تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۰۲:۵۱
کد مطلب : ۴۱۷۱۴۸
یادداشت ارسالی:
باز هم به اهل درایت بسپاریم و بگذریم ...
عظیم یوسفی
۲
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی: قبل از هر سخنی از محضر تمام همکارانم پوزش می‌خواهم.
در جواب پیام «شنیده‌ها حاکی از آن است که اعضای ستاد زارعی از ریزش آرای او سخن می گویند و خطاب به او که با چنین تفکر غلطی دم از عزت بویراحمد میزند»
«ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی
کائن ره که تو می‌روی به ترکستان است»
دوست محترم!! گویی چشم انصافتان به خواب رفته و عدالتتان بر آب، که اینگونه باب ناباب می‌گشایید. چگونه است شما که خود را چهره‌ای علمی و دانشگاهی می دانید چنین غیر عالمانه پیامی را که از سر «بغض» در فضای مجازی بارگذاری شده بدون تفکر و اندیشه فقط کپی می‌کنی و در گروهی می‌فرستی که نام گروه، اعضای هیات علمی دانشگاهیان استان می‌باشد. نام این گروه چنین تفکری را بر نمی‌تابد چرا که آدمی گاهی حقیقت را آنطور که باید نمی‌بیند و یا شاید می‌بیند و خود را به ندیدن می زند و امروز شما خود را اینگونه نشان داده‌اید. هر عقل سلیمی می‌داند که نویسنده این مطلب، نه از سر اندیشه، که از سر بغض، دست به قلم برده و جسورانه و ناجوانمردانه قلم زنی کرده آن هم درباره کسی که به اعتراف همگان بارزترین ویژگی‌اش صمیمیت در روابط عمومی‌اش می‌باشد. چگونه است که شما «عصب تعصب» را غیر عادلانه به رگ قضاوت پیوند می‌زنید در حالی که هیچ تفکر مثبتی پشت سخنتان که فقط کپی سخن دیگران است نمی‌باشد. دوست محترم!! آبروی مؤمن را بازیچه قرار دادن، گناهی نابخشودنی است که عده‌ای این روزها خواسته و ناخواسته مطالبی را بیان می‌کنند که دور از انصاف و جوانمردی است. اگر جناب «حاج زارعی» قوم گرایی را باب کرده است بر تعصب ... شما که به قول خودتان مدرس دانشگاهید و فرهیخته، چه نامی را می‌توان گذاشت. از قدیم گفته‌اند «سوزنی به خود بزن و جوالدوزی به دیگران.»
«گر مسلمانی از این است که حافظ دارد»
وای اگر از پس امروز بود فردایی «دوست محترم»!! به هوش باش که این القاب و عناوین نه دوام دارد و نه اصالت و این فراز و فرودها، روزی به پایان می‌رسند اما «هشدار» به تو که در این فضای وانفسا، ناخواسته باری را بر دوش گیری که تحملش برایت سنگین است. جای تعجب ندارد که نگاه دود گرفته بعضی‌ها از مشاهده تماشایی‌ترین روشنایی‌ها نیز وا می‌ماند و تو اگر در این مسیر نتوانی خود را بسازی چگونه می‌توانی دانشجویت را با آنچه که خود نداری بسازی. ناسپاسی و بی انصافی هم حدی دارد. استقامت در حرکت است و عبرت در عبور. پس برخیز و از این افکار سطحی گذر کن که ماندن در این تفکر مرگ زندگی است ...
باز هم به اهل درایت بسپاریم و بگذریم...
------------------------------------------------
عظیم یوسفی
در جواب پیام «شنیده‌ها حاکی از آن است که اعضای ستاد زارعی از ریزش آرای او سخن می گویند و خطاب به او که با چنین تفکر غلطی دم از عزت بویراحمد میزند»
«ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی
کائن ره که تو می‌روی به ترکستان است»
دوست محترم!! گویی چشم انصافتان به خواب رفته و عدالتتان بر آب، که اینگونه باب ناباب می‌گشایید. چگونه است شما که خود را چهره‌ای علمی و دانشگاهی می دانید چنین غیر عالمانه پیامی را که از سر «بغض» در فضای مجازی بارگذاری شده بدون تفکر و اندیشه فقط کپی می‌کنی و در گروهی می‌فرستی که نام گروه، اعضای هیات علمی دانشگاهیان استان می‌باشد. نام این گروه چنین تفکری را بر نمی‌تابد چرا که آدمی گاهی حقیقت را آنطور که باید نمی‌بیند و یا شاید می‌بیند و خود را به ندیدن می زند و امروز شما خود را اینگونه نشان داده‌اید. هر عقل سلیمی می‌داند که نویسنده این مطلب، نه از سر اندیشه، که از سر بغض، دست به قلم برده و جسورانه و ناجوانمردانه قلم زنی کرده آن هم درباره کسی که به اعتراف همگان بارزترین ویژگی‌اش صمیمیت در روابط عمومی‌اش می‌باشد. چگونه است که شما «عصب تعصب» را غیر عادلانه به رگ قضاوت پیوند می‌زنید در حالی که هیچ تفکر مثبتی پشت سخنتان که فقط کپی سخن دیگران است نمی‌باشد. دوست محترم!! آبروی مؤمن را بازیچه قرار دادن، گناهی نابخشودنی است که عده‌ای این روزها خواسته و ناخواسته مطالبی را بیان می‌کنند که دور از انصاف و جوانمردی است. اگر جناب «حاج زارعی» قوم گرایی را باب کرده است بر تعصب ... شما که به قول خودتان مدرس دانشگاهید و فرهیخته، چه نامی را می‌توان گذاشت. از قدیم گفته‌اند «سوزنی به خود بزن و جوالدوزی به دیگران.»
«گر مسلمانی از این است که حافظ دارد»
وای اگر از پس امروز بود فردایی «دوست محترم»!! به هوش باش که این القاب و عناوین نه دوام دارد و نه اصالت و این فراز و فرودها، روزی به پایان می‌رسند اما «هشدار» به تو که در این فضای وانفسا، ناخواسته باری را بر دوش گیری که تحملش برایت سنگین است. جای تعجب ندارد که نگاه دود گرفته بعضی‌ها از مشاهده تماشایی‌ترین روشنایی‌ها نیز وا می‌ماند و تو اگر در این مسیر نتوانی خود را بسازی چگونه می‌توانی دانشجویت را با آنچه که خود نداری بسازی. ناسپاسی و بی انصافی هم حدی دارد. استقامت در حرکت است و عبرت در عبور. پس برخیز و از این افکار سطحی گذر کن که ماندن در این تفکر مرگ زندگی است ...
باز هم به اهل درایت بسپاریم و بگذریم...
------------------------------------------------
عظیم یوسفی
