تاریخ انتشار
شنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۲۲:۲۰
کد مطلب : ۴۲۵۲۲۶
یادداشتی از لیلا حسین زاده؛
آموزش و پرورش را دریابید؛ احساس سوختن به تماشا نمی‌شود / غیبت لاکچری‌ها
۷
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛صحبت‌های رئیس آموزش و پرورش شجاعانه و حرف آحاد مردم، دانش آموزان و معلمان هست و بسیار به موقع هم بیان شد
در هجمه سنگینی که این روزها بر جامعه آموزش و پرورش به دلیل بازگشایی مدارس وارد هست، در آیین نواختن زنگ مهر، رئیس آموزش و پرورش شهرستان بویراحمد در سخنانی از قطع بودن یا شدن آب مدارس لب به شکواییه گشود که واکنش مسئولین ارشد استان را درپی داشته و علی الظاهر دستوراتی برای پیگیری داده شده. اما در این میان برخی این نوع بیان سخن از مسئول آموزش و پرورش بویراحمد را چندان برنتافته و گفته‌اند، چنین سخنانی در چنین روزی نباید زده شود و باید مثلاً سربسته انتقال شود تا پیگیری شود. به عنوان یک معلم خدمت ایشان و دیگر مسئولان ارشد استانی چند نکته عرض می‌کنم.
۱. به قول شاعر؛ احساس سوختن به تماشا نمی‌شود // آتش بگیر تا ببینی چه می‌کشم
باید هم معلم بود و هم در کار معلمی مسئولیت داشته باشی و هم اولیاء دانش آموز بود تا وضع امروزی جامعه آموزش و پرورش را دریابید نه اینکه از پشت میزهای پر از مواد ضدعفونی و ...دعوت بشوید به نواختن زنگ و یا صرفاً به عنوان یک تماشاگر بر سر آموزش و پرورش مظلوم بتازید، صحیح یا اشتباه بودن این تصمیم در سطح استان نبود و نیست و خود ما به عنوان معلم و اولیاء دانش آموز هم دلمان پر از دردهای ناگفتنی است از شهریه‌هایی که برای فرزندان خود پرداخت کردیم در سال گذشته و اکنون و کسی نیست که در این وادی کوچکترین اشاره‌ای بنماید و ما محکوم به پرداخت و اکنون هم آموزش و پرورش ملزم به اجرا دستوری است که ابلاغ شده. اما درد قطع بودن آب مدارس و فردا روزی برق و گاز مدارس؛ عدم ناوگان حمل و نقل عمومی برای دانش آموزان در سطح شهر یاسوج و حومه که (در سطح دنیا بی نظیر هست)، ناز و عشوه کردن یک شرکت انحصاری مینی بوس و قیمت‌های هنگفت سرویس‌های سبک مدارس را کجای دلمان بگذاریم و چه کسی جواب گو هست و چگونه باید منتقل کنیم که به مذاق مسئولان محترم خوش بیاید، خودشان نمیدانند، نمی‌ببینند؟
۲. مسئول محترمی که امروز و این چند روز توپ را به زمین آموزش و پرورش شوت میکنید کاشی امروز در مدارس بودید تا ببینید چه کسانی به مدرسه‌ها آمده بودند و برای چه آمده بودند؟ شفاف بگویم بچه‌های هیچکدام از آقازاده‌ها و بالا شهری‌ها و لاک چری‌ها و... نیامده بودند، آن‌هایی آمده بودند که یک عدد گوشی اندروید قدیم و جدید درخانه شان نبود و نیست، تازه این شهرش بود روستاهاش به کنار، اینا باید گفته بشود یا نه؟ چه کسی یا کسانی باید چاره اندیشی کنند؟
۳. مسئولین آموزش و پرورش دارند با سیلی صورت‌ها را سرخ نگه می‌دارند از من بشنوید، برای ضدعفونی مدارس جهاد همه جانبه همه ادارات و نهادها را می‌طلبد نه دستور به آموزش و پرورش و دستور روی دستور
۴. اتفاقاً آنچه مدیر آموزش و پرورش بویراحمد در آیین نواختن زنگ گفتند [کلیک کنید]؛ فقط گوشه‌ای از یک درد دل ساده بود که شجاعانه بیان شد، ایشان نماینده قشری فرهیخته هستند که سلاحی جز زبان و بیان و قلم ندارند و اتفاقاً ما توقع داریم جسورانه‌تر حرف بزنند چون این حرف فرزندان خود شما در محیط آموزش و پرورش هست نه حرف خودش، مدرسه که یک نفر نیست که دیگری متوجه نشود و البته این قطعی‌ها امروزی و این مدرسه و آن مدرسه نیست؟
۵. چند روز پیس تیتر یکی از رسانه‌های محلی .... نوشته بود ((مانور مرگ در مدارس بویراحمد)) کاری ندارم اشتباه گرفتن مانور و آن هم مانور مجازی بازگشایی مدارس توسط این رسانه نوعی آماتور بودن را تداعی می‌کند؛ اما آیا دیواری کوتاه‌تر از آموزش و پرورش برای هجمه وجود ندارد؛ کدام رسانه جرئت کرد و می‌کند تودیع و معارفه‌های سنگین و رنگین، افتتاحیه‌های شلوغ، این همه مسافر و خودروی غیر بومی و طبومی در تفرجگاه‌ها و ... را به نقد بکشد و علی الظاهر بعد از مردم این دستگاه آموزش و پرورش هست که مقصر همه چیز هست.
لطفاً آموزش و پرورش را دریابید و به کمک آن بشتابید، در چنین موقعی است که همه الحمدالله متوجه آموزش و پرورش شده‌اند و خود ماها هم بیش از همه به مشکلات طرح واقف و عملاً درگیر هستیم. اگر اختیارات استانی هست بنشینند و تدبیر کنند و اگر نیست هم به آنچه باید انجام شود کمک کنیم و به ستادهای ملی مشکلات را مطرح و منتقل کنیم. چرا که از آن طرف گزارش می‌شود تخت‌های بیمارستانی پرشده و در سطح استان اعلام وضعیت قرمز می‌شود در سطح ملی استان وضعیت نارنجی اعلام می‌شود. شهر پر از مسافر هست و.. بیشترین کسی که از این همه تناقض رنج می‌برد در حال حاضر جامعه آموزش و پرورش، معلمین و دانش آموزان هستند، ما هم از دست مدارس خصوصی با شهریه‌های غیر منطقی در این شرایط کرونایی و حتی مؤسسات آموزشی و... در امان نیستیم و جانا سخن از زبان ما می گویید ولی درمانش تاختن به آموزش و پرورش نیست.
-------------------------------
لیلا حسین زاده
در هجمه سنگینی که این روزها بر جامعه آموزش و پرورش به دلیل بازگشایی مدارس وارد هست، در آیین نواختن زنگ مهر، رئیس آموزش و پرورش شهرستان بویراحمد در سخنانی از قطع بودن یا شدن آب مدارس لب به شکواییه گشود که واکنش مسئولین ارشد استان را درپی داشته و علی الظاهر دستوراتی برای پیگیری داده شده. اما در این میان برخی این نوع بیان سخن از مسئول آموزش و پرورش بویراحمد را چندان برنتافته و گفته‌اند، چنین سخنانی در چنین روزی نباید زده شود و باید مثلاً سربسته انتقال شود تا پیگیری شود. به عنوان یک معلم خدمت ایشان و دیگر مسئولان ارشد استانی چند نکته عرض می‌کنم.
۱. به قول شاعر؛ احساس سوختن به تماشا نمی‌شود // آتش بگیر تا ببینی چه می‌کشم
باید هم معلم بود و هم در کار معلمی مسئولیت داشته باشی و هم اولیاء دانش آموز بود تا وضع امروزی جامعه آموزش و پرورش را دریابید نه اینکه از پشت میزهای پر از مواد ضدعفونی و ...دعوت بشوید به نواختن زنگ و یا صرفاً به عنوان یک تماشاگر بر سر آموزش و پرورش مظلوم بتازید، صحیح یا اشتباه بودن این تصمیم در سطح استان نبود و نیست و خود ما به عنوان معلم و اولیاء دانش آموز هم دلمان پر از دردهای ناگفتنی است از شهریه‌هایی که برای فرزندان خود پرداخت کردیم در سال گذشته و اکنون و کسی نیست که در این وادی کوچکترین اشاره‌ای بنماید و ما محکوم به پرداخت و اکنون هم آموزش و پرورش ملزم به اجرا دستوری است که ابلاغ شده. اما درد قطع بودن آب مدارس و فردا روزی برق و گاز مدارس؛ عدم ناوگان حمل و نقل عمومی برای دانش آموزان در سطح شهر یاسوج و حومه که (در سطح دنیا بی نظیر هست)، ناز و عشوه کردن یک شرکت انحصاری مینی بوس و قیمت‌های هنگفت سرویس‌های سبک مدارس را کجای دلمان بگذاریم و چه کسی جواب گو هست و چگونه باید منتقل کنیم که به مذاق مسئولان محترم خوش بیاید، خودشان نمیدانند، نمی‌ببینند؟
۲. مسئول محترمی که امروز و این چند روز توپ را به زمین آموزش و پرورش شوت میکنید کاشی امروز در مدارس بودید تا ببینید چه کسانی به مدرسه‌ها آمده بودند و برای چه آمده بودند؟ شفاف بگویم بچه‌های هیچکدام از آقازاده‌ها و بالا شهری‌ها و لاک چری‌ها و... نیامده بودند، آن‌هایی آمده بودند که یک عدد گوشی اندروید قدیم و جدید درخانه شان نبود و نیست، تازه این شهرش بود روستاهاش به کنار، اینا باید گفته بشود یا نه؟ چه کسی یا کسانی باید چاره اندیشی کنند؟
۳. مسئولین آموزش و پرورش دارند با سیلی صورت‌ها را سرخ نگه می‌دارند از من بشنوید، برای ضدعفونی مدارس جهاد همه جانبه همه ادارات و نهادها را می‌طلبد نه دستور به آموزش و پرورش و دستور روی دستور
۴. اتفاقاً آنچه مدیر آموزش و پرورش بویراحمد در آیین نواختن زنگ گفتند [کلیک کنید]؛ فقط گوشه‌ای از یک درد دل ساده بود که شجاعانه بیان شد، ایشان نماینده قشری فرهیخته هستند که سلاحی جز زبان و بیان و قلم ندارند و اتفاقاً ما توقع داریم جسورانه‌تر حرف بزنند چون این حرف فرزندان خود شما در محیط آموزش و پرورش هست نه حرف خودش، مدرسه که یک نفر نیست که دیگری متوجه نشود و البته این قطعی‌ها امروزی و این مدرسه و آن مدرسه نیست؟
۵. چند روز پیس تیتر یکی از رسانه‌های محلی .... نوشته بود ((مانور مرگ در مدارس بویراحمد)) کاری ندارم اشتباه گرفتن مانور و آن هم مانور مجازی بازگشایی مدارس توسط این رسانه نوعی آماتور بودن را تداعی می‌کند؛ اما آیا دیواری کوتاه‌تر از آموزش و پرورش برای هجمه وجود ندارد؛ کدام رسانه جرئت کرد و می‌کند تودیع و معارفه‌های سنگین و رنگین، افتتاحیه‌های شلوغ، این همه مسافر و خودروی غیر بومی و طبومی در تفرجگاه‌ها و ... را به نقد بکشد و علی الظاهر بعد از مردم این دستگاه آموزش و پرورش هست که مقصر همه چیز هست.
لطفاً آموزش و پرورش را دریابید و به کمک آن بشتابید، در چنین موقعی است که همه الحمدالله متوجه آموزش و پرورش شده‌اند و خود ماها هم بیش از همه به مشکلات طرح واقف و عملاً درگیر هستیم. اگر اختیارات استانی هست بنشینند و تدبیر کنند و اگر نیست هم به آنچه باید انجام شود کمک کنیم و به ستادهای ملی مشکلات را مطرح و منتقل کنیم. چرا که از آن طرف گزارش می‌شود تخت‌های بیمارستانی پرشده و در سطح استان اعلام وضعیت قرمز می‌شود در سطح ملی استان وضعیت نارنجی اعلام می‌شود. شهر پر از مسافر هست و.. بیشترین کسی که از این همه تناقض رنج می‌برد در حال حاضر جامعه آموزش و پرورش، معلمین و دانش آموزان هستند، ما هم از دست مدارس خصوصی با شهریه‌های غیر منطقی در این شرایط کرونایی و حتی مؤسسات آموزشی و... در امان نیستیم و جانا سخن از زبان ما می گویید ولی درمانش تاختن به آموزش و پرورش نیست.
-------------------------------
لیلا حسین زاده
