من اصلاً پاسخگو نیستم!

کبنا ؛«من نه در قبال مسئولیت سابقم در استانداری پاسخگو هستم نه در قبال مسئولیت فعلی‌ام!  دلیلی نمی‌بینم به شما پاسخگو باشم، هیچ کاری هم نمی‌توانید بکنید!» این بخشی از صحبت‌های دانشجویان است که می‌گویند، این حرف‌ها را معاون استاندار به ما گفته‌اند.
خ.راستین دانشجوی دانشگاه یاسوج در این باره نوشت؛  ظهر روز دوشنبه ۲۵ آذرماه ۹۸، در مسجد الغدیر دانشگاه دولتی یاسوج مراسم ختمی برای همسر مرحومه‌ی دکتر عریان، ریاست دانشگاه، برگزار شد. از بین مسئولین استانی که خیلی فعالانه در این مراسم حضور یافته بودند، حضور مدیران استانداری بیش از سایرین باعث جلب توجه و البته تعجب دانشجویان شد!
مسئولینی که علی رغم دعوت‌های هزار باره‌ی تشکل‌های انقلابی دانشگاه‌ها و در رأس آنها بسیج دانشجویی طی این سالها به ویژه چندماه اخیر، هرگز حاضر نشدند در دانشگاه‌ها حضور پیدا کنند و پاسخگوی مطالبات بحق دانشجویان و کارنامه‌های پر ابهام و مسئولیت‌های بر زمین مانده خود باشند!
شایان ذکر است که حضور شتاب زده و منظوردار برخی ازاین مدیران طی روزهای اخیر در دانشگاه رنگ و بوی انتخاباتی و حزبی_جناحی دارد.
از قطع میکروفونِ دانشجویان انقلابی در حضور استاندار و سرکوب آنها توسط پادوهای سیاسی هم که بگذریم باز هم روشن است که این حضورهای ضرب الاجلی، ژستِ پاسخگویی‌ای بیش نیست!
 یکی از این مسئولین، خانم آذر صفایی نیا، مسئول سابق امور بانوان استانداری و معاون فعلیِ منابع انسانی استانداری، هست. در همین حین که ایشان به همراه یک قشون کارمند زن (بخوانید مدیران انتخاباتی) در مجلس ختم در مسجد دانشگاه حضور پیدا کردند، یکی از دانشجویان دختر (که متعلق به هیچ جناح سیاسی‌ای هم نیست) به صورت محترمانه و نامحسوس در کنار خانم صفایی حضور یافت تا از این فرصت‌هایی که شاید هر چند وقت یک بار اتفاق میفتد و موفق به دیدار مسئولین می‌شویم، استفاده کند برای بیان گوشه‌ای از مطالبات حوزه زنان!
"" من اصلاً پاسخگو نیستم!
من نه در قبال مسئولیت سابقم در استانداری و نه در قبال مسئولیت فعلی‌ام پاسخگو نیستم!
دلیلی نمی‌بینم به شما پاسخگو باشم!
هیچ کاری هم نمی‌توانید بکنید! ""
 این‌ها پاسخ‌های خانم صفایی نیا به عنوان یکی از معاونت‌های استاندار  و مسئول رده بالای این دولت در استان در جوابِ سؤالات زیر به این دانشجوی مطالبه گر است:
-خانم صفایی نیا شما دو سال در منصب عالی‌ترین مقام اجرایی استان در حوزه بانوان با تمام اختیاراتِ مربوطه بودید. برای حل معضلات و مشکلات متعددی که زنان استان به ویژه زنان بد سرپرست، بی سرپرست و سرپرست خانوار با آنان دست و پنجه نرم می‌کنند، در حیطه‌ی مسئولیتی خود چه اقدام موثری برداشتید؟
-در قبال وضعیت بغرنج دخترانِ نوجوان هیزم کش در زیلایی که بخاطر فقر یا اجبار خانواده و فرهنگ‌های غلط، تن به ازدواج‌های ناخواسته و زودهنگام می‌دهند و معمولاً از فرط فشارهای زندگی، به خودکشی آنها می‌انجامد چه پاسخی دارید؟
-اقدام مؤثرتان در پی خودکشی دختران دیشموک چه بود؟
- باتوجه به خصوصیات فرهنگی، اجتماعی و معیشتی استان آیا برای آموزش و افزایش سطح آگاهی زنان استان، برنامه مدونی در دست اجرا داشتید؟
چرا زنان استان ما در عین بهره‌مند بودن از هنرهای دستی مانند قالی بافی، گلیم بافی، گبه، خیاطی و... در ردیف بیکارترین زنان کشور قرار گرفته‌اند؟
-چه اندازه با دستگاه‌های متولی و مرتبط با بحث زنان تعامل برقرار کردید و ماحصل آن چه بود؟
-چندبار با زنان و دختران روستاها هم کلام شدید و دردهای آنان را از نزدیک شنیدید؟
-چندبار به صورت ناشناس و بدون حشم و خدم و گردانِ همراه در خیابان‌های شهر یاسوج قدم زدید و دردها و مشکلات زنان را لمس کردید؟
ضروری‌ترین رویکردی که لازم است در همه برنامه ریزی‌ها، سیاست گذاری‌ها، قانون گذاری‌ها و طرح‌های اجرایی مرتبط با زنان از سوی مسئولین مورد توجه قرار بگیرد، توجه به صیانت و پاسداری از هویت انسانی زنان جامعه‌مان و تلاش جهت ارتقای جایگاه و شخصیت آنان در خانواده و اجتماع است.
ولی متاسفانه همه شاهد هستیم در دولت آقای روحانی، تمامِ زن در حواشی‌ای مانند ورود زنان به ورزشگاه، دوچرخه سواری زنان و... خلاصه شده است!
مسائلی که نیاز و دغدغه زنان مسلمان و فرهیخته ایرانیِ امروز نیست!
متاسفانه این استفاده‌های ابزاری از زنان جهت پیشبرد سیاسی بازی‌ها از بدنه بالای دولت به سمت مسئولین پایین‌تر سرازیر شده است و همین حقیقت تلخ، این حجم وسیع از کمکاری ها و بی مسئولیتی ها را را تاحدی برایمان قابل هضم کرده است.
خانم صفایی نیا هرگز یک گزارش کار که درخورِ یک کارگزار نظام جمهوری اسلامی و نماینده دولت در استان در حوزه بانوان باشد، به بانوان و دانشجویان دختر استان ارائه نکرد!
بیش از ۳۰ مورد وظیفه در حیطه کاری معاونت امور بانوان استانداری تعریف شده است که متاسفانه مردم استان شاهد اجرایی شدن شایسته‌ی آنها در دوران مسئولیت ایشان نبودند و طبق گفته خودِ ایشان، در قبال هیچکدام هم پاسخگو نیستند چون دوست ندارند پاسخی بدهند!
این عدم اقدام و عمل از سوی ایشان از دوحالت خارج نیست:
یا حقیقتاً از وظایف معاونت امور بانوان آگاهی نداشتند و بدون دانش لازم قبول مسئولیت کردند یا هم با وجود آگاهی از وظایفشان، عامدانه نخواستند به وظایف خود عمل کنند و خدمتی بکنند!
که اگر اینگونه باشد چه معنایی جز ضایع کردن حقوق مردم و بانوان استان و ناکارآمد بودن می‌تواند داشته باشد؟
 برآوردی که می‌توان از این وضعیت و این طرز برخورد مسئولین داشت این است که هویت و ذات حقیقیِ دولت همین است که اکنون در کف جامعه داریم مشاهده می‌کنیم!
 وضعیت اسف بار اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... حاصل انتخاب کردن این دست مدیران در انتخابات است.
مسئولینی که به اسم نظام جمهوری اسلامی، مواضع و برخوردهایی کاملاً متفاوت با خوی انقلابی_اسلامی دارند و خود را در اتاق‌های لوکس مدیریتی، پشت میزهایی که پایه‌های آنها روی سینه جانبازانی است که در گوشه بیمارستان‌های اعصاب و روان، روزی ده‌ها بار مرگ را لمس می‌کنند نشسته‌اند!
 مدیرانی که فقط در صف اول مجالس فاتحه خوانی و قبرستان‌ها قابل رویت‌اند و دغدغه حضورشان در مکان‌هایی مثل دانشگاه، صرفاً شرکت در مجالس ختم، نسبت های سیاسی هست، مسئولی که دغدغه‌ی حل مشکلات مردم را ندارد و ادبیات صحبتش با یک دانشجو، شایسته یک مسئول در نظام اسلامی نیست، مسئولی که با کلام و عملش ثابت کرده با آرمان‌های امام خمینی (ره) شاید آشنا نیست و قصد پیاده سازی آنها را را به نوبه خود در جامعه ندارد، مسئولی که انگار هرگز صحبت‌های مقام معظم رهبری به گوشش نخورده که «پذیرای جوان باشید و به گونه‌ای با او صحبت کنید که موقع بیان مطالبه‌اش، لکنت زبان نگیرد»، مسئولینِ اینگونه باید برکنار شوند، زیرا که حضرت امام (ره) ماندن مسئول در پستی که توانایی اداره آن را ندارد، حرام اعلام کردند!
 تنها زمانی می‌توان نسیم عدالت را احساس کرد و از مشکلات، فقر، گرانی، رکود، تورم، بیکاری، اعتیاد، خودکشی و... تا حد خیلی زیادی رهایی یافت که مردم و دانشجویان به این حقیقت برسند که در انتخاب‌ها، شخص اصلح را تشخیص دهند و به او رأی دهند و جامعه را از چنبره مدیرانِ ناکارآمد که پای قدرت و رفاه طلبی و بی تدبیری بر گلوی مردم و پیشرفت مملکت و آرمان‌های امامین انقلاب گذاشته‌اند، پاکسازی کنند و این تنها با بصیرت و انتخاب شخص اصلح با روحیه انقلابی ممکن و دست یافتنی است.