نقدی بر عملکرد جبهه انقلاب فرهنگی کهگیلویه وبویراحمد / فرهنگ جای پدرخواندگی یا پدرکشتگی نیست

کبنا ؛فرهنگ جای پدرخواندگی یا پدر کشتگی نیست. ساختار فعلی فعالیتها نیاز به تغییر و تعمیر دارد. شفافیت، کیفیت، تنوع و گیرایی می‌طلبد. بدنه این استان توسعه نیافته، پر است از جوانان خلاق با الگو و مدلهای فرهنگی کارآمد. هر کدام می‌توانند یک کارگزار فرهنگی باشند. بخشی از این فرهنگ آسیب دیده را بازسازی و وارد زندگی اجتماعی مردم نمایند.
 اگر اسامی نهادها، بنیادها و سازمانهای فرهنگی را جستجو کنیم قطعاً یک جایی به «بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء» خواهیم رسید. با یک فلاش بک چند ساله، یعنی اوایل سال ۹۲ در دیدار جمعی از فعالان فرهنگی با حضرت آقا و ارائه گزارشی از حال و روز فرهنگی کشورمان محضر رهبری، آقا به صراحت اعلام می‌کنند: «نگرانی بنده فرهنگی است» لذا رهبری از ضرورت تشکیل و شکل گیری جبهه‌های فرهنگی می گویند.
 طولی نکشید، دکتر هدایتخواه از تشکیل جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی زیر نظر قرارگاه فرهنگی خاتم الاوصیاء در استان کهگیلویه و بویراحمد خبر داد. البته! نا گفته نماند. دبیر و همه کاره آن، شخص دکتر بود. هدایتخواه هدف از تشکیل این جبهه را انجام امور فرهنگی در راستای منویات مقام معظم رهبری عنوان می‌کند. او در نشست کارگروه‌های تخصصی این جبهه فرهنگی در تشریح چگونگی شکل گیری و اهداف آن اظهار می‌کند: بستر سازی برای تشکیل جبهه فرهنگی انقلاب در کهگیلویه و بویراحمد صورت گرفته و کارگروه‌هایی نیز شکل گرفته و خنثی سازی توطئه دشمنان را بخشی از رسالت این جبهه می‌باشد.
 اینکه دکتر هدایتخواه دغدغه فرهنگی دارند و نسبت به فرهنگ بومی و ملی بی تفاوت نیستند جای خوشحالی ست. بلاشک، سخنان و کلمات او قدرت دارند. اما خُب! این عملکردهاست که موضوعات را شکل و محتوا می‌دهد. به خصوص برای دکتر! که سالها عضو کمیسیون فرهنگی مجلس بوده و هر وقت از طرف حامیانش جویای حالش شویم. طبق معمول؛ «دکتر مشغول‌اند به کار فرهنگی!» شاید دکتر در انجام امورات فرهنگی بیش از دیگران وسواس تقوا داشته باشند. صحیح. اما به هر حال حق داریم از دکتر بپرسیم شما بعنوان دبیر و همه کاره جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی این استان توسعه نیافته، حالا چه در خط مقدم این جبهه چه در پشت خاکریز در این چند سال چه عملکردی داشتید؟ وقتی پایگاه مجازی و اطلاع رسانی‌تان را دنبال و زیر و رو می‌کنیم جز چند خبر قدیمی که تاریخ انتشار آخرین خبر و مطلبش دست کم به ۶ ماه پیش بر می‌گردد یا آدرس پیج اینستاگرام تان با تعدادی کم از فالورهای دور و برت با ضبط و اشتراک فیلمی از توزیع مقداری کمک‌های مؤمنانه خبر می‌دهید و بعدها به اشتراک چند پیام تسلیت و شهادت اکتفا می‌کنید. پس این چه گروهی هست و چه کار گروهی؟ اگر از اهمیت رسانه در اطلاع باشید، قطعاً می دانید که رسانه‌ها از رکن‌های قدرت نرم‌اند و شکل دهنده آرای مردم. اینکه در سلسله نشست‌ها مدام از تهاجم فرهنگی بگویید و رسانه رسمی خود در بلاتکلیفی به سر می‌برد نوعی تناقض است. مؤمنانه هم اگر بگوییم؛ اگر کمکی باشد چه مادی چه معنوی باید مردم همه استان را پوشش داد. مردمی با انبوهی مشکل که شاید بیکاری و گرسنگی تنها بخشی از آن باشد. مردمی که اما همچنان کانون مبارزه و مقاومت‌اند. شما اگر قصد به وحشت انداختن دشمنان را دارید قبل از آن دوستان خود را خشنود سازید. اگر قرار است بودجه، عزت و احترامی به منطقه بیاید در یکجا ساکن نماند همه جا توزیع کنید. مردم آن روستاها و ولات‌های بویراحمد که دم انتخابات نامشان را می‌برید همه ولایتمدارند. مردم فقیر نشین در و محله‌های گچساران که بالا نشینان از نفتش ارتزاق می‌کنند عضو جبهه همین انقلابند. چرام و کهگیلویه همینطور. چاروسا، دیشموک و بهمئی هنوز ذخایر انقلاب‌اند.
بله جناب استاد. ساختار فعلی فعالیتها نیاز به تغییر و تعمیر دارد. شفافیت، کیفیت، تنوع و گیرایی می‌طلبد. فرهنگ جای پدر خواندگی و پدر کشتگی نیست. بدنه استان کهگیلویه و بویراحمد توسعه نیافته، پر است از جوانان خلاق با الگو و مدلهای فرهنگی کارآمد. هر کدام می‌توانند یک کارگزار فرهنگی باشند. بخشی از این فرهنگ آسیب دیده را بازسازی و وارد زندگی اجتماعی مردم نمایند.
لطفاً به فکر بازگشایی انسداد این جاده فرهنگی باشید.

--------------------------
محمد سروش نیا