کهگیلویه، بهمئی، لنده و چرام؛ از شعار تا عمل

کبنا ؛شعارزدگی یکی از آفت‌های بزرگ توسعه در هر جامعه‌ای است و این آفت بیش از هر جای دیگر در طول سال‌ها و دهه‌ها دامن کهگیلویه بزرگ را گرفته است. بدتر آن که هیچ دورنمایی روشن برای عبور از این مرحله دیده نمی‌شود. اینکه چرا کهگیلویه به چنین دردی مبتلا است نیازمند بررسی‌های جامعه شناختی و دقیق است و از حوصله و توان این مطلب خارج است. آنچه در این مطلب مطمح نظر است بیشتر اشاراتی به انتخاب مردم و نمایندگان مجلس است. ظرفیتی که می‌توانست و می‌تواند در مسیر توسعه یاری‌گر باشد. نمایندگی از قدرت و امکان بالایی برخوردار است و به سبب ارتباط و نفوذ با مراکز قدرت و چانه زنی برای دسترسی بیشتر به منابع بودجه قطعاً می‌توانسته است در این مسیر مؤثر باشد.
اتفاقی که نمونه آشکار آن را در طول دوران نمایندگی غلامرضا تاجگردون در گچساران به وضوح شاهد بودیم و نقش اثرگذار و پیش برنده نماینده در جذب اعتبارات و بودجه و تعیین مسیر برای رشد و توسعه حوزه انتخابیه کاملاً مبرهن بود.
در کهگیلویه بزرگ اما بیشتر از آنچه شاهد عمل و عمران و سازندگی بوده باشیم شاهد شعار و قانع بودن به حداقل‌ها و حمایت‌های شخصی بوده‌ایم. به هر کدام از مناطق و شهر‌های حوزه انتخابیه کهگیلویه، بهمئی، لنده و چرام نگاهی بیندازیم تغییر محسوسی میان امروز این مناطق و شهر‌ها با سی سال پیششان دیده نمی‌شود و جز برخی خدمات ابتدایی بسیاری از این مناطق فاقد حداقل امکانات نیز هستند.
جالب آن که در همین حوزه انتخابیه بویژه در ایام انتخابات شاهد شعار‌های گوش فلک کر کن هستیم و حتی در دور قبل صحبت از احیای عزت کهگیلویه می‌شد ولی امروز کهگیلویه با چهار سال پیش این حوزه اگر نگوییم اوضاع و شرایط اقتصادی و کاری مردم بدتر شده است یقیناً بهتر نشده است. این همه یقیناً نتیجه عدم برنامه‌ریزی و قانع بودن به دیدار‌های مختصر و وعده‌های شخصی است و بعلاوه خستگی و بلاتکلیفی که در نگاه و مشی تصمیم گیرندگان کهگیلویه بزرگ به وضوح قابل مشاهده است.
این نوع نمایندگی شعاری و درگیر شدن با مسائل حاشیه‌ای سبب انباشت مشکلات عدیده و تاریخی در کهگیلویه بزرگ شده است. در چهار شهرستان این حوزه انتخابیه هیچ پروژه زیرساختی نه موجود است و نه در آینده نزدیک‌امیدی به ساخت و نهایی شدن آن وجود دارد. با وجود وعده‌ها در حوزه جاده‌سازی، سد، نیروگاه، پتروشیمی، فرودگاه و... این طرح‌ها یا تنها کلنگ زنی شده‌اند یا بر روی کاغذ آمده‌اند و یا با وجود شروع به کار تنها اندکی رشد داشته‌اند.
حتی در حوزه مسائل فرهنگی و گردشگری با وجود ظرفیت بالای حوزه انتخابیه و آمد و رفت مسئولان زیادی بویژه به مجموعه شهر تاریخی دهدشت و منت گذاشتن از این بابت بر دوش مردم اما هیچ اتفاق قابل قبولی برای حوزه انتخابیه رخ نداده است و در مقولات فرهنگی نیز زیرساخت‌های لازم یا وجود ندارد و یا ناقص و بسیار موردی هستند.
در چنین وضعیتی است که نیاز به یک بازنگری اساسی در روند کهگیلویه بزرگ کاملاً احساس می‌شود و نماینده‌ای نیاز است که آگاهی و تجربه لازم را نسبت به عمران، زیرساخت و پروژه داشته باشد.
عدل هاشمی پور با سوابق بسیار در حوزه‌های عمرانی و سازندگی چه قبل از نمایندگی خود و چه در دوره نمایندگی نشان داد که مرد این میدان است و می‌تواند نجات بخش کهگیلویه بزرگ باشد.
در این دوره نیز اعتماد به هاشمی پور یک گام به جلو خواهد بود تا از این رخوت عمرانی و پروژه‌ای کهگیلویه خارج شود.
استقبال قاطبه مردم در یکی دو سال اخیر از «هاشمی پور» و میل به بازگشت‌ایشان به عنوان نماینده مردم خود بیانگر عمق نیاز و ضرورت کهگیلویه بزرگ به اتفاقات بزرگ است.