زمانه ما و زمانه چمران (به قلم: شیرعلی خرامین)

کبنا ؛دکتر شیرعلی خرامین: اگر چه سال‌ها، دهه‌ها و نسل‌ها از زمانه چمران می‌گذرد اما‌ اندیشه و منش چمران همچنان مهم‌ترین نیاز نسل‌های بعد از چمران است.
چمران نه در زمانه خود و نه بعد از آن هیچ گاه محدود به یک حوزه و رفتار خاص نبود، بلکه وی فردی گشاده و گسترده در حوزه‌های مختلف بود.  
تحصیل، شجاعت، جهاد، دغدغه بیداری و وحدت اسلامی، نجات مسلمین، مدیریت، دلبستگی به وطن و... تنها سویه‌های اندکی از شخصیت جامع الشرایط مصطفی چمران است.
اینکه در پی تصویر و تصورسازی از آن باشیم که اگر چمران به شهادت نمی‌رسید و امروز زنده بود در چه جایگاهی قرار داشت از بین بردن بخشی از همان تصویر بزرگ و ماندگاری است که شهادت بخش جدایی ناپذیر آن است. بله قطعاً اگر چمران زنده می‌ماند به مانند قبل از شهادتش منشأ خیر و اثرگذاری بسیار می‌بود. اما وی به شهادت رسید تا زنجیره‌ای که با تحصیل در بهترین دانشگاه‌های جهان شروع شده بود و با بازگشت به وطن و ثمردهی در لبنان و انقلاب اسلامی تبلور زیبایی یافته بود کامل شود و امروز چمران و زندگی چمران و‌اندیشه چمران چراغ راهی در مقابل همه نسل‌های بعد از خود باشد.
شکی نیست که گذر زمان بر بسیاری از پدیده‌ها و‌اندیشه غبار کهنه گی می‌نشاند و برخی‌اندیشه‌ها و حتی افراد نیامده از یاد‌ها محو می‌شوند. اما کهنه‌گی و محوشدگی برای چمران و‌اندیشه چمران نه تنها اتفاق نیفتاد که روز بروز نام وی و‌اندیشه وی زنده‌تر از گذشته ما را به خود دعوت می‌کند.
۳۱ خرداد هر سال فرصتی است تا یاد و نام شخصیتی گرامی داشته شود که اگرچه هرگز محدود به یک زمان و نسل خاص و یا مکان خاصی نبود و بلکه فراتر از زمان‌ها و مرز‌ها میزیست ولی در این مناسبت کمی عمیق‌تر به تامل و بحث پیرامون شخصیت وی و اثرات و‌اندیشه‌هایش بپردازیم و از اینکه تاریخ این سرزمین چنین بزرگانی را در خود پرورش داده و این بزرگان در آن بالیده‌اند افتخار نماییم.