آموزش و پرورش در مسیر ناکجا آباد!

برای  حضرت حجت الاسلام والمسلمین  رئیسی ریاست محترم قوه قضائیه می نویسم، همان بزرگواری که امروزه با عمل گرایی و به دور از هیاهو و شعار های پوپولیستی، بارقه هایی از امید را در دل توده‌ های محروم برافرخت.                      
نمی دانم فریضه " امر به معروف و نهی از منکر " چه زمانی در مملکت ما کاربرد دارد و آیا فقط و فقط موقع مطرح شدن بحث حجاب بانوان و بیرون  آمدن تار مویی باید فریاد " وامصیبتا " سر داد و  به یاد  اجرای فریضه ی واجب " امر به معروف " افتاد؟          
کشور های مدرن و پیشرفته- که امروزه کعبه ی آمال و آرزوی فرزندان عده ای خاص شدند-  اساس و معیار پیشرفت خود را در آموزش و پرورش تعریف و  با برنامه ریزی  صحیح از کلاس های درس شروع کردند، اما ما کجای این معادله ایم؟؟  و برنامه نویسان و مجریان قانون برای رسیدن به پیشرفت  چه نسخه های شفا بخشی را برای فرزندان این سرزمین پیچانده اند؟                     
بدون مقدمه و بصورت خلاصه و بدون هیچ گونه ترسی می نویسم؛ در حالیکه بر خلاف نص صریح قانون اساسی که آموزش رایگان حق همه ی فرزندان این کشور است، آموزش و پرورش ما با شتاب فراوان به سمت خصوصی شدن پیش می رود و هر روز شاهد رشد قارچ گونه مدارس غیر دولتی، هیئت امنایی و خاص  و تقسیم دانش آموزان معصوم بر اساس انواع رانت و پول در مدارس کشور عزیزمان هستیم و از سویی دیگر مردم  فقیر و بدبخت از یک طرف جهت ثبت نام فرزند دلبندشان در " مدارس دولتی" کوچه پس کوچه های شهر را با ناامیدی پشت سر می گذارند و از سوی دیگر  درگیر تهیه نوشت افزار و هزینه های سرسام آور و میلیونی ثبت نام، که گاهی به بیش از بیست میلیون هم می رسد هستند.                                  خبر بکارگیری نیروهای سرباز معلم باعث تعجب و نگرانی دلسوزان نظام تعلیم و تربیت شد.در این مملکت چه خبراست و چه کسانی و بر چه اساسی  به تدوین قانون می پردازند؟ در حالیکه نفرات برتر کنکور با مدارک عالی  بیکار هستند  و جهت استخدام درِ هر اداره ای را می زنند، بعد عزیزانی که ده سال پیش سرباز معلم بودند، بدون برگزاری آزمون و گزینش به صورت پیمانی یا قرادادی، آن هم در آموزش و پرورش و " کلاس های درس " بکار گرفته شوند، کجای این کار منطقی و به صلاح پیشرفت نظام تعلیم و تربیت است؟                 بکارگیری افراد ساعتی در مدارس غیرانتفاعی موجب ایجاد مافیای درونی برای استخدام آشنایان و بستگان می شود و از سویی سرباز معلمان ده سال پیش، که دوره های آموزشی لازم را نگذراندند، چطور می توان در بستر آزمون و خطا بچه های این مرز و بوم را به دست آنها سپرد - بچه هایی  که در آینده ای نزدیک سکان هدایت کشور را برعهده خواهند گرفت.
اگر بخواهیم براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، رشد حداکثری داشته باشیم و به نقطه تعالی سند چشم انداز برسیم، بایستی از نیروهای کاردان، کاربلد و آموزش دیده برای عملی شدن این مهم استفاده کنیم، اما متاسفانه واقعیت چنین نیست و به بیراهه می رویم.            
جناب آقای رئیسی  عدالت علوی ایجاب می کند که آزمون استخدامی برگزار شود و یا حداقل قبل از اینکه این عزیزان پا به کلاس های درس بگذارند با شیوه های نوین آموزش آشنا و صلاحیت علمی و اخلاقی آن ها تایید شود و اگر دوستان جهت بالا بردن آمار اشتغال و استخدام نورچشمی ها نگرانند بهتر است که این بزرگواران ابتدا از کارهای خدماتی در آموزش و پرورش شروع کنند..  
آیا حضرات و بزرگوارانی که این طرح من درآوردی را ملبس به " قانون " نمودند، حاضرند این  عزیزان را به عنوان معلم بچه های خود در کلاس های درس قبول کنند؟                       
بیش از این با مردم  بدبخت مثل ارباب و رعیت برخورد نکنید و نظام رانت خواری را در جامعه گسترش ندهید.   حضرت علی علیه السلام می فرمایند: " آن چه  برای خود نمی پسندی، برای دیگران هم نپسند". در حالیکه فرزندان مسئولین در بهترین مدارس و با بهترین امکانات آموزشی، ورزشی، رفاهی و با داشتن بهترین معلمان در حال تحصیل هستند، اما مردم قهرمان و همیشه در صحنه از داشتن امکانات حداقلی بی نصیب بوده و حتی در انتخاب معلم خوب برای دانش آموزان خود بی بهره و محروم هستند.  در پایان  از ریاست محترم قوه قضائیه عاجزانه درخواست دارم  با ورود به آموزش و پرورش  و بحث بکار گیری نیروهای بدون آزمون، همچنین اجرای قانون آموزش رایگان در کشور، جلوی تضییع حقوق مردم  مستضعف - حامیان واقعی انقلاب  - گرفته شود.           
سید عبدالمناف محسنی  قطره ای از  دریای جامعه  فرهنگی.