بیم و امیدهای کهگیلویه و بویراحمد؛ احمدزاده نخ تسبیح نظام اداری استان / (+ چند پیشنهاد)

کبنا ؛یادداشتی از حسین نوروزی؛ چندی پس از شروع به کار دولت سیزدهم و معرفی وزرا، تغییر استاندار کهگیلویه و بویراحمد نیز کلید خورد. با وجود اینکه روزهای نخست، خبرهایی مبنی بر عدم تناسب احمدزاده با شرایط استان شنیده می‌شد؛ بیم آن می‌رفت به دلیل عدم حضور احمدزاده در کهگیلویه و بویراحمد و نگاه سنتی او به پدیده‌ها، نتواند به درستی در راستای پیشرفت استان گام بردارد. اما حال که بیش از یک سال از حضور او در کهگیلویه و بویراحمد می‌گذرد، اغلب آن بیم‌ها به امید تبدیل شده‌اند.
به دلیل بافت اجتماعیِ خاصی که بر کهگیلویه و بویراحمد حاکم است، مدیریتِ عالیِ آن باید شناخت وسیع و عمیقی از نقاط مختلف استان داشته باشد. احمدزاده نشان داده که از چنین شناختی برخوردار است. نشست‌های او با منتفذین استان در همان ماه‌های نخستش، نشان داد که به‌خوبی با فضای استان آشنایی دارد. تا پیش از این، برخی از منتفذین این احساس را داشتند که ممکن است دیده نشوند. اما اقدام استاندار نشان داد که همه گروه‌های اجتماعی در استان به رسمیت شناخته می‌شوند. یکی از بدترین آفت‌های حکمرانی و مدیریت، طرد کردن برخی از گروه‌های اجتماعی است. چرا که زمانی گروهی طرد می‌شود، ممکن است با درونی کردن احساس تبعیض در آن‌ها، عطای فعالیت در استان را به لقایش ببخشند و گامی در راستای توسعه منطقه زندگی خود برندارند. اما همین که به رسمیت شناخته شوند و از آنها نظرخواهی صورت گیرد، میلی در آنها به وجود می‌آید که از اساسی‌ترین نیروهای محرکه توسعه به حساب می‌آید. احمدزاده این میل به توسعه را افزایش داده است.
کهگیلویه و بویراحمد که به دلیل ناهمواری‌های سرزمینی، انجام یک پروژه عمرانی در آن سال‌ها به طول می‌انجامد، در این مدت با مدیریت احمدزاده تبدیل به یک کارگاه عمرانی بزرگ شده است. بر اساس آنچه که برخی از مسئولین همچون فرماندار بویراحمد، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان و ... گفته‌اند، انجام یک پروژه راه در کهگیلویه و بویراحمد حدود 10 برابر بیشتر از سایر استان‌ها زمان و امکانات نیاز دارد. بنابراین اگر برخی از سوءمدیریت‌ها را لحاظ نکنیم، طبیعی است که پروژه‌ها در این استان زمان بیشتری ببرند. اما با این وجود، راه‌اندارزی پروژه‌های راکد و تعریف پروژه‌های جدید نشان می‌دهد که عزمی جدی برای پیشرفت استان شکل گرفته است که در رأس آن سیدعلی احمدزاده قرار دارد. پروژه‌های، راه، آبرسانی، سد آبریز، سد تنگ سرخ، پتروشیمی‌های استان، همگی سرعت گرفته‌اند. کارخانه قند یاسوج که سال‌ها تعطیل بود، با پیگیری‌های احمدزاده جانی دوباره گرفت؛ البته نقش بی‌بدیل ستاد اجرایی فرمان امام (ره) نیز انکارنشدنی است.
حضور احمدزاده در کهگیلویه و بویراحمد از یک سو به پروژه‌های استان جان داده و از سوی دیگر اتمسفر نظام اداری را متحول کرده است. اما با این وجود برخی از ناهماهنگی‌ها که ناشی از سوءمدیریت برخی از دستگاه‌ها است هنوز دیده می‌شود. جزیره‌گرایی برخی از سازمان‌ها و دستگاه‌ها و انزواطلبی‌شان آفتی برای توسعه استان است که بعضاً نمودهایی از آن در استان دیده می‌شود. واضح است که ارتباط دستگاه‌ها با یکدیگر همچون دانه‌های یک تسبیح است که سیدعلی احمدزاده را می‌توان نخ این تسبیح به حساب آورد. اما چون از گذشته و به صورت تاریخی کژکارکردی‌هایی در نظام اداری استان به ارث مانده است، اصلاح نظام اداری استان برای پایان دادن به برخی از رویه‌های نادرست، زمان‌بر است و در یک سال قابل رفع نیست. اما به هر حال، تغییرات مثبتی که در این مدتِ محدود به وجود آمده است، همگی نشان از شکل‌گیری یک امید فراگیر برای توسعه استان دارد.
یک ویژگی مهم در مدیریت سازمانی، ارتباط متداوم و مستمری است که مدیر باید با زیرمجموعه مدیریتی خود داشته باشد. یکی از مهمترین مکاتب مدیریتی به نام مکتب اصول انسانی در مدیریت که اشتراکاتی با مدیریت اقتضایی دارد نیز بر این ویژگی را برای پیشبرد اهداف سازمانی اساسی دانسته است. احمدزاده در این سال و اندی نشان داده است که ارتباطات مردمی برای او جایگاهی اساسی دارد. حضورش در مناطق محروم استان، شنیدن مشکلات مردمی، و برگزاری جلسات مردمی در این مدت نشان داده که احمدزاده به بدنه مردمی اعتقاد دارد و به همین خاطر علیرغم مشغله‌های متعدد اداری، دیدارهای مردمی را به طور مستمر ادامه داده است. در سفری هم که وزیر کشور به استان کهگیلویه و بویراحمد داشت بر همین ویژگی مردمی بودن احمدزاده تأکید شد.
سیر توسعه یک استان نیز نیازمند ثبات و استمرار چنین برنامه‌هایی است. ثبات نیز نیازمند تأمین امنیت و احساس آرامش در بین بدنه اجتماعی است. احمدزاده به عنوان رئیس شورای تأمین استان نشان داده که تأمین امنیت استان از اولویت‌های اساسی اوست؛ با وجود اینکه در برخی از شهرهای کشور ناآرامی‌هایی دیده شد، در کهگیلویه و بویراحمد به طور کامل امنیت برقرار بوده که همین موضوع نشان‌دهنده تلاش‌هایی است که در این حوزه صورت گرفته است.
به طور کلی نشانه‌های زیادی از پیشرفت استان دیده می‌شود. اما همانطور که گفته شد، بعضاً ناهماهنگی‌هایی از سوی برخی از مدیران دیده می‌شود که ممکن است به پای استاندار نوشته شود. از همین رو پیشنهاد می‌شود احمدزاده نظارت سرزده و مستمر از ادارات را به طور جدی دنبال کند. از سوی دیگر از ادارات استان طلب برنامه کند. به این صورت که با تحلیل وضعیت موجود، دو برنامه کوتاه‌مدت و بلندمدت از آنها بخواهد. روشن است که این برنامه‌ها باید راستی‌آزمایی شوند. در راستای آن باید از هر دستگاهی خواسته شود که برای گذر از مسیر الف به مسیر ب، چه میزان زمان و منابعی نیاز است و با در اختیار قرار دادن آنها، در زمان مشخص شده، ادارات پاسخگوی عملکرد خود باشند. در این صورت است که هم امید به توسعه استان بیشتر می‌شود و هم پاسخگویی ادارات افزایش می‌یابد. واضح است که با این روند، کهگیلویه و بویراحمد در مسیر استان‌های توسعه‌یافته کشور قرار خواهد گرفت.