کرونا و بحران مدیریت در کهگیلویه

کبنا ؛متن ارسالی: در حالی که قریب به یک سال از شروع اپیدمی کرونا در جهان می‌گذرد؛ شیوه مدیریت مبارزه با این اپیدمی جهان شمول می‌تواند چراغ راهی در مدیریت بحران باشد.
ناشناخته بودن و نیز ساختار ژنتیکی خاص ویروس که جهش‌های متوالی می‌تواند نسخه‌های متعدد و در عین حال با عوارض متفاوت تولید کند، درمان این بیماری را با چالش جدی مواجه و بسیاری از محاسبات و الگوهای زندگی بشری را متحول کرد.
در ایران اما وضعیت مدیریت و کنترل بیماری در بدو امر بدلیل پیچیدگی ژنوم ویروس کج دار و مریز آغاز شد. مرحله اول قرنطینه سراسری اما به نحو قابل توجه ای آمار مرگ و میر ناشی از کویید را کاهش داد. این وضعیت دوامی نداشت و دیری نپایید تمام رشته‌ها پنبه شد و موفقیت‌های حاصل شده که نتیجه همکاری و همراهی نهادهای مختلف و رعایت نسبی قرنطینه حاکم بود، با بی تدبیری و بازگشایی مشاغل به تدریج رو به افول نهاد.
آنچه کارشناسان و متخصصین پیش بینی می‌کردند و از قضا محقق شد، پاییز و زمستان دردناک با آمار مواجه بالا بود. روزهای سیاه پاندومی رفته رفته سیر تصاعدی بیشتری به خود می‌گیرد و ده برابر قدرتمندتر جولان داده و پیر و جوان نخواهد شناخت؛ به نحوی که ساده انگاری و عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی حتی بیماران بدون مشکل زمینه‌ای را به کام مرگ خواهد کشاند.
در کهگیلویه اما با توجه به بافت عشیره‌ای، وضعیت تدفین و حضور گسترده مردم، مشکلات اقتصادی و عدم نظارت نهادهای متولی با یک شیب آرام که در انتهای مهر ماه رو به تندی گذاشت، وضعیت بسیار حادی را بوجود آورد که هم اکنون شاهد هستیم. آنچه این روزها در تنها بیمارستان شهر با گستردگی خدمات ارائه شده به مردم شهرستان و شهرهای همجوار اتفاق افتاده، تراژدی دردناکی است که تیر انتقادات را به سوی مدیران این حوزه نشانه می‌رود.
همانند سالیان گذشته، کماکان کهگیلویه بعنوان فرزند ناتنی دانشگاه علوم پزشکی محسوب می‌شود؛ نگاه ملوک الطوایفی که میراث شوم مدیران چند سال اخیر دانشگاه است، بر شدت درد و رنج‌های کادر درمان افزود به نحوی که وضعیت امروز به هیچ روی قابل اغماض و گذشت نیست.
عدم توجه به مشکلات حوزه بهداشت و درمان شهرستان کهگیلویه و عدم نظارت مستمر دانشگاه بعنوان متولی امر سلامت، اثرات زیانباری بر روح و روان کادر درمان گذاشته است. نگاه اقتصاد محور به امر مهم سلامت و بهداشت و عدم توجه به دستورالعمل ابلاغی وزارت بهداشت از جمله بخشنامه عدم پذیرش بیماران غیر اورژانسی از نکات منفی کارنامه ضعیف مدیران این عرصه می‌باشد. آمار بالای ابتلای کادر درمان بخش‌های غیر کرونایی در چند روز اخیر نشان می‌دهد چگونه عدم درک صحیح از وضع موجود و عدم اجرای بخشنامه‌های مصوب می‌تواند سلامت کادر درمان را به مخاطره بیاندازد.
آسیب‌های روحی و روانی ناشی از ده ماه مبارزه شبانه روزی با این بیماری در سایه مدیران ضعیف و ناکارآمد و عدم نظارت دانشگاه علوم پزشکی، بحران و چالش فرا هشداری در پاییز و زمستان پیش رو خواهد داشت؛
گرچه سلامت مردم و کادر درمان نباید وجه المسامحه افراد و جریانات سیاسی قرار گیرد اما تاکنون چنین حاکم است و زمستان در حال رسیدن است و روسیاهی به زغال خواهد ماند.
امید ست نهادهای نظارتی، امنیتی، ائمه جمعه، استاندار، فرماندار، نماینده مجلس، سازمان‌های مردم نهاد و اصحاب رسانه، ضمن پیگیری موضوع بحران مدیریتی در کرونا و توجه اساسی به مطالبات بحق کادر درمان، بارقه امید را در دل خادمان عرصه سلامت روشن نمایند.

----------------------------------------
محمد آرام