تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۲۷
کد مطلب : ۴۳۹۸۵۲
به قلم سید باقر خرمی:
به بهانه 5 اکتبر(۱۳ مهر) روز جهانی معلم
۵
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛به بهانه 5 اکتبر(13مهر)روز جهانی معلم
با تسلیت سالروز رحلت حضرت محمد مصطفی(ص) به عنوان اولین آموزگار جهان اسلام
در گاه شمار جهانی، امروز به عنوان روز معلم نامیده شده است. این روز را به جامعه جهانی معلمان به ویژه معلمان میهن عزیزمان ایران، شادباش گفته و نکاتی را در باب وظایف وحقوق مغلم می نگارم؛ باشد که مقبول طبع مخاطبان عزیز واقع گردد.
همگان نیک می دانیم که رشد و بالندگی هر جامعه به میزان دانایی، خرد و پژوهش مردمان آن جامعه بستگی دارد.افت و رشد هر سه شاخص یاد شده(دانایی،خرد،پژوهش) با نوع نگاه حکومت و جامعه نسبت به جایگاه معلم و همچنین خرسندی یا ناخرسندی معلم ارتباط تنگاتنگ دارد.
این روزها موضوع توجه به معیشت معلم در کانون توجه و نقد رسانه ها قرار گرفته است و اکثریت مطلق رسانه ها و شماری از هم وطنان بر این باور هستند که ارتقای منزلت و معیشت معلم از ضروریات جامعه و حقوق اولیه این قشر فرهنگی است.
نگارنده قصد پرداختن به حقوق معلم و بیان مطالبات مطلوب ایشان را ندارد زیرا این موضوع خود ازبدیهیات است؛ تنها چندنکته کوتاه را طرح می نمایم.
معلم ها در کنار انجام وظیفه خطیرخویش یعنی؛ تعلیم و تربیت فرزندان ایران عزیز، بدون توجه به چگونگی شکل گیری دولت های سیزده گانه و فارغ ازهر گونه نگاه حزبی و رنگ بندی سیاسی،همواره پرچم استقلال کشور را بر دوش داشته و در مسیرآگاهی و روشنگری در جشن های ملی، مولودی، موضوعی و مذهبی پیشرو بوده اند. در دفاع از کیان وطن داوطلبانه جنگیده اند و هزاران شهید، جانباز،آزاده و ایثار گر را تقدیم نمودند.برای ترویج دانش واخلاق جان و جسم خویش را در کلاسهای درس آذربایجان، چهارمحال، کردستان، سیستان و غیره پیشکش کرده اند.درمسیر تحقق مردم سالاری دینی و نهادینه کردن دموکراسی بیش از چهل انتخابات را دوشادوش دولت در کلانشهرها و روستاها و مناطق صعب العبور با حمل صندوق رای بر شانه های خویش برگزار کردند. در زلزله های گیلان و کرمان و خوزستان و ... و در سیلاب های مازندران و گلستان و لرستان و ... در کنار هلال احمر، بسیج، ارتش، سپاه و ستادمدیریت بحران، همواره مشتاقانه و با انگیزه حضور داشته و دارند.
همان گونه که معلم موظف است فراتر از موارد یاد شده دین خود را به جامعه ادا نماید و شکرگزار این موضوع باشد؛ حاکمیت و جامعه نیز موظف هستند که نسبت به تحقق درخواست های حداقلی ( نه حداکثری) این قشر بزرگ همگام و همراه باشند.
در بیشتر نقاط جهان ( شاید در تمام جهان) معلم ها در زمینه دریافت خدمات و حقوق، برترین هستند. اکنون معلم ایرانی نه تنها برترنیست و نگاه برتری جویانه ندارد؛ بلکه باید بخشی از وقت خویش را صرف این موضوع نماید تا به تصمیم گیرندگان بقبولاند که قسمتی از حقوق حقه من مغفول مانده است و برای این استیفای حقوق علی رغم میل باطنی به خیزش اجتماعی و اعتراض صنفی روی آورد.
حال این پرسش پیش می آید که:
معلمی که باید دانش آموز خود را با شاخص هایی همچون: مثبت نگری، قانون مداری، حق طلبی،شفافیت و دیگر آموزه های نیک فرهنگی - اجتماعی برای ورود به اجتماع مهیا نماید؛ آیا نباید با شفافیت و بر اساس قانون حقوق مغفل خویش راپیگیری نماید؟
آیا نباید بپرسد که چرا صدا وسیما افزایش حقوق دویست هزار تومانی مرا در تمام شبکه ها فریاد می زند و زیرنویس می نماید اما افزایش میلیونی بقیه همکاران دولتی را نادیده می انگارد؟
آیا نباید بپرسد امروز که به قول یکی از نمایندگان محترم مجلس، خط فقر ماهانه یازده میلیون تومان است، بیایید بررسی کنید که علاوه بر من چه تعداد از همکاران من زیر خطر فقر هستند؟؟؟
و آیا نباید بپرسد که در مملکت اسلامی چرا حق معلم با ترازوی عدل سنجیده نمی شود وبه خاطر ناهماهنگی ها و حب و بغض های درون دستگاهی، موضوع نه چندان دشواری به نام رتبه بندی فرهنگیان به یکی ازمسایل کلان کشوری تبدیل می گردد؟؟؟؟
انتظار می رود با عنایت به رهنمودهای مکرر رهبر معظم انقلاب در حوزه فرهنگیان، تاکیدات ویژه رییس جمهور محترم در ایام نامزدی و همچنین ریاست جمهوری و پی گیری های جدی مجلس شورای اسلامی به ویژه کمیسیون آموزش، مشکلات فرهنگیان ایران را یک بار برای همیشه حل نمایید تا فرهنگیان با آرامش در مدارس و کلاس ها حاضر شوند و همراه با دانش آموزان:
روزگارشان برمراد
آسمانشان بی غبار
و سهم چشمانشان بهار باد
سیدباقر خرمی – شهروند فرهنگی شهرستان لنده – 13 مهر 1400
با تسلیت سالروز رحلت حضرت محمد مصطفی(ص) به عنوان اولین آموزگار جهان اسلام
در گاه شمار جهانی، امروز به عنوان روز معلم نامیده شده است. این روز را به جامعه جهانی معلمان به ویژه معلمان میهن عزیزمان ایران، شادباش گفته و نکاتی را در باب وظایف وحقوق مغلم می نگارم؛ باشد که مقبول طبع مخاطبان عزیز واقع گردد.
همگان نیک می دانیم که رشد و بالندگی هر جامعه به میزان دانایی، خرد و پژوهش مردمان آن جامعه بستگی دارد.افت و رشد هر سه شاخص یاد شده(دانایی،خرد،پژوهش) با نوع نگاه حکومت و جامعه نسبت به جایگاه معلم و همچنین خرسندی یا ناخرسندی معلم ارتباط تنگاتنگ دارد.
این روزها موضوع توجه به معیشت معلم در کانون توجه و نقد رسانه ها قرار گرفته است و اکثریت مطلق رسانه ها و شماری از هم وطنان بر این باور هستند که ارتقای منزلت و معیشت معلم از ضروریات جامعه و حقوق اولیه این قشر فرهنگی است.
نگارنده قصد پرداختن به حقوق معلم و بیان مطالبات مطلوب ایشان را ندارد زیرا این موضوع خود ازبدیهیات است؛ تنها چندنکته کوتاه را طرح می نمایم.
معلم ها در کنار انجام وظیفه خطیرخویش یعنی؛ تعلیم و تربیت فرزندان ایران عزیز، بدون توجه به چگونگی شکل گیری دولت های سیزده گانه و فارغ ازهر گونه نگاه حزبی و رنگ بندی سیاسی،همواره پرچم استقلال کشور را بر دوش داشته و در مسیرآگاهی و روشنگری در جشن های ملی، مولودی، موضوعی و مذهبی پیشرو بوده اند. در دفاع از کیان وطن داوطلبانه جنگیده اند و هزاران شهید، جانباز،آزاده و ایثار گر را تقدیم نمودند.برای ترویج دانش واخلاق جان و جسم خویش را در کلاسهای درس آذربایجان، چهارمحال، کردستان، سیستان و غیره پیشکش کرده اند.درمسیر تحقق مردم سالاری دینی و نهادینه کردن دموکراسی بیش از چهل انتخابات را دوشادوش دولت در کلانشهرها و روستاها و مناطق صعب العبور با حمل صندوق رای بر شانه های خویش برگزار کردند. در زلزله های گیلان و کرمان و خوزستان و ... و در سیلاب های مازندران و گلستان و لرستان و ... در کنار هلال احمر، بسیج، ارتش، سپاه و ستادمدیریت بحران، همواره مشتاقانه و با انگیزه حضور داشته و دارند.
همان گونه که معلم موظف است فراتر از موارد یاد شده دین خود را به جامعه ادا نماید و شکرگزار این موضوع باشد؛ حاکمیت و جامعه نیز موظف هستند که نسبت به تحقق درخواست های حداقلی ( نه حداکثری) این قشر بزرگ همگام و همراه باشند.
در بیشتر نقاط جهان ( شاید در تمام جهان) معلم ها در زمینه دریافت خدمات و حقوق، برترین هستند. اکنون معلم ایرانی نه تنها برترنیست و نگاه برتری جویانه ندارد؛ بلکه باید بخشی از وقت خویش را صرف این موضوع نماید تا به تصمیم گیرندگان بقبولاند که قسمتی از حقوق حقه من مغفول مانده است و برای این استیفای حقوق علی رغم میل باطنی به خیزش اجتماعی و اعتراض صنفی روی آورد.
حال این پرسش پیش می آید که:
معلمی که باید دانش آموز خود را با شاخص هایی همچون: مثبت نگری، قانون مداری، حق طلبی،شفافیت و دیگر آموزه های نیک فرهنگی - اجتماعی برای ورود به اجتماع مهیا نماید؛ آیا نباید با شفافیت و بر اساس قانون حقوق مغفل خویش راپیگیری نماید؟
آیا نباید بپرسد که چرا صدا وسیما افزایش حقوق دویست هزار تومانی مرا در تمام شبکه ها فریاد می زند و زیرنویس می نماید اما افزایش میلیونی بقیه همکاران دولتی را نادیده می انگارد؟
آیا نباید بپرسد امروز که به قول یکی از نمایندگان محترم مجلس، خط فقر ماهانه یازده میلیون تومان است، بیایید بررسی کنید که علاوه بر من چه تعداد از همکاران من زیر خطر فقر هستند؟؟؟
و آیا نباید بپرسد که در مملکت اسلامی چرا حق معلم با ترازوی عدل سنجیده نمی شود وبه خاطر ناهماهنگی ها و حب و بغض های درون دستگاهی، موضوع نه چندان دشواری به نام رتبه بندی فرهنگیان به یکی ازمسایل کلان کشوری تبدیل می گردد؟؟؟؟
انتظار می رود با عنایت به رهنمودهای مکرر رهبر معظم انقلاب در حوزه فرهنگیان، تاکیدات ویژه رییس جمهور محترم در ایام نامزدی و همچنین ریاست جمهوری و پی گیری های جدی مجلس شورای اسلامی به ویژه کمیسیون آموزش، مشکلات فرهنگیان ایران را یک بار برای همیشه حل نمایید تا فرهنگیان با آرامش در مدارس و کلاس ها حاضر شوند و همراه با دانش آموزان:
روزگارشان برمراد
آسمانشان بی غبار
و سهم چشمانشان بهار باد
سیدباقر خرمی – شهروند فرهنگی شهرستان لنده – 13 مهر 1400
