آیا عبور از«فرخیانی کلید خورد؟»؛ اصولگرایان اینبار چه کسی را قربانی می‌کنند!

کبنا ؛متن ارسالی - رضا محمدی: مدتی زیادی از معرفی کریم فرخیانی با سخنرانی استاد هدایتخواه، در تجمع مسجد امام علی (ع) نمی‌گذرد که زمزمه‌های عبور از فرخیانی، به قصد حذف مرجعیتِ دکتر هدایتخواه در اردوگاه اصولگرایان شنیده می‌شود. همانانکه خود،  بازی خوردگانِ اولین،  در پذیرش و معرفی اقای فرخیانی بودند، انگاه که از نیت طراحِ کینه توز و منتقمِ خود اگاه شدند، بی توجه به تعهدات اخلاقی خود  درباره‌ی حیثیت سیاسی اقای فرخیانی و مرجعیت سیاسی دکتر هدایتخواه،در جلسه معرفی گزینه‌ی پیشنهادی ِ خود حاضر نشدند تا پاسخی نمک نشناسانه به ایثار چندباره‌ی ستار هدایتخواه داده باشند!
دکتر هدایتخواهی که در دوره‌های قبل با هزینه از حیثیت سیاسی خود، مانع از فروپاشی جریان اصولگرایی، در اثر سوء مدیریت بازیگران اصلیان جریان شده بود و این بار نیز با پذیرش ِ تنزل ِ نقش خود از بازیگردانی به بازیگری و سخنگویی، سعی داشت از فروپاشی جریان اصولگرا در شهرستان‌های بویراحمد و دنا جلوگیری نماید باز هم مورد لطف دوستان خود واقع شد و در میانه‌ی گود سیاست تنها ماند و بدتر آنکه زمزمه‌های معرفی گزینه‌ی موازی با اقای فرخیانی در محافل خصوصیان یکی مرجع تصمیم گیری شنیده می‌شود!
البته این تاکتیک در منطق انحصارگرایان مسبوق به سابقه است، انگاه که در دوره‌ی قبل پس از اجماع شورای حکمیت با عضویتِ ستار هدایتخواه بر اقای حبیب الله پیشوا، تعدادی از خواص به رهبریان دیگر مرجع دارای حق وتو، علم حمایت از دکتر نیکبختِ اصلاحطلب را برافراشتند، هر چند ایشان را هم تا کربلا بردند و تشنه برگرداندند!
گویی تشکیلات و مجموعه محترم‌اند مادامی که تابع خواست و تأمین کننده منویات ایشان باشند!
باید منتظر ماند و اثار پس لرزه‌های تصمیم جدید انحصارگرایان بر پیکر لاغر شده اصولگرایان را به نظاره نشست!
باید منتظر ماند و واکنش کریم فرخیانی تنها مانده را به این بی اخلاقی سیاسی به نظاره نشست!
باید منتظر ماند و دید قربانی بعدی اصولگرایان کیست؟!
باید منتظر ماند و دید آیا با وجود تجربه اقایان نیکبخت و فرخیانی باز هستند کسانی که در اثر حبِ جاه و مقام، کور و کر شوند و به دام خودخواهیِ تافته‌های جدا بافته از خیل عظیم انقلابیون بیافتند؟!
باید منتظر ماند و دید ایا اصولگرایان از چاله برون آمده و به چاه خواهند افتاد؟
باید منتظر ماند و دید آیا اصولگرایان می‌توانند با نفس خود به جهاد برخیزند و دست از انتقام گیری و کینه توزی بردارند و به خواست اکثریتِ بدنه‌ی انقلابی که خاستگاه اولین و مستحکم جریان انقلابی بوده است تن دهند؟!
 پاسخ این سؤالات را در گذر زمان و اندکی بعدتر در مقام عمل خواهیم دید و تا ان روز منتظر خواهیم ماند و حوادث مترتب بران را به نظاره خواهیم نشست!