آیا اظهارات اخیر روشنفکر باز هم لغزش زبانی و ناتوانی بیانی بود؟

کبنا ؛حدود چهار سال است که نماینده بویراحمد، دنا و مارگون عنوان سنگین نمایندگی مجلس شورای اسلامی را بر خود دارد اما به اذعان بعضی از افکار عمومی او نتوانسته خود را در حد چنین جایگاهی نشان دهد. کافی است به گفت‌وگو‌های روزمره بعضی از مردم یا اظهار نظر‌های مسئوولان، کامنت‌های مخاطبان رسانه‌ها و... نگاهی بیفکنیم. بدون شک یکی از اشکالات عمومی منتقدان بر مهدی روشنفکر «کنش گفتار» ضعیف و ناتوانی بیانی است. یکی از انتظارات افکار عمومی از نماینده مجلس شورای اسلامی مهارت گفتاری بالاست. این گفته سعدی شیرازی که «تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد» بیش از هر جایی در مورد مناصب مهم سیاسی چون نمایندگی مجلس شورای اسلامی مصداق دارد. نمایندگانی که از این مهارت مهم برخوردار نباشند پس از ورود به عرصه عمومی و قرار گرفتن در شرایط اضطرار ناچار به گشودن سخن می‌شوند. مهارت گفتاری برای نطق‌های مختلف مجلس شورای اسلامی، سخنرانی‌ها، مصاحبه‌های رادیویی و تلویزیونی، رایزنی‌ها و مذاکرات و... بسیار مهم و اساسی است. نمایندگان پیشرو در تمام دنیا و ایران و حتی استان کهگیلویه و بویراحمد کسانی بوده‌اند که از مهارت گفتاری بالاتر از متوسط عمومی مردم برخوردار بوده‌اند. ناگفته پیداست بخشی از این توانایی ذاتی و بخشی از آن اکتسابی و حاصل آموزش، مطالعه، حضور گسترده در عرصه عمومی و مناسبات اجتماعی و... مجموعه کنش‌هایی است که منظومه زبانی و واژگانی کنشگر را توسعه می‌دهد. به نظر می‌رسد نماینده بویراحمد، دنا و مارگون نتوانسته است چنین ظرفیت‌هایی را در حد جایگاه مهمی هچون نمایندگی مجلس شورای اسلامی در خود تقویت کند تا امروز بتواند درخور مردم حوزه انتخابیه مرکزی و محوری استان کهگیلویه و بویراحمد در مجلس شورای اسلامی ابراز وجود نماید و ضمن دفاع از حقوق مردم، در عین حال مشروعیت خود را حداقل از نظر مهارت‌های زبانی و ارتباطی برای موکلان نشان دهد.
اکنون دیگر فقدان مهارت گفتار و لغزش‌های مکرر زبانی جزء ویژگی‌های ذاتی نماینده بویراحمد در مجلس شورای اسلامی است و برای خیلی از مردم استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور آشکار است که مهدی روشنفکر از شروط مهم یک نماینده مجلس ملی در تراز مجلس شورای اسلامی برخوردار نیست. غیر از پچ پچ‌های روزمره مردم که مارپیچ‌وار در فضای عمومی استان مسلط شده، بسیاری از کارشناسان و نخبگان استان هم صریحاً در این زمینه اظهار نظر انتقادی می‌نمایند.
معنای این انتقادات این است که وقتی شخصی جایگاهی مهم که تصمیماتش با زندگی آحاد مردم سروکار دارد را اشغال می‌کند لاجرم باید از توانایی‌های مختلف مرتبط با آن نیز بر خوردار باشد و اگر چنین نباشد بی‌تردید ضرر آن به مردم می‌رسد. اما وجه دیگر لغزش‌های زبانی که در روانشناسی بر آن تأکید می‌شود آن است که لغزشگر به دلیل ضعف در مهارت ارتباطی نتواند بر واژگان خود تسلط کافی داشته باشد و مواردی را مطرح کند که ناخواسته باور‌های واقعی او را آشکار کند و دست او برای مردم رو شود. نماینده بویراحمد، دنا و مارگون در مجلس شورای اسلامی همانند بسیاری از نطق‌هایش که انسجام کافی ندارند اخیراً در جمع گروهی از هوادارانش در جملاتی پراکنده و پر از اشتباه جمله‌ای مهم بر زبان آورد که از منظر «ناخودآگاه لغزش زبانی» بسیار مهم است. او در سخنانی که همزمان رنگ و بوی «عصبانیت» و «هراس» داشت در لغزش زبانی دیگری به جای «بهارستان»، کلمه «جماران » را به کار برد و به رقبایش حمله و تهدید گونه به آن‌ها تاخت و گفت: « به مجلس هم راه پیدا نکنم... آرامش این افراد را به هم خواهم زد».
سؤال این است که بر زبان آوردن چنین جمله‌ای را باید ناشی از احساس شکست بر اثر گسترش دامنه نفوذ مداوم رقبا در پایگاه‌های محوری رأی روشنفکر و آگاهی او از واقعیت تحولات میدان رقابت انتخاباتی مجلس شورای اسلامی حوزه انتخابیه بویراحمد، دنا و مارگون دانست-که به هیچ وجه تحولات آن بر وفق مراد او پیش نرفته - یا ادامه لغزش‌های زبانی مداوم او؟ اذعان مهدی روشنفکر به شکست احتمالی را ادامه لغزش‌های زبانی یا «برون جست زبان از ناخوداگاه» بدانیم به نظر می‌رسد اکنون که مهدی روشنفکر بار‌ها فرصت سخن گفتن از تریبون‌های عمومی را داشته از نظر مردم فاقد مهارت‌های لازم به خصوص مهارت ارتباطی و زبانی مناسب برای کرسی نمایندگی حوزه انتخابیه مرکز استان است. این ضعف مهم بی‌تردید نتیجه‌اش در صندوق‌های رای بازتاب خواهد داشت.
در کنار این موارد برخی دیگر از اشتباهات از جمله ادبیات وی در مورد مرد سی سخت و تهدید دیگران بخوبی گواه واقعیات بسیاری از شرایط وی در آستانه انتخابات است. لازم به ذکر است که طرح این موضوع به منظور نادیده گرفتن خدمات مهدی روشنفکر در برخی از حوزه‌ها نیست.