تاریخ انتشار
سه شنبه ۵ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۲۰:۲۱
کد مطلب : ۴۴۳۹۴۹
یادداشت ارسالی
انتقاد انجمن علمی علوم و مهندسی جنگل دانشگاه یاسوج به روند سدسازی‌ها در کهگیلویه و بویراحمد
۳
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
انجمن علمی علوم و مهندسی جنگل دانشگاه یاسوج با ارسال یادداشتی به پایگاه خبری کبنا نیوز از سدسازی‌های بی‌توجه به توسعه پایدار و سند آمایش سرزرمین در استان کهگیلویه و بویراحمد انتقاد کردند. به گزارش کبنا، متن این یادداشت در زیر از نظر خوانندگان می‌گذرد.
در بحران بزرگ مدیریت آب در سراسر جهان و وجود چالش‌های عظیم آبی در سرتاسر این کره خاکی، مسئولین کشور ما با وجود اجرای چندین طرح ناموفق انتقال آب که منجر به خشک شدن مبدا و مقصد عرصه انتقالی شده است، بدون در نظر گرفتن خسارات وارد شده به معیشت و اقتصاد ملت و توسعه ناپایدار محیط زیستی و نابودی اکوسیستم‌ها، هنوز که هنوز است به دنبال اجرای پروژه‌های منسوخ شده جهانی در کشور هستند، طرح‌های انتقال آب عملاً اسباب خشک شدن رودخانه‌های حیات بخش و تاریخ‌ساز کشور، نابودی حیات تالاب‌ها، به خطر افتادن محیط زیست و تنوع زیستی جانوری و گیاهی، بروز نارضایتی‌های اجتماعی و ناپایداری سرزمین خصوصاً در حوضه‌های مبدأ شده‌اند، مدیریت نامناسب در تمام زمینه‌ها و بهره برداری از صنایع بزرگ اب بر در کویر مرکزی و انتقال بین حوضه اب، و به مراتب افزایش جمعیت و ایجاد فضای سبز در مناطق کویری به خیال وجود آب، در دهه های اخیر مشکلات زیادی را برای معیشت مردم و اقتصاد کشور به وجود اورده است.
بحث اصلی ما در خصوص سدسازی در استان کهگیلویه و بویراحمد بدون توجه به توسعه پایدار و قانون آمایش سرزمین و معیشت مردم، که دقیقا بر عکس دارد مدیریت میشود، است.
استانی که با توجه به فاجعه بزرگ سد گتوند و از بین رفتن و نابودی آب و اقتصاد مردم و ایجاد توسعه ناپایدار، باز هم با میل تمام و اعتماد به نفس کاذب مسئولین آب منطقه‌ای که به هیچ عنوان تا الان پاسخگوی هیچ کدام از سوالات در خصوص سدهای استان نبوده‌اند و در هیچ کدام از گردهمایی‌های محیط زیستی که مخالفی برای سیاست‌های نادرست‌شان حضور دارند شرکت نکرده‌اند و همچنین مدیریت نا مناسب نمایندگان ادوار گذشته استان که تنها دغدغه‌شان حقوق معوقه کارگران سد و افزایش حقابه شهرستان‌های استان از دریاچه سد بوده است و هیچگونه توجهی به شرایط محیط زیستی و توپوگرافی منطقه و نابودی محیط زیست و نابودی آب دریاچه این سد نداشته‌اند، اقدام به احداث سد چم شیر کردند که به مراتب فاجعه‌ای چندین برابر سد گتوند در انتظار مردم این استان خواهد بود.
به حال این استان باید گریست که در مدتی پیش مسئولین استان در روز دانشجو از این فاجعه بزرگ بدون توجه به شازند نمکی گچساران، سد چم شیر را به عنوان افتخار استانی به دلیل حجم بالای ذخیره آب معرفی می‌کنند و در شهرستان بویراحمد هم می‌بینیم که در مرکز استان شهر یاسوج که در حال حاضر در زمستان هم به دلیل فرسودگی زیرساخت لوله‌گذاری آب و مدیریت نامناسب آب شاهد خروشان شدن چشمه‌هایی در سطح شهر یاسوج به دلیل شکستگی لوله‌ها و حتی قطعی آب در این شرایط پربارش هستیم، مسئولین ما بدون توجه به این موضوع و بدون توجه به سرانه مصرفی آب در شهر یاسوج که بیش از دو برابر متوسط کشور هست، و ربط دادن بی‌آبی یاسوج به ارتفاع از سطح دریا و سردی هوا، این بحران بزرگ مدیریتی آب را، بحران بی‌آبی و خشکسالی می‌نامند و به این بهانه در حال احداث سدی هستند که نه آمار آبی آن شفاف هست، نه حجم دریاچه نه حوضه مقصد انتقالی آن معلوم هست و حتی راجع به مقدماتی‌ترین شرایط احداث سد هم هیچگونه شفاف‌سازی نمی‌شود، و همچنین ارائه آمارهای ضد و نقیض از پیشرفت فیزیکی سد تنگ سرخ که به گفته مسئولین 40 الی 45 درصد است ولی در اختصاص بودجه 1401 پیشرفت فیزیکی سد 16 درصد اعلام میشود. با این تفاسیر و نداشتن هیچ سودی برای مردم استان کهگیلویه و بویراحمد و انتقال بیش از 60 درصد این آب به استان فارس که ما اخطار می‌دهیم باز هم فاجعه‌ای همانند انتقال آب کارون به کویر مرکزی در انتظار مردم این استان خداهد بود، و عدم حضور مسئولین استانی در جمع‌های دانشجویی و علمی برای پاسخ دادن به همه این سوالات و احساسی خواندن مخالفین این فجایع. با این وجود باید بررسی کرد که آیا کاسه‌ای زیر نیم کاسه احداث این سد وجود دارد یا خیر؟
باید رسانه‌ای شود که تمام مسئولین غیربومی روزی از این استان خواهند رفت و مردم کهگیلویه و بویراحمد می‌مانند و پیامدهای مدیریت نامناسب این مسئولین در دوره مدیریتی‌شان در استان کهگیلویه و بویراحمد.
در بحران بزرگ مدیریت آب در سراسر جهان و وجود چالش‌های عظیم آبی در سرتاسر این کره خاکی، مسئولین کشور ما با وجود اجرای چندین طرح ناموفق انتقال آب که منجر به خشک شدن مبدا و مقصد عرصه انتقالی شده است، بدون در نظر گرفتن خسارات وارد شده به معیشت و اقتصاد ملت و توسعه ناپایدار محیط زیستی و نابودی اکوسیستم‌ها، هنوز که هنوز است به دنبال اجرای پروژه‌های منسوخ شده جهانی در کشور هستند، طرح‌های انتقال آب عملاً اسباب خشک شدن رودخانه‌های حیات بخش و تاریخ‌ساز کشور، نابودی حیات تالاب‌ها، به خطر افتادن محیط زیست و تنوع زیستی جانوری و گیاهی، بروز نارضایتی‌های اجتماعی و ناپایداری سرزمین خصوصاً در حوضه‌های مبدأ شده‌اند، مدیریت نامناسب در تمام زمینه‌ها و بهره برداری از صنایع بزرگ اب بر در کویر مرکزی و انتقال بین حوضه اب، و به مراتب افزایش جمعیت و ایجاد فضای سبز در مناطق کویری به خیال وجود آب، در دهه های اخیر مشکلات زیادی را برای معیشت مردم و اقتصاد کشور به وجود اورده است.
بحث اصلی ما در خصوص سدسازی در استان کهگیلویه و بویراحمد بدون توجه به توسعه پایدار و قانون آمایش سرزمین و معیشت مردم، که دقیقا بر عکس دارد مدیریت میشود، است.
استانی که با توجه به فاجعه بزرگ سد گتوند و از بین رفتن و نابودی آب و اقتصاد مردم و ایجاد توسعه ناپایدار، باز هم با میل تمام و اعتماد به نفس کاذب مسئولین آب منطقه‌ای که به هیچ عنوان تا الان پاسخگوی هیچ کدام از سوالات در خصوص سدهای استان نبوده‌اند و در هیچ کدام از گردهمایی‌های محیط زیستی که مخالفی برای سیاست‌های نادرست‌شان حضور دارند شرکت نکرده‌اند و همچنین مدیریت نا مناسب نمایندگان ادوار گذشته استان که تنها دغدغه‌شان حقوق معوقه کارگران سد و افزایش حقابه شهرستان‌های استان از دریاچه سد بوده است و هیچگونه توجهی به شرایط محیط زیستی و توپوگرافی منطقه و نابودی محیط زیست و نابودی آب دریاچه این سد نداشته‌اند، اقدام به احداث سد چم شیر کردند که به مراتب فاجعه‌ای چندین برابر سد گتوند در انتظار مردم این استان خواهد بود.
به حال این استان باید گریست که در مدتی پیش مسئولین استان در روز دانشجو از این فاجعه بزرگ بدون توجه به شازند نمکی گچساران، سد چم شیر را به عنوان افتخار استانی به دلیل حجم بالای ذخیره آب معرفی می‌کنند و در شهرستان بویراحمد هم می‌بینیم که در مرکز استان شهر یاسوج که در حال حاضر در زمستان هم به دلیل فرسودگی زیرساخت لوله‌گذاری آب و مدیریت نامناسب آب شاهد خروشان شدن چشمه‌هایی در سطح شهر یاسوج به دلیل شکستگی لوله‌ها و حتی قطعی آب در این شرایط پربارش هستیم، مسئولین ما بدون توجه به این موضوع و بدون توجه به سرانه مصرفی آب در شهر یاسوج که بیش از دو برابر متوسط کشور هست، و ربط دادن بی‌آبی یاسوج به ارتفاع از سطح دریا و سردی هوا، این بحران بزرگ مدیریتی آب را، بحران بی‌آبی و خشکسالی می‌نامند و به این بهانه در حال احداث سدی هستند که نه آمار آبی آن شفاف هست، نه حجم دریاچه نه حوضه مقصد انتقالی آن معلوم هست و حتی راجع به مقدماتی‌ترین شرایط احداث سد هم هیچگونه شفاف‌سازی نمی‌شود، و همچنین ارائه آمارهای ضد و نقیض از پیشرفت فیزیکی سد تنگ سرخ که به گفته مسئولین 40 الی 45 درصد است ولی در اختصاص بودجه 1401 پیشرفت فیزیکی سد 16 درصد اعلام میشود. با این تفاسیر و نداشتن هیچ سودی برای مردم استان کهگیلویه و بویراحمد و انتقال بیش از 60 درصد این آب به استان فارس که ما اخطار می‌دهیم باز هم فاجعه‌ای همانند انتقال آب کارون به کویر مرکزی در انتظار مردم این استان خداهد بود، و عدم حضور مسئولین استانی در جمع‌های دانشجویی و علمی برای پاسخ دادن به همه این سوالات و احساسی خواندن مخالفین این فجایع. با این وجود باید بررسی کرد که آیا کاسه‌ای زیر نیم کاسه احداث این سد وجود دارد یا خیر؟
باید رسانه‌ای شود که تمام مسئولین غیربومی روزی از این استان خواهند رفت و مردم کهگیلویه و بویراحمد می‌مانند و پیامدهای مدیریت نامناسب این مسئولین در دوره مدیریتی‌شان در استان کهگیلویه و بویراحمد.
