چراجناب آقای روحانی تاکنون به گچساران قلب نفت ایران سفر نکرده اند؟

آیا ما میزبان خوبی نبودیم یا به هر دلیل نخواستیم که ایشان مهمانمان شوند؟
آقای روحانی تنها رییس جمهوری هستند که از گچساران یکی از مهمترین مناطق اقتصادی ایران بازدیدی نداشته اند.
باتوجه به اهمیت فوق العاده گچساران درابعاد مختلف اقتصادی،سیاسی و سوق الجیشی معمولا همه روُسای محترم جمهوری اسلامی ایران حداقل یک سفر به این منطقه داشته اند که بلااستثناء موجب خیروبرکت برای این منطقه ومردم بزرگوار آن بوده است.
اگراشتباه نکنم درحادثه غم انگیز انفجار روستای ده بزرگ آقای بنی صدر به منطقه سفرکردند. دوران کوتاه ریاست جمهوری شهید رجایی مجال این توفیق را به دیار ما نداد. رهبر معظم انقلاب در کسوت ریاست جمهوری و جایگاه رهبری دوبار تشریف آوردند، زنده یاد جناب آقای هاشمی رفسنجانی وجناب آقایان خاتمی واحمدی نژاد(دوبار) هم مهمان مردم منطقه ما شدند که متاُثر از این سفرها پروژهای بزرگی مثل سدهای کوثر،چم شیر،تاسیسات نفتی سیاهمکان ،بینک ، دشت بلوط و کارخانه ان جی ال ۱۲۰۰ و تثبیت جایگاه شرکت بهره برداری نفت وگاز، جاده ها ،شهرستان شدن باشت، انتقال آب  به زمین های کشاورزی و صدها پروژه کوچک وبزرگ در جای جای گچساران وباشت کارشناسی، جانمایی، تایید، تصویب و اکثراً هم اجرا یا دردست اقدام میباشد.
لیکن طی حدود هفت سال گذشته مردم سرزمین ما از این شانس محروم شدند. رییس جمهور محترم حتی تا یاسوج هم تشریف آوردند ولی گچساران در برنامه قرار نگرفت. البته ممکن است این توجیه مطرح شود که ایشان درسایر استانها هم به شهرستانها سفری نداشته اند ولی باید پذیرفت که گچساران باتوجه به اهمیت اقتصادی آن یک استثناست. ناگفته نماندکه تعداددیگری از معاونین رییس جمهور و وزرای محترم به منطقه تشریف آوردند لیکن حضور رییس جمهور کاملا متفاوت و موثرتر خواهد بود. بدون شک  نقدهایی زیادی بر عملکرد دولت وارد هست ولی وجود این شرایط وگله مندیهای نمیتواند مانع برخورداری مردم از این شانس  باشد.  امیدوارم مسئولین و متولیان امر پاسخی برای این فرصت سوزی  هفت ساله و بی سابقه داشته باشند. آیا دست اندرکاران منطقه ما وانمود کرده اند که به حضور رییس جمهور بی نیازیم یا برعکس این بزرگوار به هردلیلی قانع شده است که دیگر به مانیازی نیست!؟  فرصت را مغتنم شمرده واز ایشان جهت سفر به گچساران بام نفت ایران دعوت می شود.  
............................................
 ابوالحسن غلامی
بیست ویک بهمن نودوهشت