جنس بازدید استاندار چیست؟ نمایشی و فرمایشی یا عملیاتی و راهبردی؟

کبنا ؛سیدمحمد قاضی‌نیا - مدرس دانشگاه: لیشتر و خیرآباد منطقه‌ای از دیار شهرستان گچساران دارای پتانسیل‌های مختلف در حوزه‌های نفت، گاز، پتروشیمی، پالایشگاه، کشاورزی، آب و  گردشگریست که کمتر منطقه‌ای در استان همه این ظرفیت‌ها را یکجا با هم داشته باشد. 
چاه‌های متعدد نفت و گاز در نزدیکی روستاها موجبات مشکلات متعدد از جمله مشکلات در زمینه سلامتی مردم این دیار را فراهم ساخته است اما این مردم از بسیاری از خدمات در محرومیت به سر می‌برند.
جناب استاندار، دیار لیشتر و خیرآباد با توجه به ظرفیت‌های فراوان نیازمند کار جهادی، برنامه‌ریزی و کار عملیاتیست و صرفاً بازدید مردم گچساران را اقنا نمی‌کند. 
در ادامه به پروژه‌های روی زمین مانده از قبل دیار لیشتر و خیرآباد که می‌توانست امروز بعد از سالها این دیار را از قطب‌های اقتصادی جنوب نماید  اشاره می‌شود:
۱.  پترو پالایشگاه بنزین که مجوزات آن از محیط زیست،  مجوز زمین از منابع طبیعی، صنعت و معدن، مجوز خوراک از وزارت نفت، مجوز آب از سد کوثر و غیره اخذ شد امروز بعد از یک دهه هیچ آثاری از آن جز یک زمین خالی دیده نمی‌شود.  در دیداری که نماینده شهرستان‌های گچساران و باشت و فرماندار کنونی از این طرح داشتند به مردم این دیار قول پیگیری طرح برای عملیاتی نمودن این پروژه مهم را دادند و تقسیم کار کردند.
۲. در حوزه شبکه آبیاری برای توسعه بخش کشاورزی، تکمیل شبکه اصلی لیشتر در حدود ۹۵ درصد و شبکه فرعی در حدود ۶۰ درصد پیشرفت داشتند که این طرح بعد از سالها هنوز به اتمام  نرسیده‌اند.
طرح آبیاری آبرزی و تنگ انگشترک تاکنون حدود ۲۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
۳. تبدیل دهستان لیشتر به بخش که از سالها قبل مطرح بوده است 
۴. شهرک صنعتی خیرآباد که مجوزات آن اخذ و زمین مربوطه اختصاص یافت و می‌توانست به دلیل نزدیکی به شهرهای همجوار با استان‌های دیگر قطب صادرات باشد. 
۵. شهرک دامپروری در  خیرآباد که زمین آن  در حدود ۴۰ هکتار اختصاص یافت اما تا کنون هیچ اقدام عملیاتی صورت نگرفت
۶. سد خاکی سعادت آباد در حدود ۲۰ درصد پیشرفت داشته است 
۷. طرح نیروگاه سیکل ترکیبی که در اواخر دهه ۸۰ مجوزات آن اخذ گردید تا کنون هیچ آثاری از آن وجود ندارد.
۸. سد خاکی آبکل که فقط در حد تصویب از سالهای قبل تاکنون مانده است.
۹. مرمت آثار باستانی شامل گنبد لیشتر، چهار طاقی، پل خیرآباد و همچنین  احداث جاده مناسب برای آبشار کیوان
۱۰. کارخانه مواد لبنی و بستنی سعادت آباد لیشتر که در ۱۱ سال پیش مجوز گرفت ولی هیج سرانجامی نیافت
۱۱. نیروگاه خورشیدی در سعادت آباد لیشتر که ۸ سال از صدور مجوز آن می‌گذرد ولی سرمایه گذار حمایت نشد
۱۲. کارخانه گچ در منطقه سعادت آباد که بهترین و با کیفیت‌ترین ذخایر گچ کشور را دارا می‌باشد و ۳۵ است به حال خود رها شده
۱۳. عدم تعیین تکلیف بیش از ۲۰۰۰ هکتار اراضی مستعد کشاورزی که مالک آن کشاورزان منطقه‌اند و لیکن به دلیل مشکلات مرزی با خوزستان دیم مانده‌اند
اما برخی طرح‌های کلیدی از حوزه گچساران و باشت که مردم این دیار به عنوان مطالبه دارند شامل موارد زیر هستند:
۱. منطقه ویژه اقتصادی که تاکنون در حد یک مصوبه و مجوز مانده است 
 ۲.  طرح ایجاد پایانه صادراتی برای رونق تولید و صادرات 
۳. پیگیری سهم آلاینده‌ها به منطق مجاور تاسیسات 
۴. پیگیری حذف آلاینده‌های نفت و گاز منطقه 
۵. برنامه ریزی  و جذب و ارائه تسهیلات برای رونق اشتغال خانگی در یک بازه زمانی در سطح گسترده
۶. شهرک صنعتی چهاربیشه نخستین شهرک صنعتی استان که تار عنکبوت کارخانه‌های آن فعلاً میزبان مسولان است
۷. تونل دیل که هنوز وضعیت آن مشخص نیست 
۸. عدم وجود مراکز خرید محصولات کشاورزی، سردخانه مواد غذایی، کمبود ادوات کشاورزی در لیشتر و خیرآباد علی رغم وجود ۷۰۰۰ هکتار زمین (حتی یک کمباین در این مناطق وجود ندارد)
 جناب استاندار مردم دیار گچساران و منطقه لیشتر و خیرآباد انتظار دیدن  ارائه برنامه عملیاتی در یک بازه زمانی، نتایج پیگیری‌ها، کلنگ زنی طرح‌ها و محدودیت و بهره برداری طرح‌ها هستند وگرنه دیگران هم آمدند بازدید کردند و رفتند.
اگر به آمارهای توسعه در یک دهه اخیر نگاهی بیندازید می‌بینیم که در ابعاد مختلف توسعه آمارهای قبل قبول و مساعدی به چشم نمی‌آید. دلایل آن را بهتر از بنده و سایر عزیزان و همشهریان که عمده آن شامل تقابلات قومی و طائفه ای است، میدانید.
در این دید و بازدیدها مردم منتظر هستند برنامه عملیاتی، شروع به کار، اختصاص اعتبار و هر آنچه در خصوص طرح‌های راکد مانده یا مورد انتظار و به حق مردم گچساران و منطقه لیشتر و خیرآباد است را از زبان شما و تیم مدیریتی بشنوند. 
امیدواریم که مردم نتیجه این بازدید را در یک برهه زمانی معین در خصوص طرح‌های ذکر شده ببینند و در ماه‌های آتی باید دید  آیا بازدیدهای استاندار از جنس نمایشی و فرمایشی یا عملیاتی و راهبردی هستند؟