تاریخ انتشار
دوشنبه ۲ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۵۳
کد مطلب : ۴۱۵۸۱۷
رمضانی کیست؟ و چه می‌گوید؟
نمی‌خواهد همرنگ جماعت باشد
۵
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی؛ انتخابات همواره برای استان کهگیلویه و بویراحمد پدیده‌ای جذاب و قابل توجه بوده است و به امر ناگزیر فرهنگی و اجتماعی استان بدل شده است، در استان انتخابات پیش از آنکه کنش سیاسی باشد امر فرهنگی و اجتماعی ست، ساختار خرده فرهنگی و گرایش‌های قوم مدارانه در استان سبب شده نوعی تضاد و چالش پنهان و نامتعارف میان گروهی در جامعه ایجاد شود و گاها با رویکردی آسیب شناسانه به آن نگریسته شود.
شاپور رمضانی چهره ایست که برخلاف خیلی از کاندیداها در بویراحمد ایلی نمی‌اندیشد و خود را در ظرف ایل تبارش معرفی نمی‌کند. جهاناش فراخ است، در بویراحمد زیست میکند ولی دغدغه‌اش فقر بلوچستان، کولبری کردستان و محرومیت خوزستان است.
آگامبن در کتاب معاصر چیست؛ می‌پرسد که معاصر بودن یعنی چی؟
معاصر بودن یعنی نابهنگام بودن، همراه جماعت نشدن، یعنی فرد در دوران خودش زندگی میکند اما در خلاف فرهنگ غالب حرکت میکند،
شاپور، آن دیگری‌ای هست که نابهنگام است و جور دیگری می‌اندیشد. وی نمی‌خواهد همرنگ جماعت باشد، از عادت‌های روزمره دیگر کاندیداها فاصله می‌گیرد. از بی محلی یا کم اهمیتی‌ها به دانشگاهیان، نخبگان دانشجو و... دلگیر و سرخورده نمی‌شود و همچنان پابرجا در صحنه ایستاده است.
این روزها رجوع دیگران به اندیشه‌های طایفه مدارانه به امر متعارف و بدیهی تبدیل شده است، و هر کس که سودای سیاست میکند وعده‌های دروغین می‌دهد، هویت خود را در به غلیان درآوردن عصیب ایلی جستجو می‌کنند و تفکرات واپس گرایانه و طایفه گرایانه دامن میزند، اینجاست که نیاز است که جور دیگری اندیشد و جور دیگری سخن گفت.
وی در این شکستگی زمان زندگی میکند ولی پرسشگری میکند، پرسش از چرایی فقر، چرایی عدم توسعه، چرایی ایلی اندیشی، چرایی باند بازی و طایفه گرایی او آمده تا در این تاریکی دنبال نور بگردد. نور امروز همان عقلانیت فراموش شده است همان حس همکاری و همیاری ست، همان تدبیر جمعی و امید به آینده‌ای روشن است، همان احساس مسئولیت همه مدیران و تصمیم گیران در قبال بدبختی و فلاکت توده‌های مردم است. نور امروز رجوع به عقل و مشورت جمعی ست برای ساختن آینده‌ای بهتر.
رمضانی شعار نواصلاح طلبی را در بحبوحه وعده وعیدها و رقابت‌های مادی و قومی پا به عرصه‌ی گذاشته و سعی دارد ایده نو و نوپای خود را به گفتمان غالب جامعه تبدیل کند اما در این مسیر با چالش‌هایی متعددی پیش روست و باید دید می‌تواند خود و آنچه از آن می‌گوید به همگی بشناساند.
---------------------------------
رضا مهدی زاده
شاپور رمضانی چهره ایست که برخلاف خیلی از کاندیداها در بویراحمد ایلی نمی‌اندیشد و خود را در ظرف ایل تبارش معرفی نمی‌کند. جهاناش فراخ است، در بویراحمد زیست میکند ولی دغدغه‌اش فقر بلوچستان، کولبری کردستان و محرومیت خوزستان است.
آگامبن در کتاب معاصر چیست؛ می‌پرسد که معاصر بودن یعنی چی؟
معاصر بودن یعنی نابهنگام بودن، همراه جماعت نشدن، یعنی فرد در دوران خودش زندگی میکند اما در خلاف فرهنگ غالب حرکت میکند،
شاپور، آن دیگری‌ای هست که نابهنگام است و جور دیگری می‌اندیشد. وی نمی‌خواهد همرنگ جماعت باشد، از عادت‌های روزمره دیگر کاندیداها فاصله می‌گیرد. از بی محلی یا کم اهمیتی‌ها به دانشگاهیان، نخبگان دانشجو و... دلگیر و سرخورده نمی‌شود و همچنان پابرجا در صحنه ایستاده است.
این روزها رجوع دیگران به اندیشه‌های طایفه مدارانه به امر متعارف و بدیهی تبدیل شده است، و هر کس که سودای سیاست میکند وعده‌های دروغین می‌دهد، هویت خود را در به غلیان درآوردن عصیب ایلی جستجو می‌کنند و تفکرات واپس گرایانه و طایفه گرایانه دامن میزند، اینجاست که نیاز است که جور دیگری اندیشد و جور دیگری سخن گفت.
وی در این شکستگی زمان زندگی میکند ولی پرسشگری میکند، پرسش از چرایی فقر، چرایی عدم توسعه، چرایی ایلی اندیشی، چرایی باند بازی و طایفه گرایی او آمده تا در این تاریکی دنبال نور بگردد. نور امروز همان عقلانیت فراموش شده است همان حس همکاری و همیاری ست، همان تدبیر جمعی و امید به آینده‌ای روشن است، همان احساس مسئولیت همه مدیران و تصمیم گیران در قبال بدبختی و فلاکت توده‌های مردم است. نور امروز رجوع به عقل و مشورت جمعی ست برای ساختن آینده‌ای بهتر.
رمضانی شعار نواصلاح طلبی را در بحبوحه وعده وعیدها و رقابت‌های مادی و قومی پا به عرصه‌ی گذاشته و سعی دارد ایده نو و نوپای خود را به گفتمان غالب جامعه تبدیل کند اما در این مسیر با چالش‌هایی متعددی پیش روست و باید دید می‌تواند خود و آنچه از آن می‌گوید به همگی بشناساند.
---------------------------------
رضا مهدی زاده
