جنگ درونی اصولگرایان گچساران و باشت؛ تاجگردون رقیبی جدی است چه بیاید چه از کسی حمایت کند

کبنا ؛هیاهوی تیشرت هم تمام شد و چایی نشست اتحاد اصولگرایان نیز یخ کرد در این میان اما ارائهٔ یک تحلیل دقیق از اتفاقات سیاسی و یارکشی‌های هفته‌های اخیر در رسانه‌ها ارائه نشد.
مصطفی جوزانی اما این روزها شدیدتر از هرزمانی پیکان نقدش را به سوی غلام نشان رفته تا افکار عمومی را به گمان خویش از ناعدالتی های رفته آکاه سازد.
مشخصاً خروجی نشست اتحاد هرچه که باشد یک نکته روشن است و آن در *ری در مونی* یا بهتر بگویم رودربایستی انداختن زینل زاده برای کنار رفتن احتمالی بود.
آنطور که منابع آگاه و موثق می گویند علیرغم هشتگ لوسی که سیاهی لشکر غلام راه انداخته‌اند تاجگردون نظری برای شرکت در انتخابات مجلس ندارد و یقیناً با معرفی یک نائب که منابع آگاه می گویند از خانوادهٔ تاج است اسب خود را برای وزیر شدن در دولت بعدی و یا حتی همین دولت فعلی زین کرده است.
طبیعی است نشست چند هفتهٔ پیش باقر قالیباف و محمود احمدی نژاد برای تشکیل یک ائتلاف قوی در انتخابات مجلس آینده از یک سو و اذعان اصلاح طلبان بر ناتوانی در برآورده کردن مطالبات اجتماعی از سویی دیگر غلام را به فکر صبحانه‌ی مصلحتی خوردن با قاسم سلیمانی انداخته است تا از این رهگذر جاپایش را همان تهران محکم‌تر کند.
پس تاجگردون بالقوه یک سوی انتخابات آینده نیست به همین دلیل سیدقدرت و دوستانش همچنان پا را در یک کفش کرده‌اند که در صحنه بمانند.
البته پرواضح است که درستش ماندن تا آخرین لحظه باشد حتی اگر قرار باشد هر کدام از اصولگرایان کنار بروند اما درست‌ترش این است کاندیدای نهایی از همین اکنون معلوم باشد.
جعفری که تا قبل از نشست اتحاد مشخصاً کاندیدای اصلی بشمار نمی‌آمد امروز با به اشتراک گذاشتن اسلایدهایی تلاش کرد خود را شایسته‌تر نشان دهد.
مشخصاً سرهنگین در کفه‌ی سید قدرت‌اند هم بیعت با ایشان سفت و محکم بیعت کرده و هم خورشیدی به سیدقدرت گرما می‌دهد.
در این میان اما اردلان زینل زاده بی آنکه دستور مشخصی به تیمش و هوادارانش داده باشد صبورانه به تلاش‌هایش ادامه می‌دهد و بی آنکه در صدد تخطئهٔ غلام باشد خودش را و برنامه‌هایش را معرفی می‌کند.
در میدان انتخابات تخریب رقیب و برجسته نمایی خویش امری بدیهی است اما زینل زاده فعلاً ترجیح می‌دهد خودش را معرفی کند البته مراد از معرفی صرفاً ارائه و تشریح برنامه‌ها و شعائر است.
تا انتخابات زمان زیادی باقی نمانده است به همین دلیل گمانه زنی‌ها به واقعیت نزدیک‌تر می‌شوند.
مسلماً صرفاً سوار شدن بر موج کوتاه نارضایتی‌ها از غلام تاجگردون نمی‌تواند راهگشا باشد دیگر اینکه نشست های شبیه آنچه اصولگرایان انجام دادند زمانی ارزشمند است که طرفین از یک عزم واحد و جدی برخوردار باشند و هدفشان تنها پیروزی در انتخابات و کم کردن آلام مردم باشد نه اینکه هدف تک محوری باشد و دستاویزی برای روز شکست احتمالی.
تاجگردون رقیبی جدی است چه خودش بیاید که احتمالاً نمی‌آید چه اینکه از کسی حمایت کند.
نکتهٔ آخر را خطاب به یکی از متحدین می گویم: اینکه تصور کنید با فرض نیامدن، تاجگردون به پیروزی شما در صورت شکست کاندیدای مورد حمایتش راضی‌تر است و شما به همین پشتوانه تنها خودتان را گزینهٔ نهایی می دانید اشتباهی است که از هیچ سیاست مدار آگاهی سر نمی‌زند.
با عنایت به تحرکات آینده یقین بدانید سطرهای زیادی از این نوشته می‌توانند به واقعیت نزدیک‌تر شوند.
در روزهای آتی دقیق‌تر بررسی خواهیم کرد.
-----------------------------------
محمد صادق رضایی