می‌تواند بهترین وسیله برای توسعه، آموختن، تبادل و اثرگذاری‌های سحرانگیز در ارزیاب شایسته و بایستگی‌های بدون هیچ و اما باشد، و بی شک امروزه بیش ازهرزمانی کشور مابه مدیریت‌های علی وارگونه وتدبیرهای علوی نیازمند هست،
امام جمعه‌ی محترم شهرستان لنده حاج آقای محمودی:
۱-من باهیجانات کور مطالبه گری نمی‌کنم؛ رهبری گماشتن همت، درخون جوانان و دانشجویان را نقطه‌ی وصول به رسیدن می‌دانند، و معتقدند جوان به طور طبیعی طالب اصلاح، البته نه بعنوان یک پز سیاسی، ارتجاع و برگشت به عقب، و پرورش جرثومه‌ی فساد زادگان که تابع و مرید آلات دست ابدال شوند، بلکه منظور تکاملی است، که با آزادی‌های مشروع، عدالت و آرمان خواهی تحقق پیدا می‌کنند،
۲-من آنارشیسم رادیکال جو نیستم؛ در فصل دوم رسالت پیامبر (ص)، انقلابی نماها در نظام سازی و جامعه سازی، در جنگ احدها، مراقبت از تنگه‌ها را رها کردند، و در بزنگاه‌های حساس و سرنوشت ساز، باسیاه نمایی، ابهام و اضطراب را کاویدند، به شما توصیه میکنم، در سطح شهرستان مگذارید که انقلابی نمایی، تبدیل به یک جریان سازمان یافته‌ی معاند شود، بعنوان پدر معنوی شهرستان انتظار برخورد جدی و قاطع با کسانی که به دانشجوی معلول بسیجی، ایمان شمشیری، توهین کردند، را خواستارم، مگر رهبری نمی‌فرمایند، حتی با مخالفان نظام هم برخورد خشونت آمیز نداشته باشید، حتی اگر عکس من را نیز بسوزانند، شما سکوت کنید و نیروی‌تان را برای آن روزی بگذارید که کشور در میدان‌های عملی به آن نیازمند است، چرا گوش نکردند و نمی‌کنند؟ این گوش نگیران و انقلابی نماها، چرا اینگونه در سطح شهرستان باید جولان دهند؟ ایمان شمشیری به کدامین جرم حق ورود به جلسه‌ی انقلابیون را نداشت؟ آیا از مخالفان بود یا جهادگران؟ آیا عکسی سوزاند؟
۳-شما نقدهای بنده را ناشی از حب و بغض‌های شخصی می‌پندارید؟ آیا اعتراض من دانشجو از ریاست دانشگاه پیام نور، به عدم دعوت از مسئولین و اصحاب رسانه در جلسه‌ای با کلیت دانشجو-استاد-دانشگاه، مشخص نبودن چشم انداز، مانع تراشی‌های آقای رئیس درخصوص صدور اولین انجمن PEN دانشجویی استان، ممنوعیت متینگ های سیاسی و کرسی های آزاداندیشی درمحیط دانشگاه، عدم شفافیت ایشان در بودجه فرهنگی ومشخص نبودن مسئول امور فرهنگی دانشگاه، درطی دوسال، و صفر محفل انس با قرآن برگزارنشدن، بی توجهی ایشان به برنامه‌های بصیرتی و انقلابی، شهادت‌ها و ولادت هاو اسلامی نبودن چهره‌ی دانشگاه، و گمنامی دانشجویان نخبه و عدم شناسایی و کشف و تجلیل ازآنان در حوزه‌های مختلف، نبود آزادی بیان، و برچسب‌های دروغین به دانشجویان، و برخوردهای خارج از عرف یک سرایه‌دار با دانشجویان، ناشی از بیداری و دلسوزی است یا حب و بغض شخصی؟ آیا این موارد آسیب نیستند ونبودند؟ یا شاید هم مادانشجویان همان بارگرانیم که بردوش خودیم؟ آیا من دانشجو شمارابه جلسه‌ی پرسش وپاسخ دانشگاه دعوت نکردم؟
۴-از انگیزه خوانی اجتناب کنید، چرا کسانی که مورد انتقاد قرارگرفتند، به جای پاسخ دهی های قانع کننده به رفع و اصلاح عیوب خود نمی‌پردازند، وبا لبخندهای تلخشان به ریش مطالبات دانشجو می‌خندند؟ در یک مورد، آیا در حضور حضرتعالی رئیس دانشگاه نفرمودند، که من به ایمان شمشیری گفتم نباید درجلسه حضور پیدا کند؟ شما چه واکنشی نشان دادید؟ آیا فرار از حقایق باعث ترویج، خودرایی واستبداد در حوزه‌ی اندیشه و عمل نمی‌شود و جرات ها را سرکوب نمی‌کند؟
۵-آیا پیامبر اکرم(ص) نمی‌فرمایند، من برای اتمام مکارم اخلاقی برانگیخته شدم؟ آیا اخلاق پیامبر، قرآن مجسم نبود؟ آیامولا علی (ع) نمی‌فرمایند، به گفته بنگر نه به گوینده؟ آیاواکنش امام صادق (ع) در مقابل ابن ابی العوجا چگونه موجزانه بود؟ آیا واکنش حضرت علی با آن تواضع نسبت به برج بن مسهرطائی که صدا به لا حکم الاالله بلند کرد، چگونه بود؟ آیا در قرآن ماده‌ی جدل سی بار تکرار نشد؟ آیا محمد نبی (ص) اگر از کسی سخنی ناصواب می‌شنید، می‌پرسید چرا فلانی چنین گفت؟ یا می‌فرمود وی را چشده که اینگونه سخن می‌گوید؟ هیهات از آنچه می‌گذرد......
امام جمعه‌ی محترم، بعنوان یک دانشجو از برخورد حضرتعالی بسیار ناراحت شدم، به این خاطر که بارها رهبری تاکید داشتند که با آغوش باز از جوان استقبال کنید، ولی حضرتعالی با لحنی تند من را وادار به سکوت، و کوتاه آمدن از مواضع بحقی که حقوق دانشجویان درآن می‌گنجید، کردید، و گفتید بنشین سرجات،
ولی به گمانم راه رزسیاه همیشه سرخ است.
---------------------------
سید غفار فتحی
۱۳۹۸/۲/۱۷
